Bunnie weer in de lappenmand

[Bunnie.and.Clyde]

Hoi allemaal,

 

Bunnie is sinds dinsdagavond weer niet lekker 😔 Dinsdagavond was ze veel languit aan het liggen. Dat zag ik toen voor ontspanning aan, maar toen ik de konijnen eten wilde geven, merkte ik dat ze echt niet wilde eten. We zijn toen bij de spoed-dierenarts geweest en die dacht dat het een beginnende gasbuik was en dat ik er goed op tijd bij was. Ze heeft toen een infuus gekregen, Metomotyl en Prevomax injecties. Ze had gelukkig een normale temperatuur. Midden in de nacht heb ik haar nog een spuit dwangvoer gegeven (10ml van Science Selective het blauwe zakje). De nacht was echt hels, ze had duidelijk veel kramp en ik vreesde echt dat ze het niet zou gaan redden dit keer. Maar tegen de ochtend knapte ze wel weer op.

 

Gisterochtend rond 5:30 begon ze weer zelf te eten en rond 8:30 begon ze weer te keutelen (blinde darmkeutel-achtig). In de loop van de dag knapte ze verder op. Ik heb haar overdag nog veel eten moeten aanbieden voor haar neus. Ik drong het dan aan haar op en dan ging ze uiteindelijk wel eten. Ook ben ik in de ochtend na overleg met mijn dierenarts gestart met cisapride-metoclopramide (om de 8 uur 1,4ml (konijn is 2,3 kg). 's Avonds was alles eigenlijk bijna weer normaal, ze ging samen met Clyde eten uit de grote voerbak en ze was actief. Haar keutels zag er weer aardig normaal uit, nog wat aan de kleine kant maar wel goede keutels. Wel merkte ik gisteren (en m.n. gisteravond) al dat ze weer epileptische aanvallen van de EC heeft. Ondanks dat ze dus al op de hoge dosis zit (2x daags 2ml). Maar ze ging wel goed de nacht in, ik durfde met een gerust hart te gaan slapen.

 

Vanmorgen wilde ze weer niet eten. Ik heb haar toen een spuit dwangvoer gegeven (10ml) en natuurlijk de cisapride-metoclopramide en de gebruikelijke Panacur en Novacam die ze standaard krijgt. Ook had ik de dierenarts gebeld voor een afspraak. Maar einde ochtend ging ze toch weer zelf eten en werd ze weer actiever en ze keutelde weer (wel kleine keuteltjes). En nu is het weer wat minder (dus zo toch maar weer wat dwangvoer geven). Ze is liggerig (juist languit liggen, terwijl ze bij gasbuik vaak in elkaar gedoken zit).

 

Als ze morgenochtend niet oké is ga ik wel echt naar de dierenarts, maar vandaag zat ik ook met de overweging van 'moet ik het meer tijd geven en is een dierenartsbezoek juist extra stress?' En zeker omdat ze in de loop vd ochtend weer opknapte, durfde ik het wel aan om de afspraak af te zeggen. Natuurlijk ga ik dit morgen ook aan de dierenarts voorleggen als ze vanavond niet opknapt, maar ik wilde hier toch ook even mijn ei kwijt.

 

Het irritante is (dat was de vorige keer ook) dat toen ze nog steeds niet goed at en keutelde en ik naar de dierenarts ging (voor de 2e keer in dezelfde episode/week), er eigenlijk niks in haar buik te voelen was dat afwijkend is. Het enige dat de dierenarts toen kon meegeven was geduld hebben en hopen op het beste. Maar ik vind het zo sneu en hartverscheurend om haar zo te zien 😭 En als je weet dat ze daarna weer goede kwaliteit van leven ervoor terugkrijgt is het dat wel waard, maar er zit nu 4,5 maand tussen de vorige keer dat ze er zo slecht aan toe was (en het kostte haar 3 maanden om daar volledig van te herstellen en geen epileptische aanvallen meer te hebben) en nu is het wéér mis.

 

Mijn angst zegt dat dit alles toch weer veroorzaakt is door de EC, ondanks dat ze dus al de hogere dosis krijgt. Dit weekend hebben ze een nachtje in een zorghotel voor konijnen gezeten omdat we een weekendje weg zouden gaan en hier in de buurt geen goede oppas aan huis konden vinden (de familie van mijn vriend woont te ver om een dagje op bezoek te gaan en we kunnen moeilijk nooit bij zijn ouders op bezoek gaan zolang mijn konijn nog leeft, dus ik heb toen voor dat zorghotel gekozen). Ik vrees dat (ondanks de goede zorg en ruimte die ze daar kregen) dit toch stress veroorzaakt heeft die voor een opleving heeft gezorgd van de EC ondanks dat ze dus al de hoge dosering Panacur krijgt.

 

Ik ben echt heel bang dat de rek er een beetje uit begint te raken wat EC betreft. Ik probeer haar zo goed mogelijk weer op te lappen, maar hoeveel meer kan ik nog doen? Natuurlijk hoop ik met heel mijn hart dat ze hier ook weer uit opkrabbelt en nog een tijdje een blij konijn mag zijn, maar het is verschrikkelijk om haar nu weer zo te zien lijden. Als ze hier weer uit opknapt is het dat allemaal denk ik wel waard, want dan kan ze weer een blij konijn zijn. Maar het is zo lastig dat ik niet in de toekomst kan kijken 😔

[Bunnie.and.Clyde]

Update: Ze heeft net iig weer gepoept. Dit was een combi van bd-achtige keutels (aan de grote kant) en gewone keutels (aan de kleine kant).

 

Ze lijkt zich daarna wel weer wat beter te voelen (heeft nu een opleving en loopt een beetje rond), maar wat eten betreft is het steeds hetzelfde: ze eet kleine beetjes en duikt dan weer in elkaar.

 

Soms is ze echt enthousiast als ze begint te eten, maar dat is steeds van korte duur. Het lijkt alsof ze snel volzit ofzo. Verder wil ze ook steeds het behang of de bedekking op het dak van het huisje likken. Dat vind ik ook een beetje vreemd.

[knaagjeknabbelsuddenly]

Hé, wat vervelend allemaal zeg, het zit jullie ook niet mee. Ik heb helaas niet de kennis om je verder te helpen, maar ik wens je heel veel sterkte en hoop dat ze snel opknapt!