bunnyempress

Ik zou niet meer stress introduceren en het nog even aankijken. Ze eet en ze drinkt, dat is prima. Keutels komen, maar niet optimaal is niet gek. Dwangvoer geeft namelijk ook kleinere keutels. Je zou evt. nog kunnen overwegen of je pijnstilling wil toevoegen om te kijken of ze meer opknapt en beter gaat eten, dat kan haast geen kwaad en als je geen verschil merkt, dan weet je dat ze verder geen pijn heeft. Sommige konijnen houden heel snel op met eten bij pijn, terwijl anderen haast niets laten zien. Lodewijk had gewrichtspijn en het enige signaal was dat zijn achterpootje nat werd. Dat was zelfs niet dagelijks aan de hand. Hij sprong nog en hij at nog, terwijl het dus eigenlijk niet goed ging. Alleen dat pootje triggerde mij en ik vond hem dus matter. De assistente had zoiets van: moah, niets aan de hand. De dierenarts gaf mij een compliment over mijn alertheid en constateerde aangeboren heupdysplasie. Nu met 2x daags pijnmedicatie springt hij beduidend meer, dus het is duidelijk dat het werkt en dat hij er een blijer konijn van wordt. Ze knarsen hier veel uit blijdschap bij aaien en bij slapen, dus uit pijn heb ik gelukkig nog niet gezien of gehoord.

Verdrietig dat je Artemis hebt moeten inslapen. Heel veel sterkte met het verlies @happy211 ❤️ Pandora ziet er uit als een lieverd en het winnen van vertrouwen is ook altijd een heel mooie weg vind ik zelf. Samen weer een band opbouwen, stapje voor stapje.

Zo fijn dat het beter blijft gaan en tja, je ziet toch vaak wel dat een maatje echt steun is ❤️. Al was het hier andersom 🙃. Lodewijk wilde steun bij Scarlett, terwijl zij was gecastreerd 😛 Nieuwe inzicht is volgens mij langzaam afbouwen, zodat je niet weer een plotselinge schok op het maag/darmstelsel hebt, maar niet elke dierenarts doet dat al. Dus meeste mensen gaan dan van 3x naar 2x naar 1x naar 0x. Het kan namelijk geen kwaad om nog een beetje mee te helpen en mocht je zien dat er achteruit gang is, kan je zo weer ophogen natuurlijk.

Tja - ik heb geen hond, dus leek mij een hond op bezoek of geur aan je handen van een hond het meest lijken op een eigen hond. Ik denk dat ook veel mensen zo denken, voordat ze een hond adopteren en het blijkt niet goed te gaan met andere huisdieren. Je hoort ook vaak dat katten bijv. of wel of niet goed samen gaan met een hond. En die lijken me makkelijker uit de angst te trainen dan konijnen. Die zijn immers geen prooidieren. Ze zijn hier hartstikke hand tam, kennen meerdere commando's, springen bij ons op schoot en zijn helemaal gek op ons en wij op hen. Toch zou ik Lodewijk dus geen hond aan doen, want hij is gewoon super schrikachtig. Hij rent nog steeds weleens naar binnen als hij een gans hoort overvliegen, als een panische angsthaas. Misschien heb je gelijk en valt het eruit te trainen, maar de vraag is natuurlijk of ik hem dat aan wil doen én of ik dat een hond aan wil doen. Met Scarlett zou ik het 100% durven, die is echt super diva en heel weinig angstig.

Die vraathazen van mij vinden het helemaal niet erg als er zand of aarde op zit. Wordt ook nog gegeten. Alleen Lodewijk is echt altijd een beetje dummy met groenvoer. Niet goed ruiken wat het is denken we, omdat hij afgeleid is, dus als het niet ergens 'open is', dan merkt hij niet wat het is. Dus zet ik altijd even een nagel in de bosbes bijv. zodat hij weer denkt: "Hey bosbes!". We grappen ook weleens dat hij graag een voorproever heeft, want als Scarlett het in haar bekkie heeft en er al half op kauwt, dan wil hij dus dat stuk hebben, zeker als hij die van hem weer ergens heeft laten vallen en niet meer weet waar. Gaat hij proberen van haar te jatten. Soms laat ze het vallen en pakt ze gewoon wat anders, soms vreet ze het zo snel mogelijk zelf ook nog op.

