Kolino

Wat rot dat het weer minder gaat. Hooi inname is nog voldoende? Ik neig wel naar beeldvorming. Snap wel dat je de uitkomst van urineonderzoek af zou willen wachten, als daar de oorzaak zit scheelt het weer stress om daar heen te gaan. Wat de darmen betreft, het klinkt alsof je medicatie op moet starten, het nadeel... Je weet niet of er ergens een blokkade zit. De dierenarts maakt in die zin altijd een afweging welke medicatie toegepast kan worden. Soms is het overlijdensrisico van niets doen zo groot dat de middelen die je bij obstructie niet hoort te gebruiken toch ingezet worden. Hier is dan wel beeldvorming voor nodig of tenminste palpatie. Mijn advies, zorg dat je van alle medicatie genoeg in huis hebt. Een weekend duurt anders best lang.

Ik denk inderdaad dat je ook niet meer kunt dan melding maken. Dacht eigenlijk dat dit bij de politie ook wel kon. Omdat het een verdachte situatie is, valt me tegen eigenlijk. Hier is Amivedi voor dieren inderdaad de manier om vermissing te melden. Maar daar heb je bij diefstal, aka iemand die het dier jat om op te eten dus niks aan 😢 Vooralsnog zou ik echt alles nagaan en navoelen of er niet toch iets los zit aan het verblijf. Gezien de temperatuur binnen en buiten nagenoeg gelijk is, haal voor je eigen gemoedsrust de ander maar binnen tot je meer zekerheid hebt over de oorzaak. Dan kun je ook rustig nadenken welke voorzorgsmaatregelen je verder treft en hoe het verder moet. Ik kan me voorstellen dat de opmerking over wat ze met het konijn gedaan zouden kunnen hebben je behoorlijk raakt, sorry daarvoor. Ik vind het echt verschrikkelijk voor je, stiekem hoop ik dat je toch een zwakke plek vindt, want de gedachte dat iemand gewoon je tuin in loopt en je konijn mee neemt... Ik vind het onverteerbaar.

Oog amputatie doe je juist voor het welzijn van het konijn en alleen als het nodig is. Het klinkt heftig, maar voor een konijn kan het juist een opluchting zijn dat de pijn weg is. Mocht het oog echt pijn doen, dan zou ik het overwegen. Het is in het verhaal niet helemaal duidelijk of de kieswortel oogdelen raakt en of je konijn er last van vindt. Mijn opmerking was ook meer in de trant van, mocht het oog problemen geven, dan kan hij er uit. Daarvoor hoef je je konijn niet te laten gaan. Ik zit even te denken wie er een konijn met 1 oog heeft, @mammafelina jij toch? Al is de oorzaak anders. Zelf heb ik ervaring met blinde konijnen, geloof me, als je het verblijf goed aanpast dan kunnen ze zich prima redden. In jouw geval vind ik abcessen een grotere angst en dan is het fijn te lezen dat dat allemaal rustig is. Het beste nu is om een situatie te creëren waarin je een balans vindt in de behandeling. Wat blijft zitten, wat niet, of gaat alles er links uit? Heb je de financiële middelen om steeds te laten bijslijpen? Ook dat mag je best mee laten wegen. Extractie is per element betalen, maar dat is eenmalig. Dan praat je over een ingreep van 400, misschien inmiddels 500 euro, maar iedere keer 100 a 200 euro en dat iedere paar weken loopt ook hard op. Uit je verhaal begrijp ik dat hij in principe als je links goed aanpakt rechts nog kan malen/kauwen. Laat je voorlichten door een specialist, bespreek alle scenario's en keuzes. Ik denk dat je met de juiste behandeling wel een blij konijn terugkrijgt die nog een tijdje mee kan.

