Kolino

Dat klopt, dat is niet hetzelfde, maar het kan tegelijk voorkomen en de headtilt kan ook daar vandaan komen. E.C. is wel meer voor de hand liggend. Dexamethason raad ik in principe af, tenzij... je krijgt in eerste instantie juist een verergering van de ziekte doordat de weerstand onderuit gaat, daarnaast wordt corticosteroïden gebruik bij konijnen afgeraden (leverschade) en lijken deze injecties geen verschil te maken in overlevingskansen bij de behandeling van E.C. Alleen bij leven of dood situaties waarin je echt de ontstekingsreactie een halt toe wilt roepen, kun je het overwegen. Belangrijker is dat je zo snel mogelijk met fenbendazol start, liefste binnen 10 dagen vanaf het eerste moment dat je symptomen ziet. Wat je wel kan doen om de ontstekingsreactie te verminderen is om pijnstillers vragen. Let wel, je kunt die nooit tegelijk met dexamethason geven! Wat bij evenwichtsproblematiek bij E.C. vaak voorkomt is dat een konijn misselijk wordt en daardoor niet wil eten. Hier kun je ook medicatie op inzetten. Want genoeg voedingsstoffen binnen krijgen is ook heel belangrijk nu, mocht je medicatie halen, dan zou ik aanraden om ook een zakje dwangvoeding te kopen als je dit niet in huis hebt.

Wat weerhoud je om de duurdere optie te kiezen? De prijs? Verhalen van mensen die deze operatie bij hun konijn hebben laten doen ga je denk ik niet vinden. Deze problematiek komt wel voor, maar een andere behandeling dan zalf of oogverwijdering had ik er nog niet over gehoord. Het klinkt wel als een goede ingreep die rust geeft aan het hoornvlies, bij mensen gebruiken ze volgens mij donoren om het op te lossen. Geen idee hoe dat bij konijnen werkt. Mijn gevoel zegt dat je voor de beste oplossing moet gaan die ook het snelste geneest. Aan de ene kant snap ik het idee van het oog te willen redden wel, aan de andere kant, wat je ook aan het hoornvlies laat doen, het blijft een zwakke plek. Tenminste daar ga ik wel van uit. Wat je zelf ook aangeeft, garantie dat het oog er niet alsnog uit moet heb je niet. Een kraag/kap is voor konijnen echt niet leuk, de meeste konijnen verdragen het helemaal niet. Daar zijn mogelijk wel verhalen over te vertellen. @Lappie2 die kleine van jouw heeft er toch een tijdje mee geworsteld? Ik verwacht eigenlijk dat het bij oogverwijdering ook moet, dus dat je alleen met conservatieve behandeling dit zou kunnen omzeilen. Maar zo lang zo vaak medicatie in het oog proberen te krijgen is ook heel intensief, voor zowel het konijn als de tijd die je daar voor vrij moet maken. Minimaal om de 4 uur bezig zijn met dat oog is een paar dagen wel te doen, maar weken, is ook slopend qua nachtrust en heel stressvol voor het konijn. Wat je zou kunnen doen is kijken hoe je konijn reageert op zo'n kraag/kap voordat je de ingreep doet, als dat echt niet gaat, kun je dan nog een andere optie kiezen. Ik snap echt dat je het oog wilt redden, dat zou ook mijn eerste gevoel zijn, maar kijk ook naar het welzijn van het konijn en wat haalbaar is voor hem. Dwangvoeren lijkt me het minste probleem, al kan dat ook intensief zijn en ook dat moet in het uiterste geval (van helemaal niet eten) 6x per dag. Welke weg je ook kiest je hebt dus een intensieve periode voor de boeg. Ik hoop dat je er een beetje uitkomt. Iets over de ingreep vinden is inderdaad nogal lastig, ik vind het echt een mooie oplossing, maar als ik kijk naar hoe konijnen omgaan met een kraag/kap, dan houd ik m'n hart vast hoe realistisch een voorspoedig herstel is. Daarom zeg ik ook, als je hier voor kiest, kies de methode die het snelste heelt. Als geld het probleem is dan zou ik of conservatief handelen en eventueel later het oog verwijderen, of meteen het oog verwijderen. Dit vanwege het onvermogen van konijnen om met een kraag/kap om te gaan. Maar misschien heb je geluk en reageert je konijn minder gestrest.

