Kolino

Dan ben ik het toch niet helemaal eens met de dierenarts, dat er niks kan. Qua medicatie kan het wel wat uitgebreider. Zeker die injectie die ze eerder heeft gehad zou je als orale medicatie voor thuis mee willen krijgen (metoclopramide). Als beiden of een van beide sterk verhaart, dan geven ze soms ook nog lactulose. Het is een beetje wisselend hoe er naar gekeken wordt, maar als er geen verstopping is, dan kun je dat wel overwegen. Wat je aangaf van het is in de zomer raak, merk je dan dat weersveranderingen invloed hebben? Je kunt inderdaad niet ineens groente gaan voeren. Zeker niet als je konijn al in de problemen is, dan moet je juist zoveel mogelijk gelijk houden. Wat wel kan, alles wat je gedroogd geeft kun je langzaam vers opbouwen. Omdat het lijf wel de stoffen kent, reageert het minder heftig, maar vochtbalans heeft ook invloed op darmflora, vandaar dat ook dat met beleid moet. Omdat je nu al in de problemen zit, is introductie van nieuw voedsel niet handig. Ik hoop dat je de temperatuur omhoog hebt gekregen. Qua medicatie is er soms voortschrijdend inzicht, toch merk ik dat ik wel al jaren dezelfde medicatie geef in noodsituaties. Hoe gaat het nu?

37,1 is echt te laag. Direct warmte geven met een snuggle safe, moet je zeker doen. Het beste is om ook een dekentje over haar heen te leggen tot ze weer rond de 39,5 zit of aangeeft het warm te hebben (let op ademhaling!) Even voor de zekerheid, heb je echt goed intern gemeten? Het is een beetje eng maar het puntje van de thermometer moet er echt goed in gaan, anders meet je deels de omgeving en valt de temperatuur lager uit dan het werkelijk is. Kun je vertellen welke medicatie je nu geeft en ik welke frequentie? Vind het wel naar dat de spoedarts zegt niet zoveel te kunnen doen, dat maakt zo machteloos. Het klopt wel een beetje, tegenwoordig hebben ze konijnen liever thuis, want dat geeft het dier meer rust en ze kunnen niet veel meer dan warmte en medicijnen en dwangvoeren.

Hoe oud is je konijn? Heeft ze al vaker darmproblemen gehad? Twee keer zo dicht op elkaar, zou je ontlastingsonderzoek kunnen overwegen. Het is niet gezegd dat er iets uitkomt, maar wel het overwegen waard. Er zijn best wat infecties die terugkerende darmproblemen geven. Is ze gecastreerd? In dit verhaal past echografie wat beter dan röntgen, statisch beeld geeft weinig informatie over of alles werkt zoals het moet werken. Met een echo kun je beter kijken naar het functioneren van het maagdarmkanaal en alles wat daar bij hoort. Ik hoop dat je de oorzaak kunt vinden, samen met de dierenarts.

Goed zo! Probeer dan rond 8 uur morgenochtend te kijken of ze weer pijn heeft. Ik verwacht dat het dan is uitgewerkt. Temperatuur ook nog even voor je gaat slapen, dan weet je of er een warmte element bij moet of niet. Ik moet zeggen dat ik hier een rot gevoel bij krijg. Een tweede keer in een paar dagen achterruit gaan is niet goed. Wel fijn dat je al gebeld hebt, ik wil je veel sterkte wensen voor de nacht.

O nee, dat klinkt niet goed. Ook een rot tijd om te stoppen. Hoelaat heb je welke medicatie gegeven? Konijnen die hun buik tegen de grond duwen hebben vaak veel pijn. Ik durf zonder extra info geen advies te geven.

Dan zou ik toch even je dierenarts bellen omdat je te weinig geeft ipv teveel. 2x6 kilo kat zou het moeten zijn. Soms, heb ik ook wel eens gedaan, geef je minder. Dit is alleen niet (meer) gebruikelijk. Misschien stelt het je wel gerust dat je niet teveel geeft, maar even contact hebben over de dosis met de dierenarts is dus wel handig. Er kan een reden zijn waarom de dosis lager is, maar ook dat het geen konijnkundige dierenarts is en de dierenarts niet weet hoe hoog de dosis zou moeten zijn.