Helaas zijn er mensen die dit doen, ik zou diefstal niet uitsluiten. Aanmelden bij Amivedi sowieso doen, kijk alles nog een keer grondig na of er niet toch ergens een zwakke plek in het verblijf zit. Zo niet zou ik melding maken bij de politie. Niet dat het iets oplevert, maar als er meer verhalen komen hebben zij wel jouw verhaal. Aangifte doen weet ik niet of dat mogelijk is, dat is wel zinvol als er meer dingen zijn gebeurd, ook bij andere mensen, dan wil je dat iemand vervolgd kan worden.

Het is niet zwart-wit. Naar de oppas heb ik in de eerste jaren wel gedaan, toen ik een konijn met veel medische zorg had, werd dat lastiger. Vanaf die tijd kies ik liever voor meenemen als het nodig is of blijf ik thuis. Bij mij gaan konijnen dus zeker voor vakantie, ik ben ook al heel lang niet meer op vakantie geweest.

Let wel op, orale pijnstilling mag niet op een lege maag! Het voorbeeld van eerst groenvoer, dan medicijnen en dan brokken kan uiteraard wel. Stress is inderdaad een factor in wat wel en niet kan. Plus stress zorgt vaak voor niet eten, dus dan krijg je ze er niet uit. Maar wat ik zeg, ik zou juist voor de nacht wel dwangvoeren en extra voer neerleggen dat in de vroege ochtend gegeten kan worden als je zelf nog niet op bent. Het ligt ook wel een beetje aan de haalbaarheid van dwangvoeren, ik kon met gemak 6 keer op een dag dwangvoeren. In die zin dat het voor mij zwaarder was dan voor het konijn. Dwangvoeren doe je nooit met plezier, maar je doet het met reden. Waar je nu mee zit is dat je "krachtvoer" nodig hebt. Ik heb daar in het verleden havervlokken, erwtenvlokken, pastinaakstukjes, wortelstukjes, knolselderijstukjes voor gebruikt. Ik gebruikte dan gedroogde varianten waar ik een mix van maakte met kokend water (af laten koelen!) en dan aan het konijn voerde. Het water voeg je toe om het voor de spijsvertering makkelijker te maken. Havervlokken zijn heel energierijk en gebruik je dus alleen bij zwakke dieren die aan moeten komen. De rest kun je als snackje ook aan andere konijnen geven. In theorie kan het natuurlijk ook met verse producten, maar mijn ervaring is dat, omdat je van alles een beetje gebruikt, je beter af bent met gedroogde producten. Als er goed hooi wordt gegeten zou je ook nog aan wat eiwitrijkere soorten kunnen kijken in die hoek, luzerne, (groene) haver in de grasvorm. Oja ik zou het niet gek vinden als je nu 3 handjes groenvoer per dag, zeg 75-100 gram. Wel meerdere soorten gebruiken hoor, een klein beetje kruiden erbij als selderij en/of peterselie verhogen de eetlust.

