Gecastreerde voedster weer naar buiten?

[Lexie]

Hoi allemaal,

 

Gisteren (maandag) is mijn voedster gecastreerd. Dit is (na een nare ervaring met het konijntje hiervoor) gelukkig tot dusver helemaal goed gegaan, zelfs beter dan ik had durven hopen.

Bij thuiskomst at ze gelijk al een beetje, maar was ze nog wel suf en wat koud. Sinds vanochtend maakt ze de indruk weer helemaal de oude te zijn; lekker warme oren en nekje, eet naast groenvoer ook alweer brokjes, plast en keutelt, wast haar vriendje en vooral: sloopt, graaft en banjert erop los. Mijn dramaqueen rammetje maakt eerlijk gezegd een sippere indruk, en die hoefde alleen maar mee voor de emotional support.

 

Normaal woont ze met haar vriendje buiten, nu zitten ze samen in de badkamer, een ruimte van zo'n 1,5 m2. Ze blijft enorm graven (in de handdoeken en de toiletbak, en als je die weghaalt, gewoon op de kale tegels; haar afleiden heeft ook maar eventjes zin, en ik ga straks ook slapen) en heeft inmiddels ook haar tanden gezet in de voegen in de hoeken van de badkamer. Ik ben blij dat ze zich zo goed voelt 😉 maar heb het idee dat ze een beetje stir crazy wordt, en dat ze in haar vertrouwde omgeving (met meer ruimte) wat rustiger zal zijn.

 

Ik belde vanochtend ook met de dierenarts (routinegesprekje om te kijken hoe het na de nacht ging), en die adviseerde om haar minimaal een week binnen te houden in verband met myiasis. Hier had ik zelf nog helemaal niet aan gedacht en ik heb er ook nergens anders een waarschuwing over gelezen; wel over de lichaamstemperatuur kunnen behouden na narcose en niet al te wild doen voor de wondgenezing. De wond voelt droog aan en is ook dichtgelijmd. Ze hoeven haar daarvoor in principe ook niet meer terug te zien op controle.

Is het oké om haar weer buiten te laten spelen? Ik denk dat ze daar wat rustiger zal zijn dan binnen. Al dat graven en zoomies in zo'n kleine ruimte lijkt me ook niet bevorderlijk.

Hoe reëel is de kans op myiasis buiten t.o.v. binnen? Ik heb thuis meestal de ramen en alles open, dus ook wel eens vliegen in huis, en het is hier toch net wat warmer dan buiten (wat me een slechte invloed lijkt hebben op het ontstaan van myiasis). Ik ben overdag sowieso thuis, dus kan prima om de zoveel uur de wond etc. controleren en de boel in de gaten houden (of ze nu binnen of buiten zitten).

 

Wat zouden jullie doen?
 

[To van de Veluwe]

Persoonlijk zou ik haar binnen houden. Het is toch best een heftige ingreep. Niet alleen voor wat de dierenarts zei: heb ik ook geen verstand van maar ook vanwege de kou en het natte weer. Het kan best afkoelen. Kun je in de kamer niets afzetten met hekjes? Daar is vaak meer te horen en te zien. Je kunt haar dan ook meer in de gaten houden.

Als je dichtbij woonde, mocht je ze wel lenen maar het is altijd makkelijk om die met ziekte te hebben. Ik heb die toch al verschillende keren nodig gehad.

Bijv. bij het verwijderen van bomen, heb ik ze een week binnen gehad. Het was toen zomer.

Maar er zullen er vast nog wel reageren die meer ervaring met castreren hebben.

[Lexie]

Ha, dank voor je reactie.

Mijn rammetje is helaas 'allergisch' voor rekjes/panelenren; zodra hij tralies ziet, moeten die WEG, dat wordt dan echt een enorm project. Ik heb de badkamer nu afgezet met een gaaspaneel, maar daar heb ik er niet genoeg van om zonder muur een ruimte te bouwen. Op een andere plek binnenshuis passen ze ook eigenlijk niet. Ik heb wel ook nog een pop-up ren van zacht materiaal (zo'n play pen), die ik gebruikte voor het koppelen, maar die gaat al het graven en knagen etc. niet voor langer dan een paar uur aankunnen en ik durf ze daar niet zelfstandig in te laten als ik even boodschappen ga doen bijv., laat staan gedurende de nacht. Ik heb ook nog een traliekooi, maar dan moet ik ze uit elkaar halen, want voor allebei is die echt te klein, dat wordt ruzie (en een hoop geknaag aan de tralies, haha). Volgens mij heeft de voedster gisteren veel steun gehad aan de aanwezigheid van het rammetje, dus uit elkaar halen zou ik jammer vinden (en maakt het ook weer saaier voor ze).

