Erelijst

Ik heb Mica en Borrit dus vandaag opgehaald. Tijdens het heen rijden zag ik dat de A2 richting Maastricht voor een heel groot deel dicht was voor onderhoud. Dus ben ik terug via België gereden. Ik heb er een uur langer over gedaan😞 En die snelwegen in België zijn ook niet echt geschikt om konijnen te vervoeren, de reismand stond te stuiteren in de auto😳, ik ben expres 80 gaan rijden om het geschok wat te verminderen. Arme beestjes. Maar heelhuids thuis gekomen. Borrit is wel een lief konijn. In het begin was hij wat bang van me, maar nu laat hij zich al heel goed aaien. Hij vind het echt fijn om geaaid te worden. Dit is Mica's vriendje, in een oude dressoir kast die ik aan Mica en Borrit heb gegeven😁 Ze lijken wel een goede match, ik heb er wel een goed gevoel over. Er wordt ook geknuffeld en ze doen dingetjes samen, liggen ook samen. En Borrit eet gewoon hooi gelukkig, en brokjes😁 Deze foto heeft geen uitleg nodig 😍

Boven: Harold en Sofie. Onder: Brenda Brenda was net er voor in haar billen gebeten door Sofie! Terwijl het eigenlijk best goed gaat op het moment, maar soms, vooral met voeren, toch nog die onrust. Gelukkig alleen een los plukje haar als gevolg.

Beetje jagen is normaal. Al kan ik me voorstellen dat het nu echt wel pittig voelt, gezien de historie. @Marcovka2 Zolang ze tussendoor maar relaxt met elkaar doen, is de kans dat het plotseling omslaat echt heel klein hoor. Scarlett is ook knuffeldiva. Die kende ik ook geen 24 uur en toen sprong ze al op schoot en wilde ze per se geaaid worden. Die smelt echt en gaat steeds dieper liggen. Leuk is dat hé? Dat ze zo genieten van je. Lodewijk wordt steeds aaibaarder dus had ik van de week ff een angst momentje. Aaien, helemaal plat liggen, ergens anders plat liggen en dan geaaid willen worden... en dan niet echt meer omhoog komen. Normaal is hij een spring in het veld en met dat stil liggen (ook al zag het er relaxt uit) kreeg ik een beetje angst vanwege die verstopping onlangs. Maar toen ik een takje afbrak kwam hij gauw aanrennen om de salie te komen eten, dus toen kon ik met een gerust hart de ren uit.

Er wordt al iets meer gejaagd. Borrit probeert nu heel vaak op Mica te rijden, maar zij rent dan weg. Hij maakt dan soms ook van die zachte knorgeluidjes. Ik hoor ze af en toe ook achter elkaar aan rennen met die nageltjes over de vloer. Maar dan blijft het weer rustig en zitten ze weer samen. Ik merk wel dat ik toch wel angst heb dat het weer plots mis gaat. Ik weet dat het in 1x kan omslaan😰 Ik ben wel erg gespitst op de geluiden uit de 'konijnenkamer'. Maar Borrit is echt een knuffelkont zeg. Hij komt zelfs vragen om geaaid te worden. Dan aai ik hem, hij doet zijn neusje echt helemaal omhoog in mijn hand. Gaat plat liggen, knarst met zijn tanden als ik hem aai. En blijft ook gewoon liggen, krijgt er geen genoeg van. En als ik dan stop en wat anders ga doen, dan volgt hij me, en is erg gefocussed op mijn hand, en als ik hem dan weer aai gaat hij weer plat liggen. Echt een lief konijntje. En dat zo snel al, ik ken hem net 24 uur. Mica is wel wat beduusd lijkt het, en die is ook opvallend veel aaibaarder dan voorheen. Misschien omdat ze niet in haar eigen omgeving is nu en het allemaal moet verwerken.

Een egeldorpje bouwen dan!

Ja, tot nu toe ben ik echt zo blij met Borrit. Hij is zo lief en lekker actief, grappig, komt nu al uit zichzelf naar me toe, zoekt contact. Dat was met Chippy heel anders. Dat klikte niet. Als ik weer moet koppelen dan doe ik dat weer via een opvang. Zodat ik de konijnen eerst zelf kan zien. Dat rijden is het inderdaad wel waard, en valt achteraf allemaal wel mee. Ik ben ook wel blij dat ze dan nummer 2 op mijn lijst hebben gekozen. Nu zou ik hem op nummer 1 zetten 😇 Ik voel me ook wel schuldig tov Chippy. Hij kan er natuurlijk allemaal niets aan doen. Maar ik had die extra zorg gewoon niet aangekund. 2 koppels is eigenlijk al teveel. Ik vind wel dat ik mijn best heb gedaan. Ik heb hem een maand apart verzorgt met speciale groenten en kruiden. Het heeft me in totaal ruim 40 uur extra tijd gekost (een werkweek dus), een hoop stress en verdriet gehad, en ik moest er nog voor betalen ook. En dan heb ik het nog niet over de dierenarts.