Op zich is het niet gek dat je na een week nog geen verbetering ziet. Een maand is realistischer, soms duurt het zelfs langer. Ik zou nu dus nog niet opgeven, maar wel uitrekenen hoeveel mg panacur (fenbendazol) per kg je geeft, dit hoort 2x 20mg per kg per dag te zijn de eerste 2 weken, dus 40mg per kg totaal. De meeste vormen van panacur die aan konijnen gegeven worden zijn 25mg/ml. Wat zou betekenen dat je 25mg geeft totaal, wat ook kan verklaren waarom je geen verbetering ziet (ook al is het daar nog vroeg voor). Er zijn wel vormen van panacur te krijgen die minder of meer mg/ml hebben (er zijn er ook van 100mg/ml), dus het is wel belangrijk om uit te vinden welke panacur je hebt. Zo kun je berekenen hoeveel je geeft en of de dosering wel juist is. Er is een behandelplan van Wilhelminapark wat houvast kan bieden. Enige waar ik het niet mee eens ben is het gebruik van dexamethason, maar in geval van de dood of de gladiolen kan ik me voorstellen dat het toch ingezet wordt. Het helpt wel om ontstekingen terug te dringen. Een link naar dit plan en meer informatie over de ziekte vind je in het volgende artikel: https://www.bunnybunch.nl/informatie/Encephalotozoon-cuniculi-EC-Konijn Mijn advies is eigenlijk altijd om het een maand aan te kijken, zeker als het in de hersenen zit worden ze zo zielig dat je denkt dat ze het niet overleven, maar deze klachten komen doordat er ontstekingshaarden in de hersenen zitten door de parasiet, op het moment dat je die onder controle krijgt en de ontstekingen verdwijnen kunnen de klachten ook (grotendeels) wegtrekken. 7,5 is inderdaad wel een leeftijd dat E.C. overwinnen wat lastiger wordt, maar het is niet onmogelijk en ook weer niet zo oud dat ik zeg, behandel maar niet. Let op, ik heb het bij mijn berekening over milligram en niet over milliliter, dit omdat ik niet weet welke variant je hebt. Waarschijnlijk zul je 0,8ml per kg moeten geven, maar dat kan ik niet met 100% zekerheid zeggen. Bij de variant van 100mg/ml is dat maar 0,2ml namelijk. Het is wel heel belangrijk om die eerste 2 weken zo hoog te doseren, na die 2 weken wordt de dosis gehalveerd en ga je nog minimaal 6 weken door, dan kijk je of je nog door moet gaan of niet, het is niet gek om dan nog een maand door te gaan. Sommige konijnen moeten zelfs op de onderhoudsdosering blijven, omdat ze bij stoppen een terugval krijgen. Dit is geen probleem, zolang je konijn verder een fijn leven heeft.

Even serieus, het gaat om 9 tot 11 dieren, die gevangen worden en daarna gewurgd. Ik weet niet hoe lang jullie er over doen om een konijn te vangen? Maar dat dan een aantal keer en dan moet je ze ook nog ombrengen. Hier ben je echt wel even mee bezig, minimaal een half uur, maar ik denk dat een uur of langer realistischer is. Blijkbaar houdt daar niemand toezicht? Het is maar goed dat hij uiteindelijk betrapt is, maar al die arme konijnen en cavia's die daarbij het leven gelaten hebben... ik vind dat echt heel heftig!

Wat bedoel je met een oogflap? Je bedoeld denk ik een ingreep aan het hoornvlies? Is er een diagnose gesteld? Want ik zat even terug te lezen, maar kon zo snel niets vinden, anders dan dat er iets met het oog is. Ik denk dat er mensen zijn die je met alle liefde advies willen geven, maar dan is het wel handig om te weten wat er nu precies aan de hand is.

