Almira Geplaatst: donderdag om 02:07 Geplaatst: donderdag om 02:07 Hallo allemaal, Een tijdje terug hebben we een Franse hangoor voedster geadopteerd uit een konijnen opvang. We wilden haar koppelen met onze ram (2 maanden jonger en gecastreerd zij ook btw). De koppeling is helaas niet gelukt omdat ze (wat wij vermoeden) mishandeld is in haar oude huisje. Toen haar vriendje dood ging is ze naar het asiel gebracht waar ze bijna een jaar heeft gezeten omdat ze gromt en je handen aanvalt (ze bijt niet). Je mag absoluut niet aan d’r oren en nek zitten. wil d’r dolgraag koppelen met m’n ventje, maar dit is door dr angst niet te doen helaas. Na 3 pogingen hebben we besloten dr eerst wat meer vertrouwen te laten geven aan ons. Nu de vraag… hoe kunnen we d’r helpen? Ze loopt los op de slaapkamers. D’r hopelijk toekomstige husband zit beneden en heeft daar het rijk voor zichzelf. Alle tips zijn welkom, want het is absoluut geen optie haar terug te brengen naar het asiel. Ze wordt hier oud, maar wil haar wel de mooiste toekomst geven die er mogelijk is voor haar. Alvast bedankt! ps: Gelukkig nieuwjaar!!! Quote
bobbyonthefloor Geplaatst: donderdag om 07:18 Geplaatst: donderdag om 07:18 Wat ontzettend mooi dat jullie haar hebben geadopteerd. Ik weet niet hoe je bent gaan koppelen maar er zitten nogal wat restricties aanvast voor een geslaagde koppeling. Informatie kun je hier op de site vinden. Ben je naar een konijnenopvang geweest? Is dat het geval dan zou je kunnen vragen of ze daar gekoppeld kunnen worden op neutraal terrein. Er is zeker nog het één en ander mogelijk. Je krijgt vast meer reacties Quote
bunnyempress Geplaatst: donderdag om 07:27 Geplaatst: donderdag om 07:27 Heel lief dat je wat voor je voedster wil betekenen. Er is geen garantie dat ze aan je ram gekoppeld kan worden. Wat heb je gezien tijdens de koppel pogingen? Als het echt tot geweld komt (bijtwonden) is de kans dat die twee ooit samen kunnen echt minimaal. Jagen e.d. kan er heftig uit zien, maar afhankelijk van hoe het verder gaat, kan het mogelijk wel. Meer informatie over herkoppelen: https://www.bunnybunch.nl/konijnen-vechten-her-koppelen-van-konijnen/ Verder zijn echt twee verschillende dingen: hoe een konijn reageert op mensen en hoe een konijn reageert op andere konijnen. Sommige konijnen zijn kijk-konijnen en laten zich nooit aanraken door mensen. Die zijn enorm schuw of raken angstig en gaan dan bijten/grommen. Deze konijnen kunnen zich alsnog prima laten koppelen aan andere konijnen. Het is mogelijk dat ze zelfs minder schuw/angstig worden, omdat het maatje zich laat aaien en het andere konijn dan denkt: 'oh, kennelijk is dit wel ok'. Konijnen die moeilijk koppelbaar zijn aan andere konijnen, dat kan ook, maar dan is het vaak dat ze heel territoriaal of dominant zijn (veel eisen om gewassen te worden, eten/drinken toeëigenen en een mogelijk maatje niet toestaan om te eten/drinken etc.) Daarnaast kan het voorkomen dat ze moeite hebben met konijnentaal begrijpen en dat ze onvoorspelbaar reageren, waardoor een band niet goed tot stand komt. Een chronische ziekte kan ook roet in het eten gooien en zorgen dat een band instabiel blijft, omdat het konijn het ene moment dominant is en het andere moment niet. Als je haar tammer zou willen maken, dan is eigenlijk juist een gekoppeld konijn vaak makkelijker te benaderen dan ze zo los houden van elkaar. Goed gekoppelde konijnen zijn rustiger en zelfverzekerder dan ongekoppelde konijnen. Het kan zijn dat het aanvallen uit angst komt, maar het kan ook zijn dat deze voedster erg hormonaal is. Is ze gecastreerd? Hoe oud is ze? En hoe oud is je ram? Quote