Een konijn van 1,2 kilo heeft 1,2mg nodig op een dag. Maar ik heb geen idee hoeveel kilo kat dat is. Kat variant is 0,5mg/ml, zoals je zei, dus daarvan moet je 3x meer geven dan de hond, daardoor lijkt het bizar veel. Kun je in de bijsluiter zien hoeveel kilo kat je nodig hebt voor 1mg? Dit moet er wel in staan. Waarschijnlijk 10 maar ik ben me niet zeker, waarschijnlijk zeggen ze 1kg = 0,1mg (=0,2ml), in dat geval geef je dus 12 kilo kat per dag, 2x6. Let in mijn verhaal op waar ik milligram en milliliter gebruik!!! Mocht je twijfelen of de dosis klopt, zoek dan alsjeblieft contact met de dierenarts. Want die weet wat verstandig is in jouw situatie.

Ik zou denk ik wachten tot het wat minder warm is (ook in huis). Je zou in het weekend kunnen kijken hoe de vlag er bij hangt. Zit nog even in je verhaal terug te lezen, je zit pas op een paar dagen panacur en je bent nog niet op het moment dat je gaat afbouwen. Ik zou haar daarom toch nog een paar dagen op krachten laten komen, hoe sneu ook voor milo. Als ze niet de baas was, dan had ik anders geadviseerd, maar ik verwacht dat als je het nu doet net te vroeg gaat zijn.

Ik ga wel mee in het verhaal van de dierenarts, tot en met vrijdag vol medicatie en in het weekend kijken of je kunt afbouwen. Gebit kun je pas uitsluiten met foto's en met een roesje goed in de bek kijken. Wat wel zo is, is dat je dingen kunt tegenkomen die wel of niet in die richting doen denken. In jouw geval zal dus niet direct in die richting gedacht worden. Het is nu wel warm dus ze zijn sneller sloom. Het gebeurt wel vaker met weersomslag, dat konijnen darmproblemen krijgen. Kan zijn dat ze verharen, dat ze te weinig drinken, te weinig bewegen. Ik zelf ben voorstander van om warme dagen net een blaadje meer groen te geven, niet ineens heel veel meer en wel van dingen die ze gewend zijn, maar te zorgen dat ze genoeg vocht binnen krijgen.

Wat fijn om te lezen! Goed dat de eerste metoclopramide er als injectie in is gegaan (werkt sneller, beter en kan hoger gedoseerd worden). Dit is wel hoe je wil dat het gaat, als je al een tijdje wat moeite ziet zou er ook iets met het gebit kunnen zijn. Maar ik neem aan dat de dierenarts een grondige check gedaan heeft. Heeft de dierenarts gezegd hoelang je door moet gaan met medicatie? Meestal doe je dat nog een paar dagen nadat het weer beter gaat.

Nou inderdaad, konijnen hebben nogal wat brommetjes en grommetjes in hun arsenaal, wat het is, lastig te zeggen, zit er non verbale communicatie bij? Als er verder niks is, denk ik inderdaad ook richting voedselnijd. Bij konijnen met een snotneus hoor je het ook wel, maar dan was niezen wel opgevallen of een natte neus.

Waar zit het gas? In de maag is het grootste drama (is echt heel zorgwekkend), duurt ook het langste. Heb je metoclopramide laten injecteren of alleen emeprid oraal gegeven? Hoe was de temperatuur? Hoelang het duurt voor je verbetering ziet, dat is meestal uren tot soms dagen. Als je het vanmorgen hebt ontdekt zou ik hopen dat je nu toch wel iets aan verbetering ziet, maar dat is niet altijd zo. Wat ik je aan wil raden is om voor je gaat slapen de temperatuur te controleren, zodat je daar nog actie op kunt ondernemen. Zeker als je geen verbetering ziet, dan heb je nogal eens met ondertemperatuur te maken. Sufheid van medicatie vind ik met wat je geeft niet echt te verwachten, kan wel bij pijnstillers. Soms zie je ze ook weer achteruit gaan als de pijnstillers beginnen uit werken.

