Bunny566

Ik lees het net te laat maar bij onze ram werd toen hij 8 of 9 was een kies getrokken onder narcose. Dat is ook goed gegaan. Ik vond het in eerste instantie wat lang duren voor hij weer actief werd maar nadat ik hem wat dwangvoeding gaf, kwam hij gelijk weer op gang. Fijn dat het bij jouw konijn ook goed gegaan is!

Ik heb dat ook eerder wel gedaan. Maar ik realiseerde me eigenlijk vanmiddag pas dat het verschil tussen binnen en buiten wel erg groot was. Het is hier 5 graden en het voelt als nog kouder. We hebben Milo sinds mei en hij is nu drie keer gestopt met eten denk ik. De laatste keer wist ik niet goed wat er aan de hand was, hij at wel als je een brokje voor zijn neus hield maar kwam niet op het voerbakje af. De DA dacht wel aan een verstopping. Silke is in die tijd 1 x gestopt met eten, haar kreeg ik ook niet zelf weer op gang. Ik laat zekerheidshalve maar gewoon de keutels onderzoeken.

Dank voor je reactie, @bunnyempress Daar zit ik idd ook aan te denken. Ik zie soms wel eivormige keutels maar verder niks aan ze gemerkt. Milo heeft twee of drie weken laxatract gehad op advies vd DA maar daar was ik mee gestopt omdat hij en Silke klaar leken met de rui. Ik had nog Laxatract, anders hadden we ook Laxamalt gekregen. Zal binnenkort de keutels toch maar eens laten controleren.

Ik vond de garage ook al behoorlijk koud dus hij zit nu in de werkkamer met het raam open. Moet maar even zo. Bedankt voor je snelle reactie!

Daar was ik al bang voor. Op zich kan hij wel ergens anders zitten, alleen is het wel een beetje een stresskip dus geeft dat ook wel weer stress. De garage heeft hij wel eerder gezeten, is ook een stuk kouder maar iets minder koud als buiten.

Milo, onze ram, zit sinds dinsdagmiddag binnen. Hij at niet en had ondertemperatuur. Inmiddels is hij weer voldoende opgeknapt maar hij zit in de verwarmde woonkamer waar het 20,5 graad is. Ik had hem vanmiddag weer naar buiten willen doen maar vind het verschil wel erg groot. Kan het kwaad?

Ik ben 'blij' (voor zover je dat kunt zeggen) dat het niet alleen hier zo is. Ik heb sinds mei ook al vier keer een ziek konijn gehad, in de zin van niet willen eten. Nu ook net een konijn dat weer aan het opknappen is, een maand geleden was het ook al raak. Toen waarschijnlijk door de rui, nu weet ik het niet zo goed. Er liggen af en toe veel perenboomblaadjes in de ren, misschien daardoor. Geeft elke keer weer veel stress. Hier helpt warmte ook erg goed, naast masseren en medicatie. Fijn dat Pip er weer bovenop lijkt te zijn!

Wat vervelend en ook zorgelijk zeg. Hopelijk komt ze er weer bovenop, heel veel sterkte gewenst! En beterschap voor Elsa.

Sterkte @happy211! Pandora is wel een heel mooi konijn om te zien. Hopelijk raakt ze gauw wat gewend.

Heel veel sterkte gewenst... Een mooi idee, een ketting met hanger ❤️

Wat vervelend! Ik zou misschien wel hetzelfde doen als To maar je zou in ieder de kosten moeten kunnen verhalen lijkt me. Sterkte ermee!

@Evee dat vind ik idd ook het zwaarste, de tijd voor en tijdens het inslapen. Ik was met beide samen met mijn zoon bij de dierenarts. Bij Hubble waren we beide al in tranen maar bij onze hamster kon ik me helemaal niet meer goed houden. Dat was even teveel. De dierenarts reageerde heel meelevend, zei tot twee keer toe ‘I’m so sorry‘ en stuurde nog een hele lieve persoonlijke kaart. @bobbyonthefloor ik vind een kat idd minder stressvol. Ze zijn lang niet zo kwetsbaar als konijnen. Ik heb in mei, toen we op vakantie gingen, echt een waslijst aan instructies voor de oppas achtergelaten. Dat zou je bij een kat helemaal niet hoeven doen. @Cheeta26 fijn dat Kushi nu wel weer eet. Hopelijk gaat het gauw weer helemaal goed!

Ik geloof dat Silke het meest op een peertje lijkt. Spitse snoet en naar achter wat breder 😄

Dat is ook niet erg tactisch zeg….en zwaar voor jou, zoveel overlijdens achter elkaar. Kan me voorstellen dat je er dan voor kiest om wat minder huisdieren te houden. Kan me ook voorstellen dat je je handen vol hebt aan de ‘puberhonden’😉 Fijn dat Sofie weer de oude lijkt!

