bunnyempress

Zo raar vind ik het niet - hier heb ik ook het idee dat ze elkaar streken leren. Scarlett begon eerst met aankloppen en nu doet Lodewijk het ook. Schattig dat ze ff komen duwen 🙂

Darmproblemen gaan vaak een beetje met horten en stoten. Gasbuik is een symptoom, dus er kan nog iets anders aan de hand zijn. Lees hier meer: https://www.bunnybunch.nl/informatie/gas-verstopping-bij-konijnen De DA is denk ik bezig met zijn krampen verminderen (cisaral) en pijnstilling zodat hij blijft eten (metacam/novacam). Af en toe een nies is niet erg, dat doen gezonde konijnen ook. Niesbuien en/of traanoog erbij is wel een probleem. Kwam er ook snot bij? Gebruik je ook dwangvoer?

Sterkte met het verlies van Koekje. Je hebt een aantal opties, gebaseerd op beste/meest haalbare en naar beneden naar onwenselijk. Ik zet alleen achterblijven dus als onwenselijk, want een konijn mist echt een maatje: Laten koppelen bij de opvang aan een nieuw vrouwtje - daar mag het konijn ook altijd naar terug, mocht niet klikken tussen Jip & het konijn, maar ook mocht Jip onverwachts sterven. De enige ethische manier van stoppen met konijnen Jip afstaan, pijnlijk, maar wel haalbaar. Let erop dat er lange wachtlijsten zijn. Proberen een drietal te maken - soms lukt het. Zeker als Jip niet het dominante konijn was in de oude koppeling. Het kan zijn dat hij toch een beetje erbij hangt. Het kan zijn dat de koppeling tussen je huidige tweetal knapt. Het is risico vol, maar jij kent Jip en je huidige koppel. Jip alleen laten (onwenselijk)

Voor mensen die hem nog zochten: de hele grote snuffelmat (officieel voor honden) is vanaf zaterdag bij de Aldi. €10 Moet nog ff terugzoeken wie ik hier ook alweer voor moest taggen. Agility spullen e.d. zijn ook terug. Tunnel ook. Maar echt voor grote konijnen, want het zijn hond formaten.

Ik vind het echt hilarisch dat ze gewoon gaan stampen omdat het niet lekker genoeg is. 😅. Hier wordt echt weinig gestampt en als het gebeurd, dan is het omdat Lodewijk bang is. Scarlett is van het vuile blikken toewerpen, haar kont naar je toekeren of gewoon je straal negeren en langs je weglopen. Lodewijk is van het heen en weer huppen, verongelijkt kijken en dramatisch gaan liggen.

Ik ben bij dat hier alleen groenvoer gevechten zijn 🤣. Over hooi heb ik ze nog nooit moeilijk zien doen. Maar goed, Lodewijk eet ook vies hooi met keutels e.d. dat ik net heb opgeveegd. 😆 Scarlett zie ik soms wel echt helemaal in de hooi tunnel zitten om het hooi te pakken wat ze per se wil hebben. Hooihoed heeft ze dan. Hier pikt de voedster idd van de ram. Zij is de baas. Hij laat het ook geregeld uit zijn bek vallen. Nu hij wat groter is, wil haar favo truc niet meer lukken (kop omhoog doen, zodat hij er niet meer bij kon), dus nu loopt ze er mee weg of probeert het zo snel mogelijk te eten. Ze kauwt wel nog steeds sneller.

Fijn dat het gelukt is om ze een een goede plek te bieden. Afscheid nemen is lastig. Natuurlijk missen ze je, maar zolang ze elkaar hebben, denk ik dat het wel ok is, als is het niet ideaal. Als het lukt, zou ik ze wel Vitamine D geven (druppels, te koop bij de drogist), want die maken ze niet aan met kunstlicht. Je kan het gewoon op groenvoer of op de brokken druppelen.

Dat zijn plekken waar sommige konijnen niet durven te lopen. Van het kinderspel: “de vloer is lava”, waarbij je de vloer niet mag aanraken. Sommige konijnen vinden gladde vloeren eng en lopen alleen op kleedjes. Als ze dan het einde van het kleed zien, gaan ze er niet overheen. Andere konijnen rennen gewoon overal.

