Kolino

Waar zit het gas? In de maag is het grootste drama (is echt heel zorgwekkend), duurt ook het langste. Heb je metoclopramide laten injecteren of alleen emeprid oraal gegeven? Hoe was de temperatuur? Hoelang het duurt voor je verbetering ziet, dat is meestal uren tot soms dagen. Als je het vanmorgen hebt ontdekt zou ik hopen dat je nu toch wel iets aan verbetering ziet, maar dat is niet altijd zo. Wat ik je aan wil raden is om voor je gaat slapen de temperatuur te controleren, zodat je daar nog actie op kunt ondernemen. Zeker als je geen verbetering ziet, dan heb je nogal eens met ondertemperatuur te maken. Sufheid van medicatie vind ik met wat je geeft niet echt te verwachten, kan wel bij pijnstillers. Soms zie je ze ook weer achteruit gaan als de pijnstillers beginnen uit werken.

Eens, het is natuurlijk niet gezegd, dat als een ander iets doet, dat het ook veilig is. Er zijn zoveel dingen waar je aan moet denken bij een lange vlucht, dat ik me afvraag, heb je dat allemaal paraat? Denk aan vloeistoffen, medicatie, hoe zorg je er voor dat ze niet in hun eigen poep en urine hoeven liggen? Mag je hun voer wel mee het vliegtuig in nemen? Dan heb ik het nog niet eens over alle geluiden, het drukverschil etc etc. Ik heb wel een idee zodat je geen leeg huis hebt en toch zonder konijnen kunt emigreren. Je zou via een opvang als tijdelijke huisvesting kunnen fungeren, waardoor het niet jouw konijnen zijn en je tijdelijk voor ze zorgt tot zij naar een forever home kunnen. Dan kun je steeds per geval bekijken, kan ik nog zorg bieden of niet? Misschien is het wat voor je, misschien niet.

Dit is wel een normaal moment in de koppeling om dit soort gedrag te laten zien. De eisprong van een konijn is niet verbonden aan een cyclus. Maar dat ze schijnzwanger is, omdat er gereden is tijdens de rangorde bepaling (dan komt de eisprong, maar als het goed is geen bevruchting door castratie van de ram), is niet heel gek. Ik twijfel wat te adviseren, dat ligt ook aan de leeftijd van beide konijnen en aan de reactie van de ram op het geheel. Castratie van de voedster is een overweging die je kunt maken, maar het moment daarvoor zou ik met de dierenarts overleggen. De koppeling is ook zo pril nog, met een beetje geluk is de schijn zwangerschap met een paar dagen voorbij. Maar je kunt niet zeggen wanneer de volgende keer is. De grootste vraag is, zijn ze veilig bij elkaar? Hoe valt ze aan, hoe ver gaat ze, hoe reageert de ram etc...

Heel veel sterkte met het verlies! Soms weet je helaas niet waarom iets gebeurd is. Machteloosheid, schuldgevoel, het zijn dingen waar je al snel tegen aan loopt. Je hersenen kunnen ook gewoon niet bijbenen wat er is gebeurd, je gaat van knokken voor zijn leven, ineens naar helemaal niets meer. Ondanks dat ze binnen wonen, kregen ze ieder jaar een vaccinatie? Denk daarbij aan rhd. Als je E.C. opzoekt, voelt het dan herkenbaar wat je leest? Ik verwacht niet dat het dit was, maar vanwege het schuine koppie wilde ik het je niet onthouden. Het verloop is heel erg snel, van niks aan hart en longen horen, naar blauw aanlopen... Je moet het wel in de zuurstofverzorging van het lijf zoeken, maar waarom? Dat is altijd gissen, of je moet autopsie zien zitten. Hart en longen zijn wel de grootste verdachten. Maar wat ik ook zit te denken, wat als er iets in een hersengebied is gebeurd, waar de sturing van de ademhaling zit? Dat zou ook een scheve kop kunnen verklaren. Weet dat er hier een hoop mensen zijn die je gevoel begrijpen. Ik denk alleen niet dat we een oorzaak kunnen aanwijzen. Wat je omschrijft is een situatie die onomkeerbaar was, je bent bij de dierenarts geweest, je was bij de dierenarts toen hij overleed, dat zijn de feiten. Ik kan wel zeggen, verwijt jezelf niets, maar je gaat toch altijd alles nalopen om het te begrijpen, daarin kom je dingen tegen die anders hadden gekund. Wat ik hoop is dat je jezelf de ruimte geeft of hebt gegeven om goed afscheid te nemen. Dat kun je namelijk maar 1x doen. Nogmaals heel veel sterkte!

