Flibberke Geplaatst: 16 juni 2008 Geplaatst: 16 juni 2008 Graag wil ik even van degenen die reeds hun voedster hebben laten castreren hoe dat allemaal verlopen is.Hoe was de voedster eraan toe na de operatie? Hoelang duurde het vooraleer ze terug de oude was? Mocht je je konijn dezelfde dag nog terug ophalen? En hoelang moet de voedster in kwestie van haar nijnen-vriendje (=ex-ram) gescheiden blijven na de operatie? Heb je zelf thuis nog pijnstilling moeten toedienen? Wat was de kostprijs van de castratie? ...? Ik vraag dit omdat ik erover denk om mijn voedster te laten castreren. Ze is nu voor de 2de keer in minder dan een maand tijd schijnzwanger. Alweer een hele hoop plukken haar in het hok ... Maar het lijkt me zo'n zware operatie voor zo'n klein diertje, ben toch wat bezorgt.:unsure:
chico Geplaatst: 16 juni 2008 Geplaatst: 16 juni 2008 goede vraag ik wil zara ook laten helpen want die is om de 2 weken schijnzwanger......bij mijn da is het 85 euro...
YvonneH Geplaatst: 16 juni 2008 Geplaatst: 16 juni 2008 (aangepast) Wij hebben vorig jaar 3 voedsters laten castreren.Bij 2 daarvan viel het me heel erg mee, die aten dezelfde dag alweer uit zichzelf. (we hebben ze 1x een beetje dwangvoer gegeven en daarna begonnen ze langzaam aan zelf). Ook keutelden zij ook dezefde avond weer. Onze Knuf had het wat moeilijker. Zij had wat overgewicht en wat ik gehoord heb is de ingreep dan wat risicovoller. Zij wilde dus niet zelf eten en haar hebben we 1 of 2 dagen moeten dwangvoeren. Ook het keutelen kwam wat later op gang. Zij had ook nog eens de hechtingen er uit getrokken en kreeg daarom krammetjes en 5 dagen een sok aan.Als je het doet zou ik wel vragen of ze onderhuids hechten of de wond plakken want dan kunnen ze het niet zo goed weer open trekken.We hebben ze ook een aantal dagen , pijnstilling, ciseral drops (om de darmen op gang te helpen) en antibiotica moeten geven. Ik weet niet precies meer hoe lang. Op zich waren ze vrij snel weer hun zelf alleen Knuffel had wat langer nodig. Bij ons werd geadviseerd om ze 10 dagen uit elkaar te houden (dat was een groepje van 3 voedsters). Ze stonden wel allemaal met de hokken tegen elkaar aan maar Knuf was erg lelijk tegen de andere 2 als ze dichtbij kwamen.Een heel verhaal geworden maar hopelijk heb je er iets aan. Oja, het kostte ons voor 3 voedsters (op dezelfde dag) 350 euro. Voor 1 voedster zou het 150 euro zijn maar bij sommige dierenartsen is het goedkoper. 16 juni 2008 aangepast door YvonneH
Caroline Geplaatst: 16 juni 2008 Geplaatst: 16 juni 2008 Clicauot is op 31/12/07 gecastreerd in B.Haar buik was ook inwendig genaaid en buitenkant geplakt. We hebben haar zo'n anderhalve dag moeten dwangvoeren omdat ze niet at. Ze heeft metacam als pijnstiller gehad en ook primperan voor de darmen. Ze is niet gescheiden geweest van Merlot. De DA raadde dat aanvankelijk wel aan, maar omdat zo verliefd zijn en vooral omdat Merlot (toen) nooit een poging ondernam om op Clicquot te rijden, zijn ze dadelijk weer samen gezet. Dat is heel goed verlopen. Hoewel ik ook een voedster ben kwijtgeraakt door castratie (baarmoederontsteking, dus al ziek bij castratie) zou ik het zo weer doen. De verhouding tussen de 2 is er alleen maar beter van geworden. Clicquot heeft nu geen last meer van haar hormonen en jaagt niet meer op Merlot om gedekt te worden. Merlot heeft ondertussen de broek aan in huis.