Ik was ook altijd van het zoveel mogelijk zelf laten doen. Alleen, je zit op bijna 300 gram gewichtsverlies. Dat is veel voor die maat. Heel eerlijk. Ik zou zeker 3x daags dwangvoeren en al helemaal voor de nacht. Je mag dan best brokjes nog neerleggen. 10 van de adult, 20 van de senior. Zorg dat je ze na kunt tellen. Teveel groen bestaat niet. Wel moet je opbouwen, maar je zou dit konijn prima van dingen die gewend zijn een blaadje meer van kunnen geven. Niet drinken kan inderdaad van dwangvoer komen. Ik zou je aanraden om je dwangvoer met 1 op 1,5 aan te lengen. Dus 1 eetlepel poeder, 1,5 eetlepel water. Hierdoor krijg je meer voeding naar binnen in minder handelingen. Ik geloof dat je 3 eetlepels poeder per kilo moet rekenen. Rond even af naar 2 kilo dan zijn het is dus 6. Als je iets wil verminderen zou ik je met dit gewicht toch aanraden 4 eetlepels klaar te maken, als je het bereid zoals aangegeven heb je ongeveer 60ml. Deze hoeveelheid heb je wel 3 a 4x voeren voor nodig. Als het niet lukt probeer dan in ieder geval 3 eetlepels aangelengde poeder te geven, dat zou je in 3x moeten kunnen toedienen. Groenvoer kan je daarnaast nog prima geven. En met een telbare hoeveelheid brok zou je grip moeten krijgen op de hoeveelheid eten. Dwangvoer vervangt de brok inderdaad grotendeels. Ik snap zeker dat je wil minderen, maar doe dat liever op een moment dat je er zicht op hebt. Dus bijvoorbeeld voor een dwangvoermoment eerst een telbare hoeveelheid brok proberen voor 1 uurtje, lukt dat niet of niet goed, dan voer je dwangvoer 15ml. 10 brokjes is natuurlijk niet genoeg, om 40 gram brok te halen. Het punt is, die 300 gram moet er ook weer aan dus dus gaat voeren op 2 kilo en dan voluit met 20 gram per kilo (mits het konijn dat fysiek aan kan dan, plakpoep konijnen kunnen dit niet). Mijn advies weeg 40 gram brokjes af en ga die tellen. Aan de hand daarvan kun je ook uitrekenen hoeveel brok je nodig hebt. Uit mijn hoofd gezegd is 1 eetlepel dwangvoer 9 gram (is na te lezen op het zakje). Hiermee zou je dus in theorie uit kunnen rekenen hoeveel je bij moet voeren, mist er goed hooi wordt gegeten.

Wat ik wel eens heb gedaan zijn de selective brokjes breken, dus dan maak je ze in het formaat van de senior. Junior is in mijn herinnering wat dunner, misschien makkelijker op te pakken. Ook die kun je breken. Ik snap de radeloosheid van niet goed willen eten wel. Toch is het normaal, ze moeten ook het vertrouwen terug krijgen dat het niet meer zeer doet. Zou zelf ook pijnstillers toepassen. Weet je zo welke antibiotica je geeft? Dit kan ook invloed hebben op de eetlust.

Eens met bovenstaande. Helaas zijn problemen in de bovenkaak moeilijk te behandelen. Daar wil je echt een specialist bij betrekken om je konijn de beste kansen te bieden. Oog amputatie is altijd een optie, mocht het problemen geven. Toch vraag ik me af of onderliggende structuren dan niet ook al teveel te lijden hebben. Ik zou in dit geval denk ik eerder voor ct-scan kiezen van de kop. Omdat je dan meer zicht krijgt op hoe alles zit, dan met gebitsfotos, beiden kan natuurlijk ook. Afgelopen jaar was er een verhaal van een konijn met dergelijke problemen, in een iets verder stadium voor mijn gevoel. Geen hoopvol verhaal. Dit verhaal zal vast nog in het gezondheidsarchief zitten. Ik moet ook het verhaal van Mars denken, @Dollie heb jij misschien een goed advies gebaseerd op ervaring?

Interessant, als dat het zou zijn, bij mij is dat ook wel een paar keer door m'n hoofd geschoten. Eigenlijk door het niet los kunnen krijgen dat ik dacht, dan kan dat niet. Ik heb een cavia gehad die ze om de haverklap had. In mijn ervaring krijg je die harde stukken dus wel los en de boel met een beetje druk zetten ook in beweging. De dierenarts had dat wel voor elkaar moeten krijgen. Zeg niet dat dit pijnloos is, zeker niet in dit geval, je ziet de ontstekingsreactie met het blote oog al. Als je dit soort harde dingen ziet is er zoveel pus dat het naar buiten wordt geduwd (dat harde is dan aan de lucht gedroogde talg). Het spul is eigenlijk vergelijkbaar met hoe de smurrie in een abces er uit ziet, dikke pasta. Het harde zit meestal tot net onder de huid, daarna gaat het over in de pasta. Ik herinner me niet dat de huid zo kaal werd rond de plekken. Wees je ervan bewust dat je konijn dat zelf gedaan kan hebben vanwege de pijn. In dit soort gevallen vind ik een pijnstiller voorschrijven geen slecht idee, dat helpt hen ook met er beter af blijven. Ik controleerde mijn cavia regelmatig en inderdaad daar waar teveel druk was, moest wel iets aan gedaan worden. Je kon aan het gedrag al zien dat er weer wat zat. Mocht je konijn nog last hebben of weer last hebben, dusdanig dat hij er steeds aan zit, laat het dan liever behandelen of laat je leren hoe zelf kunt handelen.