happy211 Geplaatst: donderdag om 08:55 Geplaatst: donderdag om 08:55 Heb je dit artikel al gevonden over het koppelen van konijnen? https://www.bunnybunch.nl/koppelen-van-konijnen/ Een bang konijn zoals zij zal misschien wel wat maatwerk nodig hebben. Ik zou beginnen met de tips uit het artikel te volgen, maar als de koppeling dan nog niet lukt, dan zou je split cage kunnen proberen in haar geval. Die methode kan nadelen hebben, maar voor haar is het misschien wel prettig om eerst veilig te wennen aan de aanwezigheid van een ander konijn. Voor wat betreft de periode tot de nieuwe koppelpoging: dring niets aan haar op, ga op haar tempo. Ze leert hopelijk vanzelf dat jij het beste voor haar wilt door haar eten te brengen, haar toilet schoon te maken, dat ze went aan jouw aanwezigheid zonder dat er iets vervelends gebeurt. Verwacht niet dat je haar kunt aaien, wel dat ze niet wegrent en niet gaat schuilen als je in de buurt bent. Nog beter als ze iets lekkers uit je hand durft aan te pakken na een tijdje (uren, dagen, weken, dat verschilt per konijn). Verander niet teveel in haar verblijf, zodat het een vertrouwde plek kan worden (maar hou het wel schoon uiteraard). Een knuffel kan ook helpen tegen de eenzaamheid zolang ze nog niet gekoppeld is. Ga in ieder geval absoluut niet koppelen op haar terrein of zijn terrein, maar echt op een neutrale plek. Als hij in haar verblijf komt, dan zal ze hem echt zien als een indringer en is daarna haar verblijf ook geen veilige plek voor haar. Als zij in zijn verblijf komt, zal hij het ook gaan verdedigen en is dat een extra bevestiging voor haar dat de buitenwereld gevaarlijk is. Mocht het na al deze tips nog niet lukken, dan zou je contact op kunnen nemen met een konijnenopvang (dus niet zomaar een asiel) en dat zij de koppeling overnemen. Zij hebben meer ervaring en kunnen iets beter inschatten wat nog acceptabel koppelgedrag is en wanneer ze uit elkaar moeten. Het kan namelijk ook zo zijn, los van haar problemen, dat het geen match is met jouw ram. Dan sta je voor de keuze: ga je een konijn afstaan aan de opvang (waar ze vast wel beter terecht komen dan in het asiel waar je haar vandaan hebt) of heb je de mogelijkheid om ieder een eigen maatje te geven en twee losse koppels te hebben (mogelijkheid qua ruimte voor twee grote verblijven, qua financiën om voor 4 konijnen medische zorg te geven, etc). Hopelijk heeft het gewoon wat tijd en een iets andere aanpak nodig, maar dit is wel iets om in je achterhoofd te houden als het zover komt dat je naar een konijnenopvang gaat. Ik klink hier misschien wat negatief over het asiel, maar ik bedoel het niet slecht. Ze vangen dieren op, geven ze de zorg die ze kunnen en helpen ze aan een nieuw thuis. Maar vaak zie je wel dat ze te weinig kennis of mogelijkheden hebben om de zorg voor konijnen echt goed aan te pakken. Zo'n bang konijn heeft gewoon een andere aanpak nodig. Het is een vrij groot risico dat ze haar aan jou hebben meegegeven zonder te helpen bij de koppeling aan jouw ram. Als je nog nooit gekoppelt hebt kan dat erg lastig zijn en bij andere mensen had dat misschien kunnen betekenen dat ze dan weer teruggebracht zou worden of dat ze dan maar haar hele leven alleen zou zijn. Bij het asiel doen ze wat ze kunnen en dat is gelukkig heel veel. Maar voor koppeladvies kun je beter naar een echte konijnenopvang gaan. 1 Quote
Almira Geplaatst: donderdag om 13:32 Auteur Geplaatst: donderdag om 13:32 5 uren geleden, bunnyempress zei: Heel lief dat je wat voor je voedster wil betekenen. Er is geen garantie dat ze aan je ram gekoppeld kan worden. Wat heb je gezien tijdens de koppel pogingen? Als het echt tot geweld komt (bijtwonden) is de kans dat die twee ooit samen kunnen echt minimaal. Jagen e.d. kan er heftig uit zien, maar afhankelijk van hoe het verder gaat, kan het mogelijk wel. Meer informatie over herkoppelen: https://www.bunnybunch.nl/konijnen-vechten-her-koppelen-van-konijnen/ Verder zijn echt twee verschillende dingen: hoe een konijn reageert op mensen en hoe een konijn reageert op andere konijnen. Sommige konijnen zijn kijk-konijnen en laten zich nooit aanraken door mensen. Die zijn enorm schuw of raken angstig en gaan dan bijten/grommen. Deze konijnen kunnen zich alsnog prima laten koppelen