Bammyflurry

Ik heb ook het gedrag ingevuld, hoewel de karaktertjes en het 'zorgen voor' ook voor mij als leuk aan konijnen geldt. Het gedrag is vooral erg leuk om te zien als je konijnen niet alleen hebt. Dat is ook wat ik altijd als argument aanvoer als ik bij iemand kom die een konijn alleen heeft zitten. Ik kan me voorstellen dat dat, ook voor kinderen, niet veel aan is. Juist die interactie met elkaar is zo ontzettend leuk! Vooral omdat lang niet elk konijn een gezellig aai-diertje voor mensen is. Ook het gedrag als je bij ze in het verblijf bezig bent vind ik erg leuk. Vooral het boeve-gedrag! Ze maken je echt heel vrolijk! De verschillende karaktertjes zijn ook erg leuk. Je kunt soms hele verhalen verzinnen bij hun gedrag en typetje. Maar ook het sociale en emotionele aspect is belangrijk. Toen mijn man vorig jaar overleed had ik veel aan mijn dieren en de zorg voor hun die gewoon door ging. Zij waren (en zijn) er altijd voor je. Ik heb ook de pleegkonijnen die in die periode bij ons woonden inmiddels geadopteerd. Het grappige is dat ik die konijnen dus niet zelf heb uitgezocht, ik kreeg ze van de opvang mee omdat ze een tijdelijk plekje in een pleeggezin nodig hadden. Lis is wel het type konijn dat ik zelf had kunnen kiezen, maar Henri niet direct (qua uiterlijk). En nu is Henri toch mijn kleine vriendje waar ik super gek op ben. En ik vind hem prachtig om te zien met zijn kleine grijze prik-oortjes en witte vachtje. Zo kan het verkeren! Mijn konijnen zijn ook zó leuk! Sproet is een echte diva. Ze is vriendelijk totdat er lekkers in het spel is. Hoewel veel 'boze' alleen zittende konijnen met een vriendje en meer ruimte hun streken vergeten is dat bij Sproet niet zo (voor ze bij mij kwam woonde ze 5 jaar alleen). Ze haalt altijd uit met haar voorpoten naar de groentebak en de hand die hooi brengt. Als ik op een onverwacht moment een snoepje uit de hand aanbied en ze nog niet in de 'aanvalsmodus' zit gaat het overigens prima. En ook verder is ze een lief dametje hoor! Ik weet hoe ze is en heb er geen problemen mee. Haar vriendje Smokey is een schatje. Hij komt elke keer als ik in de tuin ben naar het hek. Kan ook uren lang rustig de tuin in zitten kijken naar de vogels en alles wat daar gebeurt. Ik stop hem ook vaak even een blaadje toe. Ook als ik bij het laatste rondje 's avonds met de hond langs de rennen loop, wensen we elkaar altijd even goedenacht. Hij zit ons dan altijd al op te wachten, zó lief! Lis is mijn knuffie en mijn 'stofzuiger'. Ik strooi groen en brokjes altijd door het hele verblijf en dat is wat Lis geweldig vindt. Ze is lekker lang bezig om alles, tot het kleinste stukje, bij elkaar te stofzuigeren. Met haar hangoren en haar harige koppie is ze een echte stofzuiger. Ze is super lief en ook aaibaar wat wel erg leuk is. Ze gaat er helemaal voor liggen om gekroeld te worden. Ze is een mooie onverstoorbare tegenpool van haar kittige vriendje Henri. Henri is een klein, vrolijk mannetje. Als het etenstijd is en het duurt hem te lang, dan is zijn vrouw Lis de pineut. Hij duwt tegen haar aan en gromt tegen haar. Maar Lis laat zich niet gek maken door hem en negeert hem. Henri reageert erg goed op zijn naam. Waar hij ook is, als je hem roept komt hij altijd aangerend. En als je hem dan overdreven enthousiast met je stem begroet en om hem lacht, maakt hij de gekste bokkensprongen. Je kunt hem helemaal dol maken. Hij eet graag snoepjes uit je hand. Reageert direct als hij plastic hoort knisperen. Ja, konijnen zijn geweldig!

Ik heb één vrijwel geheel wit konijn en een konijn met witte poten/onderkant, maar ze zijn allebei mooi wit. Alleen in de winter worden hun poten geel van het stro. Vooral als er stro op sommige plekken wat nat regent geeft het erg af. Maar als ook de rest van het lijfje geel wordt (en eerder niet was, dus zijn eigen kleur is niet sowieso wat geliger) dan zou je inderdaad denken dat er gesproeid wordt.

