Kolino

Heel veel sterkte! Las dat je al een onvermijdelijke keuze hebt moeten maken. Wat rot dat hij zich zo slecht voelde. Met de knorrige voedster komt het vast uiteindelijk wel goed.

Heb je eerder in het proces dexamethason gebruikt of is dit de eerste rits van behandeling daarmee? Ik mis een stukje voorgeschiedenis. Wel snap ik dat je je mega zorgen maakt, nu het weer achteruit gaat. Eigenlijk twijfel ik of ik mee moet gaan in je gevoel of juist moet zeggen, heb nog wat geduld. Dat antwoord is afhankelijk van wat je tot nu toe hebt gedaan, hoe lang er al E.C. speelt. Het nadeel bij E.C. vind ik dat het er zo ellendig uit ziet en dat ook op je gevoel werkt. Vandaar ook de vraag naar de historie, als het terug is gekomen, dan geef ik het weinig kans. Als je eerst alleen panacur hebt gegeven en nu voor de eerste keer dexamethason geeft, zou ik het misschien toch nog 1 a 2 weken aankijken (met de mogelijkheid dat als het echt lijden wordt een andere keuze te maken natuurlijk). Er zijn verhalen waarbij konijnen er na 3 maanden toch nog doorheen komen.

Ik zou sowieso extra ontlastingsonderzoek doen, zoals al gepland staat. Inderdaad alle observaties opschrijven en doorgeven. Bij mij komt een ziekte in de dikke darm naar boven als mogelijke oorzaak. Het kan dat de coccidiose nog niet weg is. Een natte kont is in dit geval wel uitzoeken, uit welk gat komt het vocht? Weet dat vocht ook uit de darm kan lekken. Er kunnen inderdaad ook allerlei dingen met blaas en/of nieren zijn. Dat is iets om uit te sluiten, daarin E.C. meenemen lijkt me verstandig.

Je doet meer kwaad dan goed, om haar uit haar vertrouwde omgeving te halen. Ik snap de goede bedoelingen wel, hoewel ze zich uiteindelijk wel aanpassen, vind ik het voor een paar uurtjes echt teveel stress. Dat trillen is waarschijnlijk angst en dus echt niet op haar gemak zijn. Zou jij het fijn vinden om geblinddoekt ergens in het centrum van Amsterdam gedropt te worden, zonder dat je weet waar je bent? Zou het kunnen dat haar neus vochtig wordt door de stress? Ik weet dat je het goed bedoeld, ook omdat het altijd goed ging, maar blinde konijnen raken echt van slag als ze niet zijn, daar waar ze thuis zijn.

Het gevoel, ja ... Kun je vertellen wat er allemaal is uitgesloten? Zit er een ritme in wie wanneer ziek wordt? Welke behandeling hebben ze nu gehad? Welke onderzoeken zijn gedaan? De twee gevoelige konijnen, hoe zien zij er uit, ik bedoel dus vachtkleur en tekening. Lastig met de medicatie, in theorie kun je wel om de nacht heen plannen. Kun je aangeven wat je geeft, misschien kunnen we mee denken over een haalbaar schema.

Eens met bovenstaande. Ik zou het nog even de tijd geven, dexamethason is niet alleen maar goed voor het lijf... Het geeft een klap op ontstekingsprocessen, maar het immuunsysteem krijgt ook een dreun. Dus ik vind een (tijdelijke) achteruitgang wel binnen de verwachtingen liggen. Ik denk dat ik voor optie 2 zou kiezen en optie 1 navragen, optie 3 moet je bij E.C. helaas altijd achter de hand houden. Je hele verhaal lezende, is mijn reactie: ho, niet zo snel! Eerst de feiten en dan afwegen wat het beste is. Even een feitelijke vraag, panacur/fenbendazol zit wel op de hoge dosering op het moment?

