Koppeling Blackie en Shira

[Marjoleink]

Een nieuw topic met een verslag van de koppeling. Meningen en suggesties zijn van harte welkom.

 

Na het overlijden van Tara heb ik Blackie al heel snel naar Knijn&Ko gebracht, omdat hij zich eenzaam voelde. Daar werd hij gekoppeld aan Shira. Na 10 dagen kon ik ze ophalen. Daar bleek dat Shira 3 dagen daarvoor gecastreerd was, ondanks de afspraak dat ik het komend voorjaar zou laten doen, op hun kosten. Ze kreeg nog voor 1 dag pijnstilling mee.

 

Thuisgekomen ging ze meteen het verblijf verkennen, maar ik zag geen interactie met Blackie. Pijnstilling heeft ze maandag niet gekregen, want ze komt niet in mijn buurt en ik had geen tijd om haar mee naar binnen te nemen (ik moest om 7 uur weg). Maar ze was zondag zo actief dat ik vond dat het zo wel kon. Ze kwam geen brokjes eten, en de brokjes die ik voor haar neus legde wilde ze ook niet. Ze at later wel gewoon hooi en groente. Als tijdens het eten de koppies iets te dicht bij elkaar kwamen, rende ze weg. Verder was er helemaal geen interactie.

 

Vanmorgen zaten ze samen op eten te wachten, dus dat leek positief. Helaas joeg Blackie haar weg (dat deed hij bij Tara ook altijd) en piepte Shira van angst of schrik. Blackie keek wel een paar keer waar ze bleef, maar ze kwam niet. Ik heb weer wat brokjes voor haar neus gelegd, maar verder weer geen enkele interactie. Ze zitten minimaal een halve meter van elkaar vandaan, zij zit bij voorkeur hoog. Ze zit zich wel uitgebreid te wassen.

 

Ik heb advies gevraagd aan de opvang, want ik heb hier serieuze twijfels over. Het antwoord: 

"Iedere koppeling is anders en soms duurt het wat langer voordat ze aan elkaar gewend zijn.

Zelf heb ik een koppeling gehad die heeft zeker 6 weken geduurd voordat ze elkaar echt leuk vonden

Nadien waren ze dikke maatjes van elkaar. Zo te lezen zijn ze elkaar nog aan het aftasten en dat heeft gewoon wat tijd nodig.

 Het beste kan je het voer over de grond strooien en ook nog eventueel als het kan het verblijf wat kleiner maken. Ook mag je Blackie tegen houden als hij Shira weg jaagt."

Ik hoop dat ze gelijk hebben. Verblijf kleiner maken kan niet, voer over de grond strooien voegt volgens mij niks toe als Shira niet komt, en hoe denken ze dat ik Blackie tegen ga houden? 's Ochtends om 7 uur in mijn kantoorkleding in de ren klimmen?

Afijn, nog geen succesverhaal hier.

 

[Marcovka2]

Vervelend zeg.

En ik blijf het raar vinden dat ze zomaar een castratie uitvoeren, 1 terwijl dit niet zo was afgesproken en 2 tijdens een koppelproces.

Je zit er dan wel weer mooi mee. En je hoopte natuurlijk voor Blackie een beter resultaat. Zoiets blijft je toch bezig houden, elke keer als je ze ziet.

[Lienappelsien]

Balen zeg. Hem tegenhouden zou ik ook niet doen, ik zie dat niet als oplossing. Het scheelt dat hij dat bij Tara ook altijd deed, maar alles bij elkaar geeft het niet zo’n fijn gevoel.

 

Heeft hij alleen met Shira gezeten of hebben ze het ook met andere voedsters geprobeerd? Weet je hoe het in de opvang tussen de twee ging, en dan vooral voor de castratie? 
 

Ze zitten vast op neutraal terrein?

 

Eet ze helemaal geen brokjes?

 

Dat ze minimaal een halve meter uit elkaar zitten vind ik niet per sé slecht. Geen interactie betekent dus ook geen agressief gedrag. Ze wast zichzelf, dus is waarschijnlijk ook niet supergestresst.
 

Ik zou het denk ik een week of zo aankijken, en haar gezondheid natuurlijk in de gaten houden (maar dat doe je). Ze kan natuurlijk nog last hebben van de castratie. En als ze daar weer van opknapt heeft dat vast invloed op het verdere verloop van hun koppeling. En dan over een week nog eens de balans opmaken, of er vooruitgang in zit. Als dat niet zo is snap ik niet zo waarom ze het niet met andere voedsters hebben geprobeerd (áls ze dat niet hebben gedaan, het worden nu een hoop aannames want ik heb natuurlijk geen idee hoe het in de opvang ging). 
 

Hebben ze nog wel verteld waarom ze haar donderdag toch nog hebben laten castreren?