Evee

Ik twijfel of castratie op dit punt nog zinvol is, het geeft een kans, maar die is wel klein. Als je alles geprobeerd wil hebben, kun je het doen. Maar als je overweegt de voedster af te staan als dit niet goed komt, is het toch een prijzige ingreep met onzekere uitkomst als het om koppelen gaat. Ik ben voor het castreren van voedsters, maar ik ben ook realistisch. Het is geen wondermiddel voor stukgelopen konijnenrelaties namelijk.

Het schuldgevoel dat je nu hebt, dat is onderdeel van het rouwen. Heel normaal, maar wel vervelend omdat dat echt niet nodig is. Uit jouw verhaal blijkt echt dat je hulp gezocht hebt, alle zorg gegeven hebt die mogelijk was en dat jullie met de kennis die er was de beste keuzes hebben gemaakt. Dat is echt niets om je schuldig over te voelen! Jullie hebben het heel goed gedaan. Het "wat als..." gevoel is een lastig iets, maar niemand heeft een glazen bol om in de toekomst te kijken. Ik wil jullie veel sterkte wensen. En mijn tip is, denk vooral aan alle mooie momenten samen, de fijne jaren, de leuke karaktereigenschappen en niet te veel aan de laatste dagen dat de gezondheid achteruit ging. Dat maakt het verlies niet makkelijk, maar ik heb liever een glimlach door de tranen, omdat ik aan de fijne dingen denk, dan een onnodig schuldgevoel dat aan je knaagt.

ze reageert ook niet altijd meer op de eet- momenten, dat vind ik wel spannend. Vroeger kwam ze op de geluiden af en stond ze mauwend op de trap (haar eet-plek is boven). Tegenwoordig is ze of een uur te vroeg aan het mauwen 😅 of ze slaapt er totaal doorheen. In dat laatste geval ga je haar dus zoeken en wakker maken, dan komt ze wel heel enthousiast eten hoor. Maar soms is het even schrikken, zoals afgelopen weekend.

Ik zou ze eerst een paar keer op neutraal terrein laten kennismaken. Begin met een keer per dag kort, en bouw dat op naar steeds wat vaker en langer. Waar komen ze uiteindelijk te wonen? Leven ze daar nu in? Of ergens anders, neutraal? Als ze er nu al leven dan zou ik de kennismaking na een aantal dagen een keer doen in het gedeelte van de zwakke ram, zodat hij een stapje voor heeft en je niet een territorium verdedigende voedster krijgt die extra fel is naar hem. Het zal wel even duren ja, ik verwacht dat je op deze manier zeker wel een maand of zelfs twee maanden aan het koppelen bent. In babystapjes en met veel geduld. Laat vooral de ram het tempo bepalen.

Ik heb het oude topic over dit trouwens in archief gezet, mocht je die terug willen lezen, van vorig jaar:

Zandbak, tunnels, zitplekjes om in en op te zitten. Een schuilhok. Verder dat wat ze zelf leuk vinden, zoals sloopmateriaal. Dat is wat er bij mij in staat, naast natuurlijk de waterbak en toiletbak.

Ik zou ze voorlopig, echt een paar weken, zo laten zitten. Hang vers groenvoer aan het gaas of wat voedselverrijking, maak zo veel mogelijk positieve momentjes samen. Kun je een soort neutraal uitloopje maken? Waar je ze na een paar weken dan samen wat laat eten, en dan daarna weer apart zet? Dus korte momenten samen zetten, en dat dan rustig opbouwen?

Nee, dit klinkt als tijd voor plan B. Heb je nagedacht wat je doet in dit geval? Heb je ruimte om ze elk een eigen maatje en eigen, voldoende ruim verblijf te geven? Zie je dat ook zitten, twee aparte koppels? Of is de optie om één van de twee af te staan bij een konijnenopvang, om via die weg de perfecte partner te vinden, en voor het konijn dat je houd een nieuw maatje te adopteren de keuze die beter bij je situatie past? Sterkte met kiezen, niet de leuke situaties om in te zitten.

Ja he? Zelfde kleurtjes 😁

Gisteren dacht ik dat Luna overleden was. Ze lag te slapen op de logeerkamer, sinds we daar een stapelbed hebben is het onderste bed echt haar favoriete slaap plek. Maar ik zag haar niet ademen. Ze reageert al een tijdje niet meer op roepen. Ik raakte haar aan, echt zo een vinnig mauwtje, "je haalt me uit mijn slaap!" 😂 Daarna kreeg ik gelukkig kopjes en waren we weer vriendjes 🥰

Ja eigenlijk wel voor mijn idee 🙂 hij lijkt de extra's wel te waarderen ook.

