Alle activiteit

Dank voor jullie reactie. Het ging bij het koppelen mis tussen de 2 rammen. Het vrouwtje wat nu alleen is vond de koppeling toen wel prima. Goed om te beseffen dat er inderdaad ook risico's aan zitten. Ik ga de algemene tips nog een keer doorlezen en dan besluiten wat wijsheid is. De beide vrouwtjes waren in de huidige koppels niet dominant, is dat nog iets wat uitmaakt?

Dank voor jullie reactie. Het ging bij het koppelen mis tussen de 2 rammen. Het vrouwtje wat nu alleen is vond de koppeling toen wel prima. Goed om te beseffen dat er inderdaad ook risico's aan zitten. Ik ga de algemene tips nog een keer doorlezen en dan besluiten wat wijsheid is. De beide vrouwtjes waren in de huidige koppels niet dominant, is dat nog iets wat uitmaakt?

Dankjewel voor jullie reacties @Kolino en @bunnyempress! Dat realiveert de boel even goed voor mij 😅 Fijn om te lezen dat het waarschijnlijk allemaal niet zoveel kwaad kan. En ook voor het bijstellen van mijn nogal negatieve beeld van snot. Ik las idd vooral slechte verhalen hier op bb en dacht dat het een soort gebed zonder eind zou worden. Vandaar mijn overpeinzingen met Ukkie. Maar als het een kwestie van een kuur antibiotica is en ze is weer de oude zou ik een heel slecht baasje zijn om dat niet eens te proberen. Maar ik weet wel dat ik heel die ellende met spoelen niet ga doen mocht het zover komen. Ook omdat het niet werkt met Ukkie, omdat ze steeds van de stress stopt met eten dan. 6 is niet oud voor een konijn, maar voor een raszuivere kleurdwerg wel is mijn ervaring. Vroeger ook dwergjes gehad en die pooltjes en kleurdwergen worden veel minder oud dan gewone konijnen. En toen ook al dat gekwakkel gehad, dus weet even niet meer waarom ik nu weer voor zo’n dwergje heb gekozen. Ook al eerder een mengeling met een dwergje gehad zoals Brownie, die werd toen 8, maar nooit gezondheidsproblemen mee gehad en met Brownie ook nooit echt veel. Bovendien is ze minimaal 6, omdat ze minstens 1 was toen de fokker haar gedumpt heeft in het park, maar kan natuurlijk dat ze toen al 3 of 4 was ofzo. Het is ook gewoon zo jammer dat ze altijd zo schuw is gebleven en bij het minste vertrouwen breken door haar op te pakken ze ook niet meer komt om te eten bij je. Dat maakt het nu zo lastig om te weten wat ze eet. Ik denk idd dat in haar eigen omgeving, dus buiten, met Brownie voor haar wel het beste werkt, en dan steeds maar gluren wat ze doet. En als jullie denken dat Brownie er toch al mee in aanraking is gekomen heeft scheiden nu ook geen zin meer. Het is ook wel een taaie, we denken steeds dat ze het niet gaat redden, zeker bij de laatste gasbuik met ernstige ondertemperatuur toen ze laveloos in een hoekje lag en maar niet wilde gaan eten na dagen medicatie en dwangvoeren. En toch krabbelt ze steeds weer op. Net als dat we iedere winter haar als een gammele bak vinden kraken en piepen en ze in de zomer weer als herboren rondrent. Ze is in de winter ook bijna alleen maar binnen te vinden, terwijl Brownie gewoon buiten is, dus ze leven dan een beetje langs elkaar heen en slapen ook veel apart. Hopelijk krijgt ze nu geen last van haar darmen van de antibiotica. Wat verwachten jullie daarvan? Verstopping of juist diarree dan?

Dank voor jullie reactie. Het ging bij het koppelen mis tussen de 2 rammen. Het vrouwtje wat nu alleen is vond de koppeling toen wel prima. Goed om te beseffen dat er inderdaad ook risico's aan zitten. Ik ga de algemene tips nog een keer doorlezen en dan besluiten wat wijsheid is. De beide vrouwtjes waren in de huidige koppels niet dominant, is dat nog iets wat uitmaakt?

