bunnyempress

Was nog vergeten te zeggen... andersom, als de kraamzorg problemen heeft met de door hen meegebrachte weegschaal (bleek achteraf ijkingsprobleem) en je dan zegt: "Oh, geen probleem, wij hebben een goede". En ze je dan aankijken alsof je een overbezorgde moeder bent die al een weegschaal heeft gekocht voor het geval dat... ze je ook een beetje verdwaasd aankijken als je zegt: "nee, die hadden al voor de konijnen". 😜

Hahaha, dat lijkt me echt een leuk gezicht. 🙂 Caafjes vind ik er altijd zo snoepig uitzien.

Hahaha! Scarlett is uitgerekt 85cm, dus met maat 48 ga ik het denk ik ook niet redden. Zittend heb ik haar nog nooit gemeten, maar dan is ze natuurlijk wel kleiner. Maar ik denk dat Mw. te breed is hoor, om in een schoenendoos te passen. Lodewijk is smaller en wat kleiner, maar die raakt vrij snel in paniek. Samen willen ze wel in onze grote kattenbak zitten, maar als ik die op de keukenweegschaal zet kan ik niet meer aflezen. Die is 57x43.

Ik vind dat zelf ook heel eng altijd, dat spartelen. Maar Lodewijk wordt al wild als hij een handdoek ziet en Scarlett bijt ze aan flarden, dus handdoeken is hier echt een totale no-go. Lodewijk wil echt spartelen, in een soort van draaiing om los te komen en mijn man laat dan dus wel los, omdat wij bang zijn dat hij zich bezeerd. Vandaar dat wij dus redelijk vaak falen in het feit dat het konijn ons niet bezeerd.

Het beste zijn dingen die ze heel lekker vinden, dingen waar de druppel door worden opgezogen (bijv. Loops, die zijn droog en die zuigen het op, maar sommige brokjes doen het ook, dus je kan even kijken wat er gebeurd als je dat doet) of dingen die sterk smaken/ruiken (basilicum, venkel).

Hoeveel ml moet je geven? Wij zijn met onze middelgrote konijnen overgestapt naar paard variant ipv hond. Toen was maar 1/10de nodig. Dat scheelt een hoop als je konijn niet mee werkt, al likt Lodewijk het dus uit de spuit bij ons 2x per dag. Scarlett is ook 0,0 fan van pijnstilling. Na de castratie is het 3 dagen gelukt en daarna niet meer. Spuit bijten, wegrennen en flink trappen. Advies was 5 dagen, maar kijk maar hoe ver je komt, meeste baasjes redden het tot dag 3. Nou dat was goede inschatting van de DA. Als ze stribbelen is het beste: - Zorgen dat ze goed klem zitten - Zorgen dat ze tot rust komen - Zorgen dat ze jou niet verwonden Wij falen weleens in de 'zorgen dat ze jou niet verwonden', want zelfs met 2 mensen, was Lodewijk dwangvoeren echt een hel. Die trapt, krabt, en bijt bij angst. Goed klem zitten, ben ik het eens met @happy211. Op de grond, tussen je knieën helpt het beste, met de kont van het konijn naar jouw buik. Als een handdoek helpt met rust geven (en natuurlijk met jou niet verwonden), dan kan je die klaar leggen tussen je knieën en dan daarna over haar heen slaan. Wat bij ons helpt met tot rust komen is hand over de ogen van zijn kop. Dan ziet hij niets, en dat schijnt te helpen met een veilig gevoel geven. Hij stopt dan wel met worstelen/stribbelen vaak. Vaak aaien we hem dan ook over zijn rug. Aangezien ik kleine handen heb, kan ik dus met mijn andere hand, als ik zijn ogen beschut heb, nog goed kijken waar ik moet zijn in zijn bek. Mijn man's handen zijn veel te groot, dan zitten ze over zijn hele kop heen.