Ik zou niet zomaar zonder overleg met de dierenarts extra pijnstillers geven, doseringen wijzigen is iets wat ik altijd in overleg zou doen. En in dit geval twijfel ik of het echt nodig is om op te hogen/extra te geven. Je zou het verdelen over de dag wel kunnen overwegen, omdat het dan wat pieken en dalen voorkomt, wat gelijkmatiger over de dag werkt. Oogbeschadigingen door zaagsel of stro kan goed hoor, daar horen we wel vaker van. Zaagsel is erg stoffig en kan irritaties en luchtwegproblemen geven. Dat is geen aangeraden bodembedekking voor konijnen. Stro kan inderdaad ook scherp zijn. Om die reden is er bijvoorbeeld ook gehakseld stro te koop. Daar is die kans een stuk minder bij. Maar zelf een kras maken tijdens krabben, door met een nagel in het oog te komen, een verwonding van een vechtpartij, een onhandig maatje, of door iets uit de omgeving (scherp stukje gaas, takje, wat dan ook) kan het ook veroorzaken. Meestal is het vrij lastig te zeggen achteraf. Ik zou de leefruimte wel even goed nalopen.

Konijnen hebben een snel metabolisme, waar de dosering voor honden en katten van 1x per dag prima is, werkt de verbranding bij konijnen net even wat sneller. Geef je één keer per dag, dan is dat half de dag een heel eind uitgewerkt en kunnen ze dus toch nog pijn hebben. Het kan dus fijn zijn de dagelijkse dosering niet in 1x maar in 2x te geven zodat de werking wat meer over de dag is verdeeld. Je hoeft dus niet dubbel te gaan geven, maar kan de dagelijks voorgeschreven hoeveelheid delen door 2, en dus 2x per dag geven. Of dat nodig is ligt ook een beetje aan wat het probleem is en hoe makkelijk en stressvrij het toedienen gaat. Om wat voor reden geef je pijnstillers? Heb je het idee dat er nog / een tijd na het geven van de medicijnen tekenen van pijn zijn?

Vergeet niet dat dat niet alleen de kant van de camera is, maar ook jouw telefoon. Dus de complete inhoud van je telefoon, je zoekgedrag, je contacten, al je accounts en wachtwoorden, ze kunnen je afluisteren, gesprekken opnemen, camera van je toestel gebruiken. Dat kan ver gaan hoor 😉 En nee, ik heb ook niets te verbergen, maar voor mij gaat dat toch ook te ver. Niet dat ik iedereen nu volledig complot denkerig en paranoia wil maken hoor 😄 Je moet voor jezelf de keuzes maken in wat je wel of niet wil. Maar er zijn op dat gebied best veel bedrijven die ik in ieder geval liever zo min mogelijk data geef. De temu app is daar ook zo een voorbeeld van, die kun je ook beter niet op je telefoon zetten. En zo is er meer. Maar met beveiligingscamera's is daar dus ook steeds meer van bekend. En dan denk je misschien dat je niets te verbergen hebt maar toch kan het gevolgen voor je hebben. Even een voorbeeld: ik weet dat er toeristen wel eens een land niet in komen door een zoekopdracht die ze vlak voor een reis gedaan hebben, of een vraag die ze op sociale media gesteld hebben. Bijvoorbeeld informeren naar de politieke situatie in een land.

Ik weet het niet. Vroeger waren er wel goede, maar er zijn er tegenwoordig ook een aantal waarbij toch wat spionage aan het licht is gekomen, zeker bij de goedkopere. Ik durf daar dus niets meer in aan te raden. Wij gebruiken eufy, maar als het zomaar voor een keer vakantie is, is dat aardig aan de prijs. Afhankelijk voor hoe je het instelt wel terug te kijken voor een paar dagen en zonder abonnement.

Ik heb je topic titel iets aangepast, ik kan mij zo voorstellen dat er mensen zijn met soortgelijke problemen bij de konijnen die het fijn vinden dit topic mee te lezen. Wat een narigheid, dat het weer terug is en er extra problemen bij zijn. Ik heb er geen ervaring mee, daarin dus geen advies. Ik wil je sterkte wensen en hoop dat de behandeling goed aanslaat! Dat ze levendig is en speels is, is wel een goed teken. Ik duim voor jullie!

