Piku

Hoi, Sinds 2 jaar heb ik Spookje, een geholpen voedster van 4 jaar. Een paar weken terug viel me op dat ze een scheef bekkie heeft, wat eerst niet zo was. Links een foto van een jaar ofzo terug, rechts een foto van een paar weken terug: Ze trekt links op (voor ons rechts). Althans dat lijkt zo, ik heb gelezen dat een faciale parese )gezichtsverlamming) er ook zo uit ziet door verkorting van spieren of zo. Ze is levendig, eet als een malle gewoon alles zoals normaal, drinkt en plast niet meer dan normaal, geen geknars. Absoluut geen scheef kopje, omvallen of tollen. Ik ben naar de dierenarts gegaan, die heeft in haar oortjes, bekkie en oogjes gekeken. Ze zag niks geks, geen pijnreacties en aan de kiesjes ook zag ze ook niet echt wat: 'Een beetje onregelmatig maar niet genoeg om me druk over te maken, ze heeft wel voerrestjes in d'r bekje". Voor verder kijken zou ze een roesje moeten, maar dat vond ze niet nodig. Ze heeft voor 10 dagen Metacam meegegeven. Inmiddels is dat op (en zijn meerdere mensen enkele ledematen verloren...Ik snap nu waarom ze in het asiel Drakie heette want madam wordt een klein psychopaatje) en is er geen steek veranderd. Dus ik heb teruggebeld, maar volgens de dierenarts zou het misschien nog wel bijtrekken en anders blijft het maar zo (faciale parese, gezichtsverlamming). Ik heb een bevriende dierenarts (geen konijnkundige, aldus zijzelf) ook laten kijken (gewoon bij mij thuis). Die voelde een zeer lichte zwelling bij het opgetrokken deel. Zij stelde een Panacur kuur voor. En nu ben ik in twijfel: 1. Dierenarts 1 volgen en het zo laten. Het zit me niet helemaal lekker dat er niet naar de kiesjes is gekeken, voor hetzelfde geld heeft ze wel pijn. 2. Dierenarts 2 volgen en Panacur geven. Ik weet niet hoe groot de kans is dat het E.Cuniculi is, ik vind het een erg atypisch symptoom als leek maar ik heb nog nooit met E.Cuniculi te maken gehad dus weet ik veel. Als Spook een makkelijk konijn was, zou ik dit gewoon proberen. Maar madam wil me echt dood vermoorden en ik woon alleen dus ik moet het dan alleen voor elkaar zien te krijgen. Heel stressvol voor haar en potentieel lethaal voor mij. 3. Naar dierenarts 3 gaan en de kiesjes laten nakijken. Als het definitief de kiesjes niet zijn, ben ik wat geruster dat ze in elk geval geen pijn heeft. Van mij mag ze een scheef bekkie hebben, zolang ze er maar geen last van heeft. Ik neig naar optie 3. Wat vinden jullie? Zijn er nog andere opties die beter zijn?