Ik kan dus best een andere oplossing verzinnen, maar niet een die makkelijker nog een week vol te houden is dan de badkameroplossing.

 

Het in de gaten houden is geen probleem, ik woon gelijkvloers en de badkamer is in het midden van het huis, ik hoor ze dus de hele tijd, vanuit elke kamer, en maandag en gisterenochtend heb ik mijn werkplek naar de hal verhuisd, zodat ik er naast zat 😉 Ik woon alleen, dus meer 'reuring' krijgen ze binnenshuis ook niet snel. (In de hal lopen te veel kabels om ze daar zelfstandig in te laten; ik ken mijn rammetje goed en deze nieuwe voedster steeds beter, en ga dat in ieder geval zeker niet doen, haha.) Als ze buiten zouden zitten, is het ook geen probleem om er met mijn neus bovenop te zitten. Ze hebben buiten trouwens een hok waarvan het deurtje altijd openstaat met een droge/warme bovenverdieping, en een vrije uitloop van 7 à 8 m2, die deels overdekt is. Geen nat zand/gras/modder, maar het is met deze regen niet kurkdroog.

 

Ik hoor vooral zoveel tegenstrijdige dingen: mensen die zeggen dat het prima is om ze na de eerste 24 uur (vanwege reguleren lichaamstemperatuur) weer buiten te laten, en anderen die zeggen dat je ze zeker 10 dagen heel rustig moet houden (hoe die mensen dat doen, geen idee, want mijn voedster krijgt dus ook op een heel kleine ruimte 'last' van zoomies en begint as we speak met de toiletbak te schuiven). Kortom, wat dat betreft denk ik doen wat goed voelt voor het specifieke konijn. Als de voedster zich nog zieker voelde, zou ik haar absoluut binnen houden, maar ze lijkt echt nergens meer last van te hebben.

Mijn vraag ging eigenlijk vooral over de myiasis en het risico daarop.

 

[bunnyempress]

56 minuten geleden, Lexie zei:

Ik hoor vooral zoveel tegenstrijdige dingen: mensen die zeggen dat het prima is om ze na de eerste 24 uur (vanwege reguleren lichaamstemperatuur) weer buiten te laten, en anderen die zeggen dat je ze zeker 10 dagen heel rustig moet houden (hoe die mensen dat doen, geen idee, want mijn voedster krijgt dus ook op een heel kleine ruimte 'last' van zoomies en begint as we speak met de toiletbak te schuiven). Kortom, wat dat betreft denk ik doen wat goed voelt voor het specifieke konijn.

 

De reden dat je zoveel tegenstrijdige dingen hoort, is dat konijnen heel anders kunnen reageren op de castratie. En de adviezen van de dierenartsen lopen daarom ook enorm uit een.

 

Grof gezegd heb je een aantal risico's:

• Niet goed eten
• Onderkoeling
• Wond-infecties
• Myiasis
• Onvoldoende toezicht

 

Hoe groot die risico's zijn, ligt enorm aan hoe je konijn de castratie heeft ervaren én hoe de wond is gehecht en daarnaast wat je situatie buiten is.

 

Scarlett is in de middag de volgende dag na de castratie weer naar buiten gegaan vanwege de volgende redenen:

• At alweer hooi, brokjes en alles binnen 2 uur na de castratie bij de dierenarts - geen dwangvoer nodig
• Was niet onderkoelt en had geen ondertemperatuur gehad
• Laag risico op wondinfectie vanwege alleen interne hechtingen en plakken met een zilverachtig goedje dat ook antibacterieel werkt (dus geen externe draadjes)
• Februari, dus geen vliegen
• Ik die er als een idioot boven op zit en thuis was & zij die zich goed laat controleren

 