Ik wil geen discussie uitlokken of je konijnen wel of niet moet vaccineren in het algemeen. Maar wat als je hele oude konijnen hebt of dat ze E.C. hebben of andere ziektes waarbij je moet afwegen wat verstandig is? Wat ik heb gelezen is de E.C. de effectiviteit van de vaccinatie nadelig beïnvloed. Of dit gaat over actieve E.C., wat wat mij betreft een contraindicatie voor vaccinatie is, of ook als het onder controle is, weet ik niet zeker. Feit is dat vaccinatie er wel voor kan zonder dat inactieve E.C. weer actief wordt. Tot welke leeftijd vaccinatie verantwoord is en hoe vaak het dan moet vind ik wel een interessante discussie, want vaccins worden alleen op konijnen jonger dan een half jaar getest. Werkt een vaccin ook bij oudjes nog een jaar of moet je bij hen boosten? Daar wordt geen onderzoek naar gedaan, zover ik weet. Ik denk ook niet dat daar data van is, maar ik heb niet gezocht. Zou best mooi zijn als er een dierenarts zoiets zou willen onderzoeken tijdens de studie. Titerbepalingen worden bij konijnen gewoonweg niet gedaan, zover ik weet. Wat ook wordt gezegd is dat een vaccinatie bij een wormbesmetting niet goed pakt en je dus geen volledige bescherming hebt. Ik moet toegeven dat ik het wel uitgezocht heb of ontwormen voor een vaccinatie standaard zou moeten worden, bij sommige diersoorten wordt dat wel gedaan, maar het zou maar zo kunnen zijn dat konijnen alleen bij een actieve besmetting ontwormd mogen worden. Het heeft in ieder geval geen zin om konijnen preventief te ontwormen. Dan heb je natuurlijk ook nog konijnen met een algemeen zwakke gezondheid, waar denk ik individueel en ieder jaar weer gekeken moet worden wanneer en of je het doet. Dat zijn ook risicoafwegingen. Ik heb tot nu maar 1x gehad dat ik echt niet wist of een konijn gevaccineerd zou kunnen worden. Ik ben wel benieuwd naar ervaringen in deze gevallen.

Dat gedrag van "als ik wat ga slopen, dan kom je wel", dat doen ze hier ook. Ze weten precies wat niet mag hoor, ze doen het gewoon om te zorgen dat je wel moet reageren! Het beste zou zijn niet belonen door te reageren, maar ja het nadeel is, dan heb je straks geen deur meer over. Ik zorg nu meestal dat ze weten dat ik ze heb gezien, maar doe pas wat voor ze als ze gestopt zijn met het gedrag dat ze niet mogen vertonen.

Je weet dat er vitamine D aan de brokken wordt toegevoegd? Het maakt niet uit of je konijnen op het noorden of het zuiden zitten, het uv-licht wat nodig is voor vitamine D komt niet door glas heen. Jaren geleden heb ik me wel eens in zitten lezen over uv-lampen, maar dan moet je dus UV-B lampen regelen. Eigenlijk kwam ik er gaandeweg achter dat het behoorlijk ingewikkeld is om dat goed te doen. Ze moeten ook precies in een bepaalde range vallen, op een bepaalde hoogte hangen en dan moeten ze er ook nog eens onder gaan zitten. Konijnen zijn schemerdieren, waardoor ze eigenlijk helemaal niet zoveel vitamine D nodig hebben als wij mensen. Volgens mij is niet helemaal bekend hoeveel konijnen precies nodig hebben, maar als je een konijn 20 gram brok/kg geeft zit je op of boven de 20IE per kg konijnengewicht. Een gemiddeld konijn krijgt dus 40IE per dag binnen en dat is dus 1ug. Overigens zit er dus ook vitamine D in kruiden, bijvoorbeeld paardenbloem. In kleine hoeveelheid, dat wel. Vitamine D is een vitamine die alleen in olie oplosbaar is. Dus als je wilt supplementeren, altijd voor oliebasis kiezen. Maar die moet je eigenlijk alleen gebruiken bij medische noodzaak. Je kunt het laten testen via bloed, er zijn referentiewaarden voor konijnen bekend. Een waarde <42,5 nmol/L is bij konijnen een tekort, wat ik zo snel kon vinden. Als je gaat rekenen met mensen waarden dan heb je 800IE per dag nodig om een waarde >50 te krijgen. Laten we even zeggen dat een mens gemiddeld 70 kilo weegt (als ik even een gemiddelde neem van man/vrouw), die een normaal BMI heeft. Dan hebben konijnen 0,5 ug/23IE per dag nodig, voor een gemiddeld konijn van 2kg. Zie bovenstaande, dan kom je met alleen brok al op genoeg uit.

