Wat te doen met konijn na overlijden broer?

[Ynnad]

Vanmorgen is één van onze konijnen plotseling overleden. 

Nu maken we ons zorgen over zijn zusje, ze waren altijd samen. 

Vooralsnog lijkt ze als normaal wat te rommelen vandaag. We houden haar goed in de gaten.

Wat is wijsheid?

Ze is bijna 5, heeft altijd hier gewoond met haar broer. Ze hebben een grote ruimte in de tuin en een groot nachthok.

Ze is wat angstig en wil liever niet aangehaald of opgetild worden.

Is het belangrijk dat ze weer een maatje vindt? Dan zal ze moeten verhuizen want we willen liever niet een ander konijn erbij. Of laten we haar alleen op haar vertrouwde plek?

We willen voor haar het allerbeste, hoe kunnen we hierin een beslissing nemen.

Willen jullie meedenken?

Alvast bedankt!

 

[happy211]

Sterkte met het verlies van je konijn! Weet je waaraan hij is overleden?

 

Voor zijn zusje is het wel het beste als ze een nieuw maatje krijgt. Dat hoeft niet direct morgen, je kunt hier echt wel even over nadenken. Alleen als je ziet dat ze echt wegkwijnt, stil in een hoekje gaat zitten, minder eten, etc dan moet er wel sneller een beslissing genomen worden. Anders zou je bijvoorbeeld kunnen zeggen dat je uiterlijk een maand de tijd neemt om de beslissing te maken en de stappen te zetten die nodig zijn.

 

Ze is pas 5 jaar, dat is nog niet erg oud voor een konijn. Stel dat ze 10 jaar zou worden dan zou ze nog even lang alleen moeten blijven als dat ze met haar broer heeft samengewoond. 

 

Je kunt dit op verschillende manieren aanpakken:

- je kunt een nieuw maatje voor haar zoeken. Het makkelijkst daarvoor is een koppelvakantie bij een konijnenopvang. Dan breng je haar weg, kies je wat geschikte kandidaten uit, en dan zullen de vrijwilligers de konijnen koppelen zodat ze met een goede match weer terug thuis komt.

- Je kunt ook zelf proberen te koppelen door bijvoorbeeld een ram via marktplaats of een fokker te halen, maar dat kan een erg lastig proces zijn.

Van beide opties kun je in dit artikel meer lezen:

https://www.bunnybunch.nl/koppelen-van-konijnen/

 

Maar je hebt aangegeven dat jullie liever geen nieuw konijn willen.

Dan zijn er twee manieren waarop je voor haar welzijn de beste keuze kunt maken:

- je kunt haar afstaan aan een konijnopvang. Dan kan ze worden geadopteerd door mensen die een ram alleen hebben zitten. Zij zullen zij haar dan koppelen aan een nieuw maatje zoals hierboven beschreven.

- je kunt zelf een nieuw thuis voor haar zoeken, via marktplaats of verhuisdieren.nl bijvoorbeeld. Dan weet je precies waar ze terecht zal komen. Maar dan zul je wel zelf de koppeling(en) met de potentiële partner moeten doen/regelen dat de nieuwe eigenaren haar kunnen koppelen met hun konijn. Als je wil dat ze een goed maatje krijgt, dan is er een kans dat het een flinke zoektocht kan worden voor je een match en goed thuis voor haar gevonden hebt.

[happy211]

Nog wat vragen die je voor jezelf kunt beantwoorden die misschien kunnen helpen bij het besluit:

Waarom wil je liever geen tweede konijn? Heeft dat te maken met de zorg voor konijnen? Minder mogelijkheden om op vakantie te gaan? Toekomstplannen waar de zorg of huisvesting voor de konijnen een probleem zijn? Of gaat het om financiële redenen? Misschien ook de aanschaf/castratiekosten voor een nieuw konijn erbij?

 

Wat is het verschil tussen haar alleen houden en haar een nieuw maatje geven en twee konijnen houden? 

 

Misschien blijkt uit deze vragen dat er weinig verschil is tussen het houden van 1 of 2 konijnen. Dat ze wel bij jullie een maatje kan krijgen. Of dat konijnen als huisdieren niet (meer) bij jullie passen en het beter is een nieuw thuis voor haar te zoeken. Hopelijk helpt dit je verder.

 

Wat misschien ook nog handig is om te weten:

Bij de meeste konijnenopvangen is het gebruikelijk dat een konijn na het overlijden van een maatje terug kan naar de opvang. Dan zou je nu wel een nieuw maatje voor haar kunnen adopteren, maar mocht zij overlijden, dan hoef je niet weer een nieuw maatje te zoeken. Dan kan hij terug naar de opvang, vaak met voorrang op de wachtlijst voor afstand en soms ook zonder afstandkosten te hoeven betalen. Dat is altijd te overleggen als je zou besluiten een nieuw maatje voor haar te adopteren.