Konijnen van hetzelfde geslacht kunnen over het algemeen niet zonder castratie bij elkaar. Als je er eentje castreert, die problemen geeft, geef je ruimte aan de hormonen van het andere konijn. Het ligt wel aan het konijn of die daar iets mee doet, maar dat risico lopen, wil je liever niet. Gezien de leeftijd hebben ze vorig jaar de voorjaars perikelen gemist, omdat ze toen nog te jong waren. Dus ik kijk niet op van het gedrag, ook al zijn ze bijna 1,5. Maar ik bedoel dus ongelijkheid in de hoeveelheid hormonen en de gevolgen die dat dan weer kan hebben voor de verhoudingen onderling.

Het is ook geen vast gegeven wanneer een konijn precies vruchtbaar wordt. De ram is eerder, ik herinner me gevallen van 8 of 9 weken oud. Meestal volgt castratie bij de ram tussen de 16 en 20 weken, omdat de ballen ingedaald moeten zijn. Naja moeten, in Nederland doen we het op die manier. Bij een voedster is ook het seizoen bepalend. Het is nu toch ook rammeltijd? Dat zit er nog in, vanuit het wilde. Hoewel je voor de zekerheid bij voedsters zegt, 12 weken (want niemand wil een zwanger konijn dat zelf nog niet is uitgegroeid). De natuur wil dat konijnen in de periodes geboren worden dat er genoeg voedsel is, logisch toch? Dus er zit wat variatie in hoeveel weken precies. De 4 maanden voor de voedster zijn reëel, 16 weken is wel NU. De ram is rond de 12 weken vruchtbaar, ook wel afhankelijk van wat andere factoren. Dus de vraag is, heb je ze per 1 februari gescheiden? Dat antwoord is nee, dat was echt het allerlaatste juiste moment geweest. Ik neem het jou niet kwalijk, je dacht immers goed geïnformeerd te zijn. Dat de informatie niet helemaal hetzelfde is, komt omdat formaat, seizoen e.d. meespelen in het verhaal. 12 weken is echt de stelregel, wij zeggen 10, omdat je altijd rekening moet houden met factoren waar je geen rekening mee houdt. Die 4 maanden, is wat mij betreft de kat op het spek binden, dat is geen goed advies. Ook al klopt het fysiek wel, er hoeft maar net een factor niet te kloppen en jij zit met een hoop babykonijnen. Dat vind ik niet eerlijk.

Bij rijden bijten ze het konijn vaak in de nek, zodat die niet weg kan. Ik zie ook alleen castratie als enige optie, maar dat wordt dan snel sparen. Het heeft geen zin om eerst de een en dan de ander te doen. Omdat je dan meer ongelijkheid creëert. Garantie heb je niet. Dus het is een gok, maar de enige die je kunt nemen, als je ze samen een kans wilt geven.

Die website is volgens mij ook (deels) naar het Nederlands vertaald. Mee eens dat informatie inwinnen nooit een dierenarts vervangt, zeker omdat je niet de kennis en/of de middelen hebt, om juist te handelen. Maar ik ben wel voor naslagwerk, als je twijfelt aan een diagnose of behandeling, of er meer over wilt weten. Bij de dierenarts gaat toch veel langs je heen, dat je denkt, wat was er ook alweer gezegd?

Eens met bovenstaande, zoals je het nu aanpakt, moet de voedster steeds haar plek (en indirect dus ook van de ram) bevestigen. Wil je een duidelijk antwoord op of ze nog samen gaan is neutraal terrein de enige optie. Voordat je dat doet, denk ik dat je goed bij jezelf te raden moet gaan, wat er aan het eerste gevecht vooraf is gegaan, dus wat was de aanleiding, het gevolg was naar de dierenarts en een bang konijn, zijn in dat proces dingen "mis" gegaan? Zijn ze, voordat het mis ging, lang samen geweest? Is de ram alleen behandeld volgens het "maag-darm protocol", als in, darmstimulant en pijnstillers (eventueel vochtinfuus)? Heb je alleen de ram meegenomen naar de dierenarts (gekke geurtjes), of beiden? Als ze echt al langer een gelukkig stel waren (>2 jaar), dan is zoeken naar gezondheidsproblemen aan te raden. Het lijkt een probleem dat al langer speelt te zijn, ga in ieder geval niet door zoals je nu deed, daarmee vergroot je de kans alleen maar, dat ze nooit meer samen kunnen. Lees je rustig in over het koppelen van konijnen op neutraal terrein. Maar denk ook goed na wat er is vooraf gegaan, dat ze van elkaar gescheiden moesten worden. Ik snap dat je ze met vechten uit elkaar hebt gehaald, maar een stel dat lang samen is... no way, dat dit geen oorzaak heeft. Dat kan vanalles zijn, alles wat anders was, kan belangrijk zijn. Vakantie, gezinsuitbreiding (met mens of dier), logees/bezoek (mens of dier) gehad? Buren die misschien verbouwd hebben, heb je zelf geklust? Oja en eentje, die ik bedenk, als ik 6 jaar lees, check de zintuigelijke waarneming van beiden konijnen eens goed. Valt daar iets op?