Klinkt nogal hormonaal, kan door het voorjaar komen. Ze zijn niet gecastreerd denk ik? Ze zijn inderdaad een beetje aan het klooien met de rangorde, dat is wel iets wat je in de gaten moet houden hoor. Check ook goed op ander gedrag, misschien is een van beiden ziek?

Een muis kan door alles heen waar jij je pink in kunt steken, gaas dat hen tegen houdt ga je niet vinden met de juiste dikte. Muizen kunnen inderdaad ziektes overbrengen, dus daar moet je rekening mee houden in de manier hoe je de konijnen voert. Geen volle bak brokjes, maar liever een portie geven die ze binnen een half uur op hebben (in principe zijn ze nog sneller hoor, 10-20 is normaal).

Wordt te warm in de zomer/zon, dus dat zou ik nooit overwegen, als het groot genoeg is dan zal het met de ammoniaklucht wel meevallen, maar dat is bij kleine ruimtes wel een probleem. Een constructie maken waarbij het (gedeeltelijk) weg kan is zeker aan te raden dus.

Ik denk dus meteen het is voorjaar, misschien scheidt het niet gecastreerde konijn hormonen uit die de ram ruikt? Het is niet dat hij alles verleerd is 😉 Wonden wil je niet, al denk ik dat de ram gewoon te hardhandig vastgrijpt in dit geval. Het is best normaal om met de bek vast te grijpen in de nek tijdens het rijden. Maar de risico's die het oplevert, denk aan abcessen enzo, dat wil je niet natuurlijk. Als de situatie verder stabiel is zou ik castratie overwegen van de voedster, als dat niet zo is, 2 koppels maken.

Die arme Lio, klinkt wel alsof je iets aan het gebit moet laten doen, maar ja tegen welke prijs? Narcose is niet echt fijn voor z'n immuunsysteem. Naar de dierenarts en dan met gebitsfoto's kijken wat er aan de hand is lijkt me zelfs veel gevraagd, of het naar de dierenarts gaan moet hem niet zoveel doen. De antibiotica die gegeven wordt moet ook op eventuele abcessen werken die door gebitsproblemen kunnen ontstaan. Het is natuurlijk wel in de bovenkaak als je het hebt over een traanoog. Dat stemt mij ook minder gerust. Druppelen kan natuurlijk, maar als er een kies- of tandwortelprobleem is, dan zet het weinig zoden aan de dijk. Dit is echt een onmogelijk dilemma, vrijwel ieder ander konijn zou ik naar de dierenarts sturen, maar bij Lio moet je echt een afweging maken. Ik neig naar in de gaten houden en de kuur afmaken, behalve als de situatie verslechterd natuurlijk. Als de kuur niet genoeg werkt moet je sowieso terug en kun je in één moeite door die foto's laten maken. Het is een risico hoor, 2 weken afwachten. Ik denk dat dit dilemma voorleggen aan de dierenarts misschien beter is.

