happy211

Sterkte met het verlies! Als ik het goed begrijp, heeft Stoffer op dit moment geen klachten van de pasteurella? Heeft hij nog wel klachten gekregen na de eerste besmetting of is het daarna weg gebleven? Hopelijk heeft hij meet geluk dan zijn maatje en is hij van de bacterie genezen en is het niet chronisch geworden bij hem. Het is goed om in de gaten te houden en als je gaat koppelen het ook zeker aan de opvang laten weten zodat ze met je mee kunnen denken.

Is er een mogelijkheid dat je het met een tussenstap kunt doen? Bijvoorbeeld eerst naar een onverwarmde kamer zoals een hal of bijkeuken. En dan morgenmiddag naar buiten? Als hij genoeg hersteld is, dan kan hij wel weer naar buiten. Maar als het verschil in temperatuur erg groot is dan kan dat wel voor een kleine dip in de weerstand zorgen. Ideaal is om het verschil niet groter dan 5 graden te hebben. Maar als dat niet gaat, dan is eerder naar buiten denk ik voordelig ten opzichte van hem langer in een warme ruimte houden als hij dat niet meer nodig heeft.

Ga je eerst de ren in om het voerbakje te pakken voor je naar de schuur loopt om het te vullen? Wat dan nog zou kunnen helpen is een extra voerbakje kopen. Dan staat er een bakje bij het voer dat je direct kan vullen, dan neem je een vol bakje mee de ren in en kunnen ze gelijk beginnen. Dan pak je het lege bakje van de ochtend/vorige dag weg en bewaar je dat weer bij het voer voor de volgende portie. Dan zit er wat minder tijd hopelijk tussen het signaal dat het eten eraankomt en dat het echt voor hun neus staat.

Dit komt helaas bij veel konijnenkoppels voor. Bij mijn vorige koppel was het ook zo. Wat enigszins hielp was het voer rondstrooien, dan konden ze makkelijker en sneller tegelijk beginnen met eten. Maar echt stoppen lukte niet, vaak begon hij met jagen als ik de schuurdeur opendeed om het voer te pakken. Dat soort dingen hebben ze heel goed door. Zonder het knorren en de losse plukken haar is het ook gewoon een vorm van enthousiasme. Ik heb regelmatig pleegkonijnen die alleen zitten en ook hun hele ren rondspringen als ik de schuur open doe. Dus het heeft vaak niet direct iets met de partner te maken.

Het was allemaal nog wel mee op zich inderdaad, het is meer dat het de verkeerde kant op gaat. Er moet iets bij in plaats van eraf.

Apollo heeft een streefgewicht van 1,7 kg (dat was zijn gewicht voor hij begin dit jaar EC kreeg) en hij weeg nu 1,55 kg, vorige maand was dat nog 1,59. Pandora weegt nu 2,02 kg, ze was 1,92 toen ik haar adopteerde en zou eigenlijk ook richting de 1,7 moeten.

Ergens begrijp ik wel dat ze wettelijk gezien deze keuze maken (dat de gemeente eigendom wordt). Niet specifiek over de aflevering, die heb ik niet gezien. Maar er worden hier in de omgeving heel vaak kippen in een park gedumpt. Dat geeft erg veel overlast, die zijn er echt niet zelf heen gelopen, dus ik het echt een kwestie van dumpen. Beter zou zijn als de gemeente ze dan naar een asiel zou brengen, maar als er een hele kolonie van 20 kippen verwijderd moet worden uit een park, dan wordt daar natuurlijk gewoon praktisch naar gekeken i.p.v. naar dierenwelzijn. Ik ben het er natuurlijk niet mee eens, onnodig leed voor de dieren, maar wettelijk gezien moest er iets geregeld worden natuurlijk en dan kijken ze praktisch. Zeker als er bijvoorbeeld meerdere ongecastreerde konijnen worden gedumpt, dan kan het voor de gemeente snel uit de hand lopen.

Ik heb bij de laatste koppeling bewust gekozen voor een konijn dat minder kans had om geadopteerd te worden, bang, dik en zwart. Maar Pandora is stiekem toch wel erg leuk! Haar ogen zijn heel mooi, haar koppie is zo schattig 🥰 Ik heb net de maandelijks controle gedaan en het is wel duidelijk dat ik iets moet verzinnen op het eten. Pandora is aangekomen en Apollo is wat afgevallen. Terwijl het eigenlijk juist andersom zou moeten zijn. Zij eet sneller dan hem, dus ik denk dat ik hem toch even apart moet nemen om hem bij te voeren, want zo schiet het natuurlijk niet op.