Wat is dat " iets wits"? Moeilijk om je een goed advies te geven. Kun je je herinneren of er bij het trekken van de tanden bijzonderheden waren, zoals dat de tandwortel af was gebroken? Hoe komt het dat je je zorgen maakt over de kiezen? Is hier aanleiding voor? Wat is het aanbod van Wilhelminapark? Gebitsfoto's, ct-scan, rhinoscopie? Ik merk dat het steeds meer begint te wringen (voor mezelf), dat de beste (lees normale) behandeling, gewoon niet meer voor iedereen is weggelegd. Dat je na moet denken over hoe geef ik zorg die goed genoeg is? Ik vind echt dat dierenartsen hier een actieve rol in hebben. Niet de duurste opties, maar duidelijk noodzakelijke zorg, van niet perse nodige zorg scheiden. Terug naar jouw verhaal, ik weet dus niet of je om gebitsfoto's heen kunt komen. Lezende waar je je zorgen over maakt en het verleden, de erfelijke belasting... Het wrange vind ik, als ze op een plek waar je bijna niet kunt behandelen iets vinden, dan sta je eigenlijk op het punt waar je nu ook staat, maar dan niet meer onwetend. Ook dan heb je nog wel de keuze tussen palliatieve behandeling en meteen in laten slapen. De andere kant van het verhaal is, als ze het wel kunnen behandelen, dan heeft je konijn misschien nog een paar goede jaren bij je. Hoe dierbaar is je konijn je? Hoe oud is je konijn? Kun je in geval dat zorg niet kan wachten, bij iemand geld lenen? Ik neig gezien het verleden toch naar gebitsfoto's. Leg je dierenarts gewoon uit dat je het niet kunt betalen, ik zie niet veel alternatieven, maar zij kunnen wel inschatten of afwachten en in die tijd sparen voor de behandeling, misschien een optie is. Hoe dan ook, het begint met een eerlijk gesprek met de dierenarts. We raden eigenlijk altijd aan om een spaarpotje te maken voor dit soort uitgaven. We zeiden eerder 500 per konijn, maar ik zou nu naar 750-1000 euro neigen. Daar heb je nu niks aan, maar ik zou dus, ook in tijden dat het gewoon goed gaat, dat geld apart blijven zetten. Ik hoop dat je er uit komt.

Gevalletje najaar geboren is de voedster wel sneller vruchtbaar. De ram is met ruim 15 weken vrijwel zeker vruchtbaar. De voedster kan helaas dus ook al vruchtbaar zijn nu. Je moet rekening houden met 12 weken. In de praktijk is het vaak iets later bij voedsters, waar dus een verschil zit in wanneer ze geboren zijn hoe snel ze vruchtbaar worden. Scheiden doe je daarom bij 10 weken, zodat je helemaal zeker zit. Ik durf een zwangerschap niet 100% uit te sluiten, maar als de leeftijd klopt, heb je misschien net geluk gehad.

In theorie kan dat, ik zou dan eerder een abces verwachten. Maar in december tot nu kan er vanalles groeien. Beetje afhankelijk van de kwaliteit van de röntgenfoto wat je kunt zien en hoe goed. Jeah er van uit gaan dat er toen niks te zien was.

