Iedereen stelt zijn eigen grenzen, zolang je die maar consequent aanhoud is dat prima.
Het ligt ook echt aan het individu wat wel en niet gaat. Onze honden zijn niet mensgericht, heel zelfstandig en sterke eigen karakters. Onderling wel verschil, maar over het algemeen doen ze niet altijd wat jij als baasje wil 😉
Onze vorig twee malamute konden 8 uur alleen zijn met dezelfde training manier die we bij Namu gebruikt hebben. Met Namu zijn we inmiddels al 3 manieren verder en het lukt met moeite nog maar 2 uurtjes. Namu is gewoon heel druk in haar koppie en heeft er al vanaf het begin moeite mee gehad. Soms is het helaas gewoon zo en dan pas je je er ook weer op aan.
De bench was met Finn drama de eerste tijd, terwijl Namu er snachts altijd in zat. Dat hebben we toen helemaal los gelaten, met als gevolg dat er vanalles kapot ging in huis. Ook niet ideaal. De bench was alleen voor eten en snacks. En Namu zat er regelmatig in voor een rustig dutje, als ze Finn te druk vond. Inmiddels gaat de bench wel prima voor Finn en heeft hij er geen moeite meer mee. De laatste twee weken zit hij er elke middag in terwijl ik met Namu wandel en dus ook van huis ben, vind hij geen probleem. Als we op visite zijn bij mensen zit Finn vaak in zijn reisbench. Gaat ook goed (een canvas opvouwbare bench).
Het op de bank liggen samen met de honden vind ik zelf gewoon heel fijn. Van die heerlijke knuffel momentjes lekker bij elkaar 🙂
Namu heeft wel echt stappen gemaakt. Zij sloopt nu zelden iets, is echt een stuk verbeterd qua rust in huis en tijdens wandelen in het dorp. Als ik 1 op 1 loop met haar in het dorp gaat dat echt wel goed. Een heleboel waar ze 1.5 jaar geleden op reageerde kan ze nu gewoon negeren. We lopen niet zo vaak hard als ik zou willen, maar dat vind ze ook heerlijk. Voornemen is het in het nieuwe jaar vaker te doen. De ervaring dat het een jaar of 3 opvoeden is voor je er bent, klopt nog steeds voor mijn idee 😉
Finn is wel echt een stuk makkelijker en relaxter. Heel fijn. Maar ook met hem moet je opvoeden. Hij leert veel minder snel. Namu is duidelijk een stuk slimmer. Het intereseert hem gewoon allemaal niet heb ik het idee. Ik had honden training met hem willen starten deze maand omdat ik het gevoel heb dat hij daar nog wel baat bij zou hebben, even wat extra 1 op 1 tijd en dan ook echt trainen, maar de eerste twee lessen vielen precies in onze vakantie. We wachten dus even op de volgende groep.
Finn kan soms echt peuterdriftbuien hebben als hij zijn zin niet krijgt of overprikkeld is. En waar Namu wel goed op een stemcorrectie reageert ( een flinke nee of streng toespreken), lijkt bij Finn niets aan te komen. Ook lastig hoor!
Finn is in zijn gedrag best een etterbak soms.
Ik denk dat we met deze twee en hun energie wel een mooi duo hebben om actief te zijn. En dat zal veel gaan schelen in gedoe in huis, als ze daar hun energie in kwijt kunnen. Met wandelen krijg je ze gewoon niet moe genoeg.
Mijn man wil graag Finn naast de fiets. Finn is er alleen nog te jong voor. Ik wil met Namu blijven hardlopen, ons tempo matcht prima namelijk. Dat kan beide makkelijk vanuit huis een paar keer per week.
Daarbij willen we dan 1 of 2x per week de honden voor de kar zetten. Gewoon recreatief, geen wedstrijden of lange stukken.
De hondenkar brengen we binnenkort naar de fietsenmaker voor onderhoud. Die heeft al een paar jaar stil gestaan omdat we geen twee honden hadden om te trekken. Volgende winter kan dat weer wel hopelijk. Maar de kar moet wel even nieuwe bandjes krijgen en de remmen nagekeken worden. Hoewel ik vermoed dat we voor Finn ook nog wel een grotere maat trektuig moeten aanschaffen dan, dat is echt een enorme beer van een hond aan het worden. 😂