Fijn dat het beter gaat. Ik hoop dat ze goed blijft keutelen en dat die overvolle maag verder zakt. Ik had er zelf nog nooit van gehoord, dus geen tips.

Dat water dat er dan gewoon af spat op de grond en dan daarna alsof ze kwijlt. Haha 😂 te leuk dit.

Daarom mag mijn man geen Lodewijk noemen van mij in gesprekken, als hij binnen zit, omdat dat arme konijn dan helemaal blij aankomt rennen en vervolgens keihard genegeerd wordt. Want mijn man gaat echt de deur niet open doen 😛 Ik zei: daarom luistert hij niet naar zijn naam bij jou. Je praat teveel over hem en dan denkt hij dat hij geroepen wordt. Maar hij doet dus nooit zijn hoofd schuin. Alleen Scarlett.

Ja, precies dit doet Scarlett dus. Maar ze vlak daarna is het koppie dus weer recht. En ze kijkt me dus altijd aan bij die korte tilt. Ik heb de afgelopen 2 jaar nog geen foto kunnen maken, zo kort is het. Andere dag deed ze het en toen mopperde mijn man tegen haar: “niet zo je koppie doen - daar raakt je moeder gestrest van” Ik schoot in de lach, maar het is wel waar. 😓

Elke keer, maar dan ook elke keer als Scarlett haar koppie schuin houdt, schiet ik in de stress. Ze doet het echter maar maximaal 30 seconden om naar me te kijken. Duidelijk dus geen verlamming, maar gewoon ff schuin kijken. En dan schiet ik dus van de bank af omdat ik de rest wil checken. 😓. En dan stopt ze weer voor weken met zo kijken. Tot de volgende keer dat ze me zo aanstaart. Hoe lang houdt jouw konijn het kopje licht scheef en hoe scheef is het?

Nooit oppakken - bijna geen enkel konijn vindt het tof om opgepakt te worden. Liefst zelf bukken en dan vanaf de grond borstelen. Kan je niet zo lang op je hurken of knielen, probeer dan met een laag krukje of kussentje op de vloer voor jezelf. Je kan ook krukjes e.d. neerzetten voor de konijnen, want veel konijnen houden van springen en als zij hoger zitten, hoef jij minder te bukken. Elke vacht en elk konijn is anders. De ene borstel werkt beter bij het ene konijn dan de ander. Er zijn ook handschoenen, maar sommige mensen hebben bijv. veel succes met eerst aaien met natte handen en daarna pas borstelen of kammen. Zelf zou ik, vanwege dat ze verwaarloost en schuw zijn, eerst kijken of er een trimmer is die ze weer presentabel kan maken. Dan associeren ze jou niet met pijn en vervelende dingen en kan je daarna de band opbouwen met snoepjes en een borstel die ze het best accepteren. Je kan ook informeren bij het knaagdierenasiel/konijnenopvang uit de buurt, die hebben vaak ook wel contacten en soms zelfs cursussen. Blij dat ze een beter plekje bij jou hebben gevonden. Let er wel op dat ook binnen konijnen gevaccineerd moeten worden en dat ze nu te jong zijn om goed samen te koppelen met 12 weken. Kans is dus groot dat je binnenkort ruzie hebt of een nestje, als de geslachten niet goed zijn bepaald. Rammen worden met 12 weken geslachtsrijp. Er is hier iemand geweest die van 2 konijnen die ze had gered naar 13! is gegaan! Konijn 1 & 2 die ze zou redden bleken mannetje/vrouwtje, dus voordat ze ze opgehaald had, waren het er al 7 (nestje geboren met 5 kleintjes) en toen bleek dat vlak na de geboorte er niet snel genoeg gescheiden was, dus toen kwamen er 4 weken later, nog 6 uit een tweede nestje en toen zat ze met 13 konijnen thuis. Niet leuk als je denkt dat je iets goeds doet. Hier lees je meer over koppelen: https://www.bunnybunch.nl/informatie/koppelen-van-konijnen

Heel veel beterschap voor Bella! Duim dat je bij alle andere konijnen geen klachten ziet. Er is gewoon heel veel verschil in wat dierenartsen adviseren. De ene is super voorzichtig en zegt: alle konijnen meebehandelen, omdat symptomen soms heel snel komen en de ziekte zo hard kan toeslaan. Andere dierenarts vindt dat veel te veel stress en die zegt wachten totdat je wat ziet. Bij mij zou ook meetellen hoeveel stress een konijn heeft bij het geven van medicatie.