Haha, ik zit me af te vragen hoe grote voeten ik dan zou moeten hebben, om ze in een schoenendoos te krijgen. 🫣 Sommige keukenweegschalen gaan tot 3kg, dus dat is te weinig, anderen tot 5kg, dat zou in principe kunnen. Maar ze zijn dus te groot qua formaat, om op zo'n klein dingetje te passen. En ze zouden bij mij dus niet in de doos blijven zitten natuurlijk.

Koop een baby weegschaal. Die heeft de dierenarts ook. Je hebt ze vanaf €30 ofzo, maar je kan ze ook tweedehands vinden. Vaak nog goedkoper. Ze wegen vaak tot op de 10 gram nauwkeurig en tot 20kg (dus ruim genoeg voor konijnen). Hij blijft een tijdje knipperen, want hij is een bewegende baby gewend en dan staat hij stil op een soort van 'gemiddeld gewicht van alle weegmomenten' wat je konijn dan is. Lok je konijn met een snoepje of wat groenvoer de weegschaal op. Lodewijk loopt er regelmatig op, want die wil per se dan een snoepje, als hij beneden ligt. Die denkt: ik sta hier en dan krijg ik een snoepje. Zo hoort het. Dus waar ben jij nu?Dit is de snoep-dispenser. Scarlett houdt niet van hoe glad hij is, maar goed, als we echt wegen, dan ligt er een handdoek op, dan wordt hij als 0 meting gezet, en dan wegen we de konijnen pas. Ik moet er wel bijzeggen, dat als je hem tweedehands koopt.. en die persoon je heel lief vraagt of je ook een medisch complexe baby hebt (dan moet je vaak luiers afwegen of je kind vaker wegen) of vraagt of je als verloskundige werkt en je zegt: "Nou nee, deze is voor onze konijnen" ze je wel een beetje raar aankijken. Maar ik zweer je, de alecto babyweegschaal staat bij onze dierenarts.

Dat snap ik ook wel. Maar ja, dan heb je het probleem dat je a) onder werktijd iets hebt gedaan wat niet onder je werkt valt, dus dat is juridisch problematisch en b) je stuurt een rekening zonder overleg (en die hoeven ze juridisch gezien niet te betalen). Als ze er echt een probleem van gaan maken, dan sta je niet sterk. Ook al vinden wij allemaal moreel gezien dat je gelijk hebt. Juridisch gezien hoor je onder werktijd te werken, wat onder je taakomschrijving valt, en daar valt DA bezoek niet onder denk ik. En juridisch gezien kan je niet zonder toestemming met andermans bezitting (sorry, juridisch gezien zijn dieren bezittingen) iets tegen betaling laten doen en dan de rekening claimen. Triest ook dat er kennelijk geen potje is voor dit soort dingen, als je dieren houdt, als instelling, dan weet je toch dat er kosten aan verbonden zijn. Dat is mooi! Dan lijkt me dat een goed plan. Andere optie, als je een goede band hebt met een DA, is kijken of ze een gastles zouden willen verzorgen? Mogelijk is daar wel een potje voor (gast-docenten worden wel vaker met een kleinigheid betaald). Dan kunnen ze gelijk ter informatie alle dieren nakijken, maar ook uitleggen waar de scholieren op moeten letten tijdens de verzorging? En een DA die een melding doet bij 114 heeft ook gelijk een goede stok om mee te slaan.

Ik weet niet of er net een open dag is geweest? Vaak vanwege februari starters wel? Ik zou zeker dan vragen of iemand van het andere geslacht uit je kennissenkring wil bellen om te melden. Een kleine leugen over wie het gezien heeft en wanneer is mijn inziens niet zo erg. Zeker niet als het je baan veilig stelt. En als er echt een open dag is geweest, kunnen ze toch niet bewijzen dan je buurman, een kennis of een vriend of vriendin dit konijn niet ziek heeft gezien. Die kan dan niet anoniem melden en met een andere achternaam e.d. is het niet makkelijk te herleiden naar jou. Of zelf eerst bellen naar de school, van ik zag dit bij het bezichtigen van de school met mijn kind en ik wil dat toch even melden. Mijn sociale kring zit vol met dierenliefhebbers dus die zouden het zo doen, als ze foto's/films hadden gezien van het konijn. Die kan dan makkelijk dreigen dat het gemeld gaat worden als er geen adequate oplossing komt.