Het gebeurt eigenlijk wel vaak dat darmproblemen binnen 3 a 4 uur opgelost zijn. Zeker als je massage goed toepast. Wat je omschrijft klinkt als pijn, weet je 100% zeker dat het uit het spijsverteringskanaal komt? Je schrijft over een ze, dus dan wil ik altijd weten, is ze gecastreerd? Urinewegproblemen of iets met de galweg doen mij ook denken aan koliek pijnen. Naast verharing perioden zijn dingen als een weersomslag ook redenen voor dit soort klachten. Als je uitgaat van een oorzaak in het spijsverteringskanaal. Hoe is het uiterlijk van je konijn? Er zijn bepaalde kleuren en tekeningen die gevoeliger zijn voor darmproblemen. Wees je bewust dat het heel lang goed kan gaan, uiteindelijk, zeker op latere leeftijd wordt herstel wel steeds moeilijker. 7 vind ik nog niet zo oud om de dierenarts te mijden, natuurlijk moet je altijd kijken, wat weegt zwaarder? Maar het steeds terugkeren is niet normaal, dan wil je toch een keer weten waar het vandaan komt. Wat je zou kunnen proberen is om een volgende keer binnen een uur hooguit 2 uur bij de dierenarts terecht te kunnen. Dan direct een röntgenfoto laten maken. Dit is het enige wat ik kan bedenken om inzicht te krijgen. Weet je zelf een beetje wat waar zit in een konijnen buik? Als je masseert, wat voel je dan? Zijn er plekken waar je konijn reageert?

Alles wat van plastic of aardewerk is, kun je gewoon goed naspoelen na schoonmaken met bleek en meteen weer gebruiken. Tegels zou ik niet met agressieve middelen proberen schoon te maken. Ik denk dat ik de tegels met kokend heet water zou doen (konijnen uiteraard daarvoor uit de ruimte halen). Bij mijn weten heeft de parasiet een cyclus van 2 weken, besmettingsgevaar is er juist in de weken voordat we symptomen komen en niet behandeld/schoonmaakt. Wat je dus doet is op moment van constateren heel goed schoonmaken om zoveel mogelijk weg te krijgen. Daarna zouden er geen nieuwe actieve parasieten meer bij moeten komen, omdat je de parasiet behandeld met fenbendazol en die dan dus kapot is en niemand meer kan infecteren. Bij juist handelen kun je alles dus tot de volgende uitbraak zo parasietvrij mogelijk maken. Het heeft dus geen zin om eindeloos schoon te maken, maar als je eenmaal bezig bent met de fenbendazol 1x heel goed en daarna gewoon als normaal.

Bah, hopelijk blijft het hier bij en trekt het snel weg. Is de dierenarts optimistisch? Merk wel dat ik meteen denk, wat als... Het klinkt voor nu wel relatief makkelijk oplosbaar. Wel jammer dat het niet zonder hort of stoot gaat.