Wij hebben haar dus in de ochtend laten castreren, rond 11.00 kregen we al te horen dat ze goed at en geen ondertemperatuur had. Opgehaald rond 17.00 (alsnog met onnodige kruik), zodat ze langdurig ook nog toezicht had bij de dierenarts. Binnen in de kamer gehad met toezicht, pijnstilling en het raam open. Volgende dag rond het middaguur toen het het warmst was buiten en ze de kamer al 8x op stelten had gezet, naar buiten gezet. Ze was gelijk blij en gerustgestelder en is gaan maffen in haar wilgentunnel, zodat haar maatje haar niet lastig kon vallen. Lodewijk was idd meer van slag, omdat hij vond dat ze sloom was en teveel sliep. Hij wurmde zich overal tussen om maar bij haar te zijn. Eerste dag buiten nog wel duidelijk pijn, nog gebeld om iets meer te geven, zodat ze beter at. Daarna wilde ze binnen 3 dagen niet meer (bijten in de spuit en drammen), en ze ging rustig omhoog 2x per dag met een hooi-snoepje pakken, zodat ik de wond kon controleren.

 

Daarintegen zijn er dus ook konijnen die je 2 dagen warm moet houden met een kruik/snugglesafe, die je 3-4x moet dwangvoeren per dag, waar hechtingen los-gebeten worden en die je echt miserabel ziet. Die moet je echt langer binnen houden.

 

Vanuit jouw verhaal baart de onderkoeling me wel zorgen, want hier is het echt best wel wisselvallig koud/nat de afgelopen dagen. Dan is het eerst best lekker, en dan stromende regen. Wij hebben natte plekken in de buitenren en Scarlett zit normaal gesproken wel gewoon in de regen. Lodewijk haast niet, die houdt niet van regen. Als je onderkoeling te laat opmerkt, heb je wel echt een probleem en ze laten het heel lastig zien. Ik weet niet hoe het bij jou zit, met de ren en hoe jouw konijn er op reageert (blijft ze wel binnen zitten als het regent?) en ik weet niet hoeveel toezicht je hebt. Onderkoeling kan weer zorgen voor minder eetlust, maar ook voor infecties als het lichaam het te zwaar krijgt.

Wat betreft Myiasis hoef ik me hier weinig zorgen te maken. Het is te koud en te nat en ze zijn beide zindelijk. Wij gebruiken houtkorrels in de toiletbakken en hun hok is 1.60m hoog zonder tussenverdieping, dus er is veel ventilatie. Er was ook geen open wond en die is er ook niet gekomen. Afhankelijk van hoe jouw situatie er uit ziet, kan je meer of minder risico hebben. 

 

Ik zou haar dus vandaag wel binnen houden nog, evt. met een sloopproject zoals een wilgenbal of iets anders om ze bezig te houden.

29 mei aangepast door bunnyempress

[Evee]

De adviezen van dierenartsen lopen op dit punt ook behoorlijk uit één. 
Dat kan van het niet eens benoemen (dat is overigens wel een teken dat het geen konijnkundige dierenarts is) tot "14 dagen binnen houden" variëren. 

 

Het advies hier is minimaal de eerste dag/nacht binnen houden. 

De eerste dag/nacht is noodzakelijk vanwege het op peil houden van de lichaamstemperatuur. Daarbij is het ook fijn dat ze even binnen apart zitten zodat je kan controleren dat er goed gegeten wordt en dat er weer keutels zijn. Dat duurt meestal een dagje. De eerste dagen moet je ook meerdere keren per dag pijnstillers geven, een ziekenboeg in huis hebben is dan gewoon fijner. 

 

Ik laat het van het herstel en het konijn afhangen wanneer ze naar buiten gaan. Meestal merk je na een dag of 3-4 wel dat ze het ook beu zijn.  Binnen hebben ze toch minder ruimte, en als ze weer fit zijn laten ze dat wel merken met tralieknagen, graven enz. Dan is het tijd om ze lekker naar buiten te doen, wel onder de voorwaarde dat ze gewoon goed eten en drinken en dat de wond er netjes uit ziet. 

 

 

Ja, er is kans op madenziekte, dat is er altijd, en die kans is groter bij wonden / vochtige plekken / diarree enz. 