Eens, het is natuurlijk niet gezegd, dat als een ander iets doet, dat het ook veilig is. Er zijn zoveel dingen waar je aan moet denken bij een lange vlucht, dat ik me afvraag, heb je dat allemaal paraat? Denk aan vloeistoffen, medicatie, hoe zorg je er voor dat ze niet in hun eigen poep en urine hoeven liggen? Mag je hun voer wel mee het vliegtuig in nemen? Dan heb ik het nog niet eens over alle geluiden, het drukverschil etc etc. Ik heb wel een idee zodat je geen leeg huis hebt en toch zonder konijnen kunt emigreren. Je zou via een opvang als tijdelijke huisvesting kunnen fungeren, waardoor het niet jouw konijnen zijn en je tijdelijk voor ze zorgt tot zij naar een forever home kunnen. Dan kun je steeds per geval bekijken, kan ik nog zorg bieden of niet? Misschien is het wat voor je, misschien niet.

Dit is wel een normaal moment in de koppeling om dit soort gedrag te laten zien. De eisprong van een konijn is niet verbonden aan een cyclus. Maar dat ze schijnzwanger is, omdat er gereden is tijdens de rangorde bepaling (dan komt de eisprong, maar als het goed is geen bevruchting door castratie van de ram), is niet heel gek. Ik twijfel wat te adviseren, dat ligt ook aan de leeftijd van beide konijnen en aan de reactie van de ram op het geheel. Castratie van de voedster is een overweging die je kunt maken, maar het moment daarvoor zou ik met de dierenarts overleggen. De koppeling is ook zo pril nog, met een beetje geluk is de schijn zwangerschap met een paar dagen voorbij. Maar je kunt niet zeggen wanneer de volgende keer is. De grootste vraag is, zijn ze veilig bij elkaar? Hoe valt ze aan, hoe ver gaat ze, hoe reageert de ram etc...

Heel veel sterkte met het verlies! Soms weet je helaas niet waarom iets gebeurd is. Machteloosheid, schuldgevoel, het zijn dingen waar je al snel tegen aan loopt. Je hersenen kunnen ook gewoon niet bijbenen wat er is gebeurd, je gaat van knokken voor zijn leven, ineens naar helemaal niets meer. Ondanks dat ze binnen wonen, kregen ze ieder jaar een vaccinatie? Denk daarbij aan rhd. Als je E.C. opzoekt, voelt het dan herkenbaar wat je leest? Ik verwacht niet dat het dit was, maar vanwege het schuine koppie wilde ik het je niet onthouden. Het verloop is heel erg snel, van niks aan hart en longen horen, naar blauw aanlopen... Je moet het wel in de zuurstofverzorging van het lijf zoeken, maar waarom? Dat is altijd gissen, of je moet autopsie zien zitten. Hart en longen zijn wel de grootste verdachten. Maar wat ik ook zit te denken, wat als er iets in een hersengebied is gebeurd, waar de sturing van de ademhaling zit? Dat zou ook een scheve kop kunnen verklaren. Weet dat er hier een hoop mensen zijn die je gevoel begrijpen. Ik denk alleen niet dat we een oorzaak kunnen aanwijzen. Wat je omschrijft is een situatie die onomkeerbaar was, je bent bij de dierenarts geweest, je was bij de dierenarts toen hij overleed, dat zijn de feiten. Ik kan wel zeggen, verwijt jezelf niets, maar je gaat toch altijd alles nalopen om het te begrijpen, daarin kom je dingen tegen die anders hadden gekund. Wat ik hoop is dat je jezelf de ruimte geeft of hebt gegeven om goed afscheid te nemen. Dat kun je namelijk maar 1x doen. Nogmaals heel veel sterkte!

Ik lees groepskoppeling, dus ik ben wel benieuwd naar wat het plan is. Ook dat is niet voor de hand liggend. Wel een nobel idee, maar ook wel een uitdaging. Wat een mooi afscheid, je zou bijna zeggen dat ze wisten wat er zou gebeuren. Dat kan natuurlijk niet, maar voor jezelf is het wel een fijn idee dat ze elkaar tot het laatst hebben liefgehad. Ik hoop dat je er uit komt qua opvang, daar heb ik geen tips voor. Niet alle opvangen castreren voedsters dus als dat een eis is, misschien wat verder rijden dan je in eerste instantie van plan was.

Cisapride (cisaral) was tot voor kort wel vrij verkrijgbaar, geen idee of dat verandert is. Meloxicam en metoclopramide zijn dat inderdaad niet. Vroeger kon je druppels metocloral vrij kopen, maar dat is al een paar jaar niet meer. Zou me niks verbazen als dat met cisaral ook gebeurt.