Ik denk dat het een beetje aan het konijn ligt, daarom is een vaste dierenarts ook zo fijn. Die weten precies wat werkt. Onze vaste dierenarts doet alles op de onderzoekstafel. Zij heeft 20+ jaar ervaring met konijnen en er is nog nooit een konijn van de tafel afgesprongen vertelde zij mij. Half wilde konijnen doet ze nooit op de tafel vanwege het instinct. Mijn man was met Lodewijk en Scarlett bij een spoed-arts en die deed het onderzoeken op de grond. Nou, dat is rottig, als het ene brute konijn (Scarlett) niet ziek is en het andere angstige konijn (Lodewijk) onderzocht moet worden. Ik was er dus niet bij, maar mijn man vertelde mij dat Scarlett dus rustig rondloopt en nergens waren de draden konijnproof gemaakt en dat Lodewijk dus wegschiet, dus dat werkte voor geen meter. Ze hadden echt handen te kort en gelukkig had ik flink wat groenvoer meegegeven, dus Scarlett heeft lopen schranzen (dan zit ze tenminste stil) en Lodewijk hebben ze uiteindelijk klem gezet. Hij had zelfs verhoging van de stress ipv onderkoeling bij niet eten. Op een stoel heb ik nog niet gezien. Handdoek hoef ik bij beide konijnen niet te proberen. Scarlett is gepikeerd en die bijt de handdoek stuk als ze hem ziet of voelt. Lodewijk raakt er gestresst van. Als hij alleen al een handdoek ziet wordt hij nerveus. Volgens mij zijn ze in het asiel gebruikt en daarom vindt hij het niet leuk. Ik heb geprobeerd om ze er aan te laten wennen, maar handdoek wordt dus finaal stuk gebeten in de reismand (thx Scarlett) en Lodewijk erin wikkelen bij dwangvoeren is lastiger dan hem gewoon grijpen. Mijn man gaat vaak klaar zitten op de grond, dan lokken we hem, konijn tussen zijn benen, hand over de ogen en dan draait hij hem om en dan geef ik hem dwangvoer/medicatie/was ik zijn staart. Scarlett is dus super tam, dus die kan je uitgebereid knuffelen terwijl ze geniet, zodat Lodewijk kan ontdooien. Die kan je echt gemakkelijk onderzoeken, pootjes optillen etc. Als ik haar staart moet controleren, weet Mw. prima hoe het werkt en steekt ze hem omhoog. Eerste keer schrok ik me een ongeluk, ik dacht dat ze op me ging plassen 😛Maar Mw. is gewoon super slim en weet dat het 5 seconden duurt. Ze zit bij de dierenarts tussen de armen, zodat ze idd niet achteruit kan, maar goed, die is gewoon helemaal aan het knorren van geluk dan. Dierenarts bijna ook, die glundert altijd en gaat oren massage geven. Als Scarlett inmiddels is ontdooit, dan wil Lodewijk komen schooien voor een snoepje, dus loopt hij vaak ook uit de reismand. Dan lok ik Scarlett richting mijn man, die haar dan knuffelt, zodat Lodewijk tussen de armen van de dierenarts kan. Hij is vaak wat eerder bang, dus dan krijgt hij van mij een snoepje of de dierenarts doet even haar hand over zijn ogen heen. Dan komt hij tot rust terwijl ze hem aait. Hij vindt aaien tegenwoordig een stuk fijner, maar hij stribbelt weleens, dus daarom wordt hij wel strakker vastgegrepen. Zo heeft hij dus ooit een keer de dierenarts in de hand gebeten, waar zij van schrok, maar hij ook, hij beet niet door en had zoiets van.. waah! Eep! Ik heb nog nooit mijn konijn vast hoeven houden bij de dierenarts. Behalve ooit een keer met Pluis, maar die kon je gewoon oppakken (dat vond hij tof) en de dierenarts keek toen zijn ogen uit. Zo van.. wacht.. wat? Oh, nou ja, als dit kan, wel lekker makkelijk! Maar goed, daar was het instinct tegen oppakken 0,0 aanwezig. Hele jeugd opgepakt door 20+ kinderen en daarna dus ook door ons. En hij was opgevoed met honden en katten, dus wij vragen ons nog steeds af of hij wel wist dat hij een konijn was... Als ik zelf moet vasthouden, dan zou ik doen zoals ik het onze dierenarts zie doen. Op de tafel, tegen mijn borst aan met de kont en dan mijn armen gebruiken om voorpoten e.d. vast te houden en/of ogen af te schermen zodat ze tot rust komen.

