Konijnenopvang euthanaseren

[bunnyxx]

Goedemiddag,  

 

Iets zit me niet lekker en ik ben benieuwd of deze situatie vaker voorkomt. 

 

Ik haal al jaren konijnen bij een opvang bij mij uit de buurt. Een klein jaar geleden bracht ik mijn konijntje (vrouwtje) daarheen voor een nieuw vriendje. Zij komt zelf ook uit die opvang. De uiteindelijke match was al twijfelachtig omdat mijn konijntje wat afstandelijk was, maar het leek toch goed te gaan. Haar nieuwe vriendje, een jong en snel ding, begon een paar maanden later op haar te pikken en al snel vond ik plukken haar en wondjes. Geen goede match dus. Het nieuwe konijn was alleen wel verkouden dus moest daarvoor naar de DA en daarvoor behandeld worden en kon nog niet terug naar de opvang. Ik had ze inmiddels wel gescheiden natuurlijk.  Uiteindelijk was hij uitbehandeld met antibiotica en snotvrij. Hij bleef wel niezen maar de dierenarts kon niks meer doen. Hij mocht inmiddels terug naar de opvang. De opvang wilde eigenlijk het vrouwtje terug, omdat zij als 'gezond' vrouwtje makkelijker te plaatsen is, maar ik had al een hechtere band met haar dus dat wilde ik niet. Ik heb het mannetje begin oktober weggebracht. Daar kreeg ik al de boodschap dat als ze hem niet konden plaatsen, hij zou worden ingeslapen. 

 

Nu kom ik er net achter dat hij is ingeslapen, omdat hij nieste en ze hem anderen wilde laten besmetten, terwijl dat eerder geen probleem was. Nou ben ik er natuurlijk kapot van, omdat ik het gevoel heb dat ik iets anders had kunnen doen om dit te voorkomen. Voor mijn gevoel had het niet zo hoeven aflopen, zeker niet na 2 maanden. 

 

Nou weet ik dat honden en kattenasiels een beleid hebben waarbij euthanasie meestal niet gebeurd.  Hoe zit dat bij konijnenopvangplekken?

 

 

[Evee]

Voor zo ver ik weet worden konijnen alleen om medische redenen ingeslapen. Snot kan heel hardnekkig zijn en uiteindelijk wel zo erg zijn dat euthanasie nodig is. 

 

Of het asiel er alles aan heeft gedaan weten wij niet, per asiel kan het ook verschillen wat het beleid daarin is, hoe ver ze per konijn gaan. De kleinere, specialistische konijnenopvangen gaan vaak wat verder voor het individuele konijn dan opvangen die heel groot zijn en opvangen die meerdere diersoorten opvangen. Het financiële plaatje is voor asielen soms ook een belemmering,  waardoor ze niet elk konijn alle kans kunnen geven maar keuzes moeten maken.

 

Sneu dat het zo afgelopen is. Sterkte er mee.

[bunnyxx]

Hoi, dankjewel voor je snelle reactie! Hij had geen snot of nat neusje meer, of zelf echt lastig van het niezen. Er werd mij ook verteld dat het geen enkel probleem was om hem te koppelen, maar dat mensen dat zelf niet snel wilde, omdat ze hun eigen konijn niet wilde besmetten, ookal was dat niet perse erg volgens de opvang. Koppelen zou niet makkelijk zijn, maar ik ging er vanuit dat ze het wel langer dan 2 maanden zouden geven.. het lijkt inderdaad vooral een financiële reden te zijn geweest op basis van dit verhaal. 

 

Voor mij genoeg reden om niet meer naar deze opvang te gaan volgende keer helaas. 

[To van de Veluwe]

Nu de andere kant. Als ik naar het asiel zou gaan om mijn konijn te laten koppelen, zou ik ook niet voor een konijn met een ziekte gehad. Wij hebben hier een konijn met snot gehad en dat is behandeld door een kundige praktijk in Putten. Heeft ons erg veel geld gekost maar het heeft niet geholpen. Later een keer een konijn met myxomatose gehad. Vaccinatie was er niet. Weer veel geld uitgegeven maar heeft niet geholpen. Pas had ons konijn gasbuik en ga ik natuurlijk wel. Ergens kan ik het begrijpen, want ze raken zo'n konijn waarschijnlijk moeilijk kwijt. En het is wat Evee zegt, kan het om een financiële reden zijn. Maar jou treft geen schuld! En het konijn heeft toch een mooi leven gehad. Konden alle konijnen dat maar zeggen...