Nele1986 Geplaatst: 17 juni 2008 Geplaatst: 17 juni 2008 steriliseren noemen ze dat nee alleen men mannetje is gecastreerd!kzou dat zelfs niet echt nodig vinden als men mannetje gacastreerd is dus.
YvonneH Geplaatst: 17 juni 2008 Geplaatst: 17 juni 2008 Als ze alles weghalen, dus ook de baarmoeder dan heet het bij voedsters ook castreren hoor :bunny1: Dat is een veel gemaakte fout....
Lysanne Geplaatst: 18 juni 2008 Geplaatst: 18 juni 2008 Ik heb mijn voedster afgelopen maandag laten castreren.Gaat nu nog erg moeizaam. Moet dwangvoeren, drinken etc gaat niet vanzelf. Heb cisaral en antibiotica gekregen. Al met al kost dit geintje al 200 euro.Hoop dat ons meissie weer de oude wordt wordt wanhopiger met de minuut. Waarom eet ze zelf toch niet?? Pff!! Ik weet niet of ik het nog een keer zou doen.... wij dachten dat het een mannetje was, dat is allemaal wat simpeler. Alleen belde de arts dus dat het anders was gelopen...
jufke Geplaatst: 18 juni 2008 Geplaatst: 18 juni 2008 Mijn voedster is vorige week donderdagochtend gecastreerd. Ik kon haar dezelfde dag ophalen en heb haar één keer voor de zekerheid dwangvoer gegeven. Ik heb haar één nacht binnen gehouden. 's Avonds heb ik het rammetje er wel een tijdje bijgezet. (Onder streng toezicht! Hij was heel rustig en ging heerlijk naast haar liggen, dus ik heb ze lekker even samen gelaten. Ze waren nog maar net twee weken aan elkaar gekoppeld, dus ik wilde ze niet gelijk te lang uit elkaar halen.) Toen ik ging slapen heb ik ze wel weer apart gezet. Er lag veel lekker eten in haar kooi en dat was 's ochtends weg. Tijn ik in mijn lunchpauze keek had ze ook al gekeuteld. Vrijdag achterin de middag heb ik Dieuwertje weer buiten in de kooi bij Douwe gezet. Ze kreeg het voor elkaar om uit de ren te ontsnappen en rende en sprong heerlijk rond door de tuin, niet gehinderd door de hechtingen. Inmiddels zijn de we krap een week verder en ik heb niet de indruk dat ze er last van heeft. De wond ziet er netjes uit. Na het weekend ga ik terug naar de dierenarts voor controle en om de hechtingen te laten verwijderen. Kosten: inclusief medicijnen èn een telefoontje op zaterdagochtend ("Hoi, ik belde even om te vragen hoe het nu met Dieuwertje gaat." -> Netjes!) iets minder dan 70 euro. Voor die prijs zijn trouwens ook twee kiezen gevijld. De afgelopen week heeft ze 2x daags wat medicijn gehad (antibiotica en pijnstiller/ontstekingsemmer)
Lysanne Geplaatst: 18 juni 2008 Geplaatst: 18 juni 2008 Zo zie je dus meerdere kanten van het castreren. Sowieso is het natuurlijk bij elk dier anders. Dat deze dame een verschrikkelijke eigenwijs is wisten we al.
Lysanne Geplaatst: 18 juni 2008 Geplaatst: 18 juni 2008 Heb ik nog een vraag, heb dr nu in dr hok, met zaagsel en een kleedje en handdoeken. Alleen is dit een grote puinhoop. Hoelang moet ik wachten met het hok verschonen en weer terug naar hooi, tot de hechtingen eruit zijn zeker??
