Hazel in laten slapen?

[Annasbeestenbende]

Hoi, helaas gaat het niet goed met Hazel, al maanden niet. Al jaren eigenlijk, als ik terug kijk zie ik dat ze in 2022 voor het eerst EC had.

 

Bij haar uit de EC zich vooral in zichzelf natplassen, het gaat op en af, maar omdat Meranox niet meer werkt gaat de dierenarts uit van schade aan de nieren. Ze heeft vaak blaasgruis en blaasontstekingen. In september ging het zo slecht dat we een afspraak voor haar hadden gemaakt om haar in te laten slapen, maar toen leefde ze toch weer op. Nu was het laatst weer mis: ze had plakpoep en was viezig. Vrijdag heb ik haar in een badje gedaan om de plakpoep los te weken. Zaterdag was ze doorweekt. Metacam gegeven. De dag daarna was ze weer kletsnat, maar haar gedrag was weer normaal, gewoon een blij konijn. Daarom denk ik dat ze pijn heeft. Dus heb ik zondag maar weer pijnstilling gegeven. 
 

Vandaag hadden we een bel afspraak met onze dierenarts. Het ging vandaag wel beter met Hazel, ze is niet meer doorweekt, maar heeft wel weer plakpoep helaas. 
 

Ik weet het niet meer zo goed, onze opties zijn een beetje op. Semintra hebben we ook geprobeerd, maar dat deed niks. Ik merk dat onze dierenarts neigt naar inslapen, en mijn vader ook. Ik vind het vreselijk lastig, zeker omdat het vandaag weer iets beter gaat. Aan de andere kant wil ik haar een lijdensweg besparen, zoals bij Foep, die dezelfde symptomen had. Bij haar zijn we te lang doorgegaan en ik wordt er verdrietig van als ik oude foto’s en video’s terug kijk. 
 

Ik vind haar ook echt sneu, ze heeft kracht in haar achterhand verloren. Ze kan niet meer op huisjes springen, loopt wat lastig en als ze stilzit wiebelt ze van links naar rechts tot ze goed zit. Ook met wassen is ze wiebelig en ik vind ook dat ze stijfjes loopt. Ze heeft ook loop oogjes, maar daar heeft ze niet zo’n last van omdat Loeki die wast. Ze eet wel heel goed. 
 

Volgens de dierenarts gaat dit echt niet meer beter worden. 

 

Ik merk gewoon dat ik denk: wat nou als ze nog wel een paar maanden gelukkig rond kan huppelen?

 

Hopelijk kunnen jullie mij helpen met dit lastige dilemma.

 

Anna

 

 

27 januari aangepast door Annasbeestenbende

[Evee]

Als ik dit verhaal zo lees, vrees ik dat ik ook voor inslapen zou gaan. 

Ik lees geen oplossingen meer die het beter maken. En wat je noemt aan klachten klinkt toch wel pijnlijk en vervelend. Ik vrees dat het elke dag een beetje minder wordt, en zelf heb ik er altijd een hekel aan als ik met het gevoel blijf zitten dat ik te laat de keuze gemaakt heb. In de ideale wereld blijven ze eindeloos lang bij ons en huppen ze altijd gelukkig rond. De realiteit is helaas dat afscheid nemen er ook bij hoort. En het klinkt alsof dat voor Hazel nu toch zo ver is. Neem nog fijn afscheid, maak nog mooie foto's, verwen haar nog even. Maar mijn advies is om niet te lang te wachten. We zeggen hier wel eens, op het moment dat je er serieus over nadenkt, is het niet te vroeg om in te laten slapen, dan is het tijd. Je bent eerder te laat, dan dat je te vroeg die keuze maakt. 

 

Maar het is en blijft jouw eigen keuze, ik deel enkel hoe ik er over het algemeen voor mijn konijnen in sta. Jij kent haar het beste, jij ziet haar elke dag. De beslissing is aan jou.
Lastig zal het zeker blijven, ik wil je sterkte wensen met het maken van de keuze.  

[Lappie2]

Ach wat naar 🥺

Ik sluit me helemaal bij Evee aan...

 

Dat schuld gevoel van had ik nou maar eerder.... Blijft bij mij nog harder knagen dan het feit dat hij er niet meer is....

 

Heel veel sterkte 🙏🤗 Dikke knuffel voor Hazel ❤️

[bunnyempress]

Wat naar. Ik sluit me bij @Evee aan, dat er geen oplossingen zijn en het toch naar klinkt.

 

Probleem met EC is dat ze vaak toch weer opleven tussendoor. Je kan dan beslissen wat je doet. Of inslapen bij crisis: echt een konijn wat op is, slap is, niet meer eet/drinkt, al flink wat injecties of medicijnen of dwangvoer heeft gehad en dan afscheid nemen van een konijn dat misschien ook in paniek is of bang is geworden van jou. Of in laten slapen, omdat ze een goed leven hebben gehad, maar er straks dus wel weer een crisis komt, waarvan je weet dat die vandaag kan zijn, maar ook over 2 weken of 3 maanden. Zeker met nieren die niet meer goed werken, zit er gewoon een tikkende tijdsbom die straks afgaat.

Het is daarom ook goed om na te denken of je tot het bitter eind gaat, met afscheid nemen in een crisis of een konijn wat 's nachts bijv. overlijdt of dat je kiest om nu te verwennen en dan rustig afscheid te nemen.