Misschien dat jouw dierenarts dit aan de hand heeft gehad bij een konijn dat gecastreerd is en het daarom benadrukt? Ik geloof niet dat er op het forum gevallen zijn geweest van myiasis na castratie. Myiasis zie je vaker bij problemen als urinebrand en diarree. Maar het is wel een risico, met een operatiewond. We adviseren wel dagelijks (of als het makkelijk  gaat vaker dan één keer per dag) de wond te controleren.  Myiasis kan inderdaad ook gewoon in huis, het zijn de groene vliegen die het overbrengen, dus niet de gewone bromvliegen. 

[Lexie]

Dank voor de reacties!

Ik hou het echt goed in de gaten hoor 🙂

Nogmaals: als ze een zieke indruk maakte, dan zou ik haar sowieso nog veel langer binnen en/of apart houden, maar het gaat dus heel goed en ze lijkt het binnen beu. 

Qua ondertemperatuur had ik begrepen dat dit tot 24 uur na een narcose kan optreden, omdat het dan lastig is om de temperatuur zelf te reguleren, en dat het daarna in orde zou moeten zijn. Ik heb geen thermometer (en kan me ook niet voorstellen hoe ik in mijn eentje haar temperatuur zou moeten meten haha), dus ik ga af op het nekje en de (hang)oren (en verder natuurlijk hoe het gaat qua eten/drinken/levendigheid etc.). Na thuiskomst na de operatie (zo laat mogelijk opgehaald) was ze nog groggy en koude oren, oké nekje, warm gehouden (onder streng toezicht) met een kruik, haar vriendje en een dekentje, en sinds gisterochtend (geen idee wanneer het in de nacht verbeterde) was het warm nekje, warme oren, net zoals bij het rammetje en wil ze absoluut niks weten van dekentjes of kruiken. Ze liggen ook regelmatig geflopt (echt ontspannen op hun zijkant), ik denk omdat ze het best warm vinden binnen. Ze maakt dus verder ook 100% de indruk dat alles prima gaat, valt gelijk aan op eten (ook brokjes), wast zichzelf goed etc. Ik dacht af en toe dat ze zat te knarsen van de pijn (zoals het vorige konijntje), maar dan bleek ze gewoon luidruchtig op een hooistengel te kauwen, haha.  

 

Ik was bij een andere praktijk dan normaal (omdat de castratie van de vorige voedster bij mijn vaste praktijk was misgelopen, en ze het liever niet aandurfden voor dit nieuwe konijntje), en ik vond het er nogal hectisch, heel druk in de wachtkamer en als je belt steeds een andere assistente of arts aan de telefoon. Ze belden me van te voren ook 5x (!) afzonderlijk om te vertellen dat ze niet nuchter hoefde te zijn, dus kwam een beetje chaotisch over allemaal. Daarnaast had ik een lunchpakketje meegegeven in een bakje, en daarvan hebben ze alleen het deksel teruggegeven, haha. De dierenarts die ik gisterochtend sprak, was ook in de war met een ander konijntje, en was sowieso niet de arts die de operatie had gedaan. Nou ja, de operatie is in ieder geval goed gegaan 😉 en daar ging het me om.

 

Ik denk dat ik het badkamerverblijf vanmiddag ga schoonmaken, en ze dan voor dat proces even buiten zet om te kijken hoe dat gaat. Als ik het niet vertrouw, komen ze weer terug, en anders beoordeel ik het aan het einde van de middag opnieuw of zet ik ze bijv. voor de nacht weer binnen.
Geef natuurlijk sowieso nog pijnstilling en regelmatig even kijken hoe het met de wond gaat is ook geen probleem. Ze is nog nooit in de regen gaan zitten, maar als het weer gaat regenen als ze buiten is, zal ik dit natuurlijk checken. (Ook als er niks aan de hand is, ga ik op een dag wel 10x bij ze kijken, want cute en gezellig en gelijk naast de keukendeur, dus ik zie het meestal snel als er iets niet goed gaat.)

 

Andere sloopprojecten heb ik aangedragen, maar graven en schuiven blijft haar favoriet. Blijkbaar heeft ze dus ook niet echt last van de wond op haar buik, want 't ziet er arbeidsintensief uit, haha. 

