Erelijst

Sinds een paar dagen mag ik Kleine echt gewoon aaien 🥰 Hoop dat ik hem deze week mag borstelen want ik merkte vandaag dat er veel ondervacht mee komt. Vanmorgen was ik even live aan het kijken op de cam en kon ze niet vinden. 3 keer de kamer rond gegaan en toen zag ik Kleine heerlijk genieten in het zonnetje op zijn bovenverdieping. Soms zit Leeuw daaronder en Kip helemaal boven. Leuk hoe ons idee om daar dekentjes op te leggen toch gewaardeerd wordt door de mannen.😊

Garantie heb je niet. Er is altijd kans dat het niet gaat. Maar als je de mogelijkheid hebt ze in gescheiden ruimtes te houden als er geen toezicht is, dan kan het wel werken. Maar het kan ook zijn dat jouw konijnen het echt niet zien zitten met de kat of dat jij net een kat hebt die er niet aan kan wennen en erg fel is en jachtinstinct heeft. Beginnen met een kitten geeft daar geen garantie in, juist ook wat onzekerheid over hoe het karakter zal worden van de kat. Je gaat toch een roofdier bij prooidieren introduceren, stress zal het zeker geven en zekerheid heb je echt niet. In het slechtste geval moet je keuzes maken om een diersoort weg te doen of ze voor altijd apart te houden van elkaar. Er is een informatief artikel over konijnen en andere dieren, waaronder katten, met informatie: https://www.bunnybunch.nl/konijnen-samen-met-andere-dieren/ Overigens heb ik jarenlang katten en konijnen samen gehad en ging dat wel. De katten sliepen tussen de konijnen in 🙂 Het kan dus wel. Maar ik wil toch duidelijk aangeven dat je wel een keuze maakt die gevolgen kan hebben die niet leuk en niet praktisch zijn.

Ze hebben een zandbak maar op het moment zie ik ze er weinig in. Ik strooi altijd het voer rond. Stop ook wel eens Johannesbrood 's avonds in zo'n voerbal. Dan zijn ze lekker actief. Soms wat spelletjes en soms zeg ik: jongens, vermaak je zelf maar.

Bedankt voor de reacties! Nee haar neusje was niet vochtig, het trillen was ook niet constant. Daarnaast laat ik mijn konijn buiten met mooi weer (was nu 17 graden) en zet ze in de avond ook weer binnen. Na wat opzoekwerk en het lezen van jullie reacties, denk ik inderdaad ook dat het beter is om haar gewoon binnen te laten in haar vertrouwde omgeving. Ik zal ook zorgen voor meer knaagmogelijkheden zodat ze zich kan bezig houden. 🙂

haha Ik heb mij ook nog in weten te houden. Geen impulsaankopen dit jaar. Ik heb afgelopen jaren nog wel eens leuke houten paas-konijnen-hangers gekocht, die bij mij in de kerstboom hangen 😂 En ik zoek nog leuke dinerborden, hoopte eigenlijk dat er met pasen wat leuks in de winkels zou liggen, maar helaas nog niets gezien.

0 en blijft 0

Mijn lieve Knaagspoor-collega gaat in april de kwart marathon in Rotterdam lopen en dat gaat ze doen voor konijnen- en knaagdierenopvang Het Knaagspoor. Er is een speciale pagina waar je haar kunt sponsoren: https://knaagspoor.voordierenbescherming.nl/fundraisers/megan-jansen?locale=nl En wie goed oplet, herkent mijn lieve Snabbel daar misschien wel 😍 Stuur dit bericht gerust door en deel het ook vooral op social media. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat iedere euro hard nodig is en goed terecht komt!

