Esmee4

Ze zijn zo slim hé 😅

Bedankt voor de tip!

Dank je wel voor je reactie! Het rondstrooien heb ik geprobeerd inderdaad, maar het zit hem vooral in de tijd vóór de brokjes. Heel herkenbaar ja. Als ik met hun bakje richting de schuur loop, weten ze dat de brokjes eraan komen en gaat hij jagen. Maar soms begint dit al als we eind van de middag de tuin inlopen, ook al krijgen ze nog geen brokjes 😅

Mijn konijnen (allebei geholpen) zitten nu een maand samen. Over het algemeen is het een leuk koppel; ze liggen vaak samen, eten samen hooi en de ram wast de voedster. Alleen als ze brokjes krijgen, rent de ram achter de voedster aan. Hij maakt hierbij een knorrend geluid. Soms liggen er zelfs plukken haar in de ren. Zij rent van hem weg en dit houdt pas op als ze de brokjes hebben. Dan eten ze lief samen. Het probleem is dat ze precies weten wanneer ze brokjes krijgen en dan begint de ram te jagen. Ze hebben altijd hooi ter beschikking, krijgen 2x per dag brokjes en 's avonds groenvoer. Hebben jullie tips om dit te verhelpen?

Heel veel sterkte met het verlies!

Dank je wel! Dat was ook mijn gedachten ja, ze at zelfs die avond nog haar brokjes.. Het zou goed kunnen dat ze toch een iets minder goede weerstand had vanwege de castratie. En misschien in combinatie met de veranderende temperaturen afgelopen weken. Ze was pas 1 jaar, veelste jong 🥺 Nu denk ik ook, had ik haar wel moeten castreren maarja..

Bedankt voor je berichtje! 💖

Dank je wel 💖

Heel erg bedankt voor de fijne en bemoedigende woorden 💕 Zojuist heb ik mijn eigen dierenarts gesproken nadat ik de filmpjes had doorgestuurd. De DA zei dat ze kon zien dat ze benauwd was en veel ongemak ervaarde door met haar kopje op en neer te gaan. De echte oorzaak zullen we waarschijnlijk nooit achter komen. En we krijgen haar er niet mee terug natuurlijk. Klopt, de kans zou klein zijn dat ze het wel had gered als we 's nachts naar de DA waren gegaan.. Hopelijk heeft ze inderdaad, door de pijnstiller, minder pijn ervaren en kon ze rustig heengaan. Het was in iedergeval fijn om nog de situatie met de DA besproken te hebben, dat geeft een stukje bevestiging van wat wij zagen en is helpend voor het rouwproces.

Dank je wel! Doet mij goed zulke berichtjes van mede konijnenliefhebbers 💖

Ja ze zijn allebei gevaccineerd. Het niezen leek niet echt kuchend. Het was meer hard door je neus uitblazen, snap je dan wat ik bedoel? Vocht achter de longen had de DA het ook over. Ik vind het vooral vervelend dat wij 's nachts echt zagen dat het niet goed ging en we ons niet gehoord voelde. Ik heb een paar filmpjes gemaakt en je ziet dat ze pijn heeft. De DA heeft niet gevraagd om dit te zien.. Dank je wel! Dat zou inderdaad nog kunnen. Ik ga het eerst met met eigen DA bespreken.

Bedankt! 💕

Dank je wel voor je medeleven @Annelisa 💖 Het is zo verdrietig om te beseffen dat ze er niet meer is. Zal morgenochtend heel vreemd zijn als ik alleen Charlie zie rond huppelen 😪

Hoi allemaal, Ik ben nieuw op het forum. Helaas kom ik met verdrietig nieuws, want onze lieve Cato is vannacht overleden. Wellicht heeft iemand het volgende ook meegemaakt? Ik wil graag mijn verhaal kwijt. Afgelopen week merkten we ineens op dat Cato soms hard nieste. Ik weet niet of het echt niezen was, er kwam geen snot uit. Het leek erop of ze haar neus weer vrij moest maken. Achteraf had ik meteen aan de bel moeten trekken.. Ze at wel goed, ze was actief en merkten verder niks geks aan haar. 's avonds heeft ze gewoon brokjes gegeten. Rond middernacht merkte mijn vriend ineens op dat ze allebei niet meteen reageerde toen hij groente gaf, terwijl ze normaal meteen erop afkomen. Ze zaten boven in hun hok. Dat was eigenlijk al vreemd, want normaal zitten ze rond dat tijdstip in de ren. Hij had wat groente bij ze neergelegd en daar aten ze van. Omdat hij het toch gek vond is hij een paar keer gaan kijken. Cato zat in het nachthok in een hoekje en ademende zwaar. Hij heeft mij vervolgens wakker gemaakt om te vertellen dat het niet goed met Cato ging. Het leek alsof ze erg benauwd was en moeite had met ademen. Ook bewoog ze op en neer met haar kopje. We hadden direct het gevoel dat het fout was. Om 1 uur heb ik de DA gebeld. Best wel overstuur vertelde ik wat er aan de hand was. Dit hadden wij niet eerder meegemaakt. De DA vroeg ook nog waarom ik midden in de nacht belde en niet eerder? (ze had toch iets gegeten zei hij). Naar mijn idee zag hij de situatie dusdanig niet ernstig in om tot actie over te gaan. Misschien was ik niet duidelijk genoeg? In het gesprek liet hij iets vallen over dat het mogelijk een longontsteking zou kunnen zijn, maar daar hebben we verder niet over gesproken en ik zou vandaag laten weten hoe het gaat etc. Gelukkig had ik nog metacam liggen van de castratie. Ze was een maand geleden geholpen en ik was toen zo blij dat alles goed was gegaan. De DA adviseerde om de pijnstiller te geven en stelde mij vooral gerust kreeg ik het idee.. Toch voelde het voor mijn vriend en mij niet goed. We zagen dat ze iets rustiger werd van de pijnstiller. Ze leek het fijn te vinden dat we bij haar waren en hebben haar veel geaaid. We zijn tot 3 uur vannacht bij haar gebleven. Om 7 uur vanochtend schoot ik wakker en ben ik meteen naar beneden gerend. Ik zag direct dat het mis was. Ze lag beneden in het hok achter het trappetje.. We zijn er echt kapot van en snappen niet hoe het kan dat ze zo snel is overleden. Ik heb nog contact opgenomen met de DA. Hij was ook geschrokken dat het zo snel is gegaan en vond het triest. Hij legde nog uit wat er waarschijnlijk is gebeurd, maar eerlijk gezegd heb ik de helft ervan niet mee gekregen want ik ben zo verdrietig dat ze er niet meer is. We hebben haar begin van de middag op een mooie plek begraven. Daarna hebben we het hok en de ren extra goed schoongemaakt. Ik hoop vooral dat onze ram niet ook ziek is. Morgen ga ik contact opnemen met onze eigen DA. Maar wat doet dit pijn. Allerlei vragen gaan door je hoofd, verdriet maar ook machteloosheid.