[Ynnad]

Dank je wel voor je uitgebreide reacties!

 

Hij had (veel) gas in zijn buik, toen ik vanmorgen het nachthok open deed lag hij ergens met zijn ogen dicht en verroerde zich niet. Zijn ademhaling was heel traag.

De dierenarts constateerde gas en probeerde dit eruit te krijgen maar hij raakte erg in paniek en had veel pijn 😢

Een eventuele operatie had hij waarschijnlijk niet overleefd en inslapen leek de beste keuze. Ik voel me vreselijk schuldig dat ik niet eerder iets aan hem heb gemerkt. 

We zijn echt enorm verdrietig. 

 

Er zijn meerdere redenen waarom we hebben besloten om geen nieuwe konijnen te nemen.
We zijn begonnen met twee konijnen (broertjes) waarvan er één al 1 week nadat ze bij ons kwamen, plotseling dood in het hok lag. Hij was pas 4 maanden oud, we weten niet waaraan hij overleden is. Toen wilden we voor de ander een maatje, dat werden uiteindelijk de broer en zus die we nu hebben (hadden). Het overgebleven konijntje van de twee broertjes was een half jaar oud toen hij ineens heel benauwd werd. 
We hebben hem aan het eind van de middag naar de dierenarts gebracht, deze wilde hem de nacht houden in een speciale zuurstofkooi en helaas heeft hij die nacht niet overleefd. Weer een afscheid en veel verdriet. 
Toen hadden we het broertje en zusje nog. Tot vanmorgen hadden zij het fijn samen. 
Ze zitten buiten, hebben veel ruimte maar zijn niet erg gesteld op menselijk contact, willen dus liever niet geaaid en helemaal niet opgepakt. Als het donker wordt doen we ze in hun nachthok, elke dag halen we keutels weg en geven we ze eten/stukje wortel/paardebloembladeren oid dus er is wel contact. Buiten dat vind ik het eigenlijk een beetje zielig, ze zitten altijd buiten in weer en wind (wel beschutting hoor, veel struiken en een grote tafel). Met kou en regen en vuurwerk etc. Al denk ik dat ze het goed hebben, ik vind ze zielig omdat ze niet echt contact willen.
Als we weer een konijn erbij nemen, dan gaat er straks weer één dood, weer afscheid en verdriet en dan blijft er weer één over. Een soort vicieuze cirkel. Snap je wat ik bedoel? Misschien ben ik niet zo'n konijnen-mens als jullie zijn. 

Ik weet het niet, we hebben er drie verloren in een paar jaar en bij geen van allen heb ik op tijd kunnen zien dat het niet goed met ze was en daar voel ik me echt heel beroerd over. Ze hadden zoveel meer verdiend.

[Ynnad]

We gaan haar goed in de gaten houden.
Ik merk nog niet echt iets anders bij haar. Haar broer ligt bij haar in het hok, ze heeft wat aan hem gesnuffeld maar meer niet.
Het breekt wel mijn hart haar alleen te zien, ik heb er heel veel voor over zodat zij gelukkig is. 

Ik zou hier wel een nieuw maatje voor haar willen, maar (zoals ik hierboven al schrijf) we willen niet over een tijdje weer met hetzelfde (één konijn) zitten. 
Zo'n 'tijdelijk' maatje van de opvang klinkt in theorie als een optie, maar ik vind het ook zielig als deze dan hier gewend raakt en op den duur weer weg moet.
Heel lastig dit. 

Ik wil wel dat ze op een echt goede plek terecht komt als we haar wegdoen. Veel opvang in de buurt zit vol (Noord-Holland).
Ik ga je vragen hier thuis bespreken, wat ik nu denk is dat het grootste obstakel is dat we niet in een cirkel willen belanden van om de paar jaar verdriet om een dood konijn en dan een zoektocht naar een nieuw maatje. 

 

Nogmaals dank, ik heb al veel vaker dit forum bezocht als ik iets wilde weten over wat wel/niet te eten geven of over gedrag oid, maar ik had niet eerder zelf een vraag gesteld. Dank je wel voor je luisterend oor en je advies 💞

[happy211]

Ik begrijp goed wat je bedoelt. Ik neemt zelf bijvoorbeeld geen hamsters, omdat die veel korter leven en je dan veel vaker afscheid moet nemen. Zo heeft iedereen een grens, aan de ene kant is er het plezier van het hebben van een huisdier, aan de andere kant zijn er de lasten van de dagelijkse verzorging, bij ziekte, het verdriet bij overlijden. Dat moet in balans zijn om het dragelijk te houden, en dat is voor iedereen anders wat plezier geeft en wat zwaar valt.

 

Heel veel sterkte de komende tijd en laat het vooral weten als we je nog meer kunnen helpen.