Naast het informatieve artikel over castratie en sterilisatie bij konijnen, was er al jaren een fotoverslag van de castratie van een ram te vinden op onze website. Van een castratie van een voedster hadden wij nog geen fotoverslag.
Sommige foto’s kunnen wat bloederig zijn, mocht je daar niet tegen kunnen, adviseren wij om dit artikel niet te bekijken!
Toen mijn eigen voedster Brenda aan de beurt was voor haar castratie (augustus 2017) heb ik mijn dierenarts gevraagd of ik er bij aanwezig mocht zijn om foto’s te maken voor mijn website. Dit is natuurlijk niet gebruikelijk en de meeste dierenartsen zouden ook nee zeggen, maar gelukkig zag mijn dierenarts het wel zitten! Het resultaat is het verslag dat je hieronder kunt lezen. Ik zal vooraf gelijk zeggen dat het prima is gegaan en dat Brenda goed hersteld is. Toch blijft de castratie van een voedster wat spannend. Veel konijnenbaasjes vinden het dan ook fijn om te weten hoe het in zijn werk gaat. Natuurlijk kan de werkwijze best wisselen per dierenarts en per praktijk. Maar in grote lijnen zal het overeenkomen met het fotoverslag hieronder.
Nadat Brenda is nagekeken en gezond is bevonden, begint het met de verdoving. Voor ze naar de operatietafel verplaatst wordt, wordt eerst het operatiegebied geschoren en worden haar oogjes gedruppeld om te zorgen dat ze niet uitdrogen.
Vervolgens wordt Brenda verplaatst naar de operatieruimte. Daar wordt ze vastgelegd en krijgt ze een kapje op voor de gasnarcose.
Het operatiegebied wordt ontsmet (dat is het rode gebied op de foto) en vervolgens afgedekt, waarna de operatie kan beginnen.
Aan het begin is de gasnarcose nog even een beetje spannend. Als deze erg laag staat wordt Brenda wakker. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Maar als deze te hoog staat dan stopt ze met ademen. Er wordt goed gecontroleerd of de narcose op het juiste niveau staat voor dit konijntje, voordat ze beginnen met de operatie.
De dierenarts heeft de buik van Brenda opengesneden en zoekt voorzichtig naar de baarmoeder en eierstokken. Brenda bleek een uitzonderlijk lange baarmoeder te hebben.
De baarmoeder en eierstokken worden met klemmetjes vastgehouden zodat de dierenarts alle bloedvaten kan afbinden.
Als alle bloedvaten goed zijn afgebonden, worden de baarmoeder en eierstokken losgeknipt.
Dit is het deel dat uit Brenda verwijderd is. De lange baarmoeder, en de eierstokken.
Ter vergelijking deze foto van de baarmoeder van het konijn Baloe van forumlid Domino, een stuk kleiner en waarschijnlijk herkennen meer mensen hier daadwerkelijk een baarmoeder in.
Vervolgens kan het hechten beginnen. Er worden 2 lagen hechtingen aangebracht.
Als alles gehecht is wordt Brenda nog een beetje schoongemaakt en wordt haar temperatuur gecontroleerd. Ook krijgt Brenda nog een pijnstiller toegediend.
Vervolgens mag ze rustig wakker worden in een warme ruimte. Ze ligt hier op een warmtemat en er staat ook extra nog een warmtelamp op, omdat Brenda ondertemperatuur had. Toen haar temperatuur weer normaal was mocht ze mee naar huis.
Thuis stond al een binnenkooi met katoenbedding en handdoeken voor haar klaar. Onder de handdoeken lagen twee snugglesafes voor extra warmte. Ook had ik ervoor gezorgd dat er genoeg keuze was qua voeding. De eerste twee dagen waren toch wel spannend, hoewel Brenda goed groenvoer at duurde het even voor ze ging keutelen. Gelukkig at ze wel goed, de darmen lagen dus niet stil en ze was levendig en actief.
Hieronder een foto van het nazorg-pakket van Brenda. De pijnstillers zijn wel gegeven, en ook de darmstimulering. Maar het shirt was niet nodig, Brenda bleef netjes van de hechtingen af.
Na vier dagen binnen is Brenda weer naar buiten verhuisd. Koppelen aan haar partner ging toen nog niet gelijk goed. Brenda, normaal gezien de dominante van dit duo, was toch nog wat zwak van de castratie. Joris maakte daar wat misbruik van. Ik heb Brenda daarom enkele dagen in de traliekooi in de (overdekte) ren gehuisvest. Uiteindelijk is Brenda 10 dagen na de castratie weer terug aan Joris gekoppeld, toen ging het zonder problemen.
