Erelijst

Heel veel sterkte met het verlies!

Dankjewel Kolino. Het is inderdaad 1 keer per dag. Het is wat verwarrend omdat ik gewoon ben om metacam te geven. De spoeddierenarts had Meloxoral voorgeschreven dus ik was haar dit al een paar dagen aan het geven maar achteraf bekeken met een veel te lage dosis (twee keer 0,23 ,ml).. Mijn eigen dierenarts gisteren zei dus om het voor 17kg hond 1 keer per dag te geven. Dit met het idee dat de kilo's ook op spuitje vermeld staan maar is dus niet zo. Ondertussen is ze terug al veel beter en eet terug goed. Een dikke prop oorsmeer uit haar oor gehaald gisteren wat de pijn veroorzaakte. Voor zekerheid nog een paar dagen pijnstiller geven en volgende week terug controle. Lio doet het eigenlijk heel goed, en nu is Leia aan de beurt :). Ze houden ons bezig 😊😍

Hi Kolino, dank voor je berichtje. Doet mij goed. Ik was niet helemaal duidelijk in mijn 1e bericht (beetje een waas ook). De afgelopen 3 maanden kon ik af en aan met Binkie naar de dierenarts. Jarenlang bekend met blaaszand. De voorgaande dierenarts had gezegd dat spoelen geen zin had, terwijl mijn huidige zei dat dat wel had gekund maar inmiddels was hij al dusdanig verzwakt dat hij aangaf dat euthanasie nu beter was. Dus dit viel ook rauw op mijn dak (had ik destijds maar doorgezet..) Enkele weken geleden begon Binkie zijn borst helemaal kaal te plukken. Ze konden niks vinden qua maden oid en gingen uit van stress, zalfje mee en weer smeren. Zijn borst herstelde heel mooi en toen dat net klaar was begon hij dus wat instabieler te lopen, brokken weigeren en zichtbaar pijn (trillen/snel ademen). Het ''vervelende'' van konijnen is dat ze tegelijkertijd wel hele goede momenten hebben.. en elke keer als ik dacht.. nu ga ik de dierenarts bellen.. leek het wel alsof er niks aan de hand was.. Dus weer terug naar de dierenarts alwaar ze, op mijn verzoek, nog een keer het gebit goed hebben bekeken (want ik vond het smakken zo raar), en daarna dus de echo met de uitkomst; aanzienlijk (ver)grootte blaas, ruggenmerg etc. Hij was ook behoorlijk afgevallen, wat waarschijnlijk het instabiele zou verklaren (gewoonweg geen kracht meer). Toen was hij nog bij en besprak ik met de dierenarts dat euthanasie dan de enige optie was om verder lijden te voorkomen. Ik heb eigenlijk niet eens meer naar overige opties gevraagd, terwijl ik dat normaliter wel doe (wéér schuldgevoel). De dierenarts ging even weg en kwam terug met de mededeling ''ik heb hem even nodig''. Dus zonder enige vragen gaf ik hem af. Niet wetende dat dat was om hem in slaap te brengen. Hij werd daarna terug gebracht en sliep dus al.🥺 Op dat moment zei de dierenarts ''je mag nog even afscheid nemen'.. ja *klavertje-vier*.. dacht ik.. ik had dat eerder willen weten. Maar zoals mijn broer al zei, al had je 3 uur afscheid genomen, het voelt altijd alsof het niet genoeg is. En ik heb de voorgaande dagen al genoeg tijd met hem bewust meegemaakt. Misschien dat jullie het wel herkennen, maar toen hij bij was en op de tafel zat, liep hij constant naar mij/wilde tegen mij opklimmen etc. Je voelt je gewoon zo extreem schuldig. Ik bedenk mij dan wat een angst hij misschien moet hebben gehad toen hij in slaap werd gebracht in de kamer ernaast. Allemaal dingen waar we niks mee kunnen.. Ik denk dat ik de dierenarts inderdaad nog ga vragen hoe dat is gegaan, of hij rustig was oid. Wil het toch gewoon horen ofzo. Ik vind het wel fijn dat er hier herkenning is. Ik betrap mij zelf erop dat ik tegen anderen zeg ''ach het is maar een konijn'', of '' het is een huisdier''. Puur omdat ik de reacties al zie.. terwijl ik hem eigenlijk er tekort mee doe. Ik zei laatst tegen mijn moeder. Een mens wordt een week opgebaard, kan je nog elke dag bezoeken, uitgebreid afscheid nemen etc. Ik breng mijn konijn voor onderzoek binnen, binnen 20 minuten is hij geëuthanaseerd en een uur later ligt hij al onder de grond (oke, dit is iets waar ik zelf invloed op had/heb... had misschien meer de tijd moeten nemen). Maar rouw is rouw. Mens of konijn. Beide kan het even intens zijn.. Jullie reacties doen mij wel goed, dus nogmaals hartstikke bedankt daarvoor ❤️

Even een update vanuit hier: Bovenop de alvleesklierontsteking en maagzweer heeft Elsa ook nog een blaasontsteking gekregen, vermoedelijk, want de dierenarts had wat bacterien bij de stick gevonden. Dit kwam niet helemaal uit de lucht vallen, ik had namelijk al een keer een oranje/rood plasje gezien en de laatste keer bij de controle waren de eiwitten in haar urine ook al licht verhoogd. Is wel een teken dat haar lichaampje/weerstand ver verzwakt is. Ik heb gister de laatste dosis antibiotica (2 weken in totaal) gegeven, dus de blaasontsteking zou weer verholpen moeten zijn. Verder ontzettend positief dat ze nu ook al een week lang geen cisaral, laxatract en metacam meer krijgt, maar wel zelfstandig blijft eten en keutelen! Ze lijkt ontzettend goed te pas te zijn, dus daar zijn we heel blij mee ❤️ Voor nu gaan we nog wel door met de cerenia en de famotidine, maar het lijkt allemaal de juiste kant op te gaan.

Wat fijn dat de koppeling geslaagd is! Heb je een foto inderdaad? Ik ben heel benieuwd hoe Oreo eruit ziet; zie een zwart wit konijntje (net zoals het koekje haha) voor me 🙂

Gisteravond hadden de honden opeens veel interesse in iets naast de konijnenren. Er is daar ruimte tussen de ren en schutting. Daar groeit wat onkruid en liggen wat planken. Er staat een simpel ren paneeltje voor de opening zodat de honden er niet tussen gaan. Ik ging dus kijken wat het was.... een flinke egel! Ik denk dat die gisteren al in mijn tuintje had gelopen (fijn tegen de slakken) want toen waren ze ook al alert. Maar handig is het niet, gezien de geschiedenis die wij hebben met de honden die in egels bijten, en dan zitten wij weer met vlooien in huis, de egel is gewond en soms ook dood, niet wat je wil. Dus de honden in huis gedaan en met een oude handdoek terug naar buiten, op egel jacht 😄 Die was snel te pakken, hij blies wel heel boos naar mij! Ik heb hem gecontroleerd, hij was echt bol, dik en zwaar, ik zag geen verwondingen, geen vlooien en teken op mijn handdoek, hij zag er gewoon fit uit. Ik heb hem dus maar de tuin uit getild en een nieuw plekje gegeven, bij een vervallen, leegstaande woning in de tuin een stukje verderop in de straat. 🦔 Vanochtend was ik nog even in Goes en in de action kwam ik likmatten met aan de andere kant zuignappen tegen voor de honden voor maar 1.29 euro. Die heb ik natuurlijk meegenomen, die kunnen in de woonkamer kenneltjes tegen de wand, of in de badkamer aan de muur als er een wasbeurt nodig is. Verder gaat het eigenlijk gewoon goed op het moment. Finn is echt groot en sterk aan het worden. Hij is wel echt een puber met driftbuien als hij iets niet mag, echt een drama-king. Kennen jullie die filmpjes van van die peuters die zichzelf stampend en slaand op de grond werpen in een supermarkt omdat iets niet mag? Nou, zo is Finn dus ook 😂 Namu is echt een stuk rustiger geworden de laatste maanden. Het alleen zijn lukt nu voor ongeveer 4 uur. De egel: Finn tijdens een driftbui

Arme Apollo. Hij was al blind aan 1 oog sinds maart dit jaar en nu wordt zijn andere oog ook wazig. We hebben toen voor de zekerheid panacur gegeven, maar dat heeft geen verschil gemaakt. Dus ik heb nu de dierenarts gemaild of ik dat weer moet opstarten of dat het gewoon staar is. Hoe dan ook is het sneu. Hij is in een jaar tijd echt ineens een oud beestje geworden, bijna blind en ook een slechte vacht. En dan ook nog zijn partner verloren.

Ik heb het nog nooit gezien bij een opvang in de buurt hier, maar dan nog zou ik het liever niet doen. Al die konijnen tegelijkertijd bij elkaar en die drukte. Die angsthaas van ons gaat dan helemaal los. Ik had trouwens mijn mond moeten houden over die dierenarts kosten, want gisteren had ik dus een spoedconsult aan mijn broek voor Lodewijk. Ach, hij is het het wel waard.