aan andere konijnen. Het is mogelijk dat ze zelfs minder schuw/angstig worden, omdat het maatje zich laat aaien en het andere konijn dan denkt: 'oh, kennelijk is dit wel ok'. Konijnen die moeilijk koppelbaar zijn aan andere konijnen, dat kan ook, maar dan is het vaak dat ze heel territoriaal of dominant zijn (veel eisen om gewassen te worden, eten/drinken toeëigenen en een mogelijk maatje niet toestaan om te eten/drinken etc.) Daarnaast kan het voorkomen dat ze moeite hebben met konijnentaal begrijpen en dat ze onvoorspelbaar reageren, waardoor een band niet goed tot stand komt. Een chronische ziekte kan ook roet in het eten gooien en zorgen dat een band instabiel blijft, omdat het konijn het ene moment dominant is en het andere moment niet. Als je haar tammer zou willen maken, dan is eigenlijk juist een gekoppeld konijn vaak makkelijker te benaderen dan ze zo los houden van elkaar. Goed gekoppelde konijnen zijn rustiger en zelfverzekerder dan ongekoppelde konijnen. Het kan zijn dat het aanvallen uit angst komt, maar het kan ook zijn dat deze voedster erg hormonaal is. Is ze gecastreerd? Hoe oud is ze? En hoe oud is je ram? Er is niet gevochten tijdens de koppelingen en is gedaan op neutraal gebied. Toen we haar gingen halen bij de konijnen opvang hadden we vooraf afgesproken dat ze daar gekoppeld zouden worden. Alleen stonden we met 30 min met beide konijnen al buiten omdat er geen tijd was terwijl we dit hadden afgesproken. En de voedster is ook gecastreerd. En de leeftijd dat ze verschillen is 2 maanden. Zij is nu 2 jaar en 4 maanden. zelf durf ik het koppelen niet meer aan en laat dat graag over aan de professionele mensen zodat de kans op slaging in ieder geval groter is doordat ik het niet doe. Verder is ze wel nieuwsgierig en wilt ze met enig gegrom uit je handen eten (soms slaat ze ook) heb vaak het idee dat ze zelf niet weet wat ze nu moet doen. De ram is echt een grote goedzak en is altijd in voor aandacht. 1 Quote
Almira Geplaatst: donderdag om 13:41 Auteur Geplaatst: donderdag om 13:41 4 uren geleden, happy211 zei: Heb je dit artikel al gevonden over het koppelen van konijnen? https://www.bunnybunch.nl/koppelen-van-konijnen/ Een bang konijn zoals zij zal misschien wel wat maatwerk nodig hebben. Ik zou beginnen met de tips uit het artikel te volgen, maar als de koppeling dan nog niet lukt, dan zou je split cage kunnen proberen in haar geval. Die methode kan nadelen hebben, maar voor haar is het misschien wel prettig om eerst veilig te wennen aan de aanwezigheid van een ander konijn. Voor wat betreft de periode tot de nieuwe koppelpoging: dring niets aan haar op, ga op haar tempo. Ze leert hopelijk vanzelf dat jij het beste voor haar wilt door haar eten te brengen, haar toilet schoon te maken, dat ze went aan jouw aanwezigheid zonder dat er iets vervelends gebeurt. Verwacht niet dat je haar kunt aaien, wel dat ze niet wegrent en niet gaat schuilen als je in de buurt bent. Nog beter als ze iets lekkers uit je hand durft aan te pakken na een tijdje (uren, dagen, weken, dat verschilt per konijn). Verander niet teveel in haar verblijf, zodat het een vertrouwde plek kan worden (maar hou het wel schoon uiteraard). Een knuffel kan ook helpen tegen de eenzaamheid zolang ze nog niet gekoppeld is. Ga in ieder geval absoluut niet koppelen op haar terrein of zijn terrein, maar echt op een neutrale plek. Als hij in haar verblijf komt, dan zal ze hem echt zien als een indringer en is daarna haar verblijf ook geen veilige plek voor haar. Als zij in zijn verblijf komt, zal hij het ook gaan verdedigen en is dat een extra bevestiging voor haar dat de buitenwereld gevaarlijk is. Mocht het na al deze tips nog niet lukken, dan zou je contact op kunnen nemen met een konijnenopvang (dus niet zomaar een asiel) en dat zij de koppeling overnemen. Zij hebben meer ervaring en kunnen iets beter inschatten wat nog acceptabel koppelgedrag is en wanneer ze uit elkaar moeten. Het kan