Snoef Geplaatst: 19 oktober 2008 Geplaatst: 19 oktober 2008 Hallo, Ik ben eigenlijk super benieuwd wat jullie vinden van het laten steriliseren van jullie voedsters. Ik heb zelf 3 voedsters (Lily=2,5/Mickey=2,5/Baby=3,5) en 3 rammen en ik heb alle kereltjes laten steriliseren. Nu weet ik dat vaak aangeraden wordt om ook de vrouwtjes te laten helpen zodat de kans op baarmoederhalskanker verkleind wordt. Zelf heb ik dit niet gedaan maar als ik de percentages op internet lees, neemt mijn twijfel steeds meer toe. De redenen waarom ik mijn vrouwtjes niet heb laten helpen zijn dat het om een zware operatie gaat maar ook omdat ik heb gelezen dat het hun karakter kan beinvloeden en ik ben juist zo dol op de karakters van mijn vrouwtjes. Hoe dan ook, wat vinden jullie hiervan? Raden jullie het wel sterk aan? En voor degene die hun vrouwtje hebben laten helpen: is hun karakter idd veranderd? En zijn mijn vrouwtjes niet te 'oud' voor zo'n operatie? Alvast bedankt voor de reacties
_Danielle Geplaatst: 19 oktober 2008 Geplaatst: 19 oktober 2008 Ik heb 3 van mijn 4 voedsters laten helpen, de 4e gaat binnenkort ook.Ik vind het zelf erg belangrijk, indd vanwege de baarmoederkanker. Er komen hier de laatste tijd ook steeds meer verhalen voorbij van voedsters die met 1 á 2jr geholpen werden, en die al geirriteerde of aangetaste baarmoeders hadden... Ik wil het risico absoluut niet lopen, en ja, het is een zware operatie, maar in principe komen ze daar ook gewoon overheen.Wat betreft het karakter veranderen, ik heb nog nooit gehoord dat een voedster nadelig veranderd, het wordt juist ook vaak gedaan om voedsters liever en rustiger te krijgen. Die van mij zijn niet heel erg veranderd, maar ze zijn inderdaad wel wat rustiger geworden (wat minder dominant en ''grommerig''). Daarnaast is het natuurlijk ook om schijnzwangerschappen te voorkomen (mochten ze daar last van hebben).
Mireille Geplaatst: 20 oktober 2008 Geplaatst: 20 oktober 2008 in de ruim 20 jaar dat ik konijnen hou nog nooit problemen met baarmoederkanker gehad.En bedenk je, je hoort er veel over, maar daar tegenover staat dat 100en het niet krijgen, maar daar hoor je juist niet van en dan lijkt het inene heel erg veel die het krijgen
_Danielle Geplaatst: 20 oktober 2008 Geplaatst: 20 oktober 2008 Dat begrijp ik, de meesten krijg het ook niet, maar ik ben te gek op ze om dat risico te willen lopen, ik zou mezelf wel voor m'n kop slaan als één van mijn dames toch baarmoederkanker/ontsteking zou krijgen..
Rian Geplaatst: 20 oktober 2008 Geplaatst: 20 oktober 2008 Ja, ik heb mijn voedster ook laten castreren, inderdaad omdat ik het risico op baarmoederkanker wilde wegnemen en omdat ze vreselijk puberig was, nu is ze nog steeds dezelfde gekke muts met haar rare trekjes, alleen haar vervelende pubergedrag is weg dus daar ben ik (en vriendje Pooke) erg blij mee.
Snoef Geplaatst: 20 oktober 2008 Auteur Geplaatst: 20 oktober 2008 Dat begrijp ik, de meesten krijg het ook niet, maar ik ben te gek op ze om dat risico te willen lopen, ik zou mezelf wel voor m'n kop slaan als één van mijn dames toch baarmoederkanker/ontsteking zou krijgen.. Ja je verwoord eigenlijk mijn angsten...Ik heb vandaag nog even met de dierenarts overlegd en die raadde het ook sterk aan. Enige nadeel is dat hij er €127,- per konijn voor vraagt dus dat wordt eventjes sparen...