Hi allemaal, Ik heb helaas gisteren afscheid moeten nemen van mijn 9 jarige vriendje. Ik ben er kapot van en dit gaat gepaard met vragen in mijn hoofd die ik niet van me af kan zetten. Sinds eind januari zagen we dat hij enorm was afgevallen. Hij at zijn brokken steeds minder maar at wel veel hooi en andere dingen. Hij had af en toe ook last van evenwichtsstoornis, als hij stond was hij aan het wiebelen en op de bank springen deed hij niet meer. Bij de dierenarts konden we zo snel niks vinden, los van het vermoeden dat het misschien door zijn oren kwamen. Die waren erg vies en misschien veroorzaakte dit ongemak. Hiervoor is hij een week behandeld en in tussentijd ben ik overgestapt naar ander voer. Dit begon hij heel goed te eten, dus ik was opgelucht. Tot hij weer stopte met eten. Bij de dierenarts getest op nierfalen, dit was negatief. Hierna foto’s gemaakt en hij zag een gezwel in zijn buik. Hij heeft hier een biop van genomen en verstuurd naar het lab, uitslag: infectie en bacteriën aanwezig. Direct begonnen met antibiotica en daarbij ook de kans op ec gewaagd omdat hij onverklaarblaar bleef afvallen. Een konijntje van 2 kilo was inmiddels nog maal 1 kilo en 100 gram. 2 weken lang geprobeerd. Na een week leek het goed tr gaan en hij at weer, maar niet genoeg. Tot hij met een paar dagen weer weigerde te eten, langs geweest bij de da en vermoedelijk gas. Hij heeft injecties gehad en de da was bezorgd. Het kon namelijk of komen door wat hij gegeten had, of het minder eten of deze infectie zorgde ervoor dat zijn maag- en darmstelsel niet meer goed werkte. De dagen erna at hij steeds minder en bewoog hij bijna niet. Ik ben aan het dwangvoeren geweest en heb alles aangeboden wat hij lekker vind of zou kunnen vinden. Hij at wat hooi, wortel, soms 1 brokje maar dat was het ook wel. Vrijdag zag ik dat zijn rechter achterpoot niet meer goed stond, alsof het uit de kom was. Hij gebruikte het pootje wel bij het zetten van stappen. Maar hij was zo vermagerd dat hij geen evenwicht meer had. Ik heb die dag en ook nacht van alles geprobeerd, het leek wel alsof zijn lichaam aan het opgeven was. Medicatie hielp ook niet. Als ik hem ging dwangvoeren had hij niet eens kracht om te kouwen, zijn mondje bewoog met moeite. Ik ben bij de da geweest en die kon eigenlijk niet meer dan zeggen dat zijn poot goed op zijn plek zit en dat zijn lichaam de reserve spiermassa inmiddels aan het verbruiken is. Hij woog nog maar 900 gram. Met andere woorden: hij had niks meer. Het advies was inslapen maar ik kon die beslissing gewoon niet nemen. Hij is zo vaak ziek geweest en elke keer zijn we er bovenop gekomen, maar deze keer is het mij ook niet gelukt… In overleg hebben ze hem pijnstilling gegeven om te kijken of hij hier op ging reageren. Dit was in de ochtend om 10u tot 2u in de middag heeft hij stil gelegen en reageerde hij bijna niet meer. Ik heb geprobeerd om met een spuitje water te geven maar ook dat kwam er weer uit. Ik was die ochtend blij omdat hij 2 kleine appelstukjes had gepakt, bij de da kwamen we erachter dat dat nog in zijn mondje zat en dat hij het niet eens had kunnen doorslikken. Om 3u heb ik met pijn in mijn hart toegegeven dat ik hem op dit punt niet meer kan redden, samen met mijn moeder gekozen voor zijn rust. Althans, ik hoop dat dit engeltje rust heeft kunnen vinden. Ik heb zoveel vragen die onbeantwoord zijn, zo veel vraagtekens bij of ik het juiste heb gedaan. Misschien kon ik hem toch ergens mee redden. Aan de andere kant weet ik ook dat ik al 2 weken de deur niet uit ben geweest en dag en nacht heb gevochten om hem weer fit te krijgen. Ik denk dat dit gewoon het einde van zijn levensfase had moeten zijn. Ik hoop dan ook dat hij het me niet kwalijk neemt, het doet erg pijn. heeft iemand dezelfde ervaring gehad? Ik had voor morgen een afspraak staan bij de da als controle, dit heeft hij niet gehaald. Ik wil ook met hem nogmaals in gesprek omdat ik niet kan begrijpen wat er allemaal is gebeurd afgelopen weken. Was het een combinatie van ouderdom en het lijfje dat aan het opgeven was? Ik weet het allemaal niet meer… Ik weet alleen dat ik afscheid heb moeten nemen van mijn 9 liefdevolle jaren waarin ik elke dag samen ben geweest. We sliepen samen, liepen samen door het huis. In één klap allemaal weg..