The Email Female Geplaatst: 18 juni 2008 Geplaatst: 18 juni 2008 Mijn voedster is ook inwendig gehecht en toen geplakt. De hechtingen hoeven er dan dus niet uit.Ik vond het een heftige operatie. Als je het laat doen is het handig als je de dag erna niet hoeft te werken. Mijn voedster moest 10 dagen (tot na de controle) gescheiden worden van mijn andere voedster. We hebben ongeveer 7 dagen pijnstilling en ontstekingsremmer moeten geven.De operatie kostte 140 euro (inclusief nacontrole en medicijnen).
Flibberke Geplaatst: 20 juni 2008 Auteur Geplaatst: 20 juni 2008 Pffff, toch geen kleine operatie lijkt me. Ik ga er toch nog even over nadenken ...
The Email Female Geplaatst: 20 juni 2008 Geplaatst: 20 juni 2008 Het is zeker geen kleine operatie nee... Op de site van Wilhelmina park staat een artikel over hoe de operatie in zijn werk gaat.
charlotte Geplaatst: 20 juni 2008 Geplaatst: 20 juni 2008 Toch even ook reageren, hoewel velen het al hebben gedaan, maar ik ben een beetje trots op mijn Noah .Noah is gecastreerd omdat ze heel vaak schijnzwanger was. En ze was toen nog niet eens 6 maanden oud. Toen ze 6 maanden was hebben we de afspraak gemaakt met de dierenarts. We mochten haar de avond ervoor brengen en de volgende dag in de middag konden wij haar ophalen. Haar hok hadden we ingericht met kranten en handdoeken en een pluk hooi en haar eten en water. De wond was vrij groot maar was inwendig gehecht zodat ze de hechtingen er niet uit kon trekken en daarom hoefden we ook niet terug naar de DA. Omdat ik van te voren wist dat het een grote ingreep was (en omdat haar nieuwe vriendje een week ervoor ook was gecastreerd en hij niet at) hadden we olvarit in huis om eventueel te dwangvoeren. Pijnstillers had ik nog van Sam die een week ervoor ook was gecastreerd. Maar Noah at gewoon! Helemaal uit haar zelf, alsof er helemaal niets aan de hand was. Ze wilde zelfs gewoon rondhuppen en dat hebben we haar ook laten doen. Dwangvoeding en pijnstillers heeft ze niet nodig gehad en heeft ze naar haar operatie ook niet van mij gekregen. Haar keutels waren normaal, haar eetgedrag en drink gedrag was normaal en verder deed ze helemaal normaal. Als ik het vergelijk met de castratie van Sam.....hij wilde niet eten, niet drinken. Ik ben zeker 2 keer terug geweest: 1ste keer om biks te halen dat Sam wel had gegeten vlak na de operatie en 1 keer om te laten checken of het niet opgezwollen was. Het was helaas wel wat opgezwollen en heb toen pijnstilling meekregen, en ik moest hem dwangvoeren. Na een dag of 2/3 at hij ook weer normaal. Ik denk dat alle konijnen anders zijn en dat je niet geheel kunt afgaan op andere konijntjes. Wat wel het zelfde blijft is dat je er tijd voor uit moet trekken, want als ze niet willen eten dan moet jij zorgen dat ze wel eten binnen krijgen. 2 a 3 dagen is volgens mij meestal genoeg. En bij de minste geringste twijfel gewoon terug naar de dierenarts. Ook is het belangrijk dat je pijnstilling mee naar huis krijgt en dat je dwangvoeding en spuitjes zonder naald in huis hebt voor het geval dat. Dat je je hoofd koel houd (vind ik persoonlijk erg moeilijk als het om mijn beestjes gaat, dus makkelijker gezegd dan gedaan...) en dat jij de baas bent wanneer het tot dwangvoeren en medicatie toedien komt (somming nijnen spartelen zo tegen dat het bijna onmogelijk is te dwangvoeren, medicatie toe te dienen, geef niet op en gebruik de handdoek truc).
