Roos987

@knaagjeknabbelsuddenly@bobbyonthefloordank@knaagjeknabbelsuddenly@bobbyonthefloordank jullie wel, erg lief!

@bobbyonthefloor dank je wel voor je reactie, heel lief!

@To van de Veluwe dank je wel voor je reactie, stelt toch weer een beetje gerust.

@Kolinoik denk ook dat wat de dierenarts heeft aangegeven, waarschijnlijk het probleem is geweest. Maar zoals jij ook al zegt kan ik er verdrietig van worden omdat ik het gevoel heb gehad dat de controle niet goed genoeg is geweest. Ik weet eigenlijk niet of ze een vochtinfuus heeft aangehangen, dit zou ik nog wel kunnen vragen. Ik denk ook dat een tweede narcose best veel is voor een konijn. Ik ga hem denk ik niet opgraven, ook al voelt hij er misschien niks van, vind ik het toch vervelend om te doen. Het was volgens mij niet per se super veel bloedverlies, maar meer dat het niet stopte waardoor het steeds meer zou worden, heeft de dierenarts de keuze doen maken om toch weer te gaan opereren. Zoals ik aangaf ga ik de mail van de dierenarts wel nog even doorzetten naar een andere dierenarts. Los van het schuldgevoel van de castratie heb ik alsnog veel spijt van het groene flesje, ook al heeft hem dit misschien niet zijn leven gekost, ik had er beter over na moeten denken. Ik hoop echt met heel mijn hart dat hij hiervan geen last heeft gehad.

@happy211 Dank je wel voor je reactie, erg fijn. Ze hebben hem inderdaad van te voren gecheckt op longen en hart en dat bleek goed te zijn. Het voelt inderdaad heel dubbel, maar uiteindelijk was de keuze om hem te castreren wel de juiste, het heeft alleen heel erg verkeerd uitgepakt. Ik ga het proberen een plekje te geven.

Waar ik nu nog wel aan denk ik dat bij zijn oren aan de zijkant de vacht heel erg dun was, waardoor je het randje van zijn oor goed kon zien. Zijn vacht was verder heel mooi. Kan dit nog iets te maken hebben met gezondheid?

@Evee bedankt voor je fijne en eerlijke reactie. Het is inderdaad een hele kleine kans en een hele kleine ingreep. Als ik dit had geweten had ik het nooit gedaan. Ik was ook heel erg aan het twijfelen omdat ik het zo sneu vond dat hij dit moest ondergaan, maar tegelijkertijd weet ik dat een vriendje ook heel belangrijk is, wat uiteindelijk mij ertoe heeft doen zetten om het toch te doen. Je verwacht het gewoon nooit.

@mystique en @Kolino, Dank je wel voor jullie reacties! Verlicht het verdriet toch iets. Toen we hem al begraven hadden kwamen ze er pas mee dat ze hem ook achteraf nog hadden kunnen onderzoeken. Tegelijk weet ik niet echt of ik het fijn had gevonden als ze hem open waren gaan snijden. De dierenarts gaf aan dat wss door het stampen of knagen de knoop die ze had gemaakt los is gegaan. Ze gaf wel eerlijk aan dat het er ook aan kon liggen dat de knoop die ze gelegd had, niet straks genoeg was aangetrokken. Maar ze zei dat in 36 jaar het nog nooit is fout gegaan en ze een tweede operatie nooit heeft hoeven doen. Ik moet zeggen dat ik niet veel van de operatie snap, dus ik heb gevraagd of ze het nog eens op de mail kan zetten. Ik ben van plan om dit verslag naar een andere dierenarts te sturen, voor een extra check. Verder was het flesje wel echt heel groen. Heel erg, maar veel te laat. Ik heb er een foto van gemaakt maar ik kan alleen foto's toevoegen met een link? Niet als bestand.

Nog naast dat ik bang ben dat dit voor onderliggend lijden heeft gezorgd. Ben ik ook gewoon verdrietig dat hij iets heeft moeten drinken wat mogelijk niet helemaal goed voor hem was.

Hey, Vraagje. Kan je een topic ook verwijderen? Want hoe moet dat precies?