Laat ik zeggen dat al mijn konijnen precies uit hadden gevonden hoe ze kunnen zorgen dat ze je aandacht krijgen. Juist door dingen te doen die ik niet kan negeren. Ik snap dat je er gek van wordt, de kunst is om uit te vinden wat ze willen. Soms zijn ze in staat om dat aan te geven. Om een voorbeeld te geven, wijzen naar de plek waar je normaal voer neer legt. Ik heb er zelfs eentje gehad die medicatietijden aangaf. Het zijn helaas geen dingen die je afleert, dus dan moet je of het verblijf aanpassen of accepteren dat dit gebeurt. Uitvinden wat ze willen stopt het gedrag natuurlijk wel tot ze weer iets van je nodig hebben. Zeker als het om eten gaat. Aan de andere kant beloon je slecht gedrag natuurlijk door er op in te gaan. Negeren kun je proberen, maar dat vergt uithoudingsvermogen. De tactiek die ik vaak toepas is laten weten wat ik ze heb gehoord en dan pas belonen als ze stoppen met het nare gedrag.

Na vele uren mag je bidden dat het niet teveel is voor het konijn. Maar als je een dier in de opname bij de dierenarts opneemt kun je wel ingrijpen als hij een hartstilstand krijgt bijvoorbeeld. Dus helemaal onzinnig is het niet om het konijn naar een dierenarts te brengen als hij je dierbaar is. Thuis kun je niks. Maar bij intoxicatie wil je eigenlijk direct ingrijpen om opname van de stof in het lijf te voorkomen, welk middel je inzet daarvoor kan wel verschillen. Dus daar ga ik geen uitspraken over doen. Het beste is zo snel mogelijk de dierenarts bellen als een konijn iets heeft gepakt wat gevaarlijk/giftig is om uit te vinden wat je moet doen. De hoeveelheid en het gewicht van het konijn spelen hier natuurlijk vaak ook in mee, zeker als het om toxiciteit gaat. Het is niet zwart-wit en dat is precies waarom ik moeite heb met advies geven, dat laat ik liever aan een dierenarts over.

Wat een lelijke plek. Er zijn twee dingen die bij mij opkomen, verhoorning of dat er een tijdje terug op die plek een injectie is gezet. Papillomavirus veroorzaakt verhoorning bij konijnen. Zeg niet dat dat het is, maar dat kan wel dergelijke plekken veroorzaken.

De ram moet zeker geholpen worden, maar dat had je al uitgevonden. De voedster castreren is een keuze, soms is het nodig als je bijvoorbeeld een groep konijnen wilt hebben, dus meer dan twee. Soms zie je bij de voedster veel hormonaal gedrag, ook dan is het aan te raden. Tot slot is er nog een derde reden en ik denk de grootste reden van de meeste eigenaren om dit wel te doen, vanaf een jaar of 5 wordt de kans op baarmoederkanker erg groot. Om dit te voorkomen kun je het konijn castreren, dit doe je het liefst voor het 3e levensjaar en het beste als het konijn tussen de 6 en 18 maanden oud is. De ram kan meestal tussen de 16 en 20 weken worden gecastreerd. Koppelen kan ook pas als beide konijnen die leeftijd hebben en de ram al een aantal weken ervoor gecastreerd is (koppelen kan vanaf dag 15 na de castratie). Je zult ze dus eerst een paar weken los van elkaar moeten houden en dan weet je niet of ze elkaar wel leuk vinden om een leven lang samen te zijn. Dat is wel een groot risico. Het kan betekenen dat je dus pas kunt koppelen als de ram 5 a 6 maanden oud is. De voedster die je regelt moet dan minimaal 16 weken oud zijn, liever 20 weken of meer, als ik eerlijk ben. Twee konijnen halen waarvan je niet weet of ze elkaar leuk gaan vinden is zogezegd wel een risico, hier heb je echt wel een plan B bij nodig voor als ze elkaar niet lief vinden. Gezien de konijnen er nog niet zijn, zou je ook het hele plan om kunnen gooien. Er zitten ook konijnen koppels in de opvang, waarvan je weet dat ze met elkaar kunnen/willen leven. Dat zijn geen babies meer, maar kunnen zeker ook jonge konijnen zijn. Soms zijn de voedsters al gecastreerd, maar dat hangt af van de opvang/vorige eigenaar. Rammen zijn sowieso gecastreerd. Vaccinatie is ook normaal, dus dat hoef je dan ook een x aantal maanden niet meer te doen. Het is iets wat je nog zou kunnen overwegen. Kijk vooral naar de complexiteit van je huidige plan, in het gunstigste geval heb je konijnen die weken alleen moeten zitten. In het slechtste geval twee konijnen die elkaar totaal niet mogen. In de puberteit blijft het wel spannend hoor, de periode tussen 4 en 12 maanden is het spannendste om te zien of ze elkaar aardig blijven vinden. Koppelen is het makkelijkste met volwassen konijnen, omdat zij hun karakter al ontwikkeld hebben.