Sterkte met het verlies van de ram. Waar ging het mis in de koppeling voor het viertal? Was dat tussen de twee rammen? Of ging het niet goed tussen de nieuwe ram en de oudste voedster? Als je besluit deze konijnen als drietal te willen koppelen, dan heb je twee keuzes: - je kunt alle 3 konijnen naar een konijnenopvang of koppelservice brengen. Dan gaan zij proberen of ze samen gaan met z'n drieën. Voordeel hiervan is, als het niet lukt, is er van de mogelijkheid om dan direct voor het overgebleven konijn een eigen partner te zoeken en dan ga je dus of met een fijn drietal, of 2 koppels naar huis. - je kunt de groepskoppeling zelf proberen. Hiervoor heb je een grote neutrale ruimte en veel geduld nodig. Groepskoppelingen duren vaak wat langer en zijn wat lastiger dan koppelingen met 2 konijnen. Hou er dus rekening mee dat ze bijvoorbeeld 2 weken op neutraal terrein moeten zitten. Verder zijn dezelfde dingen van toepassing als bij een "gewone" koppeling. Ik begrijp je keuze om terug naar een groep te willen gaan ipv 2 koppels. Het is wel goed om van tevoren na te denken over de risico's: - het kan zijn dat de relatie in jouw bestaande koppel verstoord wordt. Dat de voedster de andere ram leuker vind. Of zelfs dat het zo botst dat ze uiteindelijk allemaal alleen komen te zitten. Wat zou je doen in dat geval? Wat is je plan B? - drietallen zijn vaak minder stabiel dan een koppel. Vaak valt een konijn toch wat buiten de groep. Goed om hier alert op te blijven. In dit artikel staan algemene tips voor een koppeling: https://www.bunnybunch.nl/koppelen-van-konijnen/

Heb je een betere beschrijving van wie wel en niet met elkaar konden? Dus waar het bij het viertal mis ging. De verhoudingen zijn nu weer anders, ik geloof dat ik castratie van de voedsters toch wel aan zou raden en anders een nieuwe ram voor de voedster die nu alleen is zoeken. Uiteraard snap ik wel dat je eventueel terug zou willen naar 1 koppel, maar stoken in de huidige verhoudingen tussen ram en voedster, heeft ook risico's.

*Gniffel* over die worteltjes. Alle groenten moet je inderdaad klein maken. Het wordt met de lippen opgepakt en daarna kunnen ze alles vermalen met de kiezen. Ze hebben daarvoor minder kracht en grip, dus het moet letterlijk behapbaar worden. Heel fijn dat je daar terecht kunt! Duim met je mee dat alles goed gaat. Dankjewel voor de tussentijdse update!

Geweldigggg 😂😂😂 en dan zo mooi 3 op een rij van klein naar groot ❤️

Hier eten ze ook echt veel hooi, maar of dat in de winter meer is dan in de zomer... Denk het niet. Heb dus ook nee gestemd.

Hallo allemaal, ik hoop dat jullie mij kunnen helpen. Ik had 2 konijnenkoppeltjes, maar helaas heb ik gisteren een van mijn rammetjes in moeten laten slapen. Nu wil ik mijn voedster aan het andere koppeltje koppelen zodat ze niet alleen is. Alleen is de constructie een beetje ingewikkeld. Tot 3 jaar geleden had ik 3 konijnen die met z'n drieën een koppel vormde. Deze bestond uit mijn overleden (ex)ram, zijn zus en hun dochter. Beide voedsters zijn niet gesteriliseerd. Dit ging altijd heel goed. 3 jaar geleden hebben wij een 2e ex-ram erbij gekregen. Het koppelen met z'n vieren is niet gelukt, maar het is wel gelukt om 2 koppels te vormen. Het ene koppel bestond uit mijn oude ex-ram en zijn zus en het tweede koppel uit de nieuwe ex-ram en de dochter. Nu mijn oude ex-ram overleden is, wil ik moeder en dochter dus weer samen zetten met de nieuwe ram. Moeder en dochter hebben dus al jaren bij elkaar gezeten. Hun hok staat naast elkaar, dus ze kunnen elkaar zien en ruiken. Hoe kan ik het koppelen het beste aanpakken nu? Een heel verhaal, maar ik hoop dat het een beetje duidelijk is en jullie me kunnen helpen :).

Leuk! Dacht dat alleen Scarlett zo'n : "Nee hoor, dat hoort zo" actie daarna deed, maar dat is kennelijk konijneriger als ik het zo zie. Ik heb nog een filmpje waarbij ze dus 's nachts lijkt te niezen of misschien wel droomde, en zo van de boomstronk afdonderde, om zichzelf daarna uitgebreid te wassen met een uitgestreken snoet van: "dit hoort hoor, ik ben niet geschrokken".