Ik lees groepskoppeling, dus ik ben wel benieuwd naar wat het plan is. Ook dat is niet voor de hand liggend. Wel een nobel idee, maar ook wel een uitdaging. Wat een mooi afscheid, je zou bijna zeggen dat ze wisten wat er zou gebeuren. Dat kan natuurlijk niet, maar voor jezelf is het wel een fijn idee dat ze elkaar tot het laatst hebben liefgehad. Ik hoop dat je er uit komt qua opvang, daar heb ik geen tips voor. Niet alle opvangen castreren voedsters dus als dat een eis is, misschien wat verder rijden dan je in eerste instantie van plan was.

Cisapride (cisaral) was tot voor kort wel vrij verkrijgbaar, geen idee of dat verandert is. Meloxicam en metoclopramide zijn dat inderdaad niet. Vroeger kon je druppels metocloral vrij kopen, maar dat is al een paar jaar niet meer. Zou me niks verbazen als dat met cisaral ook gebeurt.

Hoelang staat het open? Sinds april? Staat er in de bijsluiter niet iets van 3 maanden? Normaal zou ik zeggen 6 maanden, ivm bacteriën. Daarna kun je vaak beter voor een nieuwe verpakking kiezen, voor de zekerheid. Sommige middelen kun je langer open houden, mits je schoon werkt. Maar in het geval van cisaral steek je de spuit direct in de fles. In geval van nood zou ik het nu nog durven, maar toch wel een nieuw flesje in huis halen.

Wat een nare afloop, heel sterke met het verlies. He gevoel erbij verwoorden naar de dierenarts is denk ik wel goed voor je verwerking. Ze reageren inderdaad wel naar op het narcose middel, dat wordt hoger gedoseerd dan normaal. Deze injectie in die dosis is dacht ik al onomkeerbaar. In deze situatie vraag ik me af, waarom zat het er al in? Had hij een roesje nodig voor de echo? Voor je eigen verwerking belangrijke vragen. Ik snap heel goed dat je eigenlijk bij bewustzijn afscheid had willen nemen, dan heb je toch meer echt contact. Het enige wat je hier tegenover kunt zetten, hij had geen pijn toen je afscheid nam. Je bent er nooit klaar voor, ook niet als je wel bij de eerste prik bent. Het klopt zeker dat ze er op reageren. Wisselt wel een beetje hoe heftig. Het is echt niet leuk om te zien. Wat behandeling betreft, een dierenarts suggereert nooit voor niets inslapen, de timing en de manier van die boodschap brengen kan echter wel iets beter soms. Meestal kom je toch een beetje onvoorbereid, met nog een hulpvraag. Dan kan inslapen heel rauw op je dak vallen, niet iedereen schakelt even snel. Je moet maar net kunnen vertellen wat je nodig hebt op zo'n moment. Alles bij elkaar opgeteld lees ik wel een verhaal over een heel ziek konijn, waar ik denk ik ook geen andere optie meer zie dan de keuze die je gemaakt hebt. Het is een en en en situatie. Je hebt ontzettend veel voor hem gedaan. Soms wordt een situatie, hoe naar ook, onbehandelbaar Ik ken het gevoel wel goed, heb ik alles wel gedaan, waren er niet toch nog opties? Je hebt ook tijd nodig om alles te verwerken. Dit zijn echt normale vragen die bij bijna iedereen wel opkomen. Ik denk ook dat je juist gehandeld heb, als ik alles zo snel in mijn hoofd doorloop zie ik geen leefbare situatie. Natuurlijk, 10 jaar gaat je niet in de koude kleren zitten. Dat is echt ingrijpend en ik denk dat juist heel wat mensen hier dat begrijpen. Als ik voor mezelf mag spreken, sowieso. Als tip zou ik je mee willen geven, er zijn een hoop manier waarop je alsnog afscheid kunt nemen en gevoelens ruimte kunt geven. Denk bijvoorbeeld aan een brief aan je konijn waarin je het schuldgevoel opschrijft. Dit kun je vervolgens via een ritueel naar keuze, wat voor jou goed voelt (verbranden, begraven bijvoorbeeld), toch een plekje geven. Je konijn vergeeft je instant, 100% zeker, maar vergeef je jezelf? Dat is de grote vraag. Nogmaals heel veel sterkte! Het verdriet mag er zijn!