The Email Female Geplaatst: 20 juni 2008 Geplaatst: 20 juni 2008 Wij mochten onze voedster de eerste dagen niet uit haar tijdelijk verblijf laten. De DA zei dat als ze ging rennen en springen er kans was dat de wond openging.
charlotte Geplaatst: 20 juni 2008 Geplaatst: 20 juni 2008 nog een kleine toevoeging: tijdens het dwangvoeren bij Sam heb ik op hem ingepraat dat hij toch echt moest eten, ik heb gehuild omdat het niet scheen te werken. Hij heeft mij ondergepiest, eten niet doorgeslikt waardoor het weer zijn mond uitliep. Tussen mijn benen geklempt op de grond leek het beste te werken.....ik heb volgehouden en hij knapte heel snel op. Wat ik hiermee wil zeggen is eigenlijk alleen: geef niet op als het niet gaat zoals je zou willen! Ieder konijntje heeft de kans dat hij ziek wordt en niet met jou mee wilt werken, maar jij bent de baas op dat moment en als je weet wat er moet gebeuren en als je weet dat het ten goede is van je nijn dan moet je volhouden! Succes met je keuze en hopenlijk heb je een Noah die zich geweldig voelde na haar operatie!
charlotte Geplaatst: 20 juni 2008 Geplaatst: 20 juni 2008 Ik denk dat het ook een kwestie van gevoel is Email Female. Als je voelt dat je dat niet moet doen dan moet je het ook niet doen. Bij mij thuis voelde het goed en daarom heb ik haar ook laten lopen gewoon. Net zoals dat ik aanvoelde dat Noah gas had en dat Sam een kies probleem had. Je ziet wel tekenen en gaat zoeken naar wat het kan zijn, maar je gevoel zegt en verteld het je eigenlijk al. (ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel, het is een beetje vaag allemaal. Of misschien is het gewoon "kennis"....)
The Email Female Geplaatst: 20 juni 2008 Geplaatst: 20 juni 2008 Dat is zeker zo Maar ik ben een echte bangerik en doe alles letterlijk zoals de dierenarts het mij verteld
Caroline Geplaatst: 20 juni 2008 Geplaatst: 20 juni 2008 nog een kleine toevoeging: tijdens het dwangvoeren bij Sam heb ik op hem ingepraat dat hij toch echt moest eten, ik heb gehuild omdat het niet scheen te werken. Hij heeft mij ondergepiest, eten niet doorgeslikt waardoor het weer zijn mond uitliep. Tussen mijn benen geklempt op de grond leek het beste te werken.....ik heb volgehouden en hij knapte heel snel op. Wat ik hiermee wil zeggen is eigenlijk alleen: geef niet op als het niet gaat zoals je zou willen! Ieder konijntje heeft de kans dat hij ziek wordt en niet met jou mee wilt werken, maar jij bent de baas op dat moment en als je weet wat er moet gebeuren en als je weet dat het ten goede is van je nijn dan moet je volhouden! Succes met je keuze en hopenlijk heb je een Noah die zich geweldig voelde na haar operatie! Vind ik heel wijze woorden...mooi uitgedrukt ook... En vooral goed dat je het aanhaald... het is idd niet eenvoudig om je dier te dwingen om te eten, terwijl soms gewoon even doorzetten en eens de eerste portie binnen is,gaat het vaak vanzelf.
Flibberke Geplaatst: 21 juni 2008 Auteur Geplaatst: 21 juni 2008 Bedankt voor jullie reacties! Ik ben alweer wat wijzer geworden!Ik ga nog even afwachten, maar als Flibberke straks weer schijnzwanger is ga ik al eens rond bellen naar verschillende dierenartsen om te vragen hoe de castratie bij hen verloopt (vooral ivm pijnstilling enzo). Ik vind het een grote operatie maar ik wil natuurlijk ook niet dat mijn voedster over enkele jaartjes komt te sterven aan baarmoederkanker.Wat het dwanvoeren betreft, dat heb ik al eens bij de ram moeten doen dus daar ben ik al wat in geoefend, dat komt dan wel goed!
Aanbevolen berichten