Gasbuiken zijn wel meteen het lastigste, gas kan verschillende oorzaken hebben. Ik durf dat wel een paar uur aan, maar als ik dat binnen een x aantal uur (zeg 6) niet verbetert krijg, bel ik de dierenarts toch wel. Ook al heb ik stapels ervaring en weet ik veel, ik heb geen ogen met röntgenvisie.

In Nederland worden ze tussen de 16 en 20 weken geholpen (tussen de 4 en 5 maanden oud). Bij kleine konijnen dalen de ballen vaak iets eerder in, dan bij grotere rassen. Je kunt ook voor de 12 weken grens castreren, maar bij mijn weten gebeurd dat dus niet in Nederland. Vroegcastratie heeft zowel voor- als nadelen. Een ram wordt dus echt niet rond de 10-12 weken geholpen, het vroegste wat ik heb gehoord is 14 weken met ingedaalde ballen, misschien gebeurd het soms eerder, maar dat zijn de uitzonderingen. Zoals gezegd kan het vroeger, maar dan praat je over een heel andere ingreep. Koppelen kan pas vanaf 16 weken en liever nog 20 weken. Eigenlijk wil je eerst een beetje ontwikkeling zien, voor je koppelt, dat veranderen gebeurt dus vanaf 3 maanden ongeveer, maar ik vind de tijd tussen 4 en 6 maanden het meest kenmerkend voor de karakterontwikkeling. Mijn advies is dus, koppel pas na die karakterontwikkeling, of liever nog, kies een konijn dat al op die leeftijd is. Gescheiden leven, adviseren wij eigenlijk altijd (als het echt niet anders kan) juist buiten elkaars reuk en zicht. Zodat ze geen frustratie opdoen. Maar in je eentje buiten voor jezelf zorgen, als in je moet als klein konijn de hele dag aan staan om bedreigingen in de gaten te houden. Ik zou het niet aanraden. Dat is inderdaad heel stressvol voor zo'n hummeltje.

Het is goed om alle scenario's te doorlopen, maar 2 konijnen halen die niet geholpen zijn is echt een slecht plan. Je kunt dan niet testen of ze bij elkaar passen. Ze zijn te jong om te koppelen en moeten sowieso vanaf 10 weken (met 12 weken zijn ze vruchtbaar) uit elkaar. Je hebt ze dan een maand of 3 apart van elkaar. Let op, rammen zijn in staat om zich in allerlei bochten te wringen toch bij de voedster te komen, dat wil je dus echt niet! Daarna moet je maar afwachten of ze elkaar nog aardig vinden. Als je geluk hebt en ze zijn een tijd stabiel, dan kun je de voedster laten helpen. Dit doe je meestal tussen de 6 en 18 maanden, maar kan inderdaad het beste voor het 3e levensjaar. Daarna wordt de ingreep erg zwaar en risicovoller. Ik denk dat de meeste mensen hier zullen zeggen, haal maar een koppel uit de opvang, al bestaand of voor jou aan elkaar gekoppeld, dat kan allebei.

Ik geef eigenlijk altijd eerst medicatie en dan eten, waarom, geen idee. Met dwangvoeren idem, eerst medicijnen, dan dwangvoer. Het nadeel is, ze zullen nooit meteen eten na de stress, maar hebben wel lange tijd rust om te eten daarna. Als je eerst eten doet en ze weten dat je daarna met spuiten komt... ze zijn niet dom he!? Plus je moet dan wachten tot ze het eten op hebben. Dat is gewoon niet handig met vaste medicatietijden. Als ik jouw verhaal lees, dan zou ik inderdaad emeprid geven of iets anders tegen misselijkheid (emeprid moet je uitsluipen als je het langer dan 3 dagen geeft). Maar dat is puur een gevoel wat ik krijg bij jouw verhaal. Het hoeft niet perse 4x, 2x kan ook. Misschien helpt het als je die 2 spuitjes dan combineert en verder niks hoeft te doen. Het alternatief is dwangvoeren.