Dan klopt m'n berekening inderdaad. Want ik kwam uit op een konijn van 1,7kg met deze berekening. Alleen ff checken of 1ml inderdaad 1,5mg bevat, ga ik wel van uit. De dierenarts even bellen ter verificatie is wel verstandig, je weet niet wat die precies wil. Ik zie hier bijvoorbeeld niet of je het 1x of 2x daags moet doen, meestal 1x, maar 2x zou kunnen, of deze dosis in 2x geven is ook weer een optie.

Kun je haar gewicht noemen? Dan kan ik het even 100% zeker narekenen. Als het goed is kom je op 1,13ml uit. Bij een dagdosering verwacht ik een konijn van net geen 2 kg, maar het kan ook dat je dierenarts een andere dosering voorschrijft. In de bijsluiter zal wel staan dat 0,1mg hetzelfde is als 1kg hond. 17kg is dus geen 1,7ml, maar wel 1,7mg. Want 1ml=1,5mg. Maar de bijsluiter geeft de meeste duidelijkheid in dit geval. Je dierenarts zegt dat je 1,7mg moet geven en als ik dat uitreken kom ik uit op 1,13ml.

Heel veel sterkte met het verlies.

Het doet mij denken aan die zakjes voor katten met haarballen. Daar hebben we in het verleden wel topics over gehad. Even nazoeken bevestigd mijn vermoeden, maar bij specifiek dit merk lijkt wel rekening gehouden te zijn met konijnen. Zal er op een later moment eens dieper in duiken, met name of het ook voordelen heeft t.o.v. lactulose bijvoorbeeld. Beterschap voor Lodewijk!

Ja er is hier een tijdje terug nog over gepraat, ik weet ook om welk konijn dat ging, heb even in het topic teruggelezen, maar daar stond alleen nog een linkje over een urnenatelier. Het ligt een beetje aan het materiaal waar de pootafdruk mee gemaakt is. In theorie kun je een afdruk weer vullen met was, let op, je beschermd de afdruk wel eerst met folie! Helaas denk ik, dat dit bij een konijnenpoot niet mooi wordt. Met die was (koude was) kun je er vervolgens weer een gelijkend pootje maken. Ik denk dat je hier echt een kunstenaar voor nodig hebt, om er wat moois van te maken, omdat je de bovenkant van de poot mist. Een vorm van was kun je altijd in brons laten gieten. Daar heb je dan weer een andere mal (die hitte kan verdragen) voor nodig. Die mal wordt gemaakt aan de hand van de was. Nogal omslachtig dus. Maar een standaard pootafdruk weerstaat geen hitte. Dus je moet wat om die heel te houden. Een andere methode zou misschien kunnen met een 3d-scan van de afdruk en dan met software de ruimte waarvan je een print wilt kunnen nabootsen, ook hier heb je weer iemand nodig die dat kan natuurlijk. Dit kun je zo klein en zo groot maken als je wilt en dus wel gebruiken voor vanalles en nog wat. Ik durf alleen niet te zeggen of mensen die zich hier mee bezig houden ook nadenken over dit soort opties. Wat jij denk ik zou willen is iets van kunsthars. Zodat je een doorzichtige vorm krijgt waar die haartjes in kunnen. Ik zou dat zelf niet direct in de pootafdruk durven gieten. Ik weet te weinig van 3d prints om exact te kunnen zeggen of je een mal zou kunnen printen waar de hars wel in kan, je wil dan eigenlijk een flexibele mal maken, zoals een siliconen vorm. Wat wel kan is het idee van het pootje loslaten een een passende vorm kiezen voor de hars en daar de haren in doen. Dit kan ook met as. Dit kun je zelf doen, of laten doen. Let er bij de keuze voor de hars goed op dat je het wilt kunnen dragen, niet alle soorten hars zijn daar geschikt voor. Soms wordt dit opgelost door de uitgeharde hars op een hangerplaatje vast te maken. Ook hier moet je bij gebruik van lijm weer letten op chemische reacties. Helaas heb ik geen linkjes of adresjes voor je die ik kan aanbevelen. Ik hoop dat je iets vindt dat bij je past. Heel veel sterkte met het verlies!