Dat hoeft dus niet. Als je snot niet behandeld, is de kans groter dat het chronisch wordt. Als je snot wel behandeld en het is ook het juiste antibioticum, dan heb je kans dat Ukkie nooit meer last krijgt of alleen bij verminderde weerstand. Er zijn ook konijnen met maatjes met chronisch snot, die het nooit krijgen. Het ene konijn is gewoon sterker dan het andere. Verhalen online zijn vaak van hardnekkig snot, want als je 1x een AB kuur hebt en het is weg, ga je daarna vrolijk verder als konijnenbaasje. Dus de meeste online verhalen zijn over meerdere kuren, kweken, lastig te behandelen snot, stoom-mogelijkheden etc. etc. Ik heb het laatst weer uitgebreid gelezen, omdat Scarlett zichzelf 's nachts van een boomstronk af leek te niezen. Bij Wilhelminapark zijn ze ook bezig om te kijken waarom snot zo vaak ook terugkomt en ze zien dus ook veel in de neuzen van konijnen, waardoor snot terugkomt. Ik vraag me dus af hoeveel andere DA's die speciale foto's niet kunnen maken en dus snot blijven behandelen met antibiotica terwijl er eigenlijk iets uit de neusholte gehaald moet worden. Je hebt het druk, maar je kan het hier lezen. Ik dacht van wel, omdat katten en honden beten/krabben, een veel hogere kans hebben op besmetting, dan beten van konijnen. Sowieso zijn de beten van omnivoren/carnivoren altijd viezer dan die van herbivoren. Maar naast de bloedbaan, moet het dan nog door de placenta-barriére heen als zwangere. En dat doet het volgens mij niet, want ik kan me echt niet voorstellen dat ze risico nemen met laboranten, die dus wel letterlijk met kweekjes met die ziekte werken, als dit zou kunnen. Je hebt gelijk dat verreweg de meeste problemen waar we bang voor zijn met zwangeren te maken hebben met dat de zwangere zelf heel heftig ziek wordt en veel minder met dat er iets het kind bereikt. Ja, dat snap ik ook wel. Maar die insteling geeft dus heel veel angst, voor dingen die helemaal niet risicovol zijn. Ik kan me 0% voorstellen dat het RIVM zegt dat je er mee mag werken als laborant, terwijl er een risico is. Als werkgever ben je dan 100% aansprakelijk als iemand besmet raakt met negatieve consequenties. En ze geven bij andere pathogenen wel heel braaf aan: niet mee werken als zwangere en dan zelfs ook nog waarom. Zeg dan als DA: Ik weet niet of het kwaad kan, maar doe het maar liever niet. Maar het probleem is dat iedereen bang is dat hij of zij advies geeft wat tot iets ernstigs lijdt, dus dan is het altijd: "Ik zou het niet doen, want je kan zelf ook ziek worden". Maar ze zeggen dus niet wat het risico is op zelf ziek worden (laag volgens de Belgen), heel heftig ziek worden (nog lager) en daarnaast dan nog consequenties voor je zwangerschap (0 zegt het RIVM). Ik vind dat we veel meer moeten praten over welke risico's je neemt in plaats van tegen een zwangere te zeggen dat je alles maar beter niet doet, al snap ik wel dat er in sommige gevallen niet duidelijk is wat het risico is (met medicatie bijv. die uit ethische overwegingen natuurlijk niet getest wordt op zwangeren).

Ik heb heeeel veel filmpjes van onhandig rennende, dartelende en binkies makende babykonijnen, maar als ik die allemaal wil plaatsen, ontploft YouTube denk ik. Deze blijft toch ook wel heel erg grappig (geluid aan!).

Nou he? Ik zou echt zorgen hebben als dat mijn huisdier was. Gelukkig is het goed afgelopen, je hoort ook wel anders helaas.

Wat goed zeg! Bij Wilhelminapark zit je supergoed, dus dat komt vast goed. Heb je al een rasp voor de worteltjes? 😁

Even een mooie update over Lion. Ik ben afgelopen dinsdag met hem naar de dierenarts geweest ter controle na zijn behandeling met orale AB en oogzalf. Hij doet het supergoed en hij hoeft niet verder behandeld te worden voor zijn luchtwegen/snot. Zijn longen klonken ook goed. Op aanraden van de dierenarts toch maar een afspraak gemaakt bij Evert Jan de Boer om Lions tanden te laten trekken want ze groeien nogal snel…Hij was 9% aangekomen in twee weken tijd dus hij eet gelukkig nog goed. Ook is hij gevaccineerd. Aanstaande woensdag kan hij al terecht in Utrecht. Zijn ondertanden zouden nog wel kunnen worden gefreesd maar onze eigen dierenarts kan niet zonder verdoving de boventanden frezen…Ik ben heel benieuwd en hoop dat we een goede keuze hebben gemaakt en dat hij er goed doorheen komt🙏🏻