Zou hij het dwangvoer of brokkenpapje wel zelfstandig eten als je het op een schoteltje voor hem wegzet?

Gelukkig kan ik veel in het winkeltje van de konijnenopvang kopen. Alleen qua kruiden zoek ik nog een goed alternatief, bij de opvang hebben ze alleen grote zakken die ik niet goed kan bewaren in de schuur zonder dat het vochtig wordt. BB was daarvoor echt ideaal.

Als er ook zulke rustige goede momenten zijn, dan denk ik dat er iets in de omgeving is dat het verstoord. Komt er bijvoorbeeld een buurtkat op bezoek waar ze erg van schrikken? Andere konijnen in de buurt? Herrie van buren die aan het verbouwen zijn? Kijk of je iets kunt vinden dat de drie incidenten met elkaar verbindt.

Zeker voedsters houden vaak heel erg van graven. Dat is natuurlijk gedrag voor konijnen. Je kunt het soms wel een beetje sturen, zet plekken waar ze niet mogen graven af zodat ze er niet bij kunnen en geef op een andere plek een fijne mogelijkheid voor ze om te graven.

Hooi is inderdaad zachter als bodembedekking als een konijn last heeft van pododermatitis. Maar let bij buitenkonijnen wel op dat ze ook stro nodig hebben in de winter voor de warmte. Stro is hol van binnen en isoleert daarom. Hooi heeft dit niet. Ik zou zelf een dikke laag stro doen voor de warmte met daarop een kleine laag hooi zodat het wat zachter is.

Mijn konijnen zitten buiten, want daar kan ik ze veel meer ruimte geven dan binnen. Een ziekenboeg kan, maar als ik ze bijvoorbeeld ooit door ziekte een hele winter binnen zou moeten houden dan zou ik flink moeten gaan puzzelen. Ik zit ook niet echt te wachten op alle troep binnen. Ik denk inderdaad wel dat het makkelijker is om een goede band op te bouwen als je niet in weer en wind naar buiten moet, je gaat niet vaak lang in de ren zitten in de regen of in het donker. Maar die van mij zijn toch helemaal niet mensgericht, vooral schuw, dus dat komt nu wel goed uit. Ik kan er gewoon van genieten om naar ze te kijken en te zorgen dat alles verder goed voor ze geregeld is.

Heel veel sterkte! Ze heeft absoluut de beste zorg gekregen en jullie hebben alles gedaan wat kon. Maar dat maakt het verdriet niet minder. Arme Lio, hij is altijd zo lief geweest voor haar en zij voor hem. Hoe doet hij het nu?

Ik hoop dat het werkt. Het is eigenlijk heel raar hoe groot het verschil tussen zwerfkatten en zwerfhonden is in Nederland. Katten zijn er zo veel en het worden er steeds meer, zwerfhonden hebben we eigenlijk niet. Zou dat door de chip komen? Voor asiels zal het inderdaad veel beter zijn als alle baasjes hun kat chippen.

Bedankt Eefje! @Eveede forum software is toch Engels?We hadden toch vaker dingen die gek vertaald werden ("je" bij de emoji-reacties, dat komt natuurlijk van you, want jij of zelfs ik zou in het Nederlands logischer zijn). Er wordt zoveel Engels gebruikt door Nederlandse bedrijven dat de AI waarschijnlijk niet doorheeft dat het geen Nederlands woord is 😜

De ideale situatie is natuurlijk als een konijn eerst als baby met nestgenoten zit totdat ze geslachtsrijp zijn en daarna een eigen partner of groep krijgen. Dat is hoe het in de natuur gaat en zo krijgen ze de beste sociale vaardigheden mee. Maar ik denk niet dat een konijn dat lang alleen gezeten heeft moeilijk te koppelen is. Het is echt een stukje natuur/instinct, het bepalen van de rangorde en welk gedrag daarbij hoort. Hormonen spelen ook een grote rol, daarom gaat twee ongecastreerde rammen of twee ongecastreerde voedsters ook vaker fout. Concreet: 9 maanden is absoluut nog niet oud en dat ze alleen zit vanaf dat ze bij de moeder weg is zal denk ik weinig invloed hebben in het grote geheel van hormonen, karakter, territorium, wat allemaal meespeelt bij een koppeling. Dat er wedstrijden mee wordt gedaan, dan gok ik dat het gaat over kleindierenshows van rassenverenigingen. Het enige wat dat zegt is hoe "maakbaar" ze is voor de mens. Voldoet ze aan hun schoonheidsideaal? Blijft ze netjes in een gekke houding zitten als die laat zien hoe lang haar rug is? Blijft ze rustig als er constant aan haar gezeten wordt? Puur een show voor de mens dus, dat zegt niets over hoe ze is naar andere konijnen.