Ligt denk ik ook aan hoeveel brok je geeft toch? Zoals al eerder geschreven geef ik het ze liever niet tegelijkertijd, maar soms ontkom ik er niet aan (minder dan 1x per maand). Onze vraathazen krijgen echter 's avonds 6,25 gram per kilo konijn brok, dus saampies 50 gram. Hun brok is berekend op het feit dat ze ook nog groenvoer krijgen, dus geen groenvoer geven vind ik dan eigenlijk ook geen optie. Hier krijgen ze totaal 100 gram SS samen verdeelt over 2x (12,5 gram per kilo konijn). 350 gram groenvoer, vaak in 2x. Onbeperkt kruidenhooi. Wilgentakken. En dan bietsen ze natuurlijk nog af en toe een loop, krijgen ze johannesbrood bij het trainen en af en toe gedroogde kruiden. Wij wegen ze regelmatig en zolang hun gewicht netjes is en de keutels goed, vind ik het prima. Ze zijn nu na de wintermaanden iets aangekomen, is denk ik stukje wintervacht & we hebben iets meer biks gegeven, want mijn man vond dat ze vaak nog zo koud aanvoelden. Er is ook minder extra lekkers 's winters. Vanaf de lente krijgen ze regelmatig aardbeienblad, druivenbladeren, klaver, gras, dovenetel e.d. en dat weeg ik nooit.

Wij geven liever ook niet tegelijkertijd al is het wel grappig om te zien wat de voorkeuren dan zijn. Voor sommige groenten is Scarlett meer te porren dan voor brokjes dus dan eet ze die lekker eerst. 😅. Andere dingen laat ze liggen, totdat de brokjes op zijn. Lodewijk is altijd afgeleid tijdens het eten dus dan is de vraag waar hij door afgeleid is. Eigenlijk eten ze altijd wel hun brok op, maar de groenten blijven vaak iets langer liggen (vooral de minst gewilde) als ze tegelijkertijd gegeven worden. Als ik ze op een ander tijdstip groenten geef wordt er meer op aangevallen. 😅. Kruiden strooi ik regelmatig door het hooi. Meestal word er gelijk op aangevallen. Ze zijn ook weleens teleurgesteld dat er niets lekkerders is of dat ik niet buiten kom spelen. Soms maak ik een eierdoosje waar vooral Lodewijk mee speelt (die hij soms dicht weet te krijgen 🤔 en dan verongelijkt weer open probeert te krijgen 😤😤) Tijdens brokjes denk ik dat de kruiden genegeerd zouden worden. Tegenwoordig splits ik de groenten vaak in twee momenten. Mijn man vindt het fijn om rustig op te ruimen ‘s avonds en dan helpt de bak groenvoer daarbij. Ze krijgen ook 350 gram, dus genoeg ruimte om te splitsen.

Ik vind het echt zo enorm grappig dat zoveel van ons meisje als bijnaam hebben voor de voedsters of poes, terwijl je jongetje, ventje, mannetje e.d. helemaal niet zo vaak ziet. Op 1 of ander manier vind ik meisje/meissie ook super schattig klinken als koosnaampje, terwijl ik dat voor jongens varianten niet zo voel. Wijffie wordt in de buurt ook veel gebruikt, maar dat vind ik toch niet zo lief klinken. Ik denk dat het door de klanken komt, want bij mijn weten zijn meisjes niet liever dan jongens 😉

Mijn man kort alles af. Vreselijk vind ik het. Als hij Scarlett Scar noemt krijgt hij gelijk gemopper van mij te horen. Scar is een stomme leeuw van de Lion King. Niet mijn lieve moppie, diva, meisje-lief, schatje, petoetje 🥰. Lodewijk wordt soms Lo-Lo. Wat ik dus ook dom vind klinken (sorry man!). Of Pino. Die snap ik ook al niet, maar volgens mijn man heb ik nooit genoeg tv gekeken. Duidelijk is mijn Lodewijk gewoon Lodewijk, patatje, ventje en springkikkertje. Mijn man vindt dat ik dus altijd enorm lange bijnamen verzin. En dat Scarlett wordt voorgetrokken want zij heeft een eigen liedje en Lodewijk niet. Ik zei dat Lodewijk nog niet stil genoeg blijft zitten voor een heel liedje tijdens het knuffelen.