Natuurlijk twijfel je, juist als ze nog goede momenten hebben is het des te moeilijker. Als je echt heel erg twijfelt, zou ik dat ook aangeven. Soms heb je dan net dat consult met controle nog nodig, om je keuze definitief te maken. Ik vind daar niks mis mee. Huilen hoef je je niet voor te schamen, is toch wel logisch dat het je iets doet. Natuurlijk, het is moeilijker om door je tranen heen dingen te vertellen. Als je het voor elkaar krijgt om op het spreekuur te komen, ben je eigenlijk al ver genoeg. De rest komt daar dan wel. Ze willen hem toch eerst nog zien. Nogmaals heel veel sterkte! Dit is inderdaad een van de moeilijke dingen van huisdieren hebben, er komt altijd een moment van loslaten. Dat je het daar moeilijk mee hebt, volkomen invoelbaar.

Ik ben zelf geen fan van science selective, maar het is geen slechte brok. Het probleem met de meeste brokken is dat ze worden gemaakt van dingen die niet van nature in een konijnendieet horen. Er zijn wel onderzoeken gedaan, waarin dus gekeken wordt naar wat er effectief wordt opgenomen. Het is niet ver genoeg onderzocht om er echt iets zinvols over te zeggen en ik moet zeggen, er mist voor mijn gevoel ook data in die onderzoeken. In mijn interpretatie komt het er op neer dat konijnen hun eiwitten uit grassoorten en andere weide planten moeten halen. Konijnen zijn er op gebouwd om blad te eten. Je ziet inmiddels wel een lichte verschuiving in wat er in brokken gestopt wordt, maar het kan veel beter. Ik geef nog brok omdat het graag gegeten wordt en omdat het makkelijker is dan zelf alles bij elkaar te zoeken, maar ik erger me er wel aan dat het zo goedkoop mogelijk geproduceerd wordt en dan heel duur verkocht wordt.

Wat naar om mee te maken, zo te lezen ook een verhaal van had ik maar... Even snel een vraag, zijn/waren de konijnen gevaccineerd? Het nies geluid, was dat kuchend? Benauwdheid is bij een konijn nooit goed, dat kan ook nog van het hart komen. Vocht achter de longen? Longontsteking zou met deze klachten ook kunnen hoor, dat is niet raar gedacht. Vind het dan wel heel snel gegaan. Als het waarom je geen rust geeft zou je misschien het dossier op kunnen vragen. In stress gaat er zoveel langs je heen. Heel veel sterkte in ieder geval!

Ik weet dat ik in je eerdere topic heb gereageerd. Wat rot dat ze het nog steeds niet weten. De recente foto's vind ik wel heftig om te zien. Ik snap je twijfel of dit nog wel konijnwaardig is. Als ik niks zou weten zou ik nu denken, wat eet er aan die huid? Maden had je wel gezien, neem ik aan. Mijn vermoeden is dat een konijn dan ook nooit zo lang zou overleven. Hoe naar ik het ook vind om te zeggen, ik denk dat je gevoel gelijk heeft. Mag ik toch vragen wat de symptomen onderdrukt heeft? Antibiotica gok ik? Hebben ze nooit gedacht aan een vleesetende bacterie? Streptokokken? Hoe dan ook heel veel sterkte! Die keuze is niet gemakkelijk, ik zou hierin inderdaad de dierenarts om raad vragen, aangeven hoe moeilijk hij het heeft. Want zoals je zelf al terecht aangeeft, hij is niet meer zichzelf, je ziet hem lijden en als dat niet is op te lossen, is in laten slapen wel het meest liefdevolle wat je kunt doen. Heel veel succes met bellen morgen!

Dat was ook mijn eerste gedachte... Wormen. Dat laten onderzoeken is wel zinvol. Waar je ook nog aan kan denken, is iets met gisten, maar dat is vaak het gevolg van iets anders, het zou wel de geur verklaren. Ik zou je een ontlastingsonderzoek aanbevelen, neem verse blindedarm keutels mee naar de dierenarts. Eventueel kun je ze kort in de koelkast bewaren, maar het moet wel asap bij de dierenarts worden gebracht om het te kunnen onderzoeken.