Ik vind dat mijn konijnen ook wel een eigen topic verdienen. Bij deze dus! Harold, Brenda en Sofie zijn een drietal geworden nadat Brendas partner overleed. Dat gaat prima, hoewel Sofie en Brenda soms wat kibbelen, wat knorrig zijn naar elkaar. Ik wil echter naar een koppeltje terug, dus vandaar de keuze. Harold is heel lief voor beide dames en geeft ze om en om aandacht, hij heeft het er maar druk mee. Brenda Brenda woont hier nu het langst, zij komt van konijnenopvang Knijn&ko. Zij was daar afgestaan samen met haar zus, omdat ze niet meer samen gingen. Zij is geboren in 2015. Brenda is een heel leuk konijn, lekker avontuurlijk maar toch ook gewoon geinteresseerd in alles en iedereen. Ze loopt graag lekker even in de tuin los en houd van de graafbak in de ren. Je kan haar best eventjes lekker aaien en daar geniet ze dan zichtbaar van, maar ze bepaald zelf wanneer en hoe lang 😉 De naam had Brenda al bij adoptie en heb ik zo gelaten. Harold Harold heb ik uit het dierenasiel in Zierikzee geadopteerd, in 2017. Hij was gevonden in een parkje als dumper. Hem heb ik geadopteerd als partner voor Charlie. Hij was zo lief voor haar en zij waren zo leuk samen! Harold is toch wel een hele fijne ram voor in een koppel of groepje, hij is echt zo een konijn dat de rust bewaakt en zorgt dat iedereen zich fijn voelt. Zijn leeftijd is onbekend, maar hij kwam als een goed volwassen konijn over toen ik hem adopteerde, ik gok dat hij toen al wel een jaar of 3-4 was. Hij is nu ook wel echt een senior konijntje geworden, dus de leeftijd van een jaar of 10 nu kan goed kloppen. Harold heeft wat wild vlees op z'n derde ooglid, waardoor je dat altijd als dotje in zijn ooghoekje ziet zitten. Daar heb ik een paar keer voor gezalfd maar het blijft hetzelfde en hij lijkt er weinig last of verdere problemen van te hebben. Van de dierenarts mag het dus gewoon blijven zitten. De naam Harold had hij al bij adoptie en heb ik zo gelaten. Sofie Toen Charlie, de vriendin van Harold overleed, kreeg hij Sofie als vriendin. Sofie komt uit Dierenasiel Goes. Zij was met een broer en zus daar in de straat gedumpt, waarschijnlijk was het een nestje dat niet gewenst was of waar ze de jongen niet van kwijt konden. Zij is waarschijnlijk in voorjaar 2021 geboren. Sofie is niet tam, dat werd er in het asiel ook bij gezegd. Maar soms heb ik wel eens het idee dat ze wilde konijnen genen heeft 😉 Ze springt zo een meter hoog en als zij haar dolle minuten binky & ren ronde heeft zet ze ook gewoon tegen de muren opzij af om van richting te veranderen. Ze pakt een brokje aan uit mijn handen, maar is echt geen fan van aanraken of optillen. Dat geeft haar veel stress. Bij adoptie heette Sofie "konijn driekleur", dat vond ik wel erg onpersoonlijk. Ze heeft daarom de naam Sofie gekregen. Met de F, niet met PH. Zoals ik vind dat het hoort (mijn man vind dat het met PH hoort 😂) Sofie is vernoemd naar Sofie uit het boek de GVR. (dat was een hint in secret santa vorig jaar 😄 )

Wel respect voor👍 Dan heb je uiteindelijk wel een konijn heel erg geholpen met zijn gezondheid en een leuk maatje gegeven waar je zelf dan ook veel van terug krijgt. Misschien was het ook met een ander konijn niet zo klef geworden of misschien ook een hoop gedoe met ruzies etc. Dat zul je alleen nooit weten. Je weet alleen wat je nu wel hebt.