Wat leuk om weer even wat te horen over Ollie. Ik ben het met @Evee eens dat de verantwoording eigenlijk bij de eigenaar van de andere hond ligt. In de ideale wereld weet elke hondeneigenaar: 'zie je een lijn, doe je een lijn'. Met andere woorden; loopt jouw hond los en zie je een aangelijnde hond aankomen, dan roep je jouw hond bij je en passeer je elkaar aangelijnd. Je groet de eigenaar vriendelijk en loopt rustig door. Maakt niet uit of die aangelijnde hond misschien bang is, loops, net geopereerd, een wegloper of wat dan ook. Die hond zit aan de lijn en dat is voor jou het signaal om je hond bij je te roepen. Honden hebben in principe ook geen belang bij honden die ze niet kennen. Maar.. zoals je al schrijft, lopen er ook honden los die niet weten wat de baas bedoeld als ze geroepen worden. Of ze hebben een baas die denkt dat honden die elkaar niet kennen graag willen spelen. Die, als honden achter elkaar aanrennen, blij roept; 'wat spelen ze leuk he'. Niet gehinderd door enige kennis van de hondentaal. Alles wat achter elkaar aan rent heeft lol! En als het 'hondenfeestje' uit de hand loopt en er wordt gegrauwd of erger, dan moeten ze vooral 'zelf oplossen'. En dat soort hondeneigenaren zijn er erg veel helaas! Vaak zijn deze honden als pup 'gesocialiseerd' met allerlei onbekende honden, omdat men dacht dat dat moet met een pup onder de noemer socialisatie. Daardoor rennen deze (hierdoor helaas niet gesocialiseerde, maar vaker getraumatiseerde) honden nu op elke hond af, om te voorkomen dat de andere hond naar hun toe komt. En daar zit jij dan mooi mee met je aangelijnde hond. Vooral als de baasjes niet geïnvesteerd hebben in een duidelijke re-call. Je kunt natuurlijk vriendelijk vragen of de andere eigenaar zijn hond even roept. Je mag hopen dat ook zij zien dat jouw hond dit niet fijn vindt. Maar ik merk ook vaak dat het lang duurt voor de eigenaar zijn hond terug heeft. En dat terwijl je dat allemaal met het principe 'zie je een lijn, doe je een lijn' eenvoudig kunt voorkomen. Dat zeg ik dan ook vaak, als zo'n eigenaar weer eens graaiend en duikend achter zijn hond aan vangt. Maar omdat je het gedrag van andere eigenaren en daardoor hun honden meestal niet kunt sturen, is er eigenlijk maar één manier om van deze overlast af te komen en dat is ergens anders wandelen. Mijn hond is niet geïnteresseerd in onbekende honden en vindt ze vaak spannend. Ik wandel dus ook meestal in gebieden waar ik vrijwel geen honden tegenkom. In de woonwijk steek ik vaak de weg even over als er een baas en hond uit tegengestelde richting aankomt. Dan kunnen de honden elkaar ruimer passeren dan op een stoep en dat geeft voor iedereen meer rust. Of, als je in de verte een hond ziet aankomen, dan sla je even eerder links- of rechtsaf, zodat je elkaar niet hoeft te ontmoeten. Een losloop gebied zou ik niet gauw doen dan, want er zijn altijd mensen die denken dat loslopen daar verplicht is... Weet je trouwens wat de reden is dat hij ineens zo leuk is voor andere honden? Alleen voor reuen? Is hij gecastreerd? Is het zijn geur?

Vanmiddag was het hier tegen het huis aan 37 graden. En inderdaad, er staat geen wind. Voel me haast schuldig als ik, samen met de hond, lekker binnen zit bij 25 graden. Maar de bikkels doen het weer zo goed! Elke keer als ik stiekem controleer hoe het gaat ben ik echt trots op ze. Ze liggen of zitten met een rustige blik op het koele beton of in het zand in de schaduw. Soms niet eens echt languit, en ook regelmatig lekker naast elkaar. Toppertjes! Hoe is het bij jullie gegaan?

Luchtvochtigheid is ook een ding. Kun je met je hand voelen hoe koel het in het hol is? Ik vind rust, naast schaduw, water en een icepod het allerbelangrijkste. Vanmorgen vroeg de konijnenverblijven schoongemaakt en dan merk je toch dat ze de hele tijd om je heen scharrelen. Dat wil je niet met 25, 30 graden. Ook nog wat stro uit de hokken gehaald zodat er lekker veel kaal beton/stenen beschikbaar is. De verblijven zijn ruim 2 meter hoog, dus op de vloer, op de stenen/beton is het het koelst. Rond 16.00 uur komt de zon op de ren, dus dan staan er parasols en leg ik de icepads neer. Morgen al vroeg voeren, zodat ze voldoende hebben gegeten voordat het echt warm wordt. En ze dan vooral de hele dag met rust laten. Regelmatig checken hoe het gaat. Stiekem, want anders komen ze naar mij toe. Pas als de zon 's avonds niet meer op de ren staat voer ik ze weer. Morgenvroeg ook op tijd een eind met de hond lopen en rond de middag alleen even een rondje door het bos waar ik 50 meter vandaan woon. Onder de bomen is het merkbaar koeler dan op straat. En verder ligt ze lekker op de koele plavuizen. O ja, en ik heb nog vakantie-logeetjes. De cavia's staan in de redelijk koele woonkamer. Even in de gaten houden. Eventueel heb ik voor hun ook nog een icepod...