Ik zie nu al voor me hoe dat gaat. Heel mooie afdruk van Scarlett, want daar mag ik alles mee doen als ik haar maar kroel en eten/snacks/lekkers geef. 30x een mislukte poging omdat Lodewijk zo'n nerveuze springkikker is. Is de klei niet slecht dan voor de pootjes? Ik dacht dat ze klei/verf e.d. daarom alleen deden na overlijden.

Ik zou sowieso niet optie 1 pakken. Duidelijk is dat er toch iets niet lekker gaat en bijna niets is uitgesloten. Er zou dus prima iets aan de hand kunnen zijn met het gebit, de kaak, een abces etc. Zeker voer in de bek dat achterblijft kan wijzen op een abces. Pijn is heel moeilijk te bepalen bij konijnen. 2. vind ik moeilijk, want E.C. is normaal of heftige duidelijke klachten (dat tollen, vallen etc.) of uitsluiten omdat het de rest niet is of gewoon behandelen uit voorzorg. Panacur wordt ook door veel konijnen slecht verdragen - het is bitter - dus als dat gevecht niet hoeft, zou ik het niet aangaan met haar. Wat dacht je van 3.a.? Advies vragen in Utrecht, Wilheminakliniek? Die staan bekend om hun expertise. Je kan er niet echt als particulier terecht - maar zij zouden kunnen overleggen met je dierenarts. Waar evt. naar kijken, toch narcose en kiezen bekijken of misschien röntgenfoto. Dan kijkt er gelijk een expert mee en heb je duidelijkheid.

Het is echt onvoorstelbaar dat hij Scarlett's gewicht was! Hij is denk ik 1/3 van haar lengte. Ik heb zo'n medelijden als ik lees hoe zijn leven was - 💔 echt zo sneu. En nu heeft hij een gouden plekje bij jou ❤️. Ook zo lief dat die twee elkaar zo leuk vinden. Echt een verschil dan met Lappie, die geen ander konijn verdroeg.

Steel maar lekker hoor! Perfect konijnwaardig 🐰❤️. Hier stelen ze ook eten van elkaar. 😂 Lodewijk snapt alleen niet het verschil tussen zijn bek vol met brokjes of snoep -> kan Scarlett niet stelen. En groenvoer wat eruit steekt -> kan Scarlett wel stelen. Dus hij rent soms ook kauwend rond om haar te ontwijken 🤣

Jammer dat hij ook nog voor iets anders allergisch is. Wel fijn dat er weer 3 dingen wel goed verdragen worden.

Climbing the walls - Scarlett Style Ik lig hier dus een beetje uit te zieken (alweer 🤧) met mijn hoestdrank, neusspray, bak met zakdoeken en keelsnoepjes. Dus mijn man is helemaal happy dat de konijnen extra veel aandacht van hem willen. En bezorgd dat ik alweer een *konijnendropjes* verkoudheid heb opgelopen. Meestal kijk ik naar ze overdag, maar niet als hij in de ren bezig is. Dat geeft me zo'n Big Brother gevoel. Wel als hij iets roept, dan check ik altijd wat ze nu weer uitvreten. Hij had me beloofd dat hij Scarlett lekker op schoot zou nemen voor haar groenvoer & knuffel moment en ruimte zou houden als Lodewijk dat ook zou willen. Bij mij springt hij nog weleens op schoot, ook zonder eten, om aandacht te vragen. Bij mijn man wil hij met eten vaak maar heel kort zitten. Wrokkig konijntje is dat. Maar goed, dat had hij dus heel lief gedaan en daarna ging hij de ren opruimen. Hij was dus al een keertje of 2 heen en weer gelopen naar de schuur. Daar had hij ook de grote zak gepakt waar de hooibaal altijd in vervoerd wordt. Die had hij makkelijk even over het hek gegooid en hij had hun lange dunne twijg ook recht op gezet, zodat hij kon gaan vegen. Scarlett is altijd lekker lui - tenzij ze denk dat er ergens eten ligt. Die zag die zak en dacht: zit daar wat in voor mij? Dus nadat ze heen en weer langs die twijg was gehobbeld stond ze op haar achterpoten te kijken: Het was avond, dus die witte streep is de tak - die grote zwarte vlak is de zak - en scarlett staat dus op haar achterpootjes te kijken. Nou ja, dan ben je groot, maar niet groot genoeg. Dus wat doe je dan? Dan klim je gewoon *in het hek*. *yay* ik kan er bij! Natuurlijk viel ze wel weer naar beneden, dus dat was jammer. Mijn man (buiten beeld), schrok zich rot en die kwam gauw aanrennen, maar toen stond ze alweer met 2 pootjes op de grond. Dus toen kwam hij later naar boven om me te vertellen dat ik een filmpje moest kijken van onze dame 😂 En toen zei ik dus: ""Imagine how annoying you are that she's trying to climb the walls 😂" Maar het was dus duidelijk weer voedsel gemotiveerd. Ik weet zeker dat die zak naar hooi rook. Duidelijk ook dat wij echt geen lagere hekken kunnen.