_Danielle Geplaatst: 20 oktober 2008 Geplaatst: 20 oktober 2008 Tsja, goedkoop is het zeker niet. Bij mijn dierenarst is het €100,-, ik heb er ook voor moeten sparen, maar als er één ding is waar ik veel geld aan uitgegeven heb en waar ik geen spijt van heb, is het dat wel!
Snoef Geplaatst: 20 oktober 2008 Auteur Geplaatst: 20 oktober 2008 Daar heb je absoluut gelijk in. Ik hoop iig dat de operaties goed gaan. Maar ik begin er nog niet aan voordat ze de panacur-kuur af hebben en de inentingen gehad hebben. Dan maar eens kijken of ze gesteriliseerd mogen worden of dat ik nog even moet wachten.
nijntjekonijntjenmw4j9 Geplaatst: 20 oktober 2008 Geplaatst: 20 oktober 2008 Onze Nijn (dame ruim 1 jr) hebben wij ook laten steriliseren omdat ze hevig aan het sproeien en rijden was. ze is wel wat rustiger geworden en de eerste maandjes was ze minder aanhankelijk sinds kort is ze dat wel weer. Het was wel een heftige operatie voor haar, maakte me ook wel zorgen maar ze is er goed doorgekomen.succes met je keuze
sannieentom Geplaatst: 22 oktober 2008 Geplaatst: 22 oktober 2008 Toen ik mijn voedster kreeg was ze 8 weken oud maar had al wel de beslissing genomen dat ik haar als ze er oud genoeg voor was zou laten castreren. Zeker met de berichten die ik gelezen had over baarmoederkanker en schijnzwangerschap. Toen ze pubergedrag kreeg en ging grommen, bijten en rijden wist ik helemaal zeker dat ik het moest doen. Ik moet zeggen dat ik er heel erg tegenop gezien heb. Je brengt je nijntje gezond weg en krijgt een ziek konijn terug mee naar huis. Maar ik moet zeggen het is de moeite waard geweest. Ze is haar pubergedrag kwijt, gromt en bijt niet meer als ik haar voerbak wil pakken. Mijn voedster is er een liever konijn door geworden. Het is inderdaad niet goedkoop maar dat had ik er graag voor over en ik heb er absoluut geen spijt van. In tegendeel, als ik ooit weer eens een voedster zou krijgen zou ik haar weer laten helpen.
Debbie Geplaatst: 22 oktober 2008 Geplaatst: 22 oktober 2008 Mijn voedster Nijntje had 3 maanden geleden plotseling bloed in haar urine.. De dierenartsen gingen uit van blaasontsteking maar naarmate ik al een maand bezig was met antibiotica en het alsnog niet geheel over was, besloten we een echo te laten maken.Die echo heeft ons niet veel wijs gemaakt, kostte 105 euro en die man had geloof ik nog nooit een konijn bekeken met een echo. Het enige wat hij zei was: ik zie wat in de baarmoeder maar ik zou me er geen zorgen om maken, en toen hij niks anders kon vonden moest het er ineens direct uit.Niemand had verwacht dat het de baarmoeder zou zijn omdat nijntje net 4 jaar was geworden en dat opzich nog best jong was, dachten wij.2 weken later is ze gecastreerd in utrecht, haar baarmoeder was zwaar en zwaar onstoken, met grote bloedproppen erin. Dit was een van de ergste ontstekingen die de dierenarts had meegemaakt, en nou hebben hun aardig wat konijnen gecastreerd! Dusja.. ik heb heel lang lopen dubben of ik haar zou laten castreren, ik wilde het dan voor haar 2e jaar laten doen, en heb toen besloten dat ik het niet deed, uit angst voor de operatie..Achteraf had ik daar vreselijk veel spijt van, want die 2 maanden dubben met medicatie en onrust was voor mij, en nijntje verschrikkelijk.Ik heb besloten dat mijn andere voedster ook word gecastreerd zodra zij anderhalf/twee jaar is, zodra ik alle moed weer bij elkaar heb geraapt.(Nijntje was dus 4 toen zij werd geopereerd, het is altijd al een heel rustig en aanhankelijk konijntje geweest, ze weegt net aan 1300 gram, maar zodra zij uit de narcose kwam is het helemaal goed gegaan, ze begon na een paar uur al te eten, en ze is helemaal niks veranderd in haar karakter! wie weet komt dit nog, want haar operatie was afgelopen 2 september, maar ze is weer gezond en ik ben daar erg blij mee) Desondanks blijft het een zware operatie, en blijft het een hele moeilijke keuze.. ik had de keuze gemaakt het niet te doen, maar hierdoor het dus moeten doen. Ik wil je veel succes wensen met het maken van je keuze, het zijn veel voors en tegens, en het is niet makkelijk.