Ik zou inderdaad een dierenarts bellen. Normaal weet ik wel wat te doen, maar ik durf geen advies te geven in wat je zou kunnen doen, omdat ik twijfel wat verstandig is. Besef je wel dat je konijn hierdoor in levensgevaar kan komen, het is een klein lijfje. Wel een les voor de toekomst, houd je konijn ver van deze middelen. Het is helaas niet echt zo simpel als een roes uitslapen, het liefste handel je zo snel mogelijk bij dit soort dingen. Juist hoe sneller je handelt hoe beter de overlevingskansen zijn. In mijn ogen is dit wel spoed, dus hoop dat je inmiddels al gebeld hebt.

Wat een aparte dosering. Ik verwacht hier een dosis die afgerond is naar 2x daags 1ml in de eerste 2 weken, daarna of 1x 1ml of 2x 0,5ml. Ben wel benieuwd naar de reden van een afwijkende dosering, of dit nieuw beleid is of gewoon een rekenfoutje. Misschien is het omdat het een verdenking is, maar bij symptomen zou ik toch het behandelplan van Wilhelminapark als leidraad nemen.

Cisaral ja, ik ken geen konijn die dat lekker vindt, je zou kunnen vragen of je mag switchen naar emeprid. Dat vinden konijnen meestal wel oke en in haar geval durf ik die switch wel aan, mits ze goed keutelt. Wel cisaral afbouwen hoor! Emeprid kan dan in de laagste dosis, eventueel nog lager. Eventueel zou je als de maag en darmen verder goed werken lactulose kunnen overwegen, maar dit brengt alleen vocht naar de darm en helpt wat met darmflora. Dit accepteren de meeste konijnen ook wel. De meningen over dit middel lopen uiteen. Ik zet het wel in wanneer nodig, maar niet onnodig. Dierenartsen wisselen nog wel eens een beetje van voorkeursmiddel, het beste is dus om een dierenarts te vragen die in de studiegroep konijnen meepraat. Zij zijn wel op de hoogte van de laatste bevindingen. Uiteindelijk is zonder medicatie het beste, maar ik weet niet of je nu medicatie geeft voor de zekerheid of dat er echt nog iets aan de hand is.

Neurologische symptomen kunnen meerdere oorzaken hebben, dat slepen met de achterpoten vind ik wel verdacht. Toch kan dat ook andere oorzaken hebben. Alles bij elkaar zou e.c. wel kunnen. Maar dat zeg ik dan op basis van de achterpoten, het blijft wel heeeeeel erg snel gegaan. Je denkt bij zo'n snel proces eerder aan vergiftiging. Leverfalen of verstopping (dit kan bloedvergiftiging veroorzaken). Uit mijn hoofd gezegd zit daar geen achterhand verlamming bij. Megacolon is zo'n rotziekte, dat je het afvallen daar onder hebt geschaard kan ik me heel goed voorstellen. Zoals Evee aangeeft heeft behandelen zonder symptomen geen zin. Ik raadt het maatje meebehandelen bijna nooit aan. Soms als het zieke konijn niet verbeterd, dan raad ik het aan om uit te sluiten dat die parasieten uitscheidt. Natuurlijk ook als er een verdenking is dat er bij het andere konijn ook meespeelt. Normaal zou het immuunsysteem reageren en raken ze alleen maar besmet, als ze dat nog niet waren. Dit kun je NIET voorkomen, omdat er 2 weken voor symptomen al parasieten worden uitgescheiden. Nu behandelen doe je alleen voor je eigen gemoedsrust, maar doet niks voor de toekomst. Het is dus een soort schijnzekerheid of een toevalstreffer. Als je echt wilt behandelen zou ik de 2 weken kuur doen. Dat is voor symptoomloze konijnen echt voldoende. Dat is met 1x 20mg/kg/dag. Meer doen belast het lijf van je konijnen onnodig.