Wat naar om te lezen dat het er toch doorheen komt, ik was er al een beetje bang voor. Ik zou als ik jou was nu even bellen, vragen of je de dosis op mag hogen voor 2 weken. Volgens mij kan dat geen kwaad, als je het niet doet het het breekt echt door... dan liever even hoger doseren en proberen te controleren. Normaal breekt het niet door toch? Soms als het terug blijft komen of niet betert geef ik het advies om het maatje ook te behandelen, zodat je die als (her)besmettingsbron kunt uitsluiten. Ik denk dat ik het in jouw geval nu zou doen. 2 weken meebehandelen, moet genoeg zijn.

Als je 2 konijnen bij een fokker of winkel haalt heb je inderdaad 2 konijnen die maanden alleen moeten zitten. Ik bedenk me net, volgens mij mogen ze niet meer los verkocht worden (alleen als je al een konijn hebt), in ieder geval in winkels gaan ze per 2 en dan meestal nog 2 voedsters... want dat is de betere match (ik bedoel dit dus sarcastisch). Met een beetje pech blijkt de ene toch een ram of heb je netjes na maanden de ram gecastreerd en blijken ze elkaar niet leuk te vinden. Een ram van een half jaar of ouder in een opvang is 100% zeker gecastreerd (of wordt gauw gecastreerd), dus die kan dan "meteen" met een voedster gekoppeld worden en dan mee naar huis. Met meteen bedoel ik, zij kunnen aangeven, we kunnen dan en dan koppelen en dan heb je een koppel als je ze gaat halen. Stel je nou eens voor, jullie halen heel enthousiast 2 konijnen bij een fokker en het matcht niet, dan moet dus 1 van de konijnen weg, of je moet ruimte maken voor 2 koppels. Voor kinderen is dat natuurlijk best traumatisch als een huisdier weg moet waar ze aan gehecht zijn. Ik zou aanraden om te zorgen dat je niet in die situatie terecht komt. Dat je er lang van wilt genieten snap ik ook helemaal. Dus vandaar het advies, kies een jongvolwassen konijn in de opvang en laat deze een maatje uitkiezen. Dan heb je beiden, een konijn beneden een jaar moet zeker te vinden zijn, broertjes en zusjes die gaan vechten... verhalen te over!

Het gevoel van jongere konijnen willen hebben snap ik heel goed, maar ik zou toch aanraden ga dan voor een konijn van +6 maanden. Inschatten of een konijn jonger dan 1 is, dat lukt nog wel. Maar vergis je niet in de pubertijd, wat een sloopkanonnen zijn het dan! Inschatten hoe oud konijnen zijn is gewoon moeilijk, als ze 2+ zijn ga je pas bij 6+ zien dat ze ouder zijn. Dat die man dat niet in kan schatten is gewoon heel eerlijk eigenlijk, dat is geen doen. In jouw geval is het het beste om voor een nog niet volgroeid, maar wel al koppelbaar konijn te kiezen. Karakter vormt rond de 20 weken, vanaf die tijd zou ik "stabiel" koppelen wel aandurven. Jonger dan dat heeft geen zin, vandaar dat ik zeg, ga maar voor 6 maanden of iets ouder, dan is er wel aardig in te schatten of konijnen bij elkaar passen. De omslag komt soms wel later hoor, mocht je vroeger koppelen, dat het nog ineens bij 9 maanden dikke ruzie is. Wat je benoemd eerst een jong rammetje nemen en dan wachten tot hij geholpen is... je weet dat ze met 8 weken weggaan (als het niet eerder is bij fokkers), dan kan hij ergens tussen de 16 en 20 weken gecastreerd worden, daarna moet je dus nog wachten tot week 3 na castratie om te mogen koppelen. Het konijn zal dan dus zeker een maand of 3 a 4 alleen zijn. Stel je haalt hem in de zomer, laten we zeggen halverwege juli, dan kan het wel eens november worden voor je kunt koppelen. Het is een afweging, je steunt een fokker, je weet niet of zo'n beetje erfelijke aandoeningen heeft. Is dat het waard om de ervaring van een jong beestje te hebben?