Misschien was alles goed niet de juiste bewoordingen. We blijven allemaal natuurlijk leren tijdens on leven en het gedrag van honden veranderd ook natuurlijk. Ik denk dat we het altijd gewoon perfect willen doen. En als het dan niet lukt - is het vaak zo dat er dan zogenaamd een fout bij ons zit. Terwijl het heel gezond en menselijk is om ook emoties te hebben en die kunnnen we niet zomaar stoppen. Ook ouders die angstig worden en dan kinderen die daar op reageren. Je weet wel dat het anders doen eigenlijk beter is, maar ja, hoe doe je dat dan. Je hoeft niet perfect te zijn. Als ik ze zo blij zie op het strand, denk ik, gaat toch harstikke goed met alles. Die fase van 1 mens en 2 honden komt vast later wel weer terug. Misschien is dat over een paar weken, misschien over een paar maanden. De ene hond blijft heel lang dollen, de ander is al heel snel dat wilde kwijt. Ik denk dat als ze de kar mogen gaan trekken er ook wel weer heel wat zou veranderen.

Ja! Leuke verhalen van je setje. Zin in 🙂

Volgens mij doe je alles gewoon goed @Evee. Dit is gewoon een fase waar ze nu inzitten. Net als konijnen die opeens in de puberteit besluiten te klieren of mensen met 2 kinderen waarvan de een de ander telkens wakker huilt of knetterede ruzie veroorzaakt. Het is lastig omdat het opeens veel tijd en energie investeren is en het balen is dat ze nu elkaar zo aansteken met gedrag wat je niet wil zien i.c.m. moeizaam alleen zijn. Is er niemand die je vertrouwt om met Finn te lopen? Of om mee te gaan, zodat je 2 mensen op 2 honden hebt? Dat zou jullie denk ik super ontlasten even. Hopelijk wordt het na het bepalen van de rangorde een stuk rustiger en dat ze dan weer de goede dingen van elkaar over nemen. Zodat ze beide rustiger en minder reactief worden.

Lodewijk de rover - oftewel daar ging mijn stekje Meestal is het Scarlett die sneaky doet en gelijk eten zoekt, maar deze keer was het Lodewijk me te slim af. Ik was natuurijk ook in slaap gesust. Waar Scarlett als een raket gaat zoeken, is Lodewijk meestal aan het rondhuppelen. Onder de bank, bij de eetkamertafel, door de gang heen. Ach, dat gaat zo vaak zo. Meestal kan ik dus doen wat ik wil en hem daarna naar buiten begeleiden met een de bak groenvoer, de biks of het speelgoed. Hij spring weleens op de tafels of op de banken, maar niet heel vaak, misschien 1-2% van de tijd. Scarlett loopt meestal met mij mee of gaat recht op het eten af, dus dan moet ik kijken of mijn man alles netjes heeft opgeborgen, voordat ik ze naar binnen laat. Ik was dus van de keuken naar de woonkamer aan het lopen, terwijl mijn man Scarlett in de gaten hield. Zien wij beide Lodewijk op zijn achterpoten gaan staan, zijn voorpoten op de salontafel planten, zo met zijn snoet de plantenbak in die daar tijdelijk stond (hoort op de eetkamertafel te staan) en *whap* mijn stekje graslelie eruit trekken. Wij beiden: nee! 😡😡 Helaas is Lodewijk niet altijd even handig, dus bij het wegrennen liet hij hem vallen 😅 Hij was hem ook echt kwijt, maar goed, hij mocht van mij hem nu wel opeten, want ik heb nog tig andere stekjes en 3 volwassen planten. Hij keek 0,0 schuldig toen ik hem de rest van het stekje voerde. Misschien was het ook wel mijn schuld, want ze weten dat ze die plant mogen eten. Alleen meestal zorg ik ervoor dat ik wat knip, de volwassen plant gebruik of een gaasdekentje zodat de wortels blijven leven. Voordat ik nu de deur open doe kijk ik eerst of ik alle planten weer op de juiste plek heb neergezet na het schoonmaken van de eetkamertafel 😂