Als eerste heel veel sterkte met het verlies, ik snap dat de schrik er goed in zit. Zonder gewicht kun je de juiste dosering niet bepalen. Je zult dus echt de konijnen moeten wegen voordat je een behandeling kunt starten. Toevallig heb ik zelf een megacolon konijn gehad en kan naast e.c. ook andere dingen bedenken die gebeurd zouden kunnen zijn. Zeker omdat het zo ontzettend snel is gegaan vind ik e.c. niet waarschijnlijk. Onmogelijk is weer het andere uiterste. Zou je eens kunnen vertellen wat er precies is gebeurd? Ik snap dat het moeilijk is, omdat het heel vers is. Maar misschien kan ik je juist daardoor geruststellen dat het iets anders was en is behandeling van je andere konijnen niet nodig.

Deze diagnose zat wel in mijn hoofd, dus ik vind het geen rare gedachte. Ik snap dat je haar nog te goed vindt. Weet wel dat het ook heel snel om kan slaan. Eerst overleggen is prima. Stress kan ook weer nadelig werken. Zou zeker regelen dat je de dierenarts te spreken krijgt, vind het niet verantwoord om dat via de assistente te doen. Ik hoop natuurlijk dat je haar er weer bovenop krijgt, maar na een week nog niet lekker zijn, dat baart mij echt zorgen. De keuze tussen stress en onderzoek is lastig. Ik kan me best voorstellen dat medicatie voor de maag ter test een optie zou kunnen zijn. Hoeft niet perse dat middel te zijn, je hebt hierin verschillende opties. Zelfs die antidepressiva die in een ander topic worden genoemd zou je kunnen overwegen, om eetlust op te wekken. Het is belangrijk dat je keuzes maakt waar je achter staat, had ik maar... Dat is iets waar je ver weg van wilt blijven. Toch denk ik, als vlekje te goed is om afscheid te nemen, dan kom je niet onder onderzoek uit. Je kunt niet blind behandelen als je niet weet waar je tegen moet behandelen. De kans dat er iets onderliggend zit is te groot. Dan heb je beeldvorming nodig om uit te vinden wat dat is. De stress die dat geeft, daar kom je soms niet onder uit.

Er schijnt vanavond een uitzending te komen waarin ze bij een dierenasiel langs gaan, schijnt ook over konijnen te gaan. Rond half 7 in noord-oost-zuid-west, dat is op npo2.

Ik denk dat je alles doet wat je kunt, met die antidepressiva zou ze wel eetlust moeten krijgen. Als dat niet het geval is wordt het lastig. Ik weet niet hoeveel tijd ik het zou geven, zeker omdat je al een nieuw maatje heb geregeld. Misschien eens bij de opvang vragen, stel dat er een konijn zit dat beter matcht. Kan me wel voorstellen dat de dierenarts het geen houdbare situatie vindt. Maar 2 zo vlak achter elkaar kwijtraken is onmenselijk. Ik zat me ook af te vragen heb je misschien dingen die nog naar het oude konijn ruiken? Maar dat heb je dus zo gelaten. Is er misschien iets met een van haar zintuigen aan de hand? Iets wat het nieuwe maatje niet oppakt in ondersteuning.