Hoelang staat het open? Sinds april? Staat er in de bijsluiter niet iets van 3 maanden? Normaal zou ik zeggen 6 maanden, ivm bacteriën. Daarna kun je vaak beter voor een nieuwe verpakking kiezen, voor de zekerheid. Sommige middelen kun je langer open houden, mits je schoon werkt. Maar in het geval van cisaral steek je de spuit direct in de fles. In geval van nood zou ik het nu nog durven, maar toch wel een nieuw flesje in huis halen.

Wat een nare afloop, heel sterke met het verlies. He gevoel erbij verwoorden naar de dierenarts is denk ik wel goed voor je verwerking. Ze reageren inderdaad wel naar op het narcose middel, dat wordt hoger gedoseerd dan normaal. Deze injectie in die dosis is dacht ik al onomkeerbaar. In deze situatie vraag ik me af, waarom zat het er al in? Had hij een roesje nodig voor de echo? Voor je eigen verwerking belangrijke vragen. Ik snap heel goed dat je eigenlijk bij bewustzijn afscheid had willen nemen, dan heb je toch meer echt contact. Het enige wat je hier tegenover kunt zetten, hij had geen pijn toen je afscheid nam. Je bent er nooit klaar voor, ook niet als je wel bij de eerste prik bent. Het klopt zeker dat ze er op reageren. Wisselt wel een beetje hoe heftig. Het is echt niet leuk om te zien. Wat behandeling betreft, een dierenarts suggereert nooit voor niets inslapen, de timing en de manier van die boodschap brengen kan echter wel iets beter soms. Meestal kom je toch een beetje onvoorbereid, met nog een hulpvraag. Dan kan inslapen heel rauw op je dak vallen, niet iedereen schakelt even snel. Je moet maar net kunnen vertellen wat je nodig hebt op zo'n moment. Alles bij elkaar opgeteld lees ik wel een verhaal over een heel ziek konijn, waar ik denk ik ook geen andere optie meer zie dan de keuze die je gemaakt hebt. Het is een en en en situatie. Je hebt ontzettend veel voor hem gedaan. Soms wordt een situatie, hoe naar ook, onbehandelbaar Ik ken het gevoel wel goed, heb ik alles wel gedaan, waren er niet toch nog opties? Je hebt ook tijd nodig om alles te verwerken. Dit zijn echt normale vragen die bij bijna iedereen wel opkomen. Ik denk ook dat je juist gehandeld heb, als ik alles zo snel in mijn hoofd doorloop zie ik geen leefbare situatie. Natuurlijk, 10 jaar gaat je niet in de koude kleren zitten. Dat is echt ingrijpend en ik denk dat juist heel wat mensen hier dat begrijpen. Als ik voor mezelf mag spreken, sowieso. Als tip zou ik je mee willen geven, er zijn een hoop manier waarop je alsnog afscheid kunt nemen en gevoelens ruimte kunt geven. Denk bijvoorbeeld aan een brief aan je konijn waarin je het schuldgevoel opschrijft. Dit kun je vervolgens via een ritueel naar keuze, wat voor jou goed voelt (verbranden, begraven bijvoorbeeld), toch een plekje geven. Je konijn vergeeft je instant, 100% zeker, maar vergeef je jezelf? Dat is de grote vraag. Nogmaals heel veel sterkte! Het verdriet mag er zijn!

Dan klopt m'n berekening inderdaad. Want ik kwam uit op een konijn van 1,7kg met deze berekening. Alleen ff checken of 1ml inderdaad 1,5mg bevat, ga ik wel van uit. De dierenarts even bellen ter verificatie is wel verstandig, je weet niet wat die precies wil. Ik zie hier bijvoorbeeld niet of je het 1x of 2x daags moet doen, meestal 1x, maar 2x zou kunnen, of deze dosis in 2x geven is ook weer een optie.

