Erelijst

'Schoonmaken vinden ze geweldig, behalve als ze een slechte dag hebben' - oftewel: Hoe Knaag duidelijk laat weten dat ze het er niet mee eens is Gisteren heb ik de ren helemaal schoongemaakt. Ik begin dan altijd met alle strootjes, keutels en etensrestje bij elkaar vegen, zoals ik normaal doe. Dan rennen de konijnen altijd vrij rond door een afgezet stuk van de tuin. Ze komen vaak gezellig kijken en uiteraard ook hééél goed meehelpen. 😉 Maar gisteren was dat anders voor Knaag, want Knaag was chagrijnig. Het begon al met iets dat ik Knaag nog nooit heb horen doen: grommen. Naar Suddenly. Nou ik stond erbij, Suddenly deed dus echt helemaal niks, want soms lopen ze elkaar een beetje uit te dagen, maar nee, dit keer niet. Nou daar schrok Satje (Suddenly) natuurlijk van, dus die helemaal van slag, ik mopperen op Knaag: Doe eens lief tegen je kind! Ik krijg echt een blik, nog erger dan Lodewijk en Scarlett in de regen laatst. Nou heb ik Knaag en Satje nooit helemaal begrepen, de ene minuut liggen ze lekker naast elkaar, en de andere lopen ze weer tikkertje te spelen, en dan heb je ook nog dat Knaag af en toe een sprintje trekt, Satje zich een ongeluk schrikt en denkt dat ze achtervolgd wordt, vervolgens wegrent, dan denkt Knaag weer: 'Ohh leuk, we gaan pakkertje spelen!' en dan rent zij weer achter Satje aan. Volg je het nog? Dat gebeurd dus heel vaak. Maar terug naar gisteren. Knaag gromde dus naar Satje, zonder reden. Toen ik even goed had verteld dat dat niet de bedoeling was, ging ze beledigd zichzelf zitten wassen. Nou dat was dan streek nummer één. Vervolgens ging ze proberen het hek waarmee de tuin is afgezet proberen te verplaatsen. Ze weet dondergoed dat dat niet mag, dus ik zeg 'Knaag, nee' en ze stopt. Oké, dat viel mee. Vervolgens zeg ik: 'goedzo Knaag, je hebt goed geluisterd'. Weer een minachtende blik. Heb er helaas geen foto's van. Een tijdje later ging ze weer het hek proberen te verplaatsen, lukte niet, ik zei nog 'neee', maar dit keer luisterde ze niet, dus dat heb ik maar even gelaten, die ren moest namelijk nogsteeds schoongemaakt worden. 😆 Toen was het zover, de ren was uitgeveegd, en ik kon nu de ren gaan schoonspuiten. Ik weet nogsteeds niet waarom, maar Satje houd nogsteeds van water, en die loopt dus zo door de waterstraal van de slang, dus als ik schoonmaakt met water moeten ze altijd even naar binnen in het andere hok. Normaal hebben ze daar niet zoveel problemen mee. Het is maar kort, en daarna weer een schone ren. Maar het valt te verwachten, dit keer was Knaag het er niet mee eens. Voor de buis heb ik doppen die ik erop doe, zodat die wordt afgesloten (staat normaal wel altijd open, alleen voor het schoonmaken). Knaag begon ruzie te maken met die doppen (vraag me niet hoe). Toen ik klaar was met spuiten liet ik ze weer naar buiten, en begon ik aan het andere deel van het verblijf. Toen ik bezig was kreeg ik een gigantische duw tegen m'n rug, want Ooooo ik stond natuurlijk in de weg. Ze geven me wel vaker een duwtje, maar dit was echt een grote, gemene, duuuuw. Ik schrik met een ongeluk, Knaag kijkt me aan van: 'Uhh, ja, ga je nu nog aan de kant of niet?' Nou, ik ging dus niet aan de kant, want ik was bezig met schoonmaken, gezellige konijntjes mogen me best helpen, maar ik kan daar geen chagrijnige konijntjes bij gebruiken. Dus ik dacht ik zal ze even afleiden met een stukje druiventak. Ik leg die druiventak weg, in het midden van de tuin, een paar meter van het hok vandaan. Knaag begint te eten, kijkt me met grote ogen aan, pakt die hele tak en ren ermee naar het hok 🤦‍♀️. AARGHH!! Uiteindelijk is het goed gekomen, en 's avonds was Knaag weer vrolijk, maar ik heb er nog nooit zo lang over het schoonmaken gedaan 😅.

Liefde is.. samen slapen in de hooitoiletbak. Deden ze van de week ook al maar toen zag ik het vanuit binnen en de deur was dicht. Ze niet uit hun pose halen was onmogelijk

2,5 is zeker nog niet te oud om een voedster te laten castreren. Als je de keuze hebt is voor 1,5 ideaal, maar het is niet zo dat het daarna niet meer kan. De opvang waar ik vrijwilliger ben laat alle voedsters castreren, en dat gaat 90% zonder problemen. Soms is het herstel wat lastiger en heel zelden gaat het mis als er echt problemen zijn. Bij oudere voedsters (4+ jaar oud) is vaak al wat onrust te zien, maar ook dan herstellen ze vaak goed van de castratie. Mijn vorige voedsters heb ik laten xastreren toen ze 4,5 was, en de baarmoeder was al onrustig, maar het herstel ging heel goed Als je niet via een opvang laat koppelen, dan zou ik eerst kijken of het een goede match is, en ze dan de tijd geven om een hecht koppel te worden, en dan na bijvoorbeeld een half jaar de castratie. Er zal weinig verschil zijn voor de operatie tussen 2,5 en 3-3,5 jaar, maar voor het koppel kan het wel veel onrust geven als ze nog niet hecht zijn. En heel praktisch wil je waarschijnlijk nog niet investeren in een castratie voor het koppelen als je nog niet weet of het een match is en wil je niet zo lang wachten tot ze volledig hersteld is dat je ram langer alleen moet zitten.

