Lief naar mensen, maar niet naar andere konijnen

[Roween]

Hoi allemaal,

 

Mijn ram is 3,5 maand terug overleden, waarna ik op zoek ging naar een nieuw maatje voor mijn gesterliliseerde voedster Fifi. Schatting leeftijd is 5 jaar. 

 

De afgelopen 14 jaar heb ik 3 konijnen koppels zelf gekoppeld, steeds als er een maatje overleed. Altijd de konijnen uit het asiel gehaald na een goede eerste klik, en met veel tijd en aandacht lukte het koppelen altijd.

 

Fifi is het eerste écht moeilijk te koppelen konijn. Ze is een heuse mensenvriend. Wilt alleen maar aandacht en bloeit op als ze wordt benaderd door mensen. Vermoedelijk is ze alleen gehouden bij haar vorige eigenaar.

 

De koppeling met mijn nu overleden ram ging destijds moeizaam. Ze begonnen al snel te vechten, toen 2 weken uit elkaar gehouden, 3 weken langzaam laten wennen op neutraal terrein met aparte rennen naast elkaar, elke dag wisselen van verblijf etc. Uiteindelijk gelukt en ik zag dat ze toch verder opbloeide met een maatje.

 

Dit maal heb ik haar op koppelvakantie gestuurd bij het asiel. Echter heeft ze daar inmiddels een reputatie opgebouwd als een dominante diva. Ze is heel druk en lokt daarmee een bepaalde reactie uit bij 5 andere konijnen met wie ze het hebben geprobeerd. Tot zo ver altijd in vechten geeïndigd.

 

Ik heb haar opgehaald en thuis 2 maanden laten bijkomen. Vervolgens opnieuw naar het asiel geweest en overlegd dat ik thuis een langzame koppeling doe. Wederom voor een lange periode 2 rennen naast elkaar.

 

Gecastreerde ram Sulvi ging mee naar huis na een goede 1e kennismaking. Helaas was Fifi op de 2e dag uitgebroken en in zijn ren beland (ze kan heel hoog springen!).

 

Ze hadden een aantal seconden gevochten, ik was er snel bij. We hebben haar een week in een andere ruimte laten bijkomen, en vervolgens weer in aparte rennen naast elkaar gezet. Inmiddels een maand en sinds 2 weken ging het goed. Ze ruikten rustig aan elkaar door de tralies heen zonder slaan, grommen, bijten. 

 

Nu is ze vannacht opnieuw uitgebroken en weer bij hem beland. Ik weet niet hoe ze het steeds voor elkaar krijgt, aangezien we haar ren met een speciaal zwaar zeil met touw en al afdekken. Dit was middernacht.

 

Ik werd wakker van de herrie en vermoedelijk hadden ze een aantal minuten gevochten. Sulvi had flink wat haren uit Fifi getrokken en haar oor toegetakeld. Deze zit onder het bloed en is aan het uiteinde door tweeën gesplits, zal er vandaag een dierenarts naar laten kijken. 

 

Met Sulvi gaat het okay, maar Fifi is enorm geschrokken. Het lijkt me kansloos om het met beiden nog te proberen.

 

Eerlijk gezegd vraag ik me af of ik Fifi überhaupt nog moet proberen te koppelen. Het asiel heeft duidelijk gemaakt dat ze zeer moeilijk te koppelen is. Ik weet dat het kan, aangezien ze eerder is gekoppeld. Maar nu zie ik het niet zo rooskleurig meer in.

 

Ik hou haar liever niet alleen, maar het voelt niet goed om te blijven proberen na deze reeks van mislukte pogingen die haar stress bezorgen.

 

Mochten jullie advies hebben, zou ik enorm waarderen! 

 

Groeten,

Roween

[happy211]

Ik zie heel veel koppelingen als vrijwilliger in een opvang, en eens in de zoveel tijd zien we inderdaad een konijn dat echt zeer moeilijk te koppelen is. 

Castratie zou stap 1 zijn om te proberen dit op te lossen, maar je schrijft dat dat al gedaan is.

Verschillende methoden proberen, koppelvakantie, split cage kopelen, etc. Heb je ook al gedaan.

 

Als ik het goed begrijp is Fifi niet degene die zelf als eerste aanvalt, maar lokt ze het uit waardoor de andere begint te vechten, klopt dat?

 

Je hebt al veel gedaan wat ik ook zou aanraden dus je bent al heel goed bezig geweest.

 

Ik zou nog kunnen aanraden: wat voor karakter had jouw ram, dat dat uiteindelijk een goede match is geweest? Misschien kun je daar gerichter op proberen te zoeken?

Misschien dat een koppelservice, dus niet via een opvang maar een bedrijf dat puur helpt met de koppeling nog kan helpen. Ik weet dat er een in Limburg zit (kan niet op de naam komen) of een consult met Bernize Muntz. Bij een opvang koppelen we veel konijnen maar daar zit soms het probleem, het is vrijwilligerswerk en soms hebben we het te druk om echt met 1 koppel uitgebreid te analyseren hoe we een goede match kunnen vinden na een aantal mislukte pogingen.

 

Dit zou misschien een van de uitzonderingen zijn waarbij we ook bij de opvang het konijn alleen zouden uitplaatsen, als alle logische stappen al geprobeerd zijn en er al veel pogingen gedaan zijn. 