 

@Evee, ja, ik had alle info over castratie dit keer (en de vorige keer) uitgeplozen en nergens staat: pas op voor myiasis, dus daarom schrok ik misschien een beetje. Als ze dat aan de telefoon niet had gezegd, had ik er niet eens aan gedacht en zat ze waarschijnlijk allang (even) buiten, haha.

[Evee]

Het staat er inderdaad niet specifiek bij vermeld, ik zal het in de nieuwe versie (ben de website aan het vernieuwen achter de schermen) erbij zetten. 

[Lexie]

Ah, ik bedoelde niet eens specifiek hier, maar het stond ook niet in de dierenartsinfo (van deze of de vorige) en de Nederlandse en Engelse Google zoekopdrachten die ik heb uitgeplozen, haha

 

In ieder geval bedankt voor al het meedenken en de reacties! Heb over het algemeen toch meer vertrouwen in het advies en de ervaringen van andere konijnenmensen 🙂

[bunnyempress]

@Lexie Dat klinkt allemaal heel goed. 👍 Dan zou ik ze idd ook lekker buiten laten nu. Zoals gezegd: bij mij zat ze ook heel snel weer buiten, maar alles ging echt super goed, dus dan maak je je ook niet echt zorgen. Van wat jij zegt: zeker geen tekenen van onderkoeling. In principe kan het van de narcose, maar als het eten dus niet goed op gang komt of toch een infectie, dan kunnen ze ook onderkoelt raken. Vandaar dat het niet zo is dat je na 24 uur altijd 100% veilig zit qua onderkoeling. Maar dan zie je geen flop, veel minder activiteit en zeker geen warme oren.

[Lexie]

Update: het gaat nog steeds hartstikke goed! Ze zitten weer samen buiten. Ik denk dat al het gevaar inmiddels wel geweken is 🙂

Hopelijk groeit haar vacht weer snel terug, dat blijft er sip uitzien, zo'n kaal buikje. 

Op naar een lang en gelukkig konijnenhuwelijk met deze twee! ❤️

[bunnyempress]

Die vacht duurt nog wel even hoor. Bij de oren was het het langst hier. 2-3 maanden dacht ik. Daar zat het stukje voor het infuus en het plak-middel is kennelijk nogal vinnig op konijnenhaar. Buikje was een weekje of 3-4 volgens mij. Je ziet het in plukjes teruggroeien, dat is wel heel grappig. Kaal veldje met plukjes erin.

31 mei aangepast door bunnyempress

[To van de Veluwe]

8 uren geleden, Lexie zei:

gelukkig konijnenhuwelijk met deze twee!

Nou gelukkig huwelijk? Hun kinderwens wordt niet vervuld! 😉

[Lexie]

Haha, maar ze hebben (hoop ik) ook geen kinderwens meer! 🙂

Dit is inmiddels het derde meisje voor mijn ram, (al twee keer 'weduwnaar') dus ik hoop dat het nu een hele tijd goed blijft gaan ❤️

 

De voedster is er trouwens ook echt direct een stuk rustiger van geworden. Eerst liet ze het mannetje geen moment alleen (niet eens per se rijden, maar gewoon altijd by his side, op een irritante manier), en nu zijn ze meer zelfstandig. (Nog steeds elkaar wassen en tegen elkaar aan liggen/zitten, maar niet meer zo obsessief.)

Ze is ook meteen helemaal zindelijk geworden (eerst plaste ze nog overal, ze was nooit onvriendelijk, maar wel heel bezitterig) en, dit is wel jammer, want vond ik er heel schattig uitzien, chinnen doet ze ook niet meer.

Echt magisch, zo'n castratie (in dit geval dan).

[bunnyempress]

Fijn dat het allemaal zo mooi goed gekomen is en dat het karakter zoveel ten goede is veranderd na de castratie.

Scarlett is echt nog precies hetzelfde hier 😂  maar mijn lieve Diva was al zindelijk en een knuffelkont. Chinnen deed ze al nooit, ze weet dat alles van haar is.

 

[Roos-Anne]

Fijn dat het goed gaat buiten! En een stuk minder territoriaal als ik het lees. 

 

*Hier was het advies om de voedster de eerste nachten binnen te houden tot ze weer actief werd en goed at. Dat was hier niet het geval, dus heeft ze 1,5 week binnen doorgebracht.