Kun je haar gewicht noemen? Dan kan ik het even 100% zeker narekenen. Als het goed is kom je op 1,13ml uit. Bij een dagdosering verwacht ik een konijn van net geen 2 kg, maar het kan ook dat je dierenarts een andere dosering voorschrijft. In de bijsluiter zal wel staan dat 0,1mg hetzelfde is als 1kg hond. 17kg is dus geen 1,7ml, maar wel 1,7mg. Want 1ml=1,5mg. Maar de bijsluiter geeft de meeste duidelijkheid in dit geval. Je dierenarts zegt dat je 1,7mg moet geven en als ik dat uitreken kom ik uit op 1,13ml.

Heel veel sterkte met het verlies.

Het doet mij denken aan die zakjes voor katten met haarballen. Daar hebben we in het verleden wel topics over gehad. Even nazoeken bevestigd mijn vermoeden, maar bij specifiek dit merk lijkt wel rekening gehouden te zijn met konijnen. Zal er op een later moment eens dieper in duiken, met name of het ook voordelen heeft t.o.v. lactulose bijvoorbeeld. Beterschap voor Lodewijk!

Ja er is hier een tijdje terug nog over gepraat, ik weet ook om welk konijn dat ging, heb even in het topic teruggelezen, maar daar stond alleen nog een linkje over een urnenatelier. Het ligt een beetje aan het materiaal waar de pootafdruk mee gemaakt is. In theorie kun je een afdruk weer vullen met was, let op, je beschermd de afdruk wel eerst met folie! Helaas denk ik, dat dit bij een konijnenpoot niet mooi wordt. Met die was (koude was) kun je er vervolgens weer een gelijkend pootje maken. Ik denk dat je hier echt een kunstenaar voor nodig hebt, om er wat moois van te maken, omdat je de bovenkant van de poot mist. Een vorm van was kun je altijd in brons laten gieten. Daar heb je dan weer een andere mal (die hitte kan verdragen) voor nodig. Die mal wordt gemaakt aan de hand van de was. Nogal omslachtig dus. Maar een standaard pootafdruk weerstaat geen hitte. Dus je moet wat om die heel te houden. Een andere methode zou misschien kunnen met een 3d-scan van de afdruk en dan met software de ruimte waarvan je een print wilt kunnen nabootsen, ook hier heb je weer iemand nodig die dat kan natuurlijk. Dit kun je zo klein en zo groot maken als je wilt en dus wel gebruiken voor vanalles en nog wat. Ik durf alleen niet te zeggen of mensen die zich hier mee bezig houden ook nadenken over dit soort opties. Wat jij denk ik zou willen is iets van kunsthars. Zodat je een doorzichtige vorm krijgt waar die haartjes in kunnen. Ik zou dat zelf niet direct in de pootafdruk durven gieten. Ik weet te weinig van 3d prints om exact te kunnen zeggen of je een mal zou kunnen printen waar de hars wel in kan, je wil dan eigenlijk een flexibele mal maken, zoals een siliconen vorm. Wat wel kan is het idee van het pootje loslaten een een passende vorm kiezen voor de hars en daar de haren in doen. Dit kan ook met as. Dit kun je zelf doen, of laten doen. Let er bij de keuze voor de hars goed op dat je het wilt kunnen dragen, niet alle soorten hars zijn daar geschikt voor. Soms wordt dit opgelost door de uitgeharde hars op een hangerplaatje vast te maken. Ook hier moet je bij gebruik van lijm weer letten op chemische reacties. Helaas heb ik geen linkjes of adresjes voor je die ik kan aanbevelen. Ik hoop dat je iets vindt dat bij je past. Heel veel sterkte met het verlies!

Natuurlijk twijfel je, juist als ze nog goede momenten hebben is het des te moeilijker. Als je echt heel erg twijfelt, zou ik dat ook aangeven. Soms heb je dan net dat consult met controle nog nodig, om je keuze definitief te maken. Ik vind daar niks mis mee. Huilen hoef je je niet voor te schamen, is toch wel logisch dat het je iets doet. Natuurlijk, het is moeilijker om door je tranen heen dingen te vertellen. Als je het voor elkaar krijgt om op het spreekuur te komen, ben je eigenlijk al ver genoeg. De rest komt daar dan wel. Ze willen hem toch eerst nog zien. Nogmaals heel veel sterkte! Dit is inderdaad een van de moeilijke dingen van huisdieren hebben, er komt altijd een moment van loslaten. Dat je het daar moeilijk mee hebt, volkomen invoelbaar.