We hebben geen hond, maar we zouden het ook niet doen. Mijn man haalt altijd een hooibaal voor onze konijnen en daar loopt een hond los op het terrein. Die wil nog weleens tegen je op springen en/of mijn man wil hem nog weleens aaien. Zodra Lodewijk hond ruikt is hij al gelijk in paniek. Wegrennen, stampen, niet meer willen komen e.d. Scarlett zie je dan echt denken: "wat is je probleem, ik ruik wat, maar ik zie en hoor niets, dus er is geen probleem". We hebben ook een keer bezoek gehad met een hond en daar reageerde Lodewijk ook erg sterk op. Hij vindt het echt 3x niets. Scarlett was ook niet heel gelukkig, maar die ook niet super gestresst ofzo. Ik denk dat het echt aan je konijnen ligt en wat zij gewend zijn, als je dat wil combineren samen. Dus of samen opvoeden, zodat ze geen of minder angstreflex hebben of vanuit de opvang adopteren waar de konijnen al eens samen hebben geleefd met een hond. Volgens mij gaat het in heel veel gevallen best goed, zeker als je ze 100% gescheiden houdt, maar konijnen zijn prooidieren, en dus zul je bij sommige echt angst merken.

Super dat het nu allemaal achter de rug is en zo goed is gegaan. ❤️.

Ik weet dat bij katten er weleens chips 'verdwijnen', omdat het lichaam ze afvoert of ze zitten dan dus op een andere plek opeens. Of dat chips onleesbaar worden. Hoe dat bij konijnen zit weet ik niet, maar vandaar dat ik het wel fijn vindt als even gecheckt wordt dat ze er zitten en dat ze leesbaar zijn.

Nee, als ze elkaar blijven zien/ruiken, raken ze vaak alleen maar gefrustreerd van elkaar en dan blijven de hormonen hoog en de agressie dan ook. Baloe heeft nu een territorium in het hok, omdat zij daar gebleven is. Alles ruikt naar haar en dus wil ze Baily daar niet hebben. Het beste zet je ze weer samen op een neutraal terrein en maak je het hok goed schoon. Meer informatie vindt je hier: https://www.bunnybunch.nl/informatie/koppelen-van-konijnen

Krijg ik vandaag een email binnen: Gefeliciteerd met de verjaardag van Lodewijk. Oh ja, ik had 21-06 ingevuld bij die winkel, want tja, geschat en 01-06 leek me een beetje te vroeg, omdat Meneer nog groeide in juni. Waarschijnlijk is ook juli of augustus trouwens, maar goed. Er staat +/- juni 2022 in zijn paspoort. Dus ik kan er geen juli of augustus van maken. Ik mag een gratis snack ophalen voor hem. Een vitakraft Cracker. Ok, maar volgens mij zijn die allemaal met honing en we voeren geen onnatuurlijke suikers aan ze. Nou ja, haal hem wel op en dan gaat hij naar het asiel, voor de cavia's of ratjes. Die mogen dat geloof ik wel? Of ben ik nu te streng voor mijn moppie? Wij voeren JR Farm Farmy's Graanvrij XXL, daar zitten geen granen in en geen honing.

Chippen wordt steeds bekender. Niet elke konijnenopvang leest al chips uit, maar het gebeurd wel steeds meer. Niet elke opgeroepen dierenambulance kan uitlezen. Elke dierenarts wel, dus als die er aan te pas komt, wordt er wel uitgelezen. Naast de boekjes en vele foto's, heb je ook extra bewijs dat het jouw konijn is. Zeker met sommige vachtkleuren e.d. is het best weleens lastig. Ik herinner me nog dat verhaal van een Mw. die dacht haar kat terug te hebben, maar het bleek een andere kat te zijn! Later werd ze gebeld vanwege de chip van haar echte kat. Lees het hier: https://www.hartvannederland.nl/regio/zeeland/kat-fluffy-blijkt-niet-fluffy-baasje-heeft-al-3-jaar-lang-verkeerde-kat-in

Fijn dat ze weer goed eten. Echt konijnen logica dit idd. Ik ben blij dat ze beide echt graag eten, dus zelfs als ze verontwaardigd zijn krijg ik alleen maar kontjes te zien en blijven ze wel gewoon alles eten 😛 En ze zijn redelijk vergevingsgezind hier. Nooit langer dan een paar minuten irritatie.