Ergens snap ik je "het zekere voor het onzekere nemen", want je vergeeft jezelf niet dat... Ik ga echt mee met het verhaal van Bunnyempres. Sowieso is die hele lage weerstand maar een korte periode. De kans dat je het krijgt nihil, eigenlijk verwaarloosbaar. Je hebt zelf ook nog een immuunrespons die niet nul is, maar alleen verlaagd, want anders zou je het dna van de man afstoten en blijft een kindje niet zitten. Dat is de hele reden dat je weerstand überhaupt verlaagd is. Dat gezegd hebbende, als je de kritische periode door bent, zie ik niet waarom je jezelf moet kwellen om de konijnen helemaal niet meer te zien. Hygiëne prima, maar nog 7-8 maanden zo doorlopen, dat is toch raar? Misschien weet iemand of deze bacterie zich via de bloedbaan verspreid, maar volgens mij niet. Hoe moet die bacterie bij een kind komen? Wat wel kan en dat is altijd zo, dat als jij heel erg ziek wordt, je lijf een zwangerschap af zal stoten, als dat nodig is om te overleven. Zeker in het begin. Dus wat ik zeg, ik snap je voorzichtigheid nu, praat er gewoon goed over met de mensen die verstand hebben van zwangerschappen, je bent niet de eerste met konijnen en ook niet de eerste met een konijn met snot tijdens een zwangerschap. Brownie is natuurlijk allang blootgesteld, hem nu weghalen, ik weet niet of ik daar het voordeel van zie. Je zult zijn leven lang alert blijven op snot of je hem nu wel of niet weg haalt. Mee behandelen gebeurt alleen bij klachten, er zijn regels voor het toepassen van antibiotica. Deze antibiotica mag je alleen toepassen als een konijn symptomatisch is, zover ik weet. Ik hoor je nadenken over Ukkie, waarschijnlijk ook omdat ze zo moeilijk hanteerbaar is. Nu is het antibiotica, over een paar weken weer haar darmen en zeker nu je antibiotica geeft, dan kun je er donder op tegen zeggen dat de darmflora naar de gallemiezen gaat en dat de darmen gaan protesteren. Ik vind 6 overigens niet heel oud, maar dat terzijde. De vraag is, hoe wil je handelen? Het is wel de olifant in de kamer, ik wil niet de olifant in de porseleinkast zijn, maar ik lees dat je serieus nadenkt of en wanneer het genoeg is. Het klinkt alsof je dochter toch wel echt aan ze gehecht is, dus dit is wel iets wat je samen met je man maar eens door moet spreken, hoe gaan we dit doen en wanneer en hoe bereiden we dat voor (zijn er misschien boekjes over hoe dat gaat)? Ukkie klinkt in mijn oren wel heel ziek, maar nog niet dat ik denk, nu moet je ingrijpen. Wel als de antibiotica niet aanslaan en het zo blijft als je beschreef. Het is ergens wel de reden dat ik zeg, houd haar in haar eigen omgeving, want dan eet ze hopelijk nog wel, al dan niet stiekem. Dan geef je haar de beste kans en die verdient ze ook wel, toch?