[Evee]

Ik denk dat het lastig is, dat als de medewerkers van een opvang zouden willen, ze voor elk konijn tot een uiterste zouden gaan. De praktijk is echter niet zo zwart-wit. Je kan dit bij elk asiel tegen komen. Een asiel heeft een beperkt budget, donaties, afstand en adoptie geld, en soms wat subsidie en/of hulp van landelijke dierenwelzijnsorganisaties. Echt geen vetpot, niet gericht op het maken van winst. Geld is er vrijwel altijd te weinig. Je kan het maar 1x uitgeven. En je moet dus keuzes maken. En dat zijn vaak geen makkelijke keuzes. 

 

Ga je het geld uitgeven aan een intensieve snot behandeling aan een konijn dat er dan waarschijnlijk wel nog een tijd mee kan leven, maar moeilijk plaatsbaar is, moeilijk koppelbaar is, en waarschijnlijk altijd medische kosten zal hebben? En heel eerlijk, de meeste konijnenbaasjes hier weten hoe duur, maar vooral hoe intensief de zorg kan zijn voor chronisch zieke konijnen. Hoe je je zorgen kan maken, machteloos kan voelen, hoeveel tijd, energie en slaap dat kan kosten. En uiteindelijk komt het onvermijdelijke afscheid. De meeste mensen adopteren daarom liever een gezond konijn, dan een konijn met een chronische ziekte. 

 

Maar stel de opvang kiest er wel voor om tot het uiterste te gaan voor zo een konijn. Dan heeft die opvang mogelijk geld tekort aan het eind van het jaar, waardoor ze dan lastige keuzes moet maken? Zoals bezuinigen op de "normale" onderhoudsproducten, of minder konijnen aan kunnen nemen omdat er geen budget meer is voor castratie en vaccinatie? Met als gevolg dat die konijnen die ze niet konden accepteren misschien gedumpt worden alsnog met voorrang in de opvang belanden, ondanks dat die eigenlijk geen plek of budget heeft op zo een moment? Of erger overlijden na dumping? 

 

De meeste asielen zullen het geld uitgeven aan de konijnen met de beste kansen. Dat wil niet zeggen dat ze konijnen geen medische hulp geven, dat doen ze wel. Ze zullen een ziek konijn nooit zomaar laten lopen zonder zorg. Maar in de praktijk een asiel eerder kiezen voor inslapen, dan je zelf als particulier konijnenbaasje met een koppeltje konijnen thuis zou doen. Als je met goede overwegingen aan konijnen begint en zorgt voor budget voor de dierenarts, heb je zelf die lastige dilemma's een stuk minder (gelukkig).

 

 

[To van de Veluwe]

11 uren geleden, Evee zei:

Maar in de praktijk een asiel eerder kiezen voor inslapen, dan je zelf als particulier konijnenbaasje met een koppeltje konijnen thuis zou doen.

Ik wil wel ver gaan maar ga ook niet te ver. Ik trek ook een grens. Die heb ik na ervaring getrokken. Inderdaad heel wrang om veel geld uit te geven en het dier redt het niet.

Ik sprak vandaag iemand en die hadden heel erg veel geld uitgegeven bij de DA voor een kat. Hun zoon had gezegd: daar had een heel dorp in de jungle een feest van kunnen vieren. Voor mij is ook belangrijk: is het nog dierwaardig. en ik ben het met Evee eens. 

[bunnyxx]

Dankjulliewel voor jullie input. Ik ben het zeker eens hoor met jullie,  het is een hele lastige kwestie en ik snap dat er keuzes gemaakt moeten worden. Ik ben zelf ecoloog dus ik weet dat de wereld geen sprookje is. Ik denk dat het me vooral niet lekker zat omdat mij een ander verhaal werd verteld toen ik hem wegbracht. Dat hij in principe makkelijk gekoppeld kon worden en niet ernstig ziek was, maar dat mensen er niet snel voor zouden kiezen. En ik vond 2 maanden erg kort, zeker omdat ik zelf vlak daarna mijn konijntje had gekoppeld en ik zag dat de meeste mannetjes er nog steeds zaten, dus daaruit kon concluderen dat er nog niet veel mensen waren langsgeweest in de tussentijd.  Dat geeft hem voor mijn gevoel geen eerlijke kans. Als ik dit had geweten had ik andere keuzes gemaakt. Maar het is nu eenmaal zo, en ik wil ook niet dat hij zou moeten lijden..