Ik zou met wat je beschrijft niet voor een spoed afspraak gaan. Spoed zou ik alleen met snot doen als er niet meer gegeten/gedronken wordt of als je ziet dat je konijn echt benauwd is. Wel is een afspraak de volgende dag echt wel een goed plan, want je wil zo snel mogelijk met antibiotica opstarten. Ik duim dat ze snel opknapt!

Hoe lang goed is weet ik niet, maar super goed nieuws dat Ukkie al helemaal hersteld lijkt ❤️. Spreekt streng toe: "En nu nooit meer snotteren hé, Ukkie!"

Ik denk dat er bedoeld werd: "De man van het konijnenkoppel".

Naast dat de levensverwachting dus lager is bij grote rassen konijnen heeft het dus ook te maken met ras-specifieke problemen. Hangoren hebben eerder oorontstekingen en abscessen, dwergjes hebben eerder neus en darmproblemen en Vlamen hebben o.a. vaker hartproblemen. De slechte fokker heeft zijn geld wel, want vaak gaat het fout bij castratie (narcose te heftig), bij koppelingstress of in de groei van het eerste jaar. Omdat ze plotseling dood gaan of dood gevonden worden, wordt er vaak ook geen sectie verricht, 'plotseling dood' is natuurlijk iets wat veel voorkomt bij konijnen. Dus baasjes die geen contact hebben met baasje van andere nestgenoten, weten dan niet dat elk konijn in het nest gestorven is op jonge leeftijd. De fokker hoort dan eigen niet meer te fokken met de moeders/vaders en mogelijk ook met grootouders/ooms/tantes, maar daar hebben zij geen boodschap aan. Geld is geld daar vaak, helaas. Ik hoorde dus het verhaal van iemand waar de Vlaamse Reus met 4 maanden gestorven is bij de dierenarts. Hart hield er mee op vanwege de narcose, er was nog niet eens gesneden. Die is verhaal gaan halen en toen bleek dat moeder en vader beide al voor de 1 jaar waren overleden (dus hoger in de fok-boom zat er al een groot probleem) en alle nestgenoten waren al dood. Ze was er kapot van en deed spullen van de hand, vandaar dat ze haar hele verhaal bij mij deed, toen wij iets kwamen ophalen. Toen heb ik verder nagezocht i.v.m. onze vermoedelijke Vlamen. Lodewijk heeft heupdysplasie en dat is ook een aangeboren probleem bij Vlamen. Hij heeft maar 1/4 Vlaam in zich, maar toch is de ene heupkom niet goed. Gelukkig is hij dus in verhouding niet zwaar (3,8kg) en likt hij zijn medicatie stressvrij op. Naast heupdysplasie en hartproblemen, is het ras ook extra gevoelig voor zere hakjes (pododermatitis) en voor gewrichtsaandoeningen. Er is ook een staart-wervelprobleem, maar dat kan je i.t.t. hartproblemen wel gelijk zien. Evelien heeft ook een goed artikel geschreven: https://www.bunnybunch.nl/konijnenras-vlaamse-reus/