Als alles goed gaat (met de nadruk op als!) dan kunnen konijnen maximaal 36 uur alleen gelaten worden. Wat anderen ook al aanstippen, als er iets mis gaat, dan wil je binnen 12 uur in kunnen grijpen. Ik begrijp uit je verhaal dat het ziekenhuis niet naast de deur is, ik wil je niet bang maken, maar langer moeten blijven in het ziekenhuis, kan natuurlijk ook gebeuren. Je hebt het allemaal niet in de hand. Het is dus verstandig om oppas te regelen, een blik over de schutting is wat weinig. Je wilt wel echt weten, eten ze nog, niet, leven ze nog? Een camera kan natuurlijk ook uitkomst bieden, dat je zelf kijkt om de paar uur, wat ze doen en iemand standby hebt staan. Ik zou in ieder geval iemand regelen die de zorg over kan nemen. Als je in de middag de laatste controle hebt, dan zou iemand binnen 12 uur dus een keer moeten checken, dat is midden in de nacht in dit geval. Beter is dus om iemand te regelen die 2 keer checkt, 's avonds even voordat ze zelf gaan slapen en 's morgens voordat ze naar hun werk gaan bijvoorbeeld.

Zeker op neutraal houden, je hebt geen stabiel koppel nog, als ik dit verhaal zo lees, meerdere weken in de koppelren houden. Soms is likken van het andere konijnen ook een vorm van dominantie tonen, het kan zijn dat Milo dat dus niet zo ziet zitten. Als ik je verhaal zo lees dan denk ik, laat Milo eerst maar eens ontdooien en kijken wat er dan gebeurt. Mijn vermoeden is dat het uitzoeken van de rangorde nog echt moet gaan beginnen. Hoe groot is het verblijf nu waar je in koppelt?

Ja ik geef ze fruit inderdaad als snoep, krijgen ze niet veel van. Maar stel je eet een mandarijn op de bank en je konijn komt buurten, van wat heb jij daar voor lekkers? Dan weet je bij deze dat ze wel een klein stukje mogen proeven. Dat is de kern van het verhaal, jij eet een stuk fruit en je konijn krijgt ook een partje.

Die injecties met dexamethason raad ik je nu niet aan hoor, alleen in een dood of de gladiolen situatie is het een optie. Het geeft leverschade onder andere en haalt de weerstand onderuit. Niet ideaal nu dus, maar als de situatie verslechtert zeker een optie. Ik denk dat de dierenarts dat wel als booster bedoeld. Verhogen van panacur is medicamenteus het enige wat nu in mij opkomt. Weerstandverhogende kruiden geven natuurlijk ook, als ze alleen panacur krijgt kun je eigenlijk alles wel geven (bij nierproblemen moet je het dieet sowieso aanpassen). Nierfalen is volgens mij wel uit de urine af te lezen inderdaad, hoe betrouwbaar dat is weet ik zo uit mijn hoofd niet. Dat is iets waar een dierenarts vast een beter antwoord op heeft. Dat je nu niet wil gaan slepen met haar snap ik wel. Niet eten geeft gewichtsafname, maar dwangvoeding zou dat dus tegen moeten gaan. Afvallen past heel erg bij E.C. Maar ik kan verschillende organen noemen die daar bij betrokken kunnen zijn, maar bij E.C. vind ik de nieren het meest voor de hand liggen. Vandaar ook de opmerking.

Ik wist dat wel, maar dan wel echt met mate. Maar de zure bekkies die ik heb gezien bij een stukje sinaasappel, ik doe ze dat niet meer aan hoor! Je kunt nooit meer dan 1 partje geven, daar houdt het wel mee op en maar af en toe, zeker niet dagelijks. Dit komt in het geval van citrusfruit niet alleen door de suikers, maar ook omdat het eigenlijk te zuur is voor ze. Maar een konijn dat bij je komt bedelen voor een partje mandarijn, ja waarom niet? De tip om eerst met een half of een derde van een partje te beginnen vind ik een goede.