Volgens mij is iedereen het hier daar ook wel mee eens. Ik in ieder geval wel. Het is niet niets om opeens opgezadeld te zitten met een konijn met allerlei kwalen. Het kost enorm veel van je en dan was de koppeling ook nog niet eens goed. Ik weet hoe moeilijk het soms is om om te gaan met schuldgevoel (ik ben katholiek hé... dat zegt alles). Maar ik zei tegen mijn man destijds: je moet niet kijken naar al die zielige konijnen die je wel wil helpen en die toch blijven zitten, je moet kijken wat jij een konijn kan bieden. Daarom hebben wij niet gekozen voor het schuwe stel, want die konden we gewoon niet bieden wat ze nodig hadden. En jammer van die grote Vlaamse reus, maar achteraf is het beter dat Scarlett hem niet moest. Chippy had meer nodig dan jij hem kon bieden en dat is 100% ok. Want hij gaat straks naar iemand die hem wel kan bieden wat hij nodig heeft. Ik hoor graag veel leuke Borritt en Mica verhalen. ❤️

Heel veel sterkte ❤️

Deze hints kun je niet meer gebruiken hoor🤣

De eerste nacht is goed gegaan. Toen ik uit bed kwam zaten ze gezellig naast elkaar. Ik denk dat die twee heel hecht gaan worden. Nou met Chippy zag ik al gelijk dat er iets niet klopte. Ik hoop echt dat hij dan ook beter op zijn plek is, een passende date heeft, en dat de nieuwe eigenaars er blij mee zijn. Het was wel een mooi konijn om te zien, een heel schattig snuitje en gewoon heel erg lief en makkelijk handelbaar. Dus ik kan me goed voorstellen dat iemand er helemaal verliefd op wordt en de probleempjes voor lief neemt.

Grappig filmpje! Fijn dat het weer goed gaat.

Ja, lastig. Ik hoef geen details te weten, maar wel of hij daar wel gelukkig is. Maar ja als je afstand doet heb je daar niets meer over te zeggen. Ik zou het wel op prijs stellen. Maar voor mezelf heb ik wel de juiste keuze gemaakt. Ik heb gelijk een goed gevoel over Borrit met Mica. Inderdaad veel off-topic, ik dacht daar ook al aan.

Ah ik heb de toestemming aangepast, als het goed is zou die nu moeten werken! Maar idd zo fijn, het geeft/gaf inderdaad zoveel onrust. Heb vandaag weer heel leuk met ze gespeeld.

Ach, wat enorm verdrietig dat het toch zo is afgelopen. Heel veel sterkte de komende tijd. ❤️

https://drive.google.com/file/d/1mLlHDTHeGdSiNfSkF5VLoXzthUj7hOWm/view?usp=drivesdk Christoffel zijn volle maan view haha, zulke beelden komen ongeveer 10 keer per dag voorbij. Alsof hij het erom doet. Ennnn dag 2 vandaag zonder medicijnen en mevrouw blijft vrolijk knagen!! Heb haar nog niet kunnen betrappen op een pijnreactie. We staan er echt van te kijken hier ❤️

Bedankt voor jullie berichten. Het is inderdaad een eigenwijs en misschien ook wel een beetje te verwend konijntje haha …. Ik kwam vanochtend beneden en het bakje was gelukkig leeg!

Wat reageer jij ontzettend sympathiek en begripvol. Respect voor je. En je neemt de juiste beslissing. En wij hebben ze ook eerder bij de fokker gekocht. Wisten wij veel. Maar als je ze in een konijnenopvang haalt, ben je veel goedkoper uit. Je krijgt de rammetjes al gecastreerd en gevaccineerd mee! Zelfs mijn voedster was al gecastreerd en ze waren beide gechipt. Via een opvang ben je veel goedkoper uit dan dat je zelf laat castreren. Daar heb je niets meer aan maar wel voor de toekomst. En .... van harte welkom op dit forum en stel gerust je vragen. Domme vragen zijn er niet! Wij hebben ook jaren alleen een gecastreerde ram gehad en een niet gecastreerde voedster. Maar bij veel voedsters komt baarmoederkanker voor dus ga ik nu voor gecastreerde voedsters uit de opvang. Maar nogmaals. Top hoe je reageert!

Helaas heb ik geen konijnen meer, maar ik had ze altijd binnen, lekker los door het huis. Ik had ook geen buiten, zo simpel was het ook, maar zelfs als zou ik dat wel hebben (ik zoek nog steeds naar dat landgoed :-)), zou ik ze toch heel graag binnen hebben. Het is zo gezellig, je bouwt er echt een band mee op, je hebt geen angst of ze wel veilig zitten, geen gedoe met naar binnen/buiten als ze ziek zijn of vanwege het weer, kortom: ik zie alleen maar voordelen 🙂 Het lijkt me wel geweldig om ze in de tuin te laten rennen. Ik had ook altijd wel geluk dat ze heel zindelijk waren en weinig sloopten. Anders wordt het natuurlijk een ander verhaal 😬

U vraagt... Links boven Sofie Rechts boven Harold Links onder Brenda Rechts onder Harold en Sofie