Dankjulliewel voor de reacties. Ze heeft een antibioticakuur voor een week gekregen, maar begreep vanuit BB al dat dat te kort is en we beter 2 weken kunnen doen? Brownie heeft geen klachten, dus behandelen we niet. Ik blijf wel heel bang dat hij het ook krijgt hoor. Daarom vroeg me ook af of ik haar niet moest scheiden. Als je leest dat het steeds terugkomt en ook steeds erger kan worden zit word ik wel extra bang met hem. Met Ukkie denk ik nog; die is gewoon oud en op ook (weet niet precies hoe oud maar minimaal 6 en dat is al flink wat voor een raszuiver dwergje) en eigenlijk altijd gekwakkel. Dus ben het ook wel zat. In de winter altijd benauwd en piepen en kraken, in het voorjaar steeds verstopping en gasbuik, soms 2 x per maand. En dan om de haverklap diarree. Plus het feit dat ze altijd schuw is gebleven en ik nooit zo’n band met haar heb opgebouwd als met Brownie, maakt dat ik nu - heel egoïstisch- me ook afvraag of ik Brownie dat risico wel aan moet doen. Bedankt voor alle geruststellingen voor mij, heel fijn om te lezen! Ik was altijd m’n handen na de konijnen, maar moet wel bekennen dat ik gister nadat ik Ukkie had opgepakt een haar in m’n mond had die ik eruit heb gehaald, wat dus totaal niet handig was. Ik ben wel blij dat ik dus niet zomaar een kindje met een afwijking ga krijgen, maar eerst dan al zelf ziek moet worden. Dus als dat niet gebeurt hoef ik nu iig niet in paniek te zijn 😅 Maar voor de zekerheid doet m’n man nu de verzorging. Wel echt balen dat altijd als Ukkie opgetild wordt en medicatie moet ze nog schuwer en angstiger naar ons wordt en dan stiekem gaat eten of stopt met eten van de stress. En dan moet je dus achterhalen welke van de 2 het is om te weten of je moet dwangvoeren. En nu mijn man dus, dus die geef ik een hele handleiding mee 🤦🏼‍♀️ Zal wel alleen maar erger worden hoe langer de medicatie duurt.

Dankjewel allemaal, voor de lieve woorden! Ja, dat is ook zo! Met twee andere konijnen zijn we daar ook al geweest. Die hebben we ondertussen wel moeten laten gaan, jammer genoeg... maar ze gaan inderdaad tot het uiterste maar zijn ook eerlijk. Nobel is nog het hele weekend daar gebleven. Van wat ik ervan begreep/mee heb gekregen: Zijn bloed was veel te 'zuur' (metabole acidose), zijn glucose stond veel te laag. Ze hebben dan op de echo in de lever gezien dat er heel veel stuwing op zijn lever stond en de bloedvaten erg verwijd waren. Dus toen was er het idee dat het misschien van zijn hart kwam? En z'n nieren zagen er dook niet optimaal uit. Ondanks dat die waarden in het bloed wel oké waren... Dus geen tumor in de organen te zien, maar ze hadden toch graag een echo van het hart gemaakt. Maandag ben ik hem gaan halen (hij was ondertussen een beetje bijgekomen in gewicht) en dan vandaag weer langs gegaan voor die echo. Ze zagen op zich niets abnormaal, maar wel nog steeds veel stuwing en druk op de lever... en andere organen die minder goed zichtbaar waren, wat ook niet normaal zou zijn. Dus ze denken dat er toch ergens een tumor zit te drukken tegen die organen... 'Enige' optie die ze nog gaven: open maken of endoscopisch kijken of ze iets vinden. Maar de vraag is of hij dat zou aankunnen, die anesthesie en het herstel... omdat hij al zo veel is afgevallen. Dus ik heb gekozen om dat niet te doen (ook wel een beetje qua kost, want dat telt op den duur ook op :(). Nu hebben we dus medicatie voor nieren, lever, hart en pijnstilling/ontstekingsremmer. Voor de rest lijkt hij hier redelijk actief, dus we gaan zien of hij terug bijkomt in gewicht en of hij het nog een tijd goed blijft doen met medicatie. En anders bekijken we de optie om hem te laten inslapen, als we merken dat het echt achteruit gaat. En jammer einde van dit verhaal!

Helaas ken ik ook verhalen van mensen zonder rolstoel of met kapotte rolstoelen vanwege opslag in het ruim. Maar het zou ook de standaard rolstoel kunnen zijn, die ze hebben staan ivm mensen die tijdens de vlucht onwel zijn geworden. Dat is vaak zo'n opklapbare. Toen ik met een rolstoeler reisde kwamen ze die dan bij de gate brengen, eerst transfer daarin en dan pas richting haar eigen rolstoel. Ik ben echt blij dat het goed is gegaan met de kat. 1 vlucht van 7,5 uur in het ruim vind ik al pittig voor een dier, laat staan 3x in korte tijd. Brrr.. horror verhaal voor baasjes.