Ik heb die afwegingen wel allemaal gehad. Kijk, je hebt toch om de 3 maanden gebitsbehandeling, dus dan gebitsfoto's maken is voor de hand liggend. Als dat betekent, eerder ingrijpen, dan zou ik dat ook overwegen. Rhinoscopie is zinvol als er iets in de neus is wat irriteert of vast zit. Je kunt zien wat er in de neus gaande is. Dat er niks uit het onderzoek komt, is ook een optie. Denk hierbij wel na over dat je liefst wat tijd tussen roesjes/narcoses hebt zitten, om te herstellen. Misschien kunnen ze gelijk de foto's doen als ze niks kunnen vinden, maar dat zal aan de ruimte liggen waar ze het onderzoek doen (je hebt het konijn toch al onder zeil, moet alleen niet te lang duren natuurlijk). Helaas weet je nooit van te voren wat de juiste weg is. Wat zegt je onderbuik? Waar komt het vandaan?

Ach gossie, dat lieve snoetje, heel veel sterkte!

Ja, deze aandoening is de laatste tijd al vaker voorbij gekomen. Zoek maar eens op het trefwoord. Welke behandeling krijgt je konijn nu, aan de hand van de onderzoeksresultaten? De enige geruststelling die ik je kan geven is dat de dierenarts die je heeft doorgestuurd wel kennis van zaken heeft.

Heel veel sterkte! Je mag verdrietig zijn hè, ook al is het een goede keuze en staat iedereen er achter, dat maakt afscheid nemen niet per definitie meteen makkelijker. Hopelijk kun je nog een paar fijne momenten samen hebben, dat is je wel gegund, hoe moeilijk ook.

Ik denk dat dat overleg goed is, dus dat zou ik sowieso afwachten. Je hebt nu een aantal wegen die je kunt begaan (dit is wat zo snel in mij opkomt), je doet een rhinoscopie om te kijken of er iets in de neus zit, je maakt gebitsfoto's om gebitsproblemen te bekijken (moet onder lichte narcose), of je laat een ct-scan van de kop (ook narcose) maken, waarmee je behoorlijk gedetailleerd kunt kijken wat er nou precies aan de hand is. In de laatste gevallen komt daar nog eventuele behandeling bij natuurlijk en de rhinoscopie kan voor niks zijn. Ik lees reverse sneezen, maar dat zegt mij alleen dat er iets irriteert... Maar dat kan dus zowel gebit als iets in de neus zijn. Ik ben wel benieuwd of er nog meer opties zijn, waar ik nog niet aan gedacht heb. Doorverwijzen kan de dierenarts beter doen denk ik, maar misschien zijn er mensen uit de regio die al ervaring hebben. Zou zo maar kunnen.

Kunnen we allemaal weer jaloers kijken naar de prijs die @To van de Veluwe betaald 😉 Ik heb de afspraak al wel gemaakt, maar vergeten te vragen wat het gaat kosten.

Ik link het hebben van E.C. aan ontstekingen in het lijf, zeker de nieren zijn vaak het slachtoffer. Of de alvleesklier ook aangevallen kan worden door de parasiet, weet ik niet, ik zou denken van wel (als in ieder orgaan kan er door worden aangevallen), maar heb nog niet eerder die conclusie gezien. Ik zou liever zien dat een dierenarts tot zo'n conclusie komt. Dat is toch betrouwbaarder. Het is inderdaad moeilijk om machteloos te staan.

Stel jezelf eens de vraag, wordt Nikki gelukkig van deze situatie? Of is ze nu gelukkig? Ik houd niet van staarten omhoog, tenzij het plassen betreft. Dit klinkt nogal territoriaal. Was dit eerder het verblijf van Nikki? Ik vermoed van wel. Dat geeft wel extra olie op het vuur. Nikki heeft nu eigenlijk niemand en dat was toch het doel, het voelt voor mij alsof ze niet gewenst is door de andere voedster. Ik neig ook naar mogelijk claimen van een deel van het verblijf, zo komt het verhaal over, maar dat is het nare van tekst, je moet het doen met wat omschreven wordt.