Hey allemaal, Nu bijna twee weken geleden is mijn konijn overleden en sindsdien ben ik enorm verdrietig maar voel ik mij ook schuldig. Ik wou mijn konijn laten castreren zodat ik een vriendje voor hem kon gaan zoeken, zodat hij niet meer alleen zat. Hij was een jaar oud en ik merkte aan hem dat hij een beetje eenzaam overkwam als wij hem geen aandacht gaven, omdat we druk waren met werk bijvoorbeeld. Hij liep vaak in de middag en de avond bij ons rond in de kamer, maar dit voelde niet genoeg dus ik wilde een vriendje zoeken en vervolgens een groter hok gaan creëren. De castratie was goed gegaan en ik kon hem komen ophalen. Ik was helemaal blij en ging hem na werk gelijk ophalen. Toen ik aankwam bij de dierenarts zouden ze hem voor mij gaan halen, maar vervolgens kwam ze terug om te vertellen dat hij toch wel een beetje teveel bloedde doordat hij aan de hechtingen had gezeten. Ze gaven aan dat dit niks is om mij zorgen over te maken maar of ik later op de avond kon terugkomen zodat ze hem nog een beetje in de gaten konden houden. Ik maakte mij op dat moment daardoor ook geen zorgen en ging weer naar huis in afwachting van het telefoontje dat ik hem weer kon komen ophalen. Vervolgens werd ik savonds gebeld, maar niet met het nieuws om hem op te komen halen maar met het nieuws dat ze hem toch voor de nacht nog daar wilde houden omdat hij bleef bloeden en dat mogelijk ze nog een keer naar de hechtingen moesten gaan kijken (opnieuw opereren) . Ik vond het al geen fijn gevoel dat hij daar moest blijven overnachten maar ging ervanuit dat het ik hem gewoon zou kunnen komen ophalen de volgende ochtend en dacht er geen seconden ove rna dat dit hem fataal kon worden. Vervolgens werd ik na 10 minuten weer gebeld, toen voelde ik al heel erg van dit is niet goed. Ik kreeg de dierenarts aan de lijn met het nieuws dat hij was overleden tijdens de tweede operatie, waarschijnlijk door de narcose die teveel werd voor hem. Ze hebben hem uiteindelijk toch nogmaals geopereerd omdat ze anders bang waren dat hij dood kon gaan bloeden. Ik heb nog gevraagd hoe het überhaupt heeft gekunt dat hij aan de hechtingen heeft kunnen zitten. De dierenarts gaf aan dat dit ze dit nog nooit had meegemaakt, de meeste konijnen zijn nog duf van de medicatie en komen niet zo snel weer bij. Hij was blijkbaar al sneller bij dan verwacht en was flink aan het stampen, toen heeft de dierenarts hem wel extra pijnstillers gegeven, niet doorhebben dat het al echt goed mis was en hij niet slechts een beetje last had van nabloeding. Ik vind het heel erg dat dit is mis gegaan en ben hier enorm verdrietig over. Ik ging er echt vanuit dat dit een konijn was dat ik voor heel lang nog zou kunnen verzorgen. Waar ik mij nu vooral schuldig over voel is het feit dat hij de tweede operatie niet overleefd heeft, het leek een erg gezond konijn en de dierenarts gaf ook aan dat te denken omdat hij de eerste operatie onder narcose zo goed gedaan had en hij zo snel was bijgekomen en zelfs een behoorlijk pittige bink was. Nu ging ik zijn hok opruimen en besefte ik mij ineens heel erg dat het flesje van mijn konijn behoorlijk groen was geworden van de algen. Op de een of andere manier heb ik nooit gedacht dat dit kwaad kon, het was mij de laatste tijd wel opgevallen, maar wij dachten aan een nieuw drinkflesje te kopen als hij naar het grotere hok ging. Nu denk ik waarom heb ik het in in godsnaam niet schoongemaakt? Of eerder een flesje gehaald. Achteraf toen ik het op ging zoeken kwam ik erachter dat algen kwaad kunnen doen. Hij dronk veel, at goed en had helemaal goede keutels. Maar kan het zijn dat hij hierdoor toch onderliggend lijden heeft gehad waardoor hij aan de tweede narcose is overleden?