We duimen gewoon allemaal mee dat het meevalt. Kijk, snot kunnen ze gewoon krijgen. Dat is ook ernstig, want voor hun is het meer vergelijkbaar met een longontsteking (niet goed kunnen ademen) en dan kunnen ze zeg maar 'bronchitis' houden. Telkens weer ziek worden en slecht kunnen ademen. Snot klinkt als een snotneus, wat voor mensen dan weer 0,0 een probleem is, maar voor konijnen wel. Daarintegen vertel je dat ze al eerder zoiets gehad heeft, en toen heeft ze de snot dus gewoon overwonnen. Zonder medicatie. Als ze hem nu met medicatie overwint, dan heb je straks al heel snel weer een gezond konijn en hoef je je nergens zorgen om te maken als het gaat om haar gezondheid. Alleen extra opletten bij momenten van verlaagde weerstand (winter, vaccinatie, vakantie e.d.). Verreweg de meeste pasteurella besmettingen van dier naar mens zijn vanwege beten van honden en katten. (Zie hier Vlaamse Bron - Pagina 46) Overdracht van deeltjes, kan alleen als je ze eerst hebt vastgehouden en ze daarna in wonden of slijmvliezen komen en dan moet jouw weerstand ook nog laag genoeg zijn. Ik was mijn handen altijd nadat ik de konijnen heb geaaid, dus als jij dat ook standaard doet, dan moet zo'n besmetting dus echt veel hordes over: - voldoende levend aanwezig in de kou - - niet dood door wassen handen - - aanwezige plek vinden (mond/ogen/wond) - niet vermoord worden door jouw immuunsysteem Als dat niet lukt, en je zou wel ziek worden, dan moet je alsnog ernstig ziek worden, wil het iets gaan doen bij de baby. De kans daar op is echt minimaal. Ik zag dat mensen in laboratoria ook met Pasteurella mogen werken volgens het RIVM. In deze PDF zie je dat er geen notities staan voor zwangerschap, borstvoeding geven e.d. Wij zijn super super voorzichtig met zwangeren, als je bijv. leest dat je veel niet mag eten vanwege salmonella en dan realiseer je dat er elk jaar maar 30.000 mensen zijn die het krijgen en een zeer klein deel daarvan komt maar in het ziekenhuis en alleen in die situaties is het lastig voor zwangeren... dan vraag je je af waarom we zo krampachtig doen met een ei zeg maar. Nederland werkt heel erg met: better safe then sorry, dus is er gewoon heel veel wat afgestreept wordt, al is de kans kleiner dan dat je geraakt wordt door bliksem. Ik hoop dat het je enigszins geruststelt, zodat je kan genieten van je "bun in the oven", gefeliciteerd. 🥳 Oh, en ook natuurlijk met Linde's verjaardag! 🙂

Dan vraag ik me toch af, was het de bedoeling dat die rolstoel dan ook terug mee zou vliegen naar Nieuw Zeeland? Of was er nu ook iemand in Melbourne zonder rolstoel? Want daar heb ik ook wel vaker verhalen van gehoord helaas. Arm beestje. Zonder eten en drinken ook al die tijd waarschijnlijk. Hopelijk hebben ze dat toen het vliegtuig in Nieuw Zeeland is geland wel goed geregeld.

Goed dat je contact hebt opgenomen. Wat een gedoe 😵 Moet man ook maar extra voorzichtig zijn... handschoenen, mondkapje etc om het niet perongeluk mee te brengen... Een nicht van ons heeft alle virussen opgelopen in haar 9 maanden zwangerschap en had zelfs de bevalling 3 maanden terug waar ik nog bang was dat ze het kind eruit zou hoesten ipv op de normale manier 🙈 Maar het kind is er gezond uitgekomen en zij zet nu alle kinder virussen door van haar 3 jarige zoontje en de baby. Die heeft echt geen weerstand🤦 🙏🙏🙏 Voor jou en een dikke 🤗🤗 Straks als het allemaal weer achter de rug is kun je weer lekker knuffelen met ze 😇 Dit is dag 1 van? Hoeveel dagen moet de ab kuur? En moet Brownie ook gelijk mee behandeld worden?

Kat maakt per ongeluk drie vliegreizen.... ze hadden hem over het hoofd gezien en niet uit geladen.... https://www.pzc.nl/buitenland/kat-mittens-maakt-per-ongeluk-drie-vliegreizen-in-24-uur-tussen-australie-en-nieuw-zeeland~a3dfde16f/

Volgens mij is het voorbeeld van een mens die het krijgt meer dat het mensen zijn met echt lage weerstand, zoals bijv. bij aids. Ik denk dat het wel mee valt, dat hoop ik wel voor je. Wel fijn dat je man de taken over kan nemen, ook al is hij er niet echt blij mee. Soms is het inderdaad niet anders. Sterkte er mee! Hopelijk gaat het met de kuur snel beter met Ukkie.