Dank je wel voor je compliment ❤️ Schrijven dan hé? Iedereen houdt van leuke konijnenverhalen 🙂

Drie weken na mijn kijk-operatie kreeg ik Neuritis vestibularis (evenwichtsorgaan ontsteking - nooit eerder gehad) en mocht ik opgehaald worden door de ambulance. Ik was niet eens in hetzelfde gebied geopereerd. Gewoon verzwakt systeem, ontstekingen die het niet weg kon werken en *bam* toen was ik de pineut. Man gelijk pissig dat ik niet genoeg had gerust en de zwaardere pijnstilling met ontstekingsremmers al snel had afgebouwd. De dag ervoor was er nog niets aan de hand. Helaas lijkt het soms heel goed te gaan, maar heeft het lijf het toch te zwaar te verduren. Zeker bij dieren is het moeilijk te zien. Je hebt echt alles gedaan wat je moest doen.

Lodewijk heeft dus heupdysplasie - vastgesteld met beweging en met een röntgenfoto. Advies dierenarts: flink hoge dosis novacam + vitamine D (botontkalking) + flink hem laten bewegen. Idee is dat de spierkracht de heupdysplasie schade kan verminderen. Hij mag dus weinig tot geen pijn hebben, zodat hij blijft bewegen. Mogelijk zwaardere dosering in winter vs zomer. Elk jaar röntgenfoto om verdere schade te bepalen en evt. dan dosering pijnstilling aan te passen. Gelukkig wil Lodewijk zijn medicatie goed zelf oplikken, dus minimale problemen met het geven van medicatie. Hoe we er achter kwamen: ik sloeg aan op het feit dat hij, nu uitgegroeid, opeens wat nat had op zijn achterpoot én ik vond hem minder bewegen richting zijn tweede winter. Dierenarts had nog nooit zo weinig schade op de foto gezien, dus fijn dat het mij was opgevallen. Hoe eerder je er bij bent, hoe sneller je kan ingrijpen, hoe minder de schade is. Twijfel je over je konijn, de dierenarts kan voelen hoe de heupen zich bewegen en een foto maken ter bevestiging. Vooral grote rassen hebben meer kans op HD, maar Lodewijk is maar 25% Vlaams. Nog niet nodig gehad gelukkig. Aangezien het een aangeboren gewrichtsprobleem is, denk ik ook niet dat dit zou helpen op dit moment. Misschien wel als hij wat ouder is en zelf niet meer te verleiden is tot beweging. 1) laat ook bepalen of er botontkalking is op de röntgenfoto. Konijnen breken sneller iets, omdat de verhouding spier/bot heel anders loopt. Als het bot dan ook nog aangedaan is, dan is er nog meer risico. 2) hogere dosering pijnstilling is even schrikken, maar een bewegelijk konijn is een konijn dat vaak minder last heeft van stijfheid of andere klachten. Het is dus echt noodzakelijk vaak dat ze blijven bewegen en dan moet de pijn goed onderdrukt zijn. Recent onderzoek uit de UK laat zien dat hogere doseringen geen kwaad kunnen. Het is dus echt wel een hogere dosering dan bij bijv. darmproblemen 3) Als je veel pijnstilling moet geven, de paard variant vs de hond variant, kan je honderden euro's per jaar schelen. Kijk dat dus even na en bespreek het met de dierenarts.