 

Mijn voorkeur is het tweede, omdat je dan in alle rust afscheid kan nemen, ook voor het maatje. Misschien had ze dan nog een half jaar met ongemak kunnen leven, maar in ieder geval zit je dan niet bijv. over een week met een complete lijdensweg als ze toch in die crisis valt.

 

Heel veel sterkte.

 

27 januari aangepast door bunnyempress

[knaagjeknabbelsuddenly]

Ach wat ontzettend naar, heel veel sterkte met alles @Annasbeestenbende❤️‍🩹.

[MarieElsa]

Ach wat ontzettend verdrietig, veel sterkte ❤️ 

 

Ik sluit mij aan bij wat er al gezegd is. De keuze om een huisdier in te laten slapen is ontzettend moeilijk. Ik probeer zelf vaak te bedenken dat op het moment dat ik duidelijk zie dat mijn konijnen ongemak hebben, ze er erg aan toe zijn en je moet nadenken hoe je het beter voor ze kan maken. Helaas lijkt er voor Hazel geen verbetering meer in te zitten... Wij hebben met Elbert een lang ziektetraject gehad en hem (achteraf gezien) te laat in laten slapen en dat spookt nog steeds door mijn hoofd. Daarnaast was de stress van zijn ziekzijn ook niet goed voor Elsa, ook iets om wel in je achterhoofd te houden: voor Loeki is het ook hartstikke moeilijk als Hazel weer in een dal komt en hij haar overduidelijk ziek/in pijn ziet steeds. Het blijft een ontzettend lastige keuze. Veel sterkte met de beslissing. Probeer wat Evee ook zei nog goed te genieten van Hazel en haar lekker te verwennen zolang het kan. 

[Kolino]

Ik vind het rustig afscheid nemen wel iets om over na te denken. In crisis afscheid nemen is de hel, ook al vind ik het gevoel, was ik niet te vroeg, wel iets om rekening mee te houden. Misschien dat het makkelijk te verdedigen is, maar je moet er achter staan om dat ook te aanvaarden.

Het onvermijdelijke uitstellen is ook moeilijk, omdat je dan steeds bezig bent met afscheid nemen.

 

Misschien is het te confronterend, dus sorry als ik je pijn doe met de volgende opmerking. Meranox werkt niet, semintra werkt niet... Ze bevuild zichzelf omdat de achterhand niet goed meer werkt. Je geeft pijnstilling, wat mij laat zien dat je niet wil dat ze lijdt. Ik snap dat je hoopt dat ze daarvan opleeft, maar ergens denk ik, is het niet juist een teken dat het tijd is? Weet dat de parasiet een cyclus van twee weken heeft ongeveer, dus voor de volgende organen onder druk komen te staan is echt een kwestie van tijd.

 

Ik snap echt dat je je de hoop laten ontnemen heel rot is. Wat ik al aangaf, je moet achter de keuze staan om hem te kunnen dragen. Laat je niet dwingen, maar kijk goed naar wat heeft Hazel nodig? Kan de situatie nog goed komen? De dierenarts heeft ervaring, je vader wil jou beschermen en jij, je moet met alle informatie die je hebt, de beste baas voor Hazel zijn, ondanks en met je eigen gevoelens. Heel veel sterkte!

 

 

[Annasbeestenbende]

Nou, ik weet het niet meer hoor. Ik kom vandaag aan en Hazel komt aangevlogen voor haar metacam. Daarna eet ze haar brokjes. Ik vind dan wel dat ze erg stil zit, maar ze is altijd meer een introvert konijn geweest. Als ik een knaag tak in het verblijf gooi rent ze erheen en begint enthousiast te knagen en voor de groenten rende ze zelfs weer rondjes om mijn benen. Ze is weer droog en lijkt weer zichzelf. Ik weet dat dat me blij zou moeten maken. En dat doet het ook, maar het maakt me ook wanhopig. Ik weet dat het weer bergafwaarts kan gaan, dat weet ik eigenlijk zeker, maar wanneer? Wanneer trek je de grens? Hazel lijkt beter, maar voor hoelang? Misschien voelt ze zich nog steeds niet goed en weet ze het goed te verbergen. 

 

Op 27-1-2025 om 14:14, bunnyempress zei:

Probleem met EC is dat ze vaak toch weer opleven tussendoor.

 Dat is exact het probleem. Nu gaat het weer iets beter en denk ik: misschien moeten we toch wachten, maar ik weet dat het over een tijd(je) weer slechter zal gaan. Ik weet ook niet hoeveel ellende ze verbergt en wat ze doet als ik er niet ben. 
 

Ik weet gewoon niet wat ze voelt en denkt. Misschien is ze oké, misschien niet. Ze heeft wel dichtgeknepen oogjes en zit er een beetje zielig bij tijdens het eten, maar aan de andere kant lijkt het alsof ik mijn oude Hazel terug heb.

Ze kijkt soms wel echt anders uit haar ogen dan Loeki.

 

Bedankt voor jullie reacties, het helpt echt!

[To van de Veluwe]

Ik ben het met Evee en Kolino eens. Wat Kolino zegt is ook waar. Als je ineens hals over kop afscheid moet nemen is ook niet te doen.

Ervaring heeft me geleerd met alle dieren die we gehad hebben dat ik niet meer te lang wacht. Maar vandaag had je dus weer een blij konijn. Maar zou ze weer nat zijn of plakpoep dan zou ik niet te lang wachten. Hoe naar het ook is.

Een dier te moeten zien lijden is ook erg. En ..... een dier weet niet wat hem boven het hoofd hangt!