De aanpak verschilt waarschijnlijk wel wat per opvang. Bij een opvang waar veel vrijwilligers werken zal dat anders zijn dan een eigenaar die een opvang runt met wat hulp. Bij die laatste zal het karakter van de konijnen die er zitten veel beter bekend zijn. Die zijn vaak ook wat kleinschaliger. Ze zullen zeker vragen stellen over jouw voedster. Ik doe dat wel in ieder geval. Hoe kun je anders advies geven. Maar waarschijnlijk mag je zelf wel uit de selectie de eerste voorkeur aangeven waar ze het als eerste mee gaan proberen.

Dit is een hele goede, al geldt het natuurlijk voor alle huisdieren, een goede oppas met kennis van konijnen is lastiger dan mensen denken. Dat buitenkonijnen bij ziekte vaak naar binnen moeten, dus dat je soms je badkamer/gang/keuken moet opofferen.

Ik heb redelijk wat koppelervaring vanuit mijn vrijwilligerswerk bij de konijnenopvang. Ik zou zeggen dat ongeveer 40-50% van de koppelingen met de eerste partner slaagt. Die zijn natuurlijk niet allemaal compleet willekeurig, sommige klanten weten wel hoe hun eigen konijn was in een vorig koppel en dan kunnen we een beetje meedenken met de konijnen die we in de opvang beschikbaar hebben. Dat is anders dan gewoon op marktplaats een willekeurig konijn ophalen en hopen dat het klikt natuurlijk. Van de 50-60% die overblijft, wisselt het heel erg of het dan met de tweede keuze lukt of dat er meerdere pogingen nodig zijn. Het ligt daarbij heel erg aan de karakters van de konijnen. Sommige klanten willen heel graag een hangoor/groot/bruin/ouder konijn, en dan is het soms wel puzzelen als de karakters niet matchen (bijvoorbeeld een hele bange ram terwijl er alleen maar erg dominante voedsters op de lijst staan). Als een koppeling niet slaagt, dan gok ik dat het bij 80% binnen een uur of twee wel duidelijk is. Of in ieder geval bij ons dat wij besluiten, dit wordt niets, we proberen de volgende op de lijst. Als je maar 1 mogelijke partner hebt, dan ga je misschien wel wat langer door om te kijken of het toch nog lukt, ook met verschillende methoden zoals split cage. De kans dat het meteen liefde op het eerste gezicht is, is denk ik 10%. Wel iets vaker dat 1 van de twee het helemaal ziet zitten maar dat de andere het maar intimiderend vind, zo opdringerig meteen. Het is erg lastig te zeggen hoe klef de konijnen uiteindelijk gaan worden. Dat kan ik ook alleen vertellen vanuit mijn eigen koppels, bij de opvang krijgen we dat latere stadium bijna niet mee. Tenzij ze een droomkoppel zijn en binnen een paar dagen al echt klef liggen te slapen en elkaar wassen. Mijn koppels hebben vooral kleffe momenten, afgewisseld met wat jagen rond etenstijd en ook veel hun eigen plan trekken. Ik heb zelf nog geen klef droomkoppel gehad.

Ja dat mag je linken.

I have no experience with the disease myself, but if anyone feels more comfortable replying in Dutch, then I can translate for them, just sent me a message or post in Dutch here. Ik heb geen ervaring met de ziekte, maar als iemand wil reageren in het Nederlands, dan kan ik wel helpen met her vertalen. Stuur maar een berichtje of plaats hieronder je bericht in het Nederlands.

Ik heb het wel eens gezien bij een konijn in de opvang, en dat was waarschijnlijk door slecht verharen in de rui. Maar bij hem zat het duidelijk op zijn billen, dat waren echt allemaal kleine klitjes. Maar als het door de rui komt, dan vindt ik bij de wangen wel een onwaarschijnlijke plaats.

Is hij verder goed zindelijk? Dan zou je kunnen proberen het toilet te verplaatsen. Misschien vind hij dat een fijnere plek om te graven dan de plaats waar de zandbak staat? Is het zand in de zandbak nog stevig genoeg? Als het stoffig en los zand is, dan zou je het eens met een gieter nat kunnen maken om het wat steviger te maken.