@Cheeta26 Die twee grapjassen geven me altijd zoveel inspiratie. @Kolino Haha, oh jee, nog meer konijnen dingen in huis. Ik heb er nogal wat en net weer dingen bij de hema besteld van de nieuwste Nijntje collectie. Ik maak wel vaak stickers voor WhatsApp van hun foto's, omdat ze zo fotogeniek zijn. ❤️

Dat is schrikken. Ik hoop dat ze een goed behandelplan hebben en dat hij gauw weer naar huis mag.

Wij hebben laten chippen - want dat vonden we een veilig idee. Wel vorige keer bij de vaccinatie vergeten te vragen of de chip nog uitgelezen kan worden. Doe ik normaal wel, 1x per jaar laten checken is handig. Wij hebben ook 2 buiten konijnen en ze zijn beide op straat gevonden (gedumpt). Konijnen kunnen ontsnappen en ik wil gewoon graag dat als ze op straat worden gevonden, ze terug kunnen naar ons. Op de buurtapp (3 straten is onze wijk) heb ik ze ook gezet toen we ze adopteerden. Zo van: 'Hoi, dit zijn onze konijnen, mochten jullie ze ooit zien buiten, ze horen bij dit adres en bel ons z.s.m.'.

Ik duim zo enorm hard met je mee. Ik vind en vond het echt een hartverscheurende situatie 💔. Het zou zo fijn zijn als er toch nog een happily ever after komt!

A picture says more then a 1000 words - oftewel picture proof hoe de konijnen mij proberen te guilt trippen We hadden nogal een *konijnendropjes* week. 's avonds om 23.00 uit je bed gebeld worden dat er iemand richting spoedeisende hulp gaat en dan om 3.00 weer thuis zijn. Vervolgens een paar dagen later 's ochtends gebeld worden dat het mis aan het gaan is en dat er een spoedoperatie komt in een ander ziekenhuis, tenminste, als daar plek is, dat dit geregeld moet worden en transport via ambulance. Oh, en dat niets doen geen optie is, maar wel wat doen behoorlijk gevaarlijk. En dan pas om 17.30 horen dat alles goed is, waarna je midden in de file richting ander ziekenhuis sjeest om halverwege door de drive through van de KFC te gaan om nog iets te eten en dan na 23.00 weer thuis bent, als de transfer naar het oude ziekenhuis gelukt is. Enfin, alles goed afgelopen, maar de konijnen hadden duidelijk aandachtstekort en waren het er niet mee eens. De guilt trip in 6 foto's: Mam, ik hoor je aan de telefoon babbelen. Ik sta nu op mijn achterpoten om je minachtend aan te kijken. Heb je tijd om te bellen, dan heb je tijd om mij te aaien. Oh ja, groenvoer, dat moet ik ook nog. 😐 Mam... ik word moe van je aanstaren op mijn achterpoten. Ik ben hier gaan zitten... dan kan ik je ook aanstaren. Ik hoor je nog steeds praten. Je bent er nog steeds niet... hier buiten.. 🙄 Mam... ik kijk echt... teleurgesteld... er is echt... iets mis met jou... Je komt me geen eten brengen... je knuffelt me niet... Je geeft me geen aandacht. Al dagen niet! 😢 Kijk... ik klop aan... aandacht, toch?! 👊 Hoe kun je nu nee zeggen tegen dit gezichtje?! 😇 Hoi... Scarlett is al aan het afdruipen, maarre... ik, Lodewijk, lik nu je raam. Vind je dat niet charmant? Toch? Gaat de deur nu open?! Ze waren not amused dat ik dus uiteindelijk gewoon lekker mijn bed in kroop, want ik bleek ook nog zelf ziek te zijn (blaasontsteking). Ik heb het van de week goed gemaakt met ze. Lekker extra planten voor ze gesnoeid en ze laten graven in hun eigen graaf-stek. Dat verhaal komt nog. Voor nu, moesten veel mensen, die ook aardig in de stress zaten, wel lachen om onze verwende konijnen die verhaal kwamen halen omdat ze toch overduidelijk tekort gedaan werden. Terecht toch? 🤔

Klinkt als verontwaardigde konijnen... irritant, maar goed, beter dan zieke konijnen. Als ze vanavond gewoon groenten opeten, kun jij gewoon gerust naar bed. Zeker als ze hooi/kruiden ook gewoon hebben gegeten.