Ik denk dat dit ook wel de plek is om te delen dat ik baal dat mijn dierenartspraktijk stopt vanaf augustus en ik zelf dus op zoek moet naar een ander. Ik heb in ieder geval al gemaild of ik de patientendossiers toegestuurd kan krijgen. De kat bijvoorbeeld heeft chronisch medicijnen nodig, die moet ik dan toch ergens anders gaan halen. Er blijf nog wel één praktijk open uit de samenwerking, maar daar ben ik niet zo bekend met de dierenartsen helaas en ik weet nog niet of ik daar klant wil worden.

Let op dat dit topic alleen is voor aanmelden of korte aanvulling op aangemelde dierenartsen. Wil je een dierenarts doorgeven, doe dat dan bij voorkeur met deze gegevens: Provincie: Plaats: Naam praktijk: Dierenarts: Website: Motivatie: Wil je discussie voeren, heb jij slechte ervaringen met een dierenarts op deze lijst, wil je vragen naar dierenartsen in een regio of met een bepaalde specialisatie, dan kan dat in dit topic:

Het topic waar deze berichten stonden is echt alleen voor het doorgeven van konijnkundige dierenartsen, niet voor discussies. Vandaar dat ik het verplaatst heb. Wil je een dierenarts doorgeven, geef dan netjes naam, plaats enz. door en motivatie waarom. Wil je een discussie voeren is daar nu dit topic voor.

Ik denk dat ik het koppelen rustiger aan zou pakken. Split Cage is dan een prima start. Voeren dicht bij elkaar, op termijn eens kort samen zetten met voedsel of een projectje, eigenlijk de koppeling in kleine stapjes met weinig stress proberen op te delen. Niet het standaard advies dus, maar dit klinkt wel als maatwerk. En als jij het gevoel hebt dat de match er wel is, zou ik het op die manier doen.

Niet slechter, niet beter. Zijn eetlust en activiteit is prima. Keutels zijn goed. Ik heb de hoeveelheid brokken iets verhoogd en geef hem ook los nog wat bij.

Van warmte gaan ze niet krabben, ik zou niet weten waarom. Redenen om te krabben zijn: irritatie (stukje bodembedekking dat ergens prikt in de vacht, in een oor, zo iets, een zaadje of plakbolletje in de vacht), pijn (dat kan overal zijn) en jeuk (huidirritatie, parasieten, een teek?). Soms kan het gewoon even een kriebeltje zijn van een beestje of iets wat tegen ze aan komt, of als je geaait hebt. Maar dan zie je het een keer en valt het verder niet zo op. En dan is het meestal een krabbeltje en daarna wassen. Alsof de haartjes door de aanraking niet meer goed zitten 😄

Ik maak mij wat zorgen om Harold. Het kan de warmte zijn, maar toch. Hij heeft moeite met verharen, is aan de magere kant en nou vond ik dat zijn blik wat dof was. Niet heel duidelijk, geen vlekken in zijn oog ofzo, maar mijn gevoel zegt dat er iets sluimert. Hij gedraagt zich normaal, eet prima, niets te zien verder. Hij is wel oud, hoe oud weet ik niet precies. Waarschijnlijk wel al 10+

Ja, wel als ze opvallend krabben. De dierenarts kan dan onder de microscoop kijken of er parasieten in de huid zijn, sommige mijten zie je anders niet (goed). De dierenarts kan ook beter in de oren kijken, dieper dan je zelf kan. Anders moet je oppas dat regelen in je vakantie, of zit die met konijnen die stoppen met eten door stress. Ik zou zelf zorgen dat het goed nagekeken en behandeld is voor je vertrekt.

Geef je eten in een voerbakje of strooi je het los? Is de dame gecastreerd? Dit gedrag komt regelmatig voor bij konijnen, heel gek is het dus niet. Ik heb op het moment ook een knorrig, angstig dametje zitten die in een situatie waarin ze zich bedreigd voelt ook zou bijten. Het is meestal uit verdediging, angst en onzekerheid dat dit gedrag komt. Hormonen kunnen er ook een rol in spelen, omdat er dan meer neiging kan zijn het territorium te verdedigen.