Caroline Geplaatst: 23 oktober 2008 Geplaatst: 23 oktober 2008 Baarmoederkanker is voor een deel erfelijk bepaald. In de konijnenpopulaties op het Europese vasteland komt het weinig voor. In de VS en deeld ook in Engeland wel en laat nu net veel goede literatuur net daar vandaan komen. Het rissico op baarmoederkanker is dus overroepen... MAAR een baarmoederontsteking is net zo gevaarlijk en zeker voedsters die vaak schijnzwanger zijn en/of veel rijden op hun partner zijn erg gevoelig voor baarmoederontstekingen. Ook Clicquot toonde bij haar castratie al een opgezzete baarmoeder aan 1 kant, ze was toen slechts 8 maanden. Ik kan dan ook enkel iedereen die een koppel heeft aanraden de voedster tussen 6 maanden en 1 jaar te laten castreren, dat vermijdt je later een hoop kosten en zorgen en bovendien zal je koppel ,bestaande uit 2 dieren die geen/minder last hebben van hun hormonen, veel harmonieuzer zijn dan een gacastreerde ram en een intacte voedster. Debbie, na wat jij net hebt meegemaakt, zou ik zeggen, begin nu te sparen en eens je het geld bij elkaar hebt, laat ze meteen castreren. Niet wachten tot ze 2 jaar is, wijzijn een voedster van 2 jaar verloren tijdens castratie, we hadden geen keuze, de baarmoeder was zodanig ontstoken dat ze sowieso niet meer lang zou hebben als ze er niet werd uitgehaald. Hoe jonger een dier (eens volgroeid) hoe "makkelijker" ze nadien van de narcose en operatie herstellen. Let op: Je hebt een absoluut bekwame DA nodig die dit soort van operaties regelmatig doet!!!
Snoef Geplaatst: 24 oktober 2008 Auteur Geplaatst: 24 oktober 2008 Ik denk dat de keuze voor mij ook makkelijk(er) zou zijn geweest als Oscar niet net aan e-cuniculi overleden was. Immers, alles in het belang van het konijn en alles om ziektes te voorkomen en als een sterilisatie helpt bij het voorkomen van ontstekingen en kanker, dan doe ik dat. Het is alleen dat ik bang ben dat de potentiele e-cuniculi eruit komt als ze een verzwakte weerstand door de operatie heeft en alle stress. Maar zoals ik al eerder typte, ik laat ze bij de inentingen dan gewoon testen en dan weet ik of ze er vatbaar voor is. Als ze geen parasiet heeft (of eigenlijk: hebben, want het gaat om 3 voedsters) dan laat ik ze meteen steriliseren. Nog even 2,5 week wachten dus. Iig bedankt voor alle reacties.
Aanbevolen berichten