Dat is volgens mij precies waarom mensen een middenweg kiezen. Vergeet niet nu zit je op 3 tot 5 soorten groenten en dat moet wel in veelvoud. Er zijn speciale boxen met groenvoer voor konijnen te koop, wat misschien helpt ter inspiratie, maar met het formaat konijn dat jij hebt... Ik heb nooit volledig groen gevoerd. Wel brokloos, ik denk dat je naar de individuele behoefte van elk konijn moet kijken en daar een balans in kunt zoeken. Voor mij is het niet zwart-wit en denk ik, als je als baas er niet de tijd en de moeite in kunt steken om het juist te doen, als in, je bent toch verantwoordelijk voor welke voedingsstoffen het konijn binnen krijgt, dan is de meest bekende weg toch ook een goede optie? Het een is in mijn ogen niet beter of slechter dan het andere. Toch maak ik mij wel zorgen over wat er in een brok zit (als in, ik kijk altijd naar de ingrediënten). Dit artikel is echt bedoeld om uit te leggen dat er steeds meer manieren bij komen om konijnen te voeren. Die manieren vragen als baas wel wat van je. Je kunt niet zomaar een bult groenvoer neergooien en klaar. Hopelijk biedt het artikel genoeg houvast om, als je over deze methodes hoort, na te denken of het iets voor jou is.

Ik vind het toch niet helemaal lekker klinken als er slecht wordt gegeten, hoeveel eten, dus hoeveel gram brokjes en hooi e.d. gaan er nog wel in? Het klinkt wel als een konijn in de rouw, naar binnen halen is een afweging, maar meer afhankelijk van of er levensgevaar dreigt of je daar voor moet kiezen (dat is weer afhankelijk van wat er wel wordt gegeten). Buiten zijn is geen probleem, zolang je konijn blijft eten, drinken en keutelen en plassen etc. Ik zou aanraden om zo snel mogelijk, als in, voor het weekend, achter een nieuw maatje aan te gaan. Als in zoek het eerste contact en geef aan dat je met een wegkwijnend konijn zit. Uiteraard is naar de dierenarts gaan wanneer nodig ook verstandig. Zeker als je niet gevaccineerd zou hebben en je hebt ineens een dood konijn, dan komt de vraag, was het RHD wel op. Noodvaccinatie zou dan een optie kunnen zijn. Binnenkort naar de dierenarts klinkt niet alsof je nu spoed ziet. Let op, de meeste opvangen vragen naar vaccinatie.. Sterkte met het verlies. Hoelang is het geleden?

Het is moeilijk om er een goed advies op te plakken inderdaad, want de hoeveelheid groente die je moet geven hangt af van welke groente je kiest. Een deel van de groente moet een eiwitbron zijn, denk aan grassen of knollen, bepaalde wortels. Een deel zal een kruid zijn, om genoeg vitamines en mineralen binnen te krijgen. Doordat groente veel water bevat is het natuurlijk veereeeeel zwaarder dan een compact brokje. Zal ik er een berekening op loslaten die ergens op slaat? Neem nou de 80% hooi methode en 20 gram brok per kilo (dat is 5%) als dierenarts advies, groenvoer 10-15%, dat is 60 gram groente per kg per dag, in jouw geval dus ongeveer 500 gram. Hooi, 2,5 kilo per dag. Dat is al bijna 3,5 kilo aan voer, per dag. Als je het volgens die methode doet. Neem dat even in je op en bedenk dan dat je daar nog een boel vocht bij moet rekenen, Bijna 3 kilo droogvoer waar je dan minimaal 80% bovenop moet rekenen om het vocht weer mee te rekenen (want ze moeten wel genoeg voedingsstoffen binnen krijgen)... Zeg afgerond 2,5 kilo vocht, plus die 500 gram die je al had, dan zit je dus met die 3 kilo die je al had aan vaste stof op ongeveer 6 kilo voor die twee van jou, per dag. Teruggerekend ongeveer 750 gram groenvoer per kilo per dag dus. Ik heb nu heel globaal gerekend. Om het uit te leggen hoe men aan dit soort getallen komt. Je zult dus 500-1000 gram groenvoer per kilo voeren, zonder ongein. Afhankelijk van wat je wel en niet geeft, je kunt natuurlijk kiezen voor een deel droge kruiden of toch nog hooi geven. Maar er zijn ook mensen die hooi alleen nog zien als noodvoorziening en dus alles met groenvoer doen. Dan kom je dus tot deze mega hoeveelheden.