Kan het zijn dat hij kwijlt, doordat de kop schuin staat? Of zie je geen tekenen van vocht bij de kale plek? Over het staartje kan durf ik zo niks te zeggen. Wat bij E.C. zo is, is dat het allerlei neurologische symptomen kan geven, dat zou in theorie de staart ook kunnen treffen, zie je verder nog dingen in het bewegingsapparaat? Ik probeer me voor te stellen dat dat gebied betroffen is, maar er liggen meer zenuwen in dat gebied. De aansturing gaat sowieso vanuit de hersenen. Gezien alle symptomen, zou vitamine B injectie iets zijn? Uiteraard in overleg met de dierenarts. Oja nog even over de staart er zijn best wel wat konijnen die rare dingen met hun kont gaan doen als ze iets lekkers eten, je kunt het niet linken aan het eten van iets? Dat is het nadeel van zieke konijnen, je gaat alles als symptoom en eng zien, misschien is het anders verklaarbaar?

Het is heel veel informatie en in mijn ogen veel te diffuus om er echt iets zinnigs over te zeggen. Eerst maar even de vraag, welke appelsoort gaat het om? Afwijkend gedrag tov normaal is altijd reden tot zorg. Nou kan ik me voorstellen dat het in Bulgarije allemaal anders gaat. Ook qua dierenartsen enzo. Welke brok geef je? Dat het lievelings snoepje ook niet interessant meer is, vind ik toch wel richting gebit of maag-darmproblemen neigen. Kun je voor de zekerheid eens een uiterlijke omschrijving van het konijn geven, even checken of daar misschien aanknopingspunten zitten. Een foto mag ook natuurlijk. O en check alsjeblieft even of de kont droog en schoon is!

Ik herinner me inderdaad dat me werd verteld over een konijn in een poppenwagen, werd op de rug gelegd, dekentje er overheen... Meer vertel ik maar niet. Liep niet zo best af met het konijn namelijk. Kinderen doen dit inderdaad ondoordacht, kunnen ze ook niks aan doen, denk dat je hierin als ouder wel een verantwoording hebt. Je koopt ze niet voor de kinderen, die kijken er 9 van de 10 keer binnen no time niet meer naar om. Er zijn toch best veel konijnen, als ik dat zo lees.

Hier ben ik het mee eens, dat is precies wat ik aan de dierenarts zou vragen in zo'n situatie. Oorzaak is hierin leidend, als de maag niet leegt werkt niks overigens, ook emeprid niet volgens mij, alleen als je dat injecteert (metomotyl dus,mits de samentrekking nog kan functioneren). Dat is een reden waarom ik bij problemen toch vraag om de eerste dosis te injecteren, of er voor zorg dat de dierenarts die ruimte heeft. Want dat werkt sneller en kunnen ze hoger doseren (om een kickstart te geven). Dus ik denk dat het beste advies is om konijnkundige dierenartsen serieus te nemen. Zij beschikken vaak ook wel over de laatste informatie.

Het is vooral meloxicam die voor maagproblemen kan zorgen. Normaal zou de hoeveelheid die een konijn krijgt geen problemen moeten geven, maar ik hoor toch net iets te vaak dat ze er toch last van hebben. Cisapride werkt alleen als het daadwerkelijk in de darm aankomt, er zijn ook wel twijfels of het überhaupt helpt, maar dat risico ga ik zelf niet lopen, dus hier krijgen konijnen het gewoon. Wat wel zo is, het is voor mensen van de markt gehaald, vanwege ernstige bijwerkingen. Metoclopramide werkt dan weer vooral op de maag/bovenste deel, maar is ook niet zo fantastisch om langdurig te gebruiken, bij langer gebruik moet je het ook afbouwen. Ik gebruik alle middelen echt wel wanneer het nodig is hoor. Dan gaat de hele rataplan er in. Want reserveringen of niet, over die middelen, op zulke momenten gaat het wel over leven of dood. Wat ik zo terug lees in je verhaal en wetende dat je bij WP bent geweest, is de kans wel groot dat je daar irritatie vindt. Zeker omdat er medicatie gebruik ook bij zit. 3 weken is echt snel om weer klachten te hebben aan het gebit, of er moet iets mee zijn waar ze nog niet naar gekeken hebben.

Gaan we weer, vanaf morgen is het weer boven de 25 graden op een heel aantal plaatsen. Maandag en dinsdag worden tropisch volgens de huidige voorspellingen. Daarna lijkt het weer wat draagbaarder te worden.

Ik wil even de opmerking maken dat het me op begint te vallen hoeveel konijnen maagproblemen (maagzweer of irritatie van het slijmvlies) hebben. Heel goed dat je al maagzuurremmers hebt gekregen. Hopelijk maakt dat al verschil voor die tijd. Succes woensdag, hopelijk wordt de oorzaak duidelijk!