Bedankt @bobbyonthefloor Ik ben gewoon ook even het plezier kwijt van konijnen houden. Ik kon er vroeger veel ontspannner mee omgaan maar hoe meer ik leer en meemaak qua ziektes, hoe meer ik er bovenop zit. Net als de meesten van ons, vermoed ik. Je bent je veel meer bewust van signalen die erop kunnnen wijzen dat ze ziek zijn. En toch heb ik gemist dat Hubble ziek was. Wat ook met zijn leeftijd te maken had, dan ga je daar dingen opschuiven. Aan de andere kant waren het zulke subtiele dingen dat ik ook niet weet of het ermee te maken had. Het is vooral dat waar ik tegenop zie, de stress van dat ze misschien wat mankeren (en ik het te laat zie) en het afscheid moeten nemen. Twee dagen na Hubble zijn overlijden, hebben we onze dwerghamster ook in moeten laten slapen. Zij was ook op leeftijd en het ging niet meer. Het was veel in één keer. Vandaar dat ik ook overwogen heb om Silke af te staan. Maar goed, ik weet ook dat het plezier wel weer komt. Als er wat tijd overheen gegaan is. En dan hopelijk gewoon een tijd gezonde konijnen.

Dankjewel, wat lief! Het heeft er aardig ingehakt en ik ben eigenlijk nog steeds niet toe aan een ander konijn maar heb net vandaag de opvang gemaild. De andere optie was Silke afstaan maar daarvoor is ze ons weer te dierbaar.

Fijn dat zei uit zichzelf weer eet! Hopelijk gaat het nu de goede kant weer op.

Wat jammer dat hij maar zo kort bij jullie mocht zijn. Veel sterkte gewenst met het verlies van Elbert!

Bedankt allemaal ❤️

Helaas hebben we Hubble gister moeten laten inslapen. Toen hij en Silke zijn ontbijt zouden krijgen, gaf hij het na een paar brokjes op. Liet zich zo oppakken. We hebben hem naar binnen gehaald en in de onderbak van hun kooi gelegd. Hij leek al zo zwak dat ik hem de rit naar de DA wilde besparen. Af en toe probeerde hij overeind te komen, wat niet lukte. EC is wel even door mijn hoofd gegaan maar omdat hij zo zwak was en de DA een paar weken terug al aangaf dat hij een onregelmatige hartslag had, besloten hem te laten gaan. Om half viijf leefde hij nog ssteeds. Was wel rustiger nadat ik hem Metacam gegeven had, hij heeft ‘s middags nog beurtelings bij mijn kinderen en mij gelegen. Toen toch de DA maar gebeld omdat ik niet wou dat hij alsnog veel pijn of angst zou krijgen. Hij is daar rustig ingeslapen. We hebben dit niet aan zien komen, hij was nog altijd vrolijk en actief ondanks zijn 10 jaar. Hij was wel afgevallen maar dat was het enige en kon met zijn leeftijd te maken hebben. We gaan hem ontzettend missen. Omdat de DA ook aan EC dacht, is het waarschijnlijk verstandig alles goed schoon te maken vanwege Silke. Zij lijkt gelukkig geen verschijnselen te hebben.

Ik moet wel zeggen dat wat jij beschrijft, onze huidige ram ook doet hoor. Gister was hij ook op de kop van de voedster aan het rijden 🙈 Maar er zijn ook genoeg rustmomenten. Onze vorige ram was echt een graadje erger. Wie weet neemt het bij Puk ook wel weer wat af. Heeft Tilly eerder een partner gehad trouwens? Silke, onze voedster, niet. Eerder rende ze ook weg zodra hij een poging deed maar inmiddels laat ze het af en toe wel toe. Kan zijn dat ze het wegrennen beu is maar misschien ook omdat ze heeft ervaren wat de bedoeling is ☺️

Hij is altijd zo geweest. In de winter en herfst speelde het minder maar in het voorjaar en de zomer was het eigenlijk continu willen paren.

Onze vorige ram was ook zo erg. Onze voedster liet hem meestal zijn gang maar gaan, soms rende ze ook wel weg. Wat we wel eens deden was hem even los in de tuin en zij in de ren. Zodat ze even rust had. Ze waren beide gecastreerd.

Ik geef heel soms mini stukjes broccoli. Maar sinds onze vorige voedster is overleden aan een gasbuik, ben ik heel terughoudend. Zij had nooit last van haar darmen waardoor ik haar wel een aantal dagen een klein spruitje durfde te geven. Dat bleek toch teveel van het goede. @Cheeta26 Silke hier vond de merels eerst ook ook maar niks (eng). Inmiddels is ze er aan gewend. Als er vogels in of te dichtbij hun ren komen, rent ze er op af om ze weg te jagen 😄

Sterkte!