namelijk ook zo zijn, los van haar problemen, dat het geen match is met jouw ram. Dan sta je voor de keuze: ga je een konijn afstaan aan de opvang (waar ze vast wel beter terecht komen dan in het asiel waar je haar vandaan hebt) of heb je de mogelijkheid om ieder een eigen maatje te geven en twee losse koppels te hebben (mogelijkheid qua ruimte voor twee grote verblijven, qua financiën om voor 4 konijnen medische zorg te geven, etc). Hopelijk heeft het gewoon wat tijd en een iets andere aanpak nodig, maar dit is wel iets om in je achterhoofd te houden als het zover komt dat je naar een konijnenopvang gaat. Ik klink hier misschien wat negatief over het asiel, maar ik bedoel het niet slecht. Ze vangen dieren op, geven ze de zorg die ze kunnen en helpen ze aan een nieuw thuis. Maar vaak zie je wel dat ze te weinig kennis of mogelijkheden hebben om de zorg voor konijnen echt goed aan te pakken. Zo'n bang konijn heeft gewoon een andere aanpak nodig. Het is een vrij groot risico dat ze haar aan jou hebben meegegeven zonder te helpen bij de koppeling aan jouw ram. Als je nog nooit gekoppelt hebt kan dat erg lastig zijn en bij andere mensen had dat misschien kunnen betekenen dat ze dan weer teruggebracht zou worden of dat ze dan maar haar hele leven alleen zou zijn. Bij het asiel doen ze wat ze kunnen en dat is gelukkig heel veel. Maar voor koppeladvies kun je beter naar een echte konijnenopvang gaan. Dat is het nou juist het was een konijnen opvang… waar we voordat we kwamen al meerdere keren hadden afgesproken dat mijn ram een tijdje kwam logeren voor het koppelen. Had al z’n belangrijke spulletjes bij me zodat hij dat een tijdje kon verblijven. Alleen bij binnenkomst werden ze samen in een ander niet schoongemaakt konijnen ren gezet. Ging ze zelf weg en na 30 min kwam ze terug en zei ze geen tijd te hebben dus stonden we buiten met 2 konijnen en ik die zo bang is voor het koppelen. Ben zo bang dat ik het fout doe. De lichaamstaal verkeerd lees e.d. wel kunnen ze neus aan neus komen via het traphek en dit gebeurt meerdere keren per dag. Alleen zodra hij te dichtbij komt vliegt ze de trap weer op (liggen tapijt tegels op dus ze heeft genoeg grip) zo blijft ze wel zitten als ze de hond ziet en die wilt ze aanvallen. Terwijl hij enkel een lik aan dr wil geven 😅. die knuffel zal ik eens weg gaan leggen bij dr. M’n kids hebben er genoeg waar ze niet meer naar omkijken aangezien dat nu pubers zijn. Weet er iemand een goede konijnen opvang in de buurt van Bergen op Zoom? Wil het beste voor de 2 lieverds. Quote
Marjoleink Geplaatst: donderdag om 14:59 Geplaatst: donderdag om 14:59 Let bij een knuffel wel even op dat er bijvoorbeeld geen oogjes opgenaaid zijn. Ik denk dat de dichtstbijzijnde opvang Knijn&Ko in Bavel is. Die was altijd heel goed, vind ik de laatste tijd iets minder. De kennis is er zeker, ze hebben het alleen erg druk. De Konijnenherberg in Moergestel staat ook heel goed bekend, ik heb daar zelf geen ervaring mee maar ik weet dat het dierenziekenhuis in Waalwijk mensen daarheen verwijst. Quote
Almira Geplaatst: donderdag om 16:34 Auteur Geplaatst: donderdag om 16:34 1 uur geleden, Marjoleink zei: Let bij een knuffel wel even op dat er bijvoorbeeld geen oogjes opgenaaid zijn. Ik denk dat de dichtstbijzijnde opvang Knijn&Ko in Bavel is. Die was altijd heel goed, vind ik de laatste tijd iets minder. De kennis is er zeker, ze hebben het alleen erg druk. De Konijnenherberg in Moergestel staat ook heel goed bekend, ik heb daar zelf geen ervaring mee maar ik weet dat het dierenziekenhuis in Waalwijk mensen daarheen verwijst. Die eerste komt ze vandaan en de ervaringen zullen we maar zeggen zijn bar slecht… dus die wordt het niet. Die 2de dan maar eens contact mee opnemen. Dank je voor de hulp! Quote
Aanbevolen berichten
Doe mee aan dit gesprek
Je kunt dit nu plaatsen en later registreren. Indien je reeds een account hebt, log dan nu in om het bericht te plaatsen met je account.