[bunnyempress]

5 uren geleden, Roween zei:

 

Eerlijk gezegd vraag ik me af of ik Fifi überhaupt nog moet proberen te koppelen. Het asiel heeft duidelijk gemaakt dat ze zeer moeilijk te koppelen is. Ik weet dat het kan, aangezien ze eerder is gekoppeld. Maar nu zie ik het niet zo rooskleurig meer in.

 

Het is alsof ik Scarlett's verhaal  lees - alleen dan gelukkig minus een gevecht, maar dat is ook alleen maar omdat het knaagdieren asiel waar ze vandaan komt konijnen al uit elkaar haalt bij grommen. En ze niet gemotiveerd is om te springen en aan te vallen. 

 

Wij waren op zoek naar een koppel, liefst grotere konijnen om te adopteren. We hadden net alle foto's/informatie aangeleverd en toen werd ik gebeld of ik Scarlett wilde  overwegen. Scarlett is een enorme knuffelkont, super dominant naar andere konijnen én naar mensen. Ze staat hier dus gerust op de ramen/deuren te kloppen als ze vindt dat ze aandacht te kort komt. Inbreken in huis en mij zoeken doet ook 100% mee. Leuk als je met griep boven ligt en je man roept dat je konijn je wil 🤣.

 

Enfin, ze had 5+ mislukte koppelingen achter de rug in het asiel. Mensen die haar graag wilden, want wie wil er nou niet zo'n leuk mensgericht konijn, hun konijn kwamen brengen voor een koppelvakantie en vervolgens ging het dus telkens mis. Scarlett is zo opdringerig dat ze gewoon blijft eisen dat ze aandacht krijgt van een ander konijn en dat ging dus niet goed. 1x was ze bang voor het andere konijn en is ze 80cm hoog hek over gesprongen. Wij hebben hier thuis hekken van 1.20m. Als ze een wilde haar heeft (ze denkt dat er eten zit), dan springt ze dus letterlijk het hek in.

 

Bij hoge uitzondering en omdat het asiel haar heel graag een grote ruime plek gunde bij ons, hebben ze haar dus intern gekoppeld, zodat wij een stelletje konden meenemen. Wij mochten onze top 3 doorgeven. Zij hebben eerst met onze nummer 2 gekoppeld. Nou, mooi dat Scarlett die Vlaamse Reus, die super happy was om een ander konijn te zien, keihard in de hoek drukte met haar eisen. Die ging dus op dag 2 grommen en toen werd de koppeling als mislukt gezien.

Toen gingen ze koppelen met onze nummer 1 - waarvan zij dachten dat het misschien niet zo'n goede match zou zijn. Lodewijk is namelijk best dominant naar mensen toe. Heel leuk zo'n springkikker op je rug en zo'n clown die ook altijd wel met je wil spelen/trainen, maar hij is me toch onderdanig naar Scarlett. Hij is best wel een angstig konijn en hij trekt zich heel erg op aan haar. Als zijn sensor afgaat, dan moet en zal hij naast haar gaan liggen, hoe klein de ruimte ook is. Behalve als ze zat van hem is, dan ligt ze onder de wilgenbrug en dan durft hij er niet bij 🤣, al heeft hij zich weleens er langs gewurmt, want dan kan hij tenminste haar kont nog aanraken. Hij vindt het niet erg om haar 300x op een dag te wassen - hij is echt haar likslaaf. Vandaar dat hij nu op laag kolen/laag suiker dieet staat tijdens de verharing, want hij krijgt last van zijn darmen, omdat hij zoveel haar binnen krijgt. Scarlett is hem nu relatief gezien meer gaan wassen, maar het is echt nog steeds verhouding 75:1 ofzo. Ze zijn echt een super klef stel.

 

Fifi klinkt dus ook net als Scarlett - dominant naar mensen en naar andere konijnen. En ze dult het dus niet dat een 'vreemd konijn' in haar territorium zit. En dat is dus kennelijk groter dan de ren waar zij zelf in zit, het stuk daarnaast is kennelijk ook van haar. Het klinkt niet alsof jouw ex-ram heel onderdanig was, maar dat ze hem uiteindelijk wel heeft geaccepteerd. Ik snap het idee om met heel veel rust, liefde en tijd te kijken of ze ondanks aggressie een ander konijn wil dulden, want die tijd heeft een opvang vaak niet, maar dan zit jij toch telkens met mogelijke gevechten. Zelf zou ik op zoek gaan naar een echt onderdanig konijn. Mijn DA vertelde me onlangs dat ze haar moeilijk koppelbare ex-ram, die overal van schrikt en daardoor in koppelingen telkens stopte met eten, heeft gekoppeld aan een andere ex-ram, die gezondheidsklachten had (o.a. blindheid). Niet de meest logische koppeling, maar beide konijnen zijn nu super blij, en vinden steun aan elkaar. Ze grapte dat hij misschien gewoon alle vrouwtjes wat te eng vond, dus dat die twee gewoon meer van de herenliefde zijn.

[Suus1978]

Als ik het zo lees, is het twee keer fout gegaan omdat Fifi ontsnapt is en bij Sulvi terecht is gekomen. Het is niet zo gek dat er dan gevochten wordt als ze nog in koppeling zitten (van de schrik/stress). Misschien lukt het wel als ze op een normale manier kennismaken, de voortekenen waren best goed. Alleen moet het verblijf van Fifi dan wel 100% dicht en ontsnappingsproof zijn, want anders herhaalt dit scenario zich waarschijnlijk.