Apart huisvesten (als in de ene los en de ander opgesloten er naast) lijkt mij geen slim plan. Steeds opjagen ook niet, trouwens. Mijn advies is eigenlijk beiden zo groot mogelijk in een ren te huisvesten voor het eerste moment, verwacht max 2 a 3 dagen. Ik verwacht dat, als het herstel voorspoedig gaat je snel weer een etent konijn hebt, sneller dan die 3 dagen. Alleen bij complicaties (zal ze nu niet benoemen, of je moet er impliciet naar vragen) heb je langer werk. Scheiden zou ik alleen doen als je ziet dat het problematisch wordt. Vangen zijn inderdaad wel trucs voor, denk dat in de hoek drijven met een panelenren het snelst werkt, alleen als je dat 6x per dag moet doen, wordt dat wel erg stressvol. 2x per dag kan dat best. Mijn advies is, doe bij thuiskomst dus eerst de ren en kijk dan hoe alles loopt, de ren kan open als blijkt dat er geen dwangvoer nodig is bijvoorbeeld of als de voedster echt heel naar doet en ze ruimte nodig hebben. Die voedingstips zijn overigens wel handig! Want ze kunnen alles met hun lippen oppakken als je het maar klein genoeg hebt gemaakt. Malen gaat dan gewoon met de kiezen.

Hoop dat ze vandaag geen irritatie-plasjes hebben gedaan. 🤞 Mijn man had netjes alles extra goed schoongemaakt (ik ook trouwens - hele hok van zijn plek en groene aanslag verwijderd) en toen kwamen ze terug van de opvang en toen heeft Lodewijk op 5!! plekken geplast. Zo van: Ik ben weer thuis - het ruikt niet meer naar mij - nu moet ik gelijk oplossen. En een aantal 's avonds laat, dus dan plast Scarlett eroverheen, want het mag niet teveel naar Lodewijk ruiken, want het is haar territorium! 😂 Grappig dat ze van water houden - hier houden ze niet van het geluid van de slang dus dan houden ze zich redelijk afzijdig.

Verdrietig dat je voedster is overleden. Qua leeftijd kan je in principe alles koppelen, als ze maar oud genoeg zijn om het koppelen te snappen. Dus een konijn van 7 met een konijn van 2,5 kan prima. Het beste is om te koppelen op basis van karakter, dus als ze elkaar liggen, dan zal het goed gaan. Als ze elkaar niet liggen, dan niet. Hoewel het het beste is om zo vroeg mogelijk vrouwtjeskonijnen te castreren is 2,5 jaar nog steeds prima. Het kan zijn dat er al onrust te zien is, maar dat hoeft niet. Wel is het lastig koppelen zo. Als je eerst het vrouwtje laat castreren en goed op krachten laat komen en dan gaat koppelen enkele weken later, en ze liggen elkaar niet, dan heb je een behoorlijk prijskaartje gehad en twee konijnen die niet met elkaar kunnen. Als je eerst gaat koppelen, dan is de vraag of ze elkaar na de castratie nog liggen, want soms is er wel karakterverandering. Ik weet niet hoe moeilijk je ram is geweest met koppelen vroeger? Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat wij het wel hebben gedaan. Setje geadopteerd waarbij de voedster nog niet gecastreerd was en moeilijk koppelbaar was (5+ pogingen gehad). Ze waren toen wel super klef, dus ze was duidelijk gek op hem. Paar maanden gewacht (buitenkonijnen) en toen in februari zagen we al conflicten ontstaan vanwege lente hormonen en hebben we haar laten castreren. De opvang had mei als suggestie gedaan (i.v.m. binnen/buiten), maar de DA vond dat veel te laat voor de hormonen. Hier heb ik geen karakterveranderingen gemerkt. Twee kleffies heb ik in de tuin liggen.

Castratie voor het 3e levensjaar vind ik wel realistisch. Je moet er wel van uit gaan dat de operatie wat zwaarder is. Liever doe je het voordat ze 1,5 zijn, maar het kan zeker ook later. De kans op een onrustige baarmoeder neemt met de leeftijd toe, maar dat het zwaarder wordt heeft met buikvet te maken. Het enige probleem wat ik hier zie is dat je haar dus of moet castreren voor je koppelt, zorgen dat ze in de opvang in de opvang kan blijven tot ze herstelt is. Of castreren als ze een stabiel koppel zijn, dan ga je wel over die 3 jaar heen. Op zich ook geen probleem, maar dan zit je wel tijdelijk met een zwakker konijn. Vandaar dan pas als ze echt stabiel zijn castreert. Het grootste probleem is dat je nu niet weet of ze matchen. Qua leeftijd vind ik alles boven de 1 jaar realistisch, als ze maar matchen. Liever heb je bij oudere konijnen een rustige partner. Ook met het oog op aftakeling, als ze erg aan elkaar gewaagd zijn en er verzwakt er een, dan zit je met kans op heibel. Sterkte met het verlies van je voedster.

Het favoriete seizoen van Namu is er weer 😁 https://www.instagram.com/reel/C9ZL6x0IsE8/?igsh=MWIyc2k4bXN0eW1